Çocuktan sonra kaybedilenler

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Eşinizle ilgili açtığınız garip konuların yanı sıra anne baba çocuk birlikte hangi yatakta yatabiliriz gibi spesifik bir konununzu hatırlıyorum.
Çocuk 3 yaşına gelmiş ayrı odada bir şekilde kontrol edebilirsiniz. Telsiz, kamera gibi yöntemlerle işiniz daha kolaylaşır.
Ki kreşe düşünecek yaştasınız.bu kadar gerilmezsiniz de.
Sizin şu anki ilişkinizin sorumlusu/suçlusu çocuk değil. Bunu bilin. Her ikinizde kendi içinize dönün. Sonra karşılıklı konuşun. Tabi konuşmayı başarabilirseniz.
 
Bizim bu duruma gelmemizin nedeni çocuk. Ne o ne de ben tek başına bakmayız çünkü şu anda çocuğa.Ikj kişi delirdik,tek kişi kesinlikle intihar ederiz ya da katil oluruz

Neden çocuk yaptınız? Cidden bunu çok merak ediyorum
 
Çok enteresan hayatımda ilk defa duyuyorum bunu. Hangi hocalar çok merak ettim inanin..

Oyun terapisi demek zaten gelişiminde sorun olan o yaşta o ayda çocuğun evde oynarken yada merkezde eğitmen eşliğinde davranışlarının takibi ve doğru dönütün sağlanmasıdir.

0-2 yaş çocukta bu davranışlar mevcutsa alıp karşına konusamiyorsun doğal olarak bazı becerileri veyahut eksiklikleri oyun yoluyla kazandiriyorsun. Ebeveynler de izleyip evde uyguluyor.
 
Toplu olarak cvp yazayım. Çok rahat bir hamilelik geçirdim.o kadar rahattı ki doktorum ne tansiyona baktı ne kiloya. Kendim sezeryan doğum istedim,çok kolaydı.Ertesi gün normal hayatıma döndüm.Cocugu yabancı biriyle hic yalnız bırakmadık.4 5 aylıktan itibaren yabancı güvensizliği başladı. Mesela annem saçını farkli toplasın yada üzerine çok renkli değişik bir şey giysin suratına bakıp bakıp ağlardı. Yani istismar falan demişler ama değil.Yeni bir eve girerken de aynı tepkileri veriyor. Evin ici boş. İnsan yok.Aglarken dedidigim gibi normal karşılıyoruz.hatta annemleri bile kaç defa uyardım. Düşünce,ağlarken kesinlikle vah vah demeyin, abartılı tepkiler verenyjn.Ustun zekalı olduğunu düşünmüyorum. Algıları açık yada görsel ve işitsel hafızası iyi diyebiliriz. Ama üstün zekalılik çok ayrı birsey.Sizin gerginliğiniz yansıyor diyenler inanın hiç kolay değil. Bir ara sabah gözünü açıp ağlamaya başlıyordu.Sebep yok.Uyanip ağlıyor. Odada resim vs varsa kaldırın dedi doktor. Ekran zaten yok hayatında. Neden ağlıyor kendine bilmiyor. En son öğretmen arkadaşım şahit oldu aglamasina soyut kavramlara ağlıyor dedi.O mantıklı geldi.Yani isimlendiremiyor.Onun için ağlıyor. Duygu kitapları kartları aldık.Aynalama tekniği kullanıyoruz.Ama yanınızda sürekli el bombası gibi geziyor. Avm ye gidiyoruz.Trombolinde
Kreş için 8 aydır uğraşıyoruz. Henüz bir adım yol alamadık.Ogrretnenimiz de aşırı dirençli olduğunu söyledi.Ne yazık ki eşim sabah işe gittiği için ve uyku konusunda sıkıntı yaşadığı için tek yatmasının hem fiziksel hem ruhsal sağlığı açısından en iyi tercih olacağına karar verdik.Benim kızım gecede en az 3-4 defa uyanıyor. Eşim de uyaninca uyuyamaynlardan.En son hastanelik olunca böyle bir karar aldık.
 
Acaba eşiniz sıkılmış olabilir m? Evden olabilir, hayattan olabilir? Acaba ufak değişiklik veya sürprizler yapsanız belki eve de ilgisi artar. Belki size saçma gelecek ama aklıma geldi
 
Vah vah herkesin çocuğu var en berbatı en kötüsü size gelmiş. Yazık size. Çocuk değil chucky ah zavallı siz nasıl mücadele edeceksiniz o canavar çocukla (!) sizi bozmuş mükemmel evliliğinizi bozmuş.
Çocuk ağlıyormuş psikolojileri bozulmuş. Benim de kuşum uçuyor uçma diyorum yine uçuyor: baştan uçtuğunu söyleseler almazdım. Kim der kuşun uçan bir canlı olduğunu. Hep kandırdı o arkadaşım beni kuş uçmaz al dedi
 
Çocuğun yakasından düşün, siz karı koca sorunlusunuz. Sizin iletişimimiz sıfır, birbirimize maddiyat dışında hiç bir bağımız yok. Çocuk bunları hissediyor o yüzden sürekli sizin hissettiklerinizi yansıtıyor. Sizin çocuğunuzu istemediğiniz kadar sizi istemiyor. Sorun sizsiniz.
 
Acaba eşiniz sıkılmış olabilir m? Evden olabilir, hayattan olabilir? Acaba ufak değişiklik veya sürprizler yapsanız belki eve de ilgisi artar. Belki size saçma gelecek ama aklıma geldi
Yok hiç saçma gelmedi.Kesinlikle haklısınız katılıyorum.Ama işte sürprizlere de açık değil. Şu an aklında kendi anne babası ve onların yaşam şartları var.80 yaşına yaklastilar.Uzaktalar.Annesi zor bir kadın.inatci.ev şartları zor.Onlari kafasına takıyor. Ama mesela benim dün akşam konuşmak istediğim onların eviyle ilgiliydi.Onlarin evini iyileştirmek adınaydi.Yaz aylarında anne babasının yanına gidiyoruz 1 ay. Yaz ayından bahsedeyim de hayal kuralım istedim
 
Yarisina kadar okudum hem size hemde çocuğunuza üzüldüm.
Sizi çok iyi anliyorum ve hatta katil olmak isteğinizi bile anliyorum.
Bu sadece duygu patlamasi asla sizin/benim öyle birşey yapacağimizdan değil.
Tahmin ediyorumki kendinizi kötü işe yaramaz anne olarak görüyorsunuz.Etrafinizdada çocuk var ve hiç biri sizinki gibi değil,demek ki siz yapamiyorsunuz.
Öyle düşünüyorsaniz yanliş siz ve eşiniz iyi ebeveynlersiniz.
Kiziniz için cirpiniyorsunuz.
Eşinizde güzel ilgileniyor ve bakiyor ,onunla aktiviteler yapiyor.Bunuda her baba yapmiyor .
En önce kendinizi suclamayi birakin ,mükemmel olmaya çalişmayi birakin .
Gayette arada cocuk tv izliye bilir ve telefondan baka bilir.
Kiziniz galiba herşeyden uzak büyüdüğü için korkuyor olabilir.
Yani cok sakin ve sadece cekirdek aile.
Komuşunuz varsa görüşün özellikle çocuklu komşularla.
Biraz ağlamasini duymayin ,susturmaya çalişmayin,siz ne yapiyorsaniz devam yapin .
Ağlamasina izin verin ,kizinizi olduğu gibi kabul edin .
Mesela oyun grubuna gittiniz kiziniz ağliyor biraz yaninda durun sonra ben bir tuvalete gidib geleyim deyin .Kiziniz ağlayacaktir devam ama 10dak.sonra varin .Bak geldim deyin ,geri geleceğinizi bilsin böyle böyle arayi uzattin .
Biliyorum burda en zoru sizin dayanmaniz .
Artik kizinizi pedagoga psikiyatriste götürmeyi birakin .
Siz gidin lütfen, siz iyi olursaniz çocukta iyi olacak.Endişeniz korkunuz cocuğa geciyor.
Sabahlari kizinizla ilgili güzel olumlamalar yapin .
mesela kizim zor kelimesini silin ,yerine kizim insanlari seviyor ,güler yüzlü ,arkadaşlariyla oynamasini seviyor gibi.
Şimdi aklima düştü 2,5 yaşinda kiz yeğenim var annesiyle beraber niloya bakiyorlar youtube dan ,anneside teşvikli yorum yapiyor" arkadaşlar ne güzel oynuyor.Öğretmenle boya yapiyor sonra eve geliyor annesi onu bekliyor " gibi aliştirmalar.

Uzun oldu aslinda önermek istediğim eşinizle schema terapi alsaniz.
Fark ettimki sizi daha kendi kök ailenizde kopamamişsiniz.
Görünmeye çok büyük bir bağlilik var .
Kopmak demek yok saymak değil ama artik sürekli ailelerde tatil yapmayin .Onlardan bağimsiz olun.
Bizim göremediğimiz farketmediğimiz duygular işte hayatimizi yönetiyor.
Bu anne babaya " bağimlilik" duygu kiziniza gecmiş olabilir ,
öylesine bir fikir..
 
O öküz kocanıza gösterdiğiniz hassasiyet ve sabrın onda birini kızınıza göstermediğiniz için bu haldesiniz. Allah muhafaza kocam boşar diye deli olacağınıza bir kere çocuk olacak çocuğunuzu düşünün siz
 
4-5 ayda tabi ki yabancılama olur 1.5 yaşa kadar pik yapar. Çocuk doğduğu anda sorunlu diye etiketlemişsiniz ve çocuk öyle olmuş. İlk kızımı 1 yıl kucağımdan indiremedim öyle çok ağlıyordu. Kreşe yine çok zor başladı. İçim içimi yedi ama düzeldi, hep destekledik sevgiyle. Şimdi özgüveni öyle güzel arttı ki... Hala daha da iki dakika bir yerde kendi başına durmaz. O da öyle ama zor bir çocuk diyemem. Güzel tarafları öyle çok ki.

Bence çocuktan önce siz psikiyatrik destek alın, sorunlu olan sen ve kocan. Hala daha yazdığın mesajlardan bunu kabul etmediğini görebiliyorum.

Çocuğa da çok üzüldüm yazık yavrucak, her normal çocuk gibi ağlamış, yabancılamış, yeni ortamlara girerken zorlanmış.
 

Bütün çözüm yollarını kapatınca biz ne desek boş.

Benim sizin evliliğinizde sizin anlattığınız kadarıyla şu yorumu yapabilirim.

Siz iyi bir vitrinsiniz.

Evli, öğretmen eş, ev araba alabilmek için gayet makul ortam, e bir de çocuk.
Tamam mis.
Ama adam sizinle vakit geçirmeyi sevmiyor.
Ya çocukla ya akrabalarıyla vs.. adamı konuşurken, eğlenirken, mutlu olurken görebiliyorsunuz.

Siz dur demedikten sonra bizim yorumlarımız da yersiz kalıyor.

Ayeıca çocuğu suçlamayın.
Priskolojik destek alın.
Öğretmensiniz.
Oyun terapisi e götürün eğer çok uçsa davranışları çocuğum. O terapistler zaten gerekirse çocukla, gerekirse aileyle yapıyor terapiyi.
 

Herhalde benim oğlum sizde olsa kendinizi öldürürsünüz
 
Bu kadar yük gelecekse çocuğu verin çocuk esirgemeye rahatlayın

Bu kadar yük gelecekse çocuğu verin çocuk esirgemeye rahatlayın .
O kadar kolay olmuyor işte o işler.Evdeki kediyi sahiplendirirken bin kez düşünüyor insan.Cocuk sahibi olmak bizim için hatadır. Ama şahsi fikrim senelerdir aaa siz neden çocuk düşünmüyorsunuz ,ileride çok pişman olacaksınız, ya bi gülüşü var ki diye başlayan cümleleri kurup ,çocuk yetiştirmenin en zor taraflarını günah diye saklayan insanlar bizi bitirdi.Bu insanlar az çok bizim yaşam tarzımız biliyorlardı.simdi düştüğümüz durumu gördükçe ya böyle olacağını bilsek hiç ısrar etmezdik dediler.
 
Bebeklerde oyun terapisi işe yaramıyor mu yani ?

Tabiki yarıyor.
3 yaş çocuk zaten bebek değil ama bir çocuğun oyun oynarken ruh halini, davranışlarını vs... Gayet çözebiliyorlar.
Ki etrafımda pek çok arkadaşım gerçekten sorunlu olan çocuklarına çok fayda sağladı. Bir arkadaşıma ise çocukta sorun yok siz anne baba olarak sorun yaşıyorsunuz diyerek aile terapisine yönlendirdi mesela.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…