Başkaları adına utanmanın da bir sınırı olmalı sanki.

idrak, bu kadar detaycı olup insanlara karşı olması gerektiğinden fazla empati kurmamalısın, eşin sohbet etmiyorsa sohbet etmediğini, konuşkan olmadığını ailen biliyordur, laf arasında aman eşimin huyu bu der geçersin, oğlunu zaten ailen biliyor hem o daha küçük kimse yapıştı kuzenine bırakmıyor demez, kayınvaliden keza öyle, ailenin daha dün tanıdıkları insan değil ki onun da yapısını biliyorlardır, biraz rahat olmayı öğrenmelisin, gerekirse terapi almalısın bunun için, bu kadar çok detaycılık, abartılı empati, herkesi ayrı ayrı düşünmek bir gün gerçekten beynini yakar ve seni kimse toparlayamaz, hem insanlar senin kadar takılmıyordur, karşındakinin huyunu öğrenene kadar o takılmalar, sonra alışıyor insan, mesela bizim bir enişte vardı asla sohbet etmezdi, soğuk bir yapısı vardı, biz baştan sadece bize öyle sandık, onlara gittiğimizde hoşgeldiniz demekten bile erinen bir adamdı düşün, meğer eşiyle de muhabbet kuşu değilmiş, gırgır şamatamızı yapar evlere dağılırdık.

Rahat olmalısın, eşini, kayınvalideni olduğu gibi kabul etmelisin, huyu böyle diyebilmelisin ve unutma ailen herşey bir yana senin için geliyor, sana değer verdikleri için, onlarla birlikteyken geçirdiğin zamanın tadını çıkar, gerilmene hiç gerek yok.
 

Bu telkinleri kendime tekrarlıyorum. Eşin kendinden mesul. Seni ilgilendirmez davranışları vs. Ancak dediğim gibi zerre kadar doğru olmasa da bu noktada eleştiriyi kendime yöneltiyorum ve "yanlış evlilik yaptın" sonucuna varıyorum. Ailem için bunu diyemiyorum tabi. En nihayetinde benim tercihim değildi :)
 
Kafandaki insan davranışlarına uymuyorlar ve aslında mutsuzsun , özellikle eşinle. Bence bu yüzden sürekli " aman ağzımızın tadı bozulmasın Ali Rıza bey " tadında takılıyorsun ama sürekli tetiktesin, aman kimse bir şey demesin aman kimse pot kırmasın. İçten içe eşinin aradığın adam olmadığını düşünüyor olabilir misin ve ailene yakışmadığını?

Yıllarca eski sevgilime bir kot pantolon aldırtmazmışım , kötü şeyler giyerdi, benim beğenim falan hak getire. Onunla evlenseydim eminim hayatım bu neden böyle yapıyor diye düşünüp gerilmekten ileri gidemeyecekti.
 

O kısımda sıkıntı yok. Bir başkası bana diğerini şikayet etmiyor. Zira izin vermiyorum. İnanılmaz koruyucuyum insanlara karşı. Tam da söylediğiniz gibi "o öyle biri kabul edelim" diyorum. Gıybete yatkın değilim yani :)

Ancak iş, benim içinde bulunduğum ortamda birden fazla sevdiğim insan varsa değişiyor. Hepsi mutlu olsun, kimse bir diğerine bozulmasın, herkes düzgün bir üslupla konuşsun, hatta mümkünse birbirleri ile iyi anlaşsınlar istiyorum. Mevzu benim istediğim gibi olmaları değil, mevzu incinmemeleri.
 
Bence siz başka biriyle de evlilik yapsaydınız o kişi adina da utanılacak birşeyler bulurdunuz :) sorun esinizde değil yani eşinizin yanlış davranislari olabilir de bu yaşanılanlar da ki sorun anneniz, eşiniz, kayınvalideniz değil sizsiniz, yanlış anlamayın ama herkes sorunlu siz normal değilsiniz sizinde onlara göre utanılacak davranislariniz vardir muhtemelen ama sizin kadar dert etmiyor olabilirler.
Sorunun çözümüne tek basina varamazsınız gibi geldi bana, klasik olacak ama terapiyle asabilir yada azaltabilirsiniz bu durumunuzu.
 

Nasıl başardınız salmayı? Mutlaka bir eşik olmuştur başarmadan önce.
 

İşte en çok buna üzülüyorum sonrasında. Neden yine aynı şeyi yaptım ve o anların tadını çıkarmadım diye üzülüyorum. Tam adlandıramıyorum da bu durumu. Kontrol manyaklığı mı, incelik mi, delirme eşiği mi, takıntı mı bilmiyorum.

Herkes benim istediğim gibi olacak despotluğu değil yaşadığım. Ben daha çok beni geren o davranışlara maruz kalan kişiler adına üzülüyorum. Ki dediğin gibi belki onlar üzerinde durmuyorlar bile.

Gerçekten ben ne zaman "rahat" bir insan olmayı başaracağım hiç bilmiyorum.
 
CharlesDarwin .!.:
Herkese birsey bulmussunuz ama siz cok mu mukemmelsiniz peki?
Genişletmek için tıkla...

Dikkat ettiniz mi bilmiyorum konuda baştan sonra kendimi eleştiriyor, davranışımı normal bulmadığımı belirtiyor ve hatta çözüm önerileri istiyorum. Derdim normal olmayan bu davranışlarım derken, mükemmellik iddiasında olduğumu nasıl düşündünüz anlayamadım.
 

Benim demek istediğim de bu. Bence siz başkalarını düşünmekten ziyade insanların sizin istediğiniz gibi davranmamasından rahatsızsınız. Ve yine dediğim gibi sorunun böyle olduğunu kabullenmelisiniz ki çözümü bulabilesiniz.
Ben objektif bir yorum yaptım. İnkardan önce iyice bi düşünmenizi öneririm.
 

Eşimle mutsuzum evet. Asla aradığım ya da uygun gördüğüm insan değildi, ona da evet. Aşık oldum ve evlendim. Aşk bitti, çıplak kaldık işte.
 
idrakyollariiltihabi .!.:
Nasıl başardınız salmayı? Mutlaka bir eşik olmuştur başarmadan önce.
Genişletmek için tıkla...
Yani epeyce çektim bu durumdan baya tükettim kendimi. Sonra baktım eşim rahat ailesi yüzsüzlük derecesinde rahat ben de kendime dert yaratmayı bıraktım. Bir de aşırı rahatsız olduysam şakaya vurdum veya direk söyledim ya da sordum sıkıntı nedir diye. Içime atmadım ve kirilacaksa insanlar biraz da kırılmalı o noktada. Biraz kendine güvenmek gerekiyor. Ve inanın bana insan gerçekten hafifliyor.
 

Sorunun ne olduğunu tam olarak bilemediğim için, elbette bu da mümkün olabilir. Yahut sorunlardan biri de bu olabilir. İnkar yok, her türlü yoruma açığım efem. Yeter ki teşhis ile birlikte çözüm de sunulsun :)
 

Terapi hep aklımda ama nasıl bir lanet varsa üzerimde, sürekli aksilikler oluyor ve gidemiyorum. Hastalık, maddiyat, ev içi kazalar vs. Gideceğim, inanıyorum :)
 

Anladım ben seni, kimse kimseye kırılmasın, mutlu büyük bir aile olalım, herkes birbiriyle güzelce geçinsin istiyorsun ama herkes farklı bir karaktere sahip, sen annenle birebir aynı karakterde misin? Anlaşamadığın zamanlar olmuyor mu? Veya sevmediğin bir huyu, belki annenin sende sevmediği bir huyun var ama buna rağmen birbirinizi olduğu gibi kabul edip anne kız olmaya devam ediyorsunuz.

Kimse dört dörtlük değil, eşlerimizde mükemmel değil bizlerde, bunca evli insan mükemmel eşleri buldu mu sanıyorsun? Hayır kimse mükemmel eş, mükemmel ailelere sahip değil ama herkes ortak paydalarda buluşmayı öğreniyor zamanla, ya en basitinden ben kahvaltıya tuzluyla başlarım, eşim tatlıyla, ben kuşlar cıvıldıyor, kelebekler uçuyor ay dünya ne kadar pembe derim eşim offf bugün de can sıkıcı bir gün diye uyanır, o sakin ben deli.

Kimse için üzülme, hatta farz et ki korktuğun gibi oldu ve ailende birisi diğerine kırıldı, sorunu birbirleriyle çözmelerini söyle karışma, eşin mi bir çuval inciri berbat eden bırak berbat ettiği gibi düzeltsin ortalığı, emin ol insanlar birbirini tanıyıp anlıyor zaten, hep birileri adına ortalık toparlamaya çalışırsan hem ruhen çok yorulursun hem de insanları rahata alıştırırsın, nasılsa atılması gereken adımı idrak atıyor deyip kıllarını bile kıpırdatmazlar, bırak dağıtan toplasın.
 
Canım benim koskoca insanlar herkes kendi yaptığı söylediği şeylerden mesul.
Anladığım kadarıyla insan ilişkilerinde nezaketle görgü kurallarını önemseyen bir hanımsın

Çevrendeki kişilerin senin kadar önemsemiyor olmasından muzdaripsin.

Kafanı çok takma herkesi memnun edemezsin .

Kendine olan Saygın ve çocuğunun rol modeli olduğundan aynı çizginde devam etmen naçizane tavsiyemdir(belki yetişkinlere bile model olursun kimbilir)
sen doğurduğun için eğitiminden sorumlu olduğun tek kişi evladındır çünkü onun vicdani ahlaki mimari sensin...
Gerisi için kafanı meşkul edipte gerçekten kendini yorma bukadar
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Bebek olduktan sonra Kayinvalide….
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
2K
Nida1234
N
H
Lüks hediyelere doymayan kayınvalide
5 6 7
Yorumlar
125
Görüntüleme
5K
mathildays
Nasıl bir duygu yaşayacağımı bilmiyorum.
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
1K
akasayalar
A
H
Eşim, hayatım adına çıkmaz sokaktayım
7 8 9
Yorumlar
175
Görüntüleme
9K
ruhay
R
Ben mi hassasım yoksa çevremdekiler mi anlayışsız?
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
4K
Lady Guinevere
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…