- 2 Mart 2012
- 24.007
- 55.976
- 798
- Konu Sahibi evinencitipitisi
-
- #81
kv nin evinde sığıntı gibi yaşayacağına ailenin sultanı olmaya devam et.
saçmalama yani.
kv nin evinde sığıntı gibi yaşayacağına ailenin sultanı olmaya devam et.Kaçmak şu an zaten başvurmak istemediğim bir yol aileme bunu yapmak istemiyorum bu yüzden buraya yazmak istedim belki göremediğim birşey vardır diye. Sadece bundan sonra nasıl ilerlemem gerektiğini bilemiyorum. Çünkü nereden tutsam elimde kalıyor.
sevgilin çok düşüncesiz.Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
bu arada illa biri kaçacaksa, sevgilin sana kaçsın. sen değil o kv evinde yaşasınKaçmak şu an zaten başvurmak istemediğim bir yol aileme bunu yapmak istemiyorum bu yüzden buraya yazmak istedim belki göremediğim birşey vardır diye. Sadece bundan sonra nasıl ilerlemem gerektiğini bilemiyorum. Çünkü nereden tutsam elimde kalıyor.
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Sen kk yla maytap mi geçiyorsun bacım ? Değilse , git başından aşağı bir kova buzlu su dök, farkındalığın artsın ...Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Şaka mı yapıyorsun ya söylediğin herşey ofsayt. Bir an evvel aklını başına topla bence yoksa başını taşlara vurursun...
Konuyu ve yorumları okurken aklıma geldi, neden hep sen fedakarlık yapıyorsun bu ilişki için? Evden kaçması istenen sensin, kayınvalide yanında yaşaması istenen sensin, atansan bile geri gelmek zorunda olan sensin... Pardon da sevgilin ne yapıyor senin için; sizin hayatınız için?
Gerçekten seven ve aileni, seni düşünen bir insan, ailenin onayını almak için başka arkadaşların da yazdığı gibi en azından açık öğretim okurdu. Ya da elinde ne kadar kıymetli mesleğin var, gel ailemle yaşayalım demek yerine çalışıp atanmalısın ben de seninle gelirim, iş bulurum, beraber olduktan sonra hayat nerde olsa kurulur demeliydi.
Neden bu kadar karşılıksızca kendinizi yıpratıyorsunuz, neden bu amaçsız tek taraflı fedakarlık??? Mesleğini bir eline al, sonra gidişata bakarsın, senin için ne yapıyor neyden vazgeçiyor sevgilin... Oturduğu yerde sen kaç gel evlen diye bekliyor bence. Bir kaç ay sonra da tartışma çıkınca başına kakar sen kaçtın geldin diye..
İyi düşün, bu adamla ömür geçer mi? Kaçmayı düşünüyorsun diye demiyorum, istemediğini söylemişsin. Ama seninle hayatı bu şekilde kurmaya çalışan bir adamdan emin misin, nesini sevdin bir otur düşün... Ne fedakarlık var ne çaba...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?