Merhaba,
Daha önce konu açmıştım. Eşim ailemle küs olduğu için beni yalnız göndermişti babaannemin cenazesine başka şehire. Hadi asla haklı değil de bir nebze gelmeyebilir denmişti ama duyar duymaz beni yanız bırakıp oyun oynayıp birgün sonra ben yalnız gidip iki gün sonra dönene kadar ne aradı ne sordu. Öldün mü kaldın mı bile demedi ve bu kabul edilemez demiştik.
Kendisiyle konuştum bunun kabul edilemez oldugunu evliliğe devam ediyorsa kendi katılmasa bile ölüm hastalık gibi durumlarda en azından benimle birlikte gelmesi gerektiğini konuştum. Israrla hayır ben gelmem modunda. E bu ölüm her zaman hayatımızda. Hadi bunda kendim gidebildim Allah korusun çok kötü olup yalnız gidemeyeck olursam diyorum doğru düzgün cvp bile vermedi. Dedim ben göze alamıyorum herkes esiyle beni düşün dayanamıyorum eksikliğini hissediyorum ama sonuç yok. O zaman benden bitti dedim ve ayrılmaya karar verdim. Eşyalarımı bile toplamaya başladım.
Tabi bu aralar psikolojim bozuk. Fikrine güvendiğim bir iki kişiyle konusunca daha da çelişkiye düştüm. Zamanla düzelir mi konusunu göze alamıyorum açıkçası aşırı kindar. Asla unutmaz. Hadi kötü günde geldi diyelim bayrama düğüne asla gelmes gibi hissediyorum.
Bir yıl oldu evleneli. Çalışıyorum. Çocuk yok. Ailem arkamda. Ancak bir yandan da evim,düzenim,binbir özenle seçtiğim eşyalarım,komsularım. Yani ayrılığın getirdiği o gelgitleri mi yaşıyorum bilmiyorum. Net düşünemiyorum ama bir yola da girdim.
Ha öncesinde bu durumdan önce iyi miydiniz derseniz bi iyi bi kötü devam ediyorduk herşey süperdi diyemem ki çogu evlilikte olur gelgitler diye düşünüyorum.Ama tabi adamın kendine odaklı hayat tarzından dolayı krize girdiğim zamanlar çok oluyordu.
Herşeyin hayırlısı diyorum eğer ayrılmam hayırlıysa engel çıkmasın eğer devam etmem hayırlıysa da bişey olur ve kalır diyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz? Yardımcı olursanız sevinirim kafamı karıştırmadan lütfen. Şimdiden teşekkürler.