• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Canım benim , şu ortam şartlar altında çocuk sahibi olmak istememekte haklısın. İnsan kendi geleceğini göremiyor ki çocuğununkini görsün. Bu endişeni anlayabiliyorum. Ama atalarımızın da bir lafı vardır ; ağılda oğlak doğarsa ırmakta otu bitermiş. Yani rızıkta şüpheye düşmemek lazım . Elbet rızkı olur amma az amma çok. Tabi sen herşeyi dört dörtlük olsun istiyorum olmazsa doğrmak istemem diye düşünüyorsun. Fakat işe sadece maddi boyutu ile bakıhorsun. Maddi boyutu istediğin gibi dört dörtlük olabilir ama Allah korusun çocuğun hastalığı olur, özürü olur bir şeyi olur. Maddiyatı planlayabilirsin ve belki bunu durdurabilirsin . Ama bu dediklerimi durdurma şansın yok. O zaman çocuğu özürlü doğurup ona bunu yaşatma hakkın var mı diye de düşünebiliriz. Aynı bakış açısı ile bakarsak. Eğer herkes bu konuya mükemmeliyetçi yaklaşsa idi insan nesli tükenirdi.
He Az çok bakabileceğin çocuk sayısını bilirsin ona göre doğurursun bir de bence evlilik oturduktan sonra doğurmak önemli. Bunlar sağlandıktan sonra çok karamsarlığa düşmeye gerek yok.İnşallah güzel bir bebiş sahibi olursun çünkü ben senin çok güzel bir anne olacağını düşünüyorum. Toplumun iyi annelerin elinde yetişmiş bireylere ihtiyacı var ❤️
 
Başlarda bende ilerde evlenince çocuk sahibi olmam belki diyordum şimdi 8 aydır 5 aylık yeğenime ben bakıyorum artık kararım kesinleşti bu iş bana göre değil çocuk filan yapmayacağım.İşin maddi boyutu benim üzerimde değil ama birebir şahit oluyorum tüm o harcamalara filan sadece bir paket bezin fiyatına bile şok oluyorum.Maddi boyutundan başka annenin verdiği çok büyük bir emek bir mücadele var.Gece uyanması,kucakta uyumaya alışması,bi duş almanın bile lüks sayılması filan bunlar benim gözümü korkuttu.
 
Tam benlik bir konu olmuş. 15 yıllık evliyim. Taaa üniversiteden beri çocuk istemediğime eminim. Etraftaki çocukları da çok sevmem. 39 yaşındayım. Geçen yıl iş arkadaşlarım bu konuda çok baskı uyguladılar. Pişman olursun, deli misin, dünyanın en güzel şeyi, neden daha önce yapmadı im diyeceksin. Artık ben de meraktan mı yoksa ısrarlardan mı tamam deneyelim dedim. Tek bir ilişki ile hamile kaldım. Pozitif test sonucunu gördüğüm an pişman oldum. 9 ayım pişmanlıkla geçti. İnsanlar heyecanla bebek hazırlığı yaparken ben hergün ağladım. Mart ayında doğum yaptım. Doğum anım hiç öyle duygusal değildi. Şu anda 5 aylık bir bebeğim var. Çok tatlı, çok sevimli ama zamanı geri alsak hiç bu işe girmem. Kendinizi tanıyorsanız ve gerçekten istemiyorsanız yapmayın. Yoksa benim gibi bir insan olursunuz. Hayattan soğumuş, amacı kalmayan, hiç bir şeyden zevk almayan, sadece gün geçirmek için yaşayan.Bu arada iki üç dört çocuk sahibi olan insanlar gözümde sabır taşı oldu. Hala şaşırıyorum onlara
Tovbe ya rabbi 😱 bence oyle demeyin ltfn. Iyikide yapmisim deyin
 
Şöyle ki; o bence 1 tane istiyor.
Bayramda görüştüğümüzde de ileride evde salonda oyun oynayan bir kız çocuğu olsa fena mi olur dedi..
Bende peki hiç olmazsa dedim?

O zaman yapacak bir şey yok..kediyle devam dedi.. (dişi kedisi var)


Bence sizden cok iyi anne olur. Allah rizki verir. Eger olduktan sonra bakarim severim ustlenirim diyorsaniz. Bakim evine atmicaksaniz cocuk yapin derim. Anneligi tatmalisiniz.
 
Tovbe ya rabbi 😱 bence oyle demeyin ltfn. Iyikide yapmisim deyin
Neden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdi
 
Istemezmisin sana benzeyen bir yavrun olsun. Sana yumuk yumuk baksin😌👶

Sana oyuncak fırlatsın, avm ortasında yere oturup çırpınsın, ağzındaki yemeği yere çıkarsın, halıları tekmeleyip bozsun, koltuk tepelerinde zıplasın, kaka eğitiminde evin ortasına sıçsın. Ay çok tatlı yumuk yumuk böyle.
 
Neden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdi
Annelik muhtesem birsey ya. Insaallah Dusunceniz degisecektir. Yavrunuzun boyle dusundugunuzu bilmesini istemezdiniz dimi
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
siz çocuk istemiyorsunuz amenna da bakalım siz çocuk düşündüğünüz zaman da Allah hemen veriyor mu ? Ah ne çok detay atlıyorsunuz
 
Neden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdi
Ben hep anlattım, keşke mesajlarımdan birine denk gelseydiniz😂

O dışarıda konuşan bıkbıkcılar ‘biz yandık, bittik, siz de bitin böyle rahat rahat gezemeyin’ diye laf edenler.
Yoksa çocuk hele de bilinçli yapılabilecek bir şey hiç değil.
Elbet seviyorsun, doğmuş artık yapacak bir şey yok deyip adapte sürecine giriyorsun ama, eskiye özlem bitmiyor.
Her kadın anne olmak için doğmuyor, anlamıyorlar...
 
Sana oyuncak fırlatsın, avm ortasında yere oturup çırpınsın, ağzındaki yemeği yere çıkarsın, halıları tekmeleyip bozsun, koltuk tepelerinde zıplasın, kaka eğitiminde evin ortasına sıçsın. Ay çok tatlı yumuk yumuk böyle.
Anne merhameti şart. Benim yavrum Bir okadarda ezyetlide ama herseyi tatli geliyor insana. Rabbim sabrini veriyor sevgisinide. Insanin kendi evladi baska. Demeki herkes icin gecerli degil bilmiyorum
 
Neden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdi

Pardon ama olumsuz yönlerini tahmin etmek, yapmadan önce araştırıp öğrenmek çok zor olmamalı yahu. Bana da kimse anlatmadı ama gayet biliyordum neler yaşayacağımı. İnternet çocuk sendromları ile dolu. Her yaş için var üstelik. Bana da arkadaş gazı ile üremek çok garip geldi. Bilgi çağındayız, her bilgi bir tık ötede. Elalemin söylediği şekilde algılamıyoruz artık hayatı. Bende bir tane bebe var. İkinci çocuk çok güzel çıkar sen de bir tane dediler diye çocuk mu yapayım şimdi? Ki diyorlar. Hatta ikinci ilkinden daha kolay oluyor korkma diyorlar. Yiyor muyum? Asla ahsjsjs.
 
Anne merhameti şart. Benim yavrum engelli okadar cok seviyorumki canimdan cok. Bir okadarda ezyetlide ama herseyi tatli geliyor insana. Rabbim sabrini veriyor sevgisinide. Insanin kendi evladi baska. Demeki herkes icin gecerli degil bilmiyorum

Yuoo iki sene süren tuvalet eğitimi hiç de tatlı gelmedi bana. Bir kaka ne kadar tatlı gelebilir mesela. Demek ki herkes için geçerli değilmiş evet :)
 
Tam benlik bir konu olmuş. 15 yıllık evliyim. Taaa üniversiteden beri çocuk istemediğime eminim. Etraftaki çocukları da çok sevmem. 39 yaşındayım. Geçen yıl iş arkadaşlarım bu konuda çok baskı uyguladılar. Pişman olursun, deli misin, dünyanın en güzel şeyi, neden daha önce yapmadı im diyeceksin. Artık ben de meraktan mı yoksa ısrarlardan mı tamam deneyelim dedim. Tek bir ilişki ile hamile kaldım. Pozitif test sonucunu gördüğüm an pişman oldum. 9 ayım pişmanlıkla geçti. İnsanlar heyecanla bebek hazırlığı yaparken ben hergün ağladım. Mart ayında doğum yaptım. Doğum anım hiç öyle duygusal değildi. Şu anda 5 aylık bir bebeğim var. Çok tatlı, çok sevimli ama zamanı geri alsak hiç bu işe girmem. Kendinizi tanıyorsanız ve gerçekten istemiyorsanız yapmayın. Yoksa benim gibi bir insan olursunuz. Hayattan soğumuş, amacı kalmayan, hiç bir şeyden zevk almayan, sadece gün geçirmek için yaşayan.Bu arada iki üç dört çocuk sahibi olan insanlar gözümde sabır taşı oldu. Hala şaşırıyorum onlara

Yanlış anlaşılmasın merakımdan soruyorum. Bu ruh haliniz bebekle olan iletişime etkisi oluyor mu?
 
Yuoo iki sene süren tuvalet eğitimi hiç de tatlı gelmedi bana. Bir kaka ne kadar tatlı gelebilir mesela. Demek ki herkes için geçerli değilmiş evet :)
Ben s..tigi poku kurban olurum diye degistiriom vallahi. Demeki evet sasirdim. Yavrum o benim ya. Bilmiyorum degisik cidden
 
Sana oyuncak fırlatsın, avm ortasında yere oturup çırpınsın, ağzındaki yemeği yere çıkarsın, halıları tekmeleyip bozsun, koltuk tepelerinde zıplasın, kaka eğitiminde evin ortasına sıçsın. Ay çok tatlı yumuk yumuk böyle.
Ay olur mu bi gülüşü yeter.
Ama bi gülüyo yorgunluk morgunluk kalmıyo hiç.
Hiç.
 
Annelik muhtesem birsey ya. Insaallah Dusunceniz degisecektir. Yavrunuzun boyle dusundugunuzu bilmesini istemezdiniz dimi
Biksin
Annelik muhtesem birsey ya. Insaallah Dusunceniz degisecektir. Yavrunuzun boyle dusundugunuzu bilmesini istemezdiniz dimi
Ben o kadar duygusal olamıyorum. Annelik bana bebekle birlikte yüklenmedi. Demek ki herkes anne olamıyor. Emzirince anlarsın dediler, emziremedim. Nasıl anlatayım size emzirme işi beni iyice mutsuz yaptı. Bana bağımlı bir can olmasına alışamadım.
 
Bir evlat olarak bu dünyaya geldiğime çok üzülüyorum. İsteğim dışında yaşamaya zorlandım ve bu berbat şartlarda yaşamak için sürekli kendimi yıpratıyorum.
Keşke bana sorulsaydı kesinlikle doğmak istemezdim.
İnsanların gerek çevre etkisi gerek kendine muhtaç bir canlıya bakmak kişiye kendini güçlü hissettirdiği için, küçük şeylerin otomatik olarak sevme, mıncırma duygularını tetiklediğini için ürediğini düşünüyorum.
İyi evlat olur okursa gurur kaynağı oluyor aynı zamanda, belirlenmiş standartlarda tabii.
Bugünün psikolojik doyurucusu yarının güvencesi olarak ürüyoruz.
Çoğu çocuk gerekli maddi manevi imkana sahip bile değil. Ama var. Çocuğun var mı? Var. Vatana millete anasına babasına hayırlı olsun inşallah.
Bu toplum bizi birey olarak görmüyor, kendimiz için yaşayamıyoruz.
Belki anne babana sorulsa milyonlarca sperm içinden sizi secmezlerdi? Ama üreme işi şans işte o da size gülmüş. Belki onlara danissalardi hangimiz gidelim yumurtaya diye dünyaya gelmemis olurdunuz. Kısmet.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back