Mutfakta yedirse sorun etmem ama kendisi aşırı sakar biri oldugu için mutfakta iş yapmasını istemiyorum. Yardımcı olmamasını dert etmem evime gelenin. İstemedigimi belirtmeme ragmen ısrarla yapmak istiyor. Ayrıntılı anlatmıyorum ama dikkatsiz biri oldugu için yardımdan çok zararı oluyor.
Ama onu yıkadım ve oynatmaması sorun degildi tavırları iticiydi
he o zaman başka, yıkanmış temiz oyuncak ne var bunda yani. Enteresan kadınmış. Bende çocuğunu salıp rahat oturan annelere sinir oluyorum.
Ben de mudahale ediyorum ama diyor ki aman dokunma yeter ki yesin. Ama gerçekten onunki yemek degil oyun resmen ve bile bile heryer batıyor. Biraz kendini zora soksa cocuk hep öyle degil laftan anladığı da oluyor
Tek çocuk olsaydı evet rutin hayatımızı kurtarabilirdi ama iki küçük olunca, gelen zaman hariç her şey değişken.5 aylikken emeklemekmi? Yani gözlerim söyle bir firladi
Cidden çok zor zamanlar geçirmissiniz. Cocugunda high sensitivity cidden olabilir. Umarim cocugun bu konuda iyi uzmanlar tarafindan takip edilir, gereken destegi alabilir. Türkiye bu tür konularda ne yazikki çok bilinçsiz, ve anlayissiz bir toplumuz maalesef.
Yorgunlugunu tee buraya kadar his ediyorum.
Bunu kendinden düsünmüssündür fakat bizde kurtarici rutin, rutin ve rutin. Yani uyandigindan, yatmasina kadar hersey hep asagi yukari aynisi. Kizim yani ne olacaklarini biliyor ve bu onu rahatlatiyor. Aynisi özelikle büyük oglun içinde yapabilirsin. Mesela hep ayni fix tabagi kullanmakta olabilir, okuldan geldiginde 1 saat boyama, yemek, 1 saat baska bir aktivite, sonra uykuya geçis,.. Ve bunu her gün yapsaniz, rahatlarmi bir nebze?
Cocuk gelişimciymişsiniz. Ben de sizin gibi düşünüyorum bir cocuk ağlayarak bir dediginin olacagını bilirse artık onun geri dönüşü olmaz ki. Nasıl ki prizlere yaklaştırmıyoruz, balkondan sarmasına izin vermiyoruz, telefonla oynamasına izin vermiyoruz demek ki her istedigi olmayabiliyor. Aşırı sınır koysunlar demiyorum ama her dedigi de olmaz kiMeslektaşız desene...
Ağlıyor diye bir kere istediğini yapmaya izin verirsen (örneğin kumandayla oynamak vb) o zaman yandın.
Sonra gelir burada yazar anneler ağlıyor napayım mecbur veriyorum izin diye.
Bende 27 yaşında biri olarak ağladığımda etrafımdakilerin her istediğimi yaptığını bilsem bende ağlarım
Yemin bile edebilirim aynı tavrı görsem ben de sizin gibi yapardım
Tek çocuk olsaydı evet rutin hayatımızı kurtarabilirdi ama iki küçük olunca, gelen zaman hariç her şey değişken.
Çünkü aralarında kavga her daim var, biri bir şey yapsa öbürü aynısını ister ya da tam zıttı.
Birbirlerini aşırı sevseler de aşırı da mücadele var, benlik savaşı veriyorlar.
Her gün aynı tabakla versem, bu sefer kardeşinin tabağını istiyor, onunkini veriyorum kardeşi ağlıyor benim tabağım diye
Aynı oyuncaktan iki tane alırım ama büyük yine de küçüğe vermez hepsi benim vs, boyama yapsak kalem kavgası, uykuya geçsek ikisi de anne.
Çocuklarla alakalı konulara genelde yazarım ve deli evi bizimki derim, gerçekten öyle.
Büyüğü 1 aylıktan beri doktorlara taşıyorum bu çocuk hiç susmuyor hep ağlıyor diye, yok yok fizyolojik hiçbir sıkıntısı yok, huyu bu dendi aşırı duyarlı dendi ve oturduk yerimize.
Ne gelişimsel ne bir hastalık tanısı ya da çare yok, Allahtan bolca sabır diliyoruz o kadar.
Ben sizin neyden rahatsız olduğunuzu anladım, bence haklısınız :)
milletin kendi takmadigi cocugunu ben niye takim ki. demek ki cocuguna yeterince ilgi gösterse o anne baba o cocukda ilgisizlikden cildirip bu hareketlerde bulunmazmis. böyle insanlarda darilirsa darilsin zaten ben bu insanlarla muhatap olmak istemem
Evet ikinci çoçuguyu düsünmemistim.
Su an baska bir konuda açildi "acaba ikinciyi yapsammi" diye. Ve o konu ile senin bu yorumunu okuyarak, bende ikinci konusunda vaz geçmeye basliyorum
Bu arada o tabagi isteme benim kizimda yapiyor. Ille bizim bardagimizdan içecek, yada bizim tabagimizdan yiyecek "ya kizim, senin tabaginda ayni pilav var iste, aynisi" diyoruz nafile.
Aileniz yakinmi? Arada çoçuklari 1-2 günlügüne birakma olanaginiz varmi? Biraz kendine gelirsiniz.
düşünün aynı inattan iki tane var benim evde.
