Merhabalar kızlar. 16 günlük bir kızım var. Acil sezeryan oldum 6 saat normal doğum sancısından sonra. Benim için çok zordu. Doğumdan önce melek olan kaynanam 180 derece döndü. Bana yardım eden evimi temizleyen (ben talep etmedim) kadın gitti yerine bambaşka biri geldi. Normal sancı çektiğim için sütüm doğum sonrası geldi ve bebeğimi emzirdim. Göğüs ucum çok yoktu zorlandık memeyi tutturmakla ama ilk gece eşim annem çok uğraştı. Kızım çıkardı biz verdik kızım çıkardı biz zorla tutturduk emsin diye. O yüzden ilk gün herkes tebrik etti ve çocuk sadece 10 gram kaybetmişti.
2. Gün kaynanam kaldı. Ben istemedim tabi kendi kendine işten izin almış hazırlanmış. Eşimde sorunca tamma olur gelsin dedim. Annedir ayırt etmedim. Anneme eve git diğer gün sabah gelirsin dedim. Kaynanam çocuğa emzik alıştırdı. Dikişliyim halim yok karışamadım da o kadar üzgünüm ki. Ebeler vermeyin desede tıktı çocuğun ağzına emziği. Uyardım güzellikle babannemiz dinlemiyor dedim o da kimse görmüyor al kızım diye yine verdi. Sonuç emzik emen kızım beni emmedi ve sabah -200 gram. Biraz söylendim eşime annesine. Alıştırdın bıraktırın şimdi bakalım dedim. Kızım yıktı ortalığo emziği alınca tabi :)
Çocukta sarılık çıktı. Tam memeyi de kavrayamıyor. Tepemde 15 kişi meme vermeye çalışıyoruz çocuğa. Görümcem kaynanam annem. Bir de yaşıt kuzenler vardı evde. Aklıma geldikçe ürperiyorum. Kızım anne sütü alsın diye süt sağayım dedim. 2. Günüm daha. 20 ml süt sağdım. Kolestrom sütü bilirsiniz damla damla. Kaynanam hastaneden beri sütün az sütün yok diyip duruyor. Emziririyorum sütün az sütün gelmicek diyor. Neyse diyorum. Evdeyim canım burda “ sütün az senin sütün gelmicek “ dedi bana. Eşimde var ya kızın sütü anne dedi. Diyelim ki yok neden söylersin ki ?
Eşim eczaneye biberon almaya gitti süt sağarken de “ sabaha kadar sağ yinede dolmaz sütün yok” dedi bana. Olan sütümde gitti sayende dedim. Neymiş 3 gündür annem konuşuyormuş kendi 1 laf etmiş zorumamı gitmiş. Kaynanaymış ondan zoruma gidiyormuş. Derin nefes alıp sütümü sağlmaya devam ettim. Eşim gelince sanki kendisini dövmüşüm gitti gitti evine alt katta oturuyor.
4. Günümde misafir yığdı eve. Eşim ofladı bağırdı çağırdı dinlemiyor. Gelip evi silip süpürüp ikramlık hazırlayıp misafir alıyor. Şu gelcek bu gelcek. Eşim gönder geri kimse gelmesin desede dinlemed. Ben zaten lohusayım herşeye ağlayasım geliyor uğraşamadım kadınla. Surat 5 karış. Misafirlerden sonra doğrulamadık. Ben hasta oldum çocuğun gözü mikrop kaptı göbek bağında granülom oluştu. Sarılığımız geçmedi. Kadın buna rağmen geçen haftasonu yine misafir aldı. Amcan gelcekmiş eve bakayım toplayım dedim diyip kafasına göre iş yapıyor. Kızlar ya gemileri yakıp kavga edicem ya da bana akıl verin. Eşime söyledim misafir kabul etmicez demiştik yaşadığımıza bak dedim farkındayım dedi. Kabul etmicek sözde ama annesi cırlayıp birbirlerine giricekler eminim.
Annem yanımda kadın anneme de takmış yukarı çocuğu sevmeye çıkıyor anneme selam yok annem çay içelim tatlı yiyelim desede bakmıyor suratına. Ben deseniz nasılsın nasıl oldun yok. 2 gündür de gelmiyor geçen eşimin babası anneni çağır tarzı bşşey dedi kadının tribini çekiyoruz resmen sanki kendi doğurmuş. Maddiyatı geçtim dünya para harcadık kimseden önemli değil çocuğum. Hormon bozukluğu çıktı kilo alamıyor sütümle alakası yokmuş sarılığı da ona bağlı uzamış. İnsan biraz üzülür kadın gelicek misafirleri sayıyor bize.
Hala kendimde değilim kızlar. Bazen ağlayasım geliyor . Çocuk durmayınca ağlayınca bakamicsk gibi hissediyorum. Uykusuzum. Huzursuzlanınca tahammüş edemiyorum normalde böyle bir insan değildim. Yanlış birşey yapmaktan korkuyorum. Annem herşeyi bana soruyor 1 gece kaldı kaynanam yanımda çocuk uyumadı diye 2 kat mama vermiş bana sormadın. Napıyım doymadı diyor. Ya sen kime sordunda verdin ben o çocuğu 30 dakka emzirdim. 30 ml mama içti 3 günlük çocuk. Severkende köye götürcem çocuğumu diyor. Eşim tepki gösterse de laftan anlamıyor.
Ne yapayım ben bu kadına ? Takmayıp işime bakıyorum ama annemede aynısını söylüyorum ama sınırlarımıda ihmal etsin istemiyorum.
ben de 6 hf önce doğum yaptım. Burada bu konuları okuya okuya korkmaya başlamıştım benzerini yaşayacağım diye. Herhalde en büyük avantajım iki tarafın da ailesinden farklı şehirde yaşamamızdı. Benim sınavım babam oldu
ilk torun heyecanı o kadar yüksekti ki hemen doğumun ertesi gelip günlerce kalası vardı. Anneme ikna ettirttim sonuçta memeler fora bebek sürekli yaka iğnesi gibi duruyor üstümüzde rahat edemem diye. Kendi babamı ve kardeşimi bile 3. Hfda kabul ettim gelip görsünler diye. Geldiklerinde de öptürmedim. Eşim de herkes kendi tarafını durduracak diyor onunkileri de ona bıraktım. Sezaryen mi oldunuz bilmiyorum da onun ayrı bir eziyeti var zaten. Sadece emzirip geri kalan tüm işleri yardım eden kişiye bırakmak gerekiyor, bol uyku iyi beslenme ve stressiz olmak gerekiyor. Delirdim yani kvnizin hareketlerini okurken. Eşiniz yarım ağız yapma etme diyor belli ki, siz ya ona sağlam cırlayın işi ele alsın. Ya da kv ile kötü olmayı göze alın ona cırlayın. Hiç çözülemezse bebeyi vurun sırtınıza annenizin evine . Anneniz de daha rahat eder bu şekilde. Ne demek ya 4. Gün eve misafir doldurmak aaaayy içim şişti. Toplum da anlayışsız valla ben 2-3 ay dolmadan 1. Derece yakın değilsem bebek görmeye gitmem ya da hizmete yardıma giderim be.
