Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
Göremediğin herşeyi annen göstermiş sana aslında.Kaçmak şu an zaten başvurmak istemediğim bir yol aileme bunu yapmak istemiyorum bu yüzden buraya yazmak istedim belki göremediğim birşey vardır diye. Sadece bundan sonra nasıl ilerlemem gerektiğini bilemiyorum. Çünkü nereden tutsam elimde kalıyor.
Valla vaya haklisin meslek din din kültür ayrılığı ne bu insanlardaKaçma hata yaparsın.
Ayrıca daha öğretmen değilsin, bakalım atanabilecek misin.
Ayrıca böyle aileler ne sinir ya, sanki kendi çocuğu nasada çalışıyor da karşısındakini layık görmüyor.
Bir doktorla evlen eğer seni üzerse eh olsun en azından damat doktor derler.
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...
İnsanları yargılamak ne kadar kolay değil mi. Kendi olduğunuz yerden düşünmeden yargılamak. Evet belki hiçbirinizin yaşadığı şeyleri yaşamadım ve belkide yaşadığınız kötü deneyimleri yaşamamak için buraya bu konuyu açmışımdır. Bu mu acaba sizin yardım anlayışınız. Anlamadan dinlemeden asıp kesmek. Bu konuyu insanca akıl danışmak için açtım belki bana bir yol gösterir biri çıkar diye. Yanlış düşünüyorsam eğer bunu bu denli sert bir şekilde yüzüme vurma cesareti nereden geliyor. Ben kaçacağım demedim aklıma yatsada şu safhada aileme bunu yapamam diye belirttim. Lütfen karşınızdakinin gerçekten yardıma ihtiyacı olan bir kızkardeşiniz oldupunu düşünerek cevap verin vermeyecekseniz görmrzden gelin.
Kültür olarak ailesini tanıdım yakın kültürlerdeniz o konuda bir korkum yok ama zamanı mı beklemek daha mı mantıklı yoksa diretmek mi bilemiyorum. Ben bu işin ailemin rızasıyla olmasını diliyorum şu an.Anneniz çok haklı. Onu dinlemezseniz buraya keşke annemi dinleseydim, bir bildiği varmış diye konu açarsınız.
Maddi durum farkı vs önemli değil. Ama kültür farkı çok büyük sorun. Sizin ailenizin ve çevrenizin kültürüyle (eğitimleri değil hayata bakış açıları) çok farklı. Eğitiminiz aynı olsa da farklılık olabilir o da büyük sorun.
Bağnaz biri olarak bunları yazdığımı düşünmeyin. Lezbiyenim/geyim, sevgilimi seviyorum deseniz, gidin yurtdışında evlenin, daha rahat edecekseniz orada yaşayın, bu sizin hayatınız, kimse karışamaz derim.
Ama kültür farklılığının mutsuzluğa sebep olduğu bilinen bir gerçek. Yaşayarak öğrenmeyin.
Aynen kacanlarin başı göğe erdi ya bi sen eksiksin kacta gör........Kaç kız git kaynanayla otur kaynin görümcen varsa onlara hizmetçi olursun 2 3 de bebe belik yap al sana mis gibi hayat
Anneni sakın ha dinleme
Neyine yetmiyor 1800 tl maaş
Okuyup ta memur olacağına git kocana ailesine hizmetçi ol
Kültür olarak ailesini tanıdım yakın kültürlerdeniz o konuda bir korkum yok ama zamanı mı beklemek daha mı mantıklı yoksa diretmek mi bilemiyorum. Ben bu işin ailemin rızasıyla olmasını diliyorum şu an.
Mantıklı söyledikleriniz aslında bu yönden düşünmemiştim. Biraz bekleyerek aynı evde oturma meselesi ortadan kalkmış olabilir.Sizin ailemizde yaşıtlarınız içinde kayınvalidesiyle oturan var mı? Veya kocaya kaçan? Veya oğlu ve geliniyle aynı evde oturan? Ama onlarda bu normal. "Ekonomik özgürlüğünüz olunca evlenin" diye kestirip atmamışlar. Aynı evi kabul etmişler. Sizin ailenizse aynı evde oturmanıza karşı.
Onlar oğullarını okutmaya veya kariyerine fazla önem vermemişler, sizin ailenizde en önemli konu sizin eğitiminiz ve kariyetiniz. Nasıl bir kültürel benzerlik bu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?