• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bana bir akıl verin :/

Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...:110:

Çok erken başlamış bir ilişki olmuş
Üniversşre mezunu olup olmamasının kıymeti size bağlı. Anlaşıyorsanız sıkıntı yok.
Ancak günümüz şartlarında 1800 lira maaşla geçinmek çok çok zor.
Öte yandan onun ailesiyle geçireceğiniz zaman sizi çok fazla yıpratır.
Üstünde çok düşünülmesi gerekn bir durum bu.
 
Kaçmak şu an zaten başvurmak istemediğim bir yol aileme bunu yapmak istemiyorum bu yüzden buraya yazmak istedim belki göremediğim birşey vardır diye. Sadece bundan sonra nasıl ilerlemem gerektiğini bilemiyorum. Çünkü nereden tutsam elimde kalıyor.
Göremediğin herşeyi annen göstermiş sana aslında.
Evlendikten sonra zaten atansan bile nasıl gideceksin? Hadi gittin diyelim erkek arkadaşın vasıfsız eleman nasıl iş bulacak?
E bide kaynanayla bir oturma işi var

Hakkaten neresinden tutarsan elinde kalıcak, tutma.
 
Kaçma hata yaparsın.
Ayrıca daha öğretmen değilsin, bakalım atanabilecek misin.
Ayrıca böyle aileler ne sinir ya, sanki kendi çocuğu nasada çalışıyor da karşısındakini layık görmüyor.
Bir doktorla evlen eğer seni üzerse eh olsun en azından damat doktor derler. :işsiz:
Valla vaya haklisin meslek din din kültür ayrılığı ne bu insanlarda
 
Bu hikaye çok tanıdık sonu bile belli yani.
Çok yakınımda biri üniversite kapısıdan döndü sonra biri istemeye geldi annesi ısrarla bir daha hazırlan sınava dedikçe diretti evlendi evin içine girdi.
Sonuç ne mi oldu hep eziklik baskı aşağılanma ve daha bir sürü şey.
Annen sana senin için ders çalış diyor ne çıkarı olacak kadının aklını başına al
 
Kaçma atanmayi bekle.yasiniz 40 değil elbette kaçmadan evlenirsiniz.elalemin evinde kalma ana baba gibisi yok.isci öğretmen diye ayırmıyorum allah sevene dogru olana her daim yardım eder.ne psikopatlar var bankacı ama şiddet manyağı
 
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...:110:

Anneniz çok haklı. Onu dinlemezseniz buraya keşke annemi dinleseydim, bir bildiği varmış diye konu açarsınız.

Maddi durum farkı vs önemli değil. Ama kültür farkı çok büyük sorun. Sizin ailenizin ve çevrenizin kültürüyle (eğitimleri değil hayata bakış açıları) sevgilinizin kültürü çok farklı. Örneğin eminim kuzenleriniz içinde kayınvalideyle aynı evde yaşayan veya kaçan yoktur. Ama o bunları teklif edebiliyor.

Bağnaz biri olarak bunları yazdığımı düşünmeyin. Lezbiyenim/geyim, sevgilimi seviyorum deseniz, gidin yurtdışında evlenin, daha rahat edecekseniz orada yaşayın, bu sizin hayatınız, kimse karışamaz derim.

Ama kültür farklılığının mutsuzluğa sebep olduğu bilinen bir gerçek. Yaşayarak öğrenmeyin.
 
Son düzenleme:
İnsanları yargılamak ne kadar kolay değil mi. Kendi olduğunuz yerden düşünmeden yargılamak. Evet belki hiçbirinizin yaşadığı şeyleri yaşamadım ve belkide yaşadığınız kötü deneyimleri yaşamamak için buraya bu konuyu açmışımdır. Bu mu acaba sizin yardım anlayışınız. Anlamadan dinlemeden asıp kesmek. Bu konuyu insanca akıl danışmak için açtım belki bana bir yol gösterir biri çıkar diye. Yanlış düşünüyorsam eğer bunu bu denli sert bir şekilde yüzüme vurma cesareti nereden geliyor. Ben kaçacağım demedim aklıma yatsada şu safhada aileme bunu yapamam diye belirttim. Lütfen karşınızdakinin gerçekten yardıma ihtiyacı olan bir kızkardeşiniz oldupunu düşünerek cevap verin vermeyecekseniz görmrzden gelin.

Çok atarli bi yorum
Bazen gerçekler insanın suratına tokat gibi çarpar öyle düşün bu mesajı geleceğini gördüm diyim

Bence en iyi bilen kişi annendir
Anneni dinlesen böyle yorumlarda almazsin
Annen ders çalış diyormuş sen kaçmayı dusunmussun ee ben daha ne yaziyim sana
 
Anneniz çok haklı. Onu dinlemezseniz buraya keşke annemi dinleseydim, bir bildiği varmış diye konu açarsınız.

Maddi durum farkı vs önemli değil. Ama kültür farkı çok büyük sorun. Sizin ailenizin ve çevrenizin kültürüyle (eğitimleri değil hayata bakış açıları) çok farklı. Eğitiminiz aynı olsa da farklılık olabilir o da büyük sorun.

Bağnaz biri olarak bunları yazdığımı düşünmeyin. Lezbiyenim/geyim, sevgilimi seviyorum deseniz, gidin yurtdışında evlenin, daha rahat edecekseniz orada yaşayın, bu sizin hayatınız, kimse karışamaz derim.

Ama kültür farklılığının mutsuzluğa sebep olduğu bilinen bir gerçek. Yaşayarak öğrenmeyin.
Kültür olarak ailesini tanıdım yakın kültürlerdeniz o konuda bir korkum yok ama zamanı mı beklemek daha mı mantıklı yoksa diretmek mi bilemiyorum. Ben bu işin ailemin rızasıyla olmasını diliyorum şu an.
 
Kacmayin, evlenirseniz ev ev ustune olmaz ayri eviniz olsun. Uni mezunu olup olmamasi, es adayinizin bunu komplex yapip yapmamasi ile ilgili bir de tabi is bulmasinda... Umarim atanirsiniz
 
Bence once oturup guzelce dersinizi çalışıp atanmaya bakın. Daha sonra ailenizi ikna edip evlenin ( ben bi sakınca gormuyorum iki kisi birbirini seviyosa arada saygı da varaa gerisi teferruattır) ama asla kayinvalideniz ile birlikte oturmayın.
Acele etmeyin evlenmek icin daha 22 yaşındasınız. Isleri yavas yavas yoluna koyarak kimseyi de uzmeden ilerleyin bence
 
Kaç kız git kaynanayla otur kaynin görümcen varsa onlara hizmetçi olursun 2 3 de bebe belik yap al sana mis gibi hayat
Anneni sakın ha dinleme
Neyine yetmiyor 1800 tl maaş
Okuyup ta memur olacağına git kocana ailesine hizmetçi ol :işsiz:
Aynen kacanlarin başı göğe erdi ya bi sen eksiksin kacta gör........
 
Ne kadar severseniz sevin eşiniz hep kendini ezik hissedicek ve bu hep ilişkinize yansicak ailenizi dinleyin hele kv ile hiç oturmayın
 
Kültür olarak ailesini tanıdım yakın kültürlerdeniz o konuda bir korkum yok ama zamanı mı beklemek daha mı mantıklı yoksa diretmek mi bilemiyorum. Ben bu işin ailemin rızasıyla olmasını diliyorum şu an.

Sizin ailemizde yaşıtlarınız içinde kayınvalidesiyle oturan var mı? Veya kocaya kaçan? Veya oğlu ve geliniyle aynı evde oturan? Ama onlarda bu normal. "Ekonomik özgürlüğünüz olunca evlenin" diye kestirip atmamışlar. Aynı evi kabul etmişler. Sizin ailenizse aynı evde oturmanıza karşı.

Onlar oğullarını okutmaya veya kariyerine fazla önem vermemişler, sizin ailenizde en önemli konu sizin eğitiminiz ve kariyetiniz. Nasıl bir kültürel benzerlik bu?
 
Şimdi kimseyi küçümsemeyi sevmem. Hayat senin hayatın karar senin.kacyığınla pişman olmayacaksan,diğer arkadaşlarımın eşi unv mezunu sen cahilsin diye ileride adamın başına kalmayacaksan, bir okulla anlaştığında veya maaşın ondan yüksek olduğunda adami kucumsemeyeceksen ve hayatımda sen olmasaydın atanırdim senin yüzünden 8 sene (ki o 6 sene olacak) ayrı kalmamak için evlendim demeyeceksen,kısacası kendine sevgine güveniyorsan ve hiçbir ana evladının gururuyla oynamam diyorsan ailene karşı gel ve evlen.ama birinı bile söylersen bile bile günaha girersin.
 
Sen atanmayı düşünüyorsan zaten evlensende ayrilacaksiniz. O zaman ne olacak?
 
Kesinlikle kaçma. Önce seviyosun ölüp bitiyosun her ne olursa olsun kabul ediyorsun ama olunca da katlanamıyosun bizimde aşk evliliğiydi aşk bitti evlilik kaldı sadece. Aşkı bu kadar önemseme evliliğin baki olacak o yüzden mantıklı düşün. Kimse için aileni çiğneme. Ya ne olursa olsun aileni ikna et vazgecemiyosan. Cünkü insan severken gerçekten kör oluyo.
 
Sizin ailemizde yaşıtlarınız içinde kayınvalidesiyle oturan var mı? Veya kocaya kaçan? Veya oğlu ve geliniyle aynı evde oturan? Ama onlarda bu normal. "Ekonomik özgürlüğünüz olunca evlenin" diye kestirip atmamışlar. Aynı evi kabul etmişler. Sizin ailenizse aynı evde oturmanıza karşı.

Onlar oğullarını okutmaya veya kariyerine fazla önem vermemişler, sizin ailenizde en önemli konu sizin eğitiminiz ve kariyetiniz. Nasıl bir kültürel benzerlik bu?
Mantıklı söyledikleriniz aslında bu yönden düşünmemiştim. Biraz bekleyerek aynı evde oturma meselesi ortadan kalkmış olabilir.
 
Back