İşte buna kesinlikle cesaretim yok, artık onlarla görüşmek bir yana eşimle telefonla konuştuklarını duyunca bile titremeye başlıyorum sinirden...Şimdi ben gittim diyelim görüşmeye başladık, sanıyormusun hiç bir şey olmamış gibi davranacaklar....Ortada sorun yokken neler neler yaptılar, aradan bu kadar zaman geçti ve bana iyice tıpkı benim gibi onlarda kinlendiler...Eşimde bunca zaman hesap sormak yerine hep ödüllendirdi ve ben kendi kendime sinir hastası oldum çıktım...Kocam hiç bir zaman demediki benim karım haklı diye...Sadece eşim sizinle görüşmek istemiyor ama ben burdayım onun adını anarsanız bende olmam dedi...Eeee kimse aptal değil ki niye benim adımı ağızlarına alsınlar nasılsa her gidişde ihtiyaçlar karşılanıyor, paralr veriliyor, hal böyleyken ben paspas gibi yerlerdeyim....Annemde eşime bunu der sen kızıma ailene karşı sahip çıkmadın diye ama bizede aynı şekilde yemeğe götürür iki hediye alır konu kapanır,gerçekleri gördükçede ben kudurur dururum...Annemde kes sesini senin de her istediğini yapıyor daha ne istiyorsun diyor...
Şimdi kim haklı söyleyin bana, çocuğum olunca ne olacak böyle devam edebilecek mi???