Allah sabır versin sana yeğenlerine karşı iyi davranması çok güzel ama kendi borçları varken başkasının lüks ihtiyaçlarını görmesi çok abes
Yuvayı kurmak zor bozmak kolay derler.. haklısın kendine göre ama annesi babası onu büyütmüş bu yaşa getirmiş emek vermişler. Anna baba hakkı ödenmez ne olursa olsun. Biraz daha düşünün kendinizi onun yerine koyun ve konuşmayı deneyin çözülmücek birşey değil bence hakkında hayırlısı olsun yinede senin kararın...
Benim kocam geldi 30 yaşına hala üvey evlat olduğunu düşünüyor, anası babası hiçbir zaman ona destek olmadılar ki, şöyle diyim ben eşimi tanıdığımda 50 kiloydu boyda 1.85 düşünün, şimdi 100 kilo, annesi önüne yemek bile koymamış bu çocuğun...Ben bu üveylik olayına hiç karışmadım yorum bile yapmadım ama bu insanlar evlatlarından 1 lokma ekmeği esirgerken ben niye sıkıntıya düşeyim, bunu kabullenmiyorum...Gitsin gelsin makul ölçülerde zaten alıyor veriyor ama bir değillerki ablası kardeşi hepsine ben mi bakacam...7 yıldır eşimi tanıyorum bir çorap bile almadı ailesi ona,para yok olur kıt kanaat geçinirler tamam derim,öyle de değil, bizimkini aptal yerine koyarlar,borcumuz var diye bekar kızlarını bodruma tatile gönderirler, sonra bizim şu eksiğimiz var bu kadar borcumuz var...
sıkıntıdan almıştır adam o kiloları bence...elinden geleni ardına koyma sen para kazanmazken kocanın muhasebeciliğini yap aman paranı kimseye yedirmeye seni o parayla cennete alacaklar ya...hiç anlamadım hiç anlamıyorum sen tipi kadınları. ne gözün var kocanın parasında.istediklerini mi almıyor,ihtiyaçlarını mı karşılamıyor,kadın kızla mı yiyor parayı... yok,adam ailesine yeğenlerine yardım ediyor o kadar...çok pişman olacaksın da iş işten geçmiş olacak.
sıkıntıdan almıştır adam o kiloları bence...elinden geleni ardına koyma sen para kazanmazken kocanın muhasebeciliğini yap aman paranı kimseye yedirmeye seni o parayla cennete alacaklar ya...hiç anlamadım hiç anlamıyorum sen tipi kadınları. ne gözün var kocanın parasında.istediklerini mi almıyor,ihtiyaçlarını mı karşılamıyor,kadın kızla mı yiyor parayı... yok,adam ailesine yeğenlerine yardım ediyor o kadar...çok pişman olacaksın da iş işten geçmiş olacak.
merhaba; bende siteye yeni giriş yapanlardanım.Aslını sorarsanız aynı sorunları bende yaşıyorum hemde çok acı şekilde kendimi aptal yerine konmuş gibi hissediyorum...
Bizde eşimle 2 yıllık beraberliğimizin ardından evlendik,yaklaşık 5 yıldır devam eden bir evliliğimiz var. İlk başlarda herşey çok güzeldi (eşimin ailesinin bütün fenalıklarına rağmen), birbirimizi çok seviyor, birbirimiz için yaradıldığımızı düşünüyorduk...
Buraya kadar her şey iyi güzel de sorun nerde diyceksiniz,bizim sorunlar daha nişan aşamasında başladı...Eşimin ailesi yapacam dediği hiçbirşeyi yapmadığı gibi yaptım dediği hiçbirşeyi de yapmadı...Bize söz verdi belli miktar para vericem ihtiyaçlarınızı alırsınız diye,daha sonra öğrendimki verdiği parayı kredi çekmiş ve bütün taksitlerini bize ödetti...Ardından gelinliğimden takılarıma kadar herşeyi eşimle birlilkte tabiri caizse köpek gibi çalışarak yaptık...Daha sonra ne mi oldu,herşeyi biz yaptık herşeyi biz aldık oldu,kız tarafı beş kuruş harcamadı oldu.Buarda ailem kızın alması gereken herşeyi almıştı,kayınvalidemde oğluna kurtlu iki yorgan ve yastığı layık gördü gerisi de hikaye...
Hal böyleyken ben herşeyi yedim yuttum,dedim kimse bize birşey yapmak zorunda değil, çok şükür ikimizinde mesleği var çalışır öderiz diye düşündüm böylede oldu...Hiç bir şeyin hesabını sormadım,hiç birşeyin neden niçinini sormadım,ama hep bi sınır koydum ilişkilerime, hiç bir zaman çok yakında olmadım,düşünün anne baba bile demedim,onlarda neden demiyorsun demediler,çünkü onlar için önemli tek şey vardı kendi reklamlarını yapmak.çok yoğun çalıştığımız içinde ne akrabalarla görüşüyorduk nede onların çevrelerindekilerle...İzin günlerimizde gidip 1 saat oturuyorduk,ama ne laflar ailece o kadar üzerime geliyorlardı ki bende aman sorun çıkmasın diye hep geçiştiriyordum.düşünün gittiğimiz günlerde eşimle benim ailemin evinde kalıyorduk hep,annemde yer içerdik, bir kerede kayınvalide neden bizde kalmıyosunz demedi...Neyse benim sessizliğimi gören eşim ilk başlarda hep bana 'ailem seni haketmiyor,benimle gelmek zorunda değilsin' diyordu,bende saf saf benim yerim senin yanın diye arabeks söylemler içindeydim... Ama bende bir yere kadar dayanabildim, her seferinde türlü türlü yalanlar yapmacık hareketlere cevap veremediğim için 2 yıl sonra ilişkimi bıçak gibi kestim onlarla,ama hiç bir şekilde yüz gözde olmadık...Başlarda eşimde çok destek oluyordu bana,ama malesef o eve gidip geldikten sonra bir kaç gün hiç konuşmuyor yemiyor içmiyordu (buarada olayların boyutu her seferinde arttı ve eşim kendine alkole verdi)...Her seferinde de günün birinde bu yapılanların hesabını sorcam merak etme diyerek beni avutuyordu...
Tabi sonra anladım ki eşimde bu şekilde beni kandırıyordu,ben ilişkimi kestiğim için hiç bir şeyden haberim yoktu, eşim her gittiğinde kendi ıspatlama çabası içerisinde onların maddi manevi bütün eksiklerini tamamlama çabası içerisinde,bende saf saf evde borcumuz var kemerleri sıkma derdinde...
O hesap sorcam diyen eşim yıllar sonra ailesiyle daha çok vakit geçirmeye başladı, ben şehir dışına eğitimlere gittiğimde bile annesinin evinde kalmayıp benim annemle kalan kocam annesinin yanına gittiğinde beni unutmaya başladı,günde en az 5kez beni arayan kocam beni aramdı sormadı...Bende her seferinde surat astım her seferinde eşimden hesap sordum ve olan oldu bütün buluşmaların ardından en az 2 hafta süren küslükler aynı evin içindeki iki yabancı hallerini takındık...Ve şimdide o çok sevdiğim adam benim için bir şey ifade etmiyor boşanmak istiyorum ailem izin vermiyor, işden de ayrıldım bulunduğum yerdede yeni bir iş bulmam çok zor.Ne yapacağımı hiç bilmiyorum,buarada çocuğumuz da yok yıllarca borçlarımızı ödedikten sonra çocuk yapalım diye anlaştık ama ben gördüm ki bizim borçlarımızın yanında ailesininde borçları ödenmiş,yiğenlerinin bütün masrafları karşılanmış...
İşte en kısa haliyle yaşadıklarım bunlar, inanın ne yapacağımı bilmiyorum, lütfen bana yardım edin...
lütfen düşünmeden yorum yapmayalım.isteklerını mı almıyor ıhtıyaclarını mı karsılamıyor demıssınız ya zaten kadın karsılamadıgı ıcın acmıs konuyu.biraz oturup düşünseniz anlardınız zaten. kadın evin muhasebesini yapmakta cok haklı. yegenlerının annesi ve babası alsın ıhtıyaclarını. herseyın bi yolu yordamı var. herkesın ailesi var ve herkes kendı ailesinden sorumlu.tabıkı yegenlerıne veya ailesine yerı geldiğinde yardım edilir ama herseyın bı sınırı vardır. akülü araba cok gereklı bi ihtiyac değil. evin borcları dururken akülü araba almak ona mı kalmıs.
Kurtlu yorgana kadar aynı evet=))Ama benden habersiz kimsenin borcunu ödeyemez çünkü buna izin vermedim neyse ki..Sen en yakın zamanda bir iş bulmalısın canım,ekonomik özgürlük bir bayan için çok önemli,benim şimdiye kadar yaptığım en güzel şey bir iş sahibi olmak oldu,eş meş fasa fiso..
Ben şuanda aktif olarak çalışmıyorum ama inan normal bir memurun aldığı maaş kadar gelirim var,işten ayrıldığım andan itibaren de devam ediyor bu durum, hiçbir zaman eşimin eline bakmadım, hatta tüm borçlarıda maaşımla ödedim,ha yaklaşık 1 yıldır vermiyorum maaşımı o başka, çünkü gördüm ki ben sadece kendi borcumuzu ödemiyorum ailesinin ihtiyaçlarını da ödüyorum...Uyandımda geç oldu, maddi manevi giden hep benden gitti malesef...Bu yüzden sakın benim yaptığımı yapma...İnan bak bir sonraki aşama sensiz görüşmeler ve akabindede bu olaylar, çünkü erkekler iyi niyeti öyle bi suistimal ediyolarki sende saf saf bakıyorsun, sonuçta da benim gibi sinir hastası olup çıkıveriyorsun...
Ben şuanda aktif olarak çalışmıyorum ama inan normal bir memurun aldığı maaş kadar gelirim var,işten ayrıldığım andan itibaren de devam ediyor bu durum, hiçbir zaman eşimin eline bakmadım, hatta tüm borçlarıda maaşımla ödedim,ha yaklaşık 1 yıldır vermiyorum maaşımı o başka, çünkü gördüm ki ben sadece kendi borcumuzu ödemiyorum ailesinin ihtiyaçlarını da ödüyorum...Uyandımda geç oldu, maddi manevi giden hep benden gitti malesef...Bu yüzden sakın benim yaptığımı yapma...İnan bak bir sonraki aşama sensiz görüşmeler ve akabindede bu olaylar, çünkü erkekler iyi niyeti öyle bi suistimal ediyolarki sende saf saf bakıyorsun, sonuçta da benim gibi sinir hastası olup çıkıveriyorsun...
Arkadaşım sana tavsiyem en kısa zamanda çocuk sahibi olman. Ben de senin sorunlarına yakın şeyler yaşadım, hep ailesi aramızdaydı, yiğenlerini bir gün görmese özledim diye dert yanardı evimizin her yanı onların fotoğraflarıyla doluydu.. Bir arkadaşım bana kendi çocuğu olunca değişir demişti. gerçekten haklıymış şimdi varsa yoksa kızımız. yiğenleri aklına bile gelmiyor, artık onları hafta bir kayınvaldemlerde rastlarsak görüyoruz. Yani senin çocuk sahibi olmaman onların ekmeğine yağ sürüyor. Anlasana adam çocukları seviyor, kendi çocuğuna da iyi bir baba olacaktır. Sen bugünden itibaren kocanı hoş tut, en kısa zamanda hamile kalmaya bak. Kocanın kişiliğinde sorun olsaydı, aldatma , şiddet gibi bunlar kabul edilemezdi ama anladığım kadarıyla kocanı seviyorsun, ona yakınlaş eskisi gibi mutlu olmaya çalış, gerekirse rol yap. Şu hayatta hangimiz rol yapmıyoruz ki, erkekler terslendikçe uzaklaşır, elinde tutmanın en iyi yolu bol bol pohpohlamak. Yuvayı yıkmak çok kolay ama sonrasında telafisi zor. Allah yardımcın olsun.Kızlar yine ben geldim, günlerdir zombi gibi oldum gözüme uyku falan girmiyor artıl, Allah'ım sen benim akıl sağlığımı koru....
Geçtiğimiz hafta sonu eşim ailesiyle görüşmeye gitti, neyseki gece kalmadı fakat tüm gününü onlarla geçirdi, malum yine alış veriş merkezinde ihtiyaç karşılama olayları.
Neyseki bu sefer gittiğinde aradı sordu ki hiç yapmadığı bir şey, gerçi sonrasında nedeninide anladım ya neyse...
İftara geldi eşim, başladı yiğenlerini anlatmaya, benim yanıma getirmek istiyormuş çocukları biri 2 diğeri 7 yaşında falan çocukların, önce bakarız dedim...Sonrasında
düşündüm Allah göstermesin bişey olur sonra al başına belayı, dedim olmaz ben el kadar çocukların sorumluluğunu alamam ki ben olsam asla onlara yalnız başına
göndermem çocuğumu...Eşim de ne olacak falan derken yoğun bir hafta geçirdiğimiz için bi daha konu açılmadı...Buarada bana karşı da inanılmaz iyi eşim,ilk defa gidip
geldi ve surat yapmadan günler geçti...Sonrasındada iş ortaya çıktı, bi gün geldi, yiğenine akülü araba alacakmış bunu söylüyor...Olmaz dedim, ona o arabayı alacak o
evde bir sürü insan var onlar alsın dedim ki sen zaten gidip pahalı pahalı hediyeler alıyorsun harçıklıklarını veriyorsun, gezdiriyorsun falan falan...Eee ne
olacakmış, onların maddi durumları müsait değilmiş...Bizimde değil dedim, herkes gidip tatile gitmeyi ev alıp taksit ödemeyi biliyor, biz 5 yıl oldu daha çocuğumuz yok.
Neyse kapat bu konuyu beni şaşırtıyorsuun dedi ve gitti...Ondan sonra bir baktım akşam eve geldi kardeşimle birlikte, bana araba alacakmış falan falan...Ki o araba kaç
yıldır alınacak, ki bizim için çok lüks bir şey çünkü daha kendi arabasının kredisi işle ilgili krediler falan ödeniyor...Bi bakıyorum bu kadar borcun içinden nasıl kalkıyor ve
ailesine karşıda nasıl bu kadar bonkör oluyor anlayamıyorum...Derken yine olayın üstünden bir kaç gün geçti, malum ramazan hep dışardayız misafir falan
konuşamıyoruz...Bu akşam sordum işler nasıl nasıl döndürüyorsun çarkı diye ki benden aldığı paralarda vardı kaç yıldır verecek ses yok hala, habire kredi çekiyor....Allah
sonumuzu hayır etsin...Sormaz olaydım bu soruyu bi parladı ki sorma, görmüyormusun paramı toplayamıyorum, işler ters gidiyor diye ee bu 5 yıldır böyle dedim, o
zaman, biraz tasarruf etmeyi denesek dedim...Tamam vercem paranı sabret dedi ve gitti yattı, ben bu adamla nasıl konuşacam anlamadım gitti...
Şimdi merak ediyorum akülü arabayı aldımı onun için mi bu kadar agresif diye...Çünkü geçtiğimiz yıllarda diğer yiğeninede bilgisayar almak için aynı şeyleri yapmıştı,
olmaz, dedim gerekçelerimi öne sürdüm haklsın dedi ve bikaç ay sonra gözüme soka soka aldı götürdü...Şimdide aynı şeyi yaparsa deliririm ben, artık tahammül edecek
halim kalmadı...Hadi şimdide bir şeyler diyinde şu çaresiz kıza kendime geleyim:)))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?