- Konu Sahibi evinencitipitisi
-
- #41
Kaçmayı bende istemiyorum bunu belirttim ailemi üzmeye vicdanım el vermiyor. Bir yandan da gerçekten çok sevdiğim bir insan var karşımda uzun süredir birlikte oldugum bi insan ona inanmasam güvenmesem zaten bu söylenenlerin hepsini biliyorum bırakırdım çoktan. Ama olmuyor bu yüzden çaresiz kaldım ne kendimi ne de ailemi üzmeyecek birşey yapmak istiyorum.E evinencitipitisi
Sen bir eğitimcisin ve örnek olacak nesiller yetiştireceksin. Bir eğitimcinin düşünmemesi gereken bir mantık: KAÇMAK.. Çok acı
Umarım bir cahillik yapmazsın..
Atanmayi bekle çok merakliysa o senin yanına gelir sakın kaçma atanmadan da evlenme rezil rusva olursunKaçmak şu an zaten başvurmak istemediğim bir yol aileme bunu yapmak istemiyorum bu yüzden buraya yazmak istedim belki göremediğim birşey vardır diye. Sadece bundan sonra nasıl ilerlemem gerektiğini bilemiyorum. Çünkü nereden tutsam elimde kalıyor.
Küçük yaşlarda başlayan birlikteliklerin dezavantajlarından biri de bu malesefŞaka bu.
Kaç kız git kaynanayla otur kaynin görümcen varsa onlara hizmetçi olursun 2 3 de bebe belik yap al sana mis gibi hayat
Anneni sakın ha dinleme
Neyine yetmiyor 1800 tl maaş
Okuyup ta memur olacağına git kocana ailesine hizmetçi ol
Annenizi dinleyin. Çok erken bir yaş evlilik için. Üstelik eşinin ailesiyle kalacaksın üstelik atanmak için uğraşmayacaksın.Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Yaşınız daha çok genç.. Zaman verin bence hem ailenize hem kendinize.. Para farkı mutlaka aranızda sorun olacaktır bir gün.. Toplumun değerleri malesef bu yönde.. Dediğim gibi zamana bırakmanız daha iyi olur. Ama kaçma fikrini aklınızdan bile geçirmeyin bence.. Belli ki aileniz size değer veriyor. Koca bırakır ama aile bakidir.Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Atanma olayi 8 seneyi bulacaksa eger kacarak evlenip kv-kp evinde bir 8 sene yasamayi göze aliyorsunuz demektir.Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Sana tavsiyem once atan çünkü başkasının evinde asla yaşama kaynana gorumce sorununu cok yasamis biri olarak bilirim. Sana simdi iyi davransalar bile isler ciddiye binince isin rengi degisir once atan. Sevgilin madan 1800 aliyor sana gore az degilse tabi hangi şehirde yasadigina gore degisir sen atan o para biriktirsin bu arada aileni ikna etmeye calis. Ev üstüne ev olmaz kendini rezil etmeMerhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?