Sevgili benden büyük ablalarım, fikirlerinize ihtiyacım var. Hayat seline kapıldım gidiyorum. Aklımdan geçen tüm düşünceleri aktaracağım, bir yol göstermek veya fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok memnun olurum.
Ben 22 yaşında ve henüz 1 yıllık evliyim. Çok erken evlendiğimi düşünüyorum ama eşimle de bir problemim yok. Ama benim aklımı sürekli işte, gündelik hayatta, duşta yani her anımda ya ben niye evlendim, evlenmeyip biraz hayatımı yaşayabilirdim. Bir önce ki konumda belirtmiştim Eltimle sorunlarım vardı. Niye böyle bir şeye kendimi ittim bilmiyorum. Eşimi seviyorum ama borçlarımız var biraz, aldığım maaşı kendim yiyebilirdim diyorum sürekli. Ailemin durumu iyi bana diyorlardı erken evleniyorsun biraz daha kendine zaman tanı diye. Bu arada ingilizce öğretmeniyim henüz 1 yıllık mezunum. Mesleğimi yapmıyorum evimizin yakınlarında bi yerde çalışıyorum atama olana kadar. Burada bile ben zorundamıydım çalışmaya gibi düşüncelere kapılıyorum. Çalışma her anda var ama bilmiyorum işte. Evin Kirası, aidatı, faturalar bana ait. Eşimin maaşı borçlarına gidiyor. Geri kalanıyla eve bir şeyler alıyoruz. Ama iş yerinde gelen bazen kadınlar oluyor hep kıyaslama yapıyorum. Ben de bu şekilde olabilirdim diye. Ay bilmiyorum sonra saçma düşündüğümü anlıyorum. Bazen sinir krizi geçiriyorum, evlilik yüzünden mi böyle bilmiyorum. Bir çok kez boşanmak aklımdan geçiyor. Sonra evliyken de yapabilirsin diyorum, tekrar üniversite okumak var aklımda mesela. Kendime evlendim evleneli bir şey almadım. Dedim biraz maaşımdan kendimi ayırmak istiyorum. Motor Ehliyeti almak istiyorum, İşte kılık kıyafet ne olursa biraz önceliği kendime vermek istiyorum dedim çünkü çok stabil geçiyor. Eşim 31 Yaşında bu arada o görmüş geçirmiş bazı şeyleri. ama ben bazen kendime bir şey yapınca zamanı mıydı felan diyor. Ama kendisi eline para geçti mi arkadaşlarıyla direkt okeye gidiyor. Benimde bu çevrede arkadaşım yok bir annem yakın oda çoğunlukla memlekette. Kitap okuyorum mesela bu iyi geliyor ama. İstediğim yaşam bu değil kısaca öyle söyleyeyim. Bu düşüncelerden kendimi nasıl arındırırım? Yada zamanında benim gibi düşüncede olup sonrasında düzelen var mı