Ailen neden boşanmana engel oluyor?
Ailenizin boşanma kararınıza onay vermeme sebebi maddi zorlukları mıdır?yoksa elalem ne der tarzı eski bir düşünce mi? boşanma kararını kendi içinizde vermişsiniz belli.aileniz onay vermese bile kendi ayaklarınız üzerinde durabileceğinize inanıyor musunuz?aynı evde yabancı olmaz zordur mutlaka.evliliğiniz kafanızda bitmiş bile olsa toparlanma ihtimali var mıdır?eşinizin de kafasında evliliği bitirdiğini düşünüyor musunuz? yuva kolay kurulmuyor.bitirin derdim ama 5 yıllık bir evliliğin de getirdiği alışkanlık vardır mutlaka.tek başına ayakta durmak bir kadın için imkansız değil ama biraz zorlu bir süreçtir.ve çocuk olmaması şu durumda hayrınıza olmuş.eğer çocuk da olsaydı şuankinden kat kat daha fazla sıkıntı yaşayabilirdiniz.kendi içinizde kararı vermiş olsanız da bu soruları ve daha fazla soru olacaktır mutlaka bunları cevaplayın birşeylere tamamen emin olmadan direkt ayrılmayın derim.tabii ki hayat sizin karar sizin.Allah hakkınızda hayırlısını versin...
Açıkçası her ikiside hem maddiyat hemde elalem ne der sıkıntısı...Zaten boşandığım zaman aynı şehirde yaşayamam ailemle de kalamam,diyorum ya kardeşimle anlaşamıyorum annemde tepkisiz kalıyor iyice bunalıma giriyorum...Kendi ayaklarım üzerinde durma konusunda açıkçası yaklaşık 2 yıldır aktif olarak çalışmıyorum,haa diplomamı verdim bir kaç yere danışmanlık hizmetleri yürütüyorum maaşım ve sigortam var ama başka bir şehre gittiğimde bu işe deavm edemem...
Annem de çalışıyordu mesela ama hayatla çok zor bir mücadele içerisine girdi,bizleri okuttu beni evlendirdi ama hep yıprandı aynı şeyleri yaşayacağımı bilmek açıkçası çok zor geliyor şu anda...
Şuanda elimden gelen tek şey eşim ne yapıyorsa aynısını yapmak ve o konuşmadığı sürece konuşmamak, artık ne kadar dayanbilirsem, sonrasını da kestiremiyorum maleseff...
Öncelikle teşekkür ederim karbeyaz ilgilendiğin için...İnan o kadar çok ihtiyacım varki birileriyle konuşmaya çok sağoll...
Dediğin gibi denedim konuşmayı hemde defalarca 5 yıldır yaşadığımız tek sorunu çözmek için yapmadığım kalmadı,haa başlangıçta bu küslükler aynı şekildeydi her seferinde ben annemin yanına gidiyordum,ama sonra ordaki sorunlardan bunalıp tekrar evime dönüyordum ki bu süreç yaklaşık 2 haftaya kadar çıktı...Birbirimizi aramadık sormadık,normalde eşim bakkala gitsem 50 kez araken annemin yanındayken hiç aramadı sormadı...Ama en sonunda yapacak gidecek yerim yok diyerek hep ilk adımı ben attım...Eşim her seferinde de ben seni çok seviyorum,eğer ayrılırsak ailemin istediği olacak gibi şeylerle beni ikna etmeyi başardı malesef.Ama iki ay sonra görümcelerim geldiğinde aynı sorunlar tekrar baş gösterdi malesef...En sonunda aile terapisine başlamaya ikna ettim, sanırım 4 kez gittik sonra iş yoğunluğundan 2 aydır gitmiyorz...Bu süreçte ailesiyle görüşene kadar çok iyiydik, sürekli arkadaş toplantıları falan lay lay lom geçti günlerimiz...ta ki sömestir tatili başlayana kadar....
Diyorum ya konuşamıyoruz ve her defasında ilk adımı ben attığım için yoruldum,eşim ailesinin kötü ve tehlikeli insanlar olduğunu bana söylüyor,onları iyilikle terbiye etmeye çalıştığını falan...bende bekliyorum ki benim içinde birşeyler yapsın ama malesef kaçıyor hep kaçıyor geç saatlerde eve gelmeler falan...İnanın psikolojim bozuludu hiçbirşey bana zevk vermiyor artık,kendimi öyle bir boşlukta hissediyorum ki bunun tarifini bile yapamıyorum...
Kızlar yorum yazan herkese teşekkür ediyorum, çok sağolun...
Belki dediğiniz doğru ama nedense bu sefer ilk adımı atmak hiç içimden gelmiyor, bu olayı defalarca yaşadım ve ne olacaksa olsun diyorum artık...Benki eşimi çok seven değer veren bir insanım,hergün eve gelmesini dört gözle bekleyen daha arabanın motor sesini duyduğumda içi kıpır kıpır olan biriyim...haaa şuanda belkide kendimi sınıyorum,ne kadar dayanabilceğimi görmek istiyorum, doğrumu yapıyorum bilmiyorum ama şuanda hislerimi bile kontrol edemiyorum malesef...Bildiğim tekşey çok kırgın olduğum.Fevri kararlar almak istemiyorum, istediğim tek şey eşim ailesine bütün varlığıyla yaklaşmışken benim için de neler yapabilceğini görmek...İyi yada kötü,belki ozaman kendimi daha iyi hissedecem...Şuanda içinde bulunduğum durum çok zor gerçekten çok zor ve eminimki kimsenin tahammül dahi edemiyeceği bir şey...Örneğin şu anda içim ne kadar acıyor anlatamam,normalde bu saatte evde olan kocam yok eminim gece yarısı gelecek ve iki tv'ye bakıp yatacak.Normal şartlarda şimdiye kadar 50 kez aramıştı,sormuştu...Neyse daha fazla başınızı ağrıtmıyım,gelişmelerden haberdar ederim sizi...
eşinin yaptığının tam karşılığı iki yüzlülük. boşanma gibi bir durum şimdi gerçekten gereksiz. uzak kalma küslük yapma derim. çünkü uzaklaştıkça sen, eşin de sana karşı uzak davranacak ki zaten anlattıklarından bunu görüyorum. şöyle bir şey söyleyebilirim, anlattığın kadarıyla eşin sana hak veriyor görünüyor sözde. sende kayınvalidene git ve konuş. ona eşinin ailesi hakkında söylediklerini laf arasında söyle, herşeyden haberin olduğunu buna artık müsade etmiceni söyle ve artık bizi bize bırakın bu evliliği bitirmicem falan de. ama önce eşinle aranı düzelt. böyle bir eşi kazanabilirsin. çünkü öyle hikayeler var ki eşler ailesi yüzünden şiddet uyguluyor ve zorla görüşmesini istiyor. kayınvalidenle belki kötü bir konuşma yap diyorum sana, fakat onlar bunu zaten çoktan hak etmiş. benim ki sadece bir öneri. tabi eğer ki boşanıp daha mutlu olacağını düşünüyorsan, boşan. hakkında hayırlı olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?