2024 Şubat Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti


  • Ankete Katılan
    326
Bebeğin ellerine vurmak nedir sebep sonuç ilişkisi kuramayacak kadar küçükler birbirinize destek cıkıp normalleştirmeyin bunu. Bence destek alıp kendi psikolojinizi düzeltin bebek bu olur hepimizinki kasiga da vuruyor uyumuyor esyalara zarar veriyor vs.
Yanlış anlamayın ama bakın ben hiç vurmadığım halde o sabrın sonunun ne olduğunu biliyorum o yüzden anlayabiliyorum, kimse normalleştirmiyor sadece birbirine destek olmaya çalışıyor insan bazen son raddeye geliyor hepimizin yaşayacağı şeyler diyoruz
 
Yanlış anlamayın ama bakın ben hiç vurmadığım halde o sabrın sonunun ne olduğunu biliyorum o yüzden anlayabiliyorum, kimse normalleştirmiyor sadece birbirine destek olmaya çalışıyor insan bazen son raddeye geliyor hepimizin yaşayacağı şeyler diyoruz
Aynen tabi ki kimse bebeğine vurmasın,sinirlenmesin,kızmasın ama anne bunu yaşayıp aşırı pişman olmuşken motive edebilmek için konuştuk sadece çünkü maalesef sadece biz birbirimize destek olabiliyoruz
 
Feryasu Feryasu bıgün sen deyince fark ettim eşimle biraz kavgalıydık sabah sadece iki kelime konuştuk akşamda aynı iki kelime konuştuk . Bende evdeydim sadece yürüyüşe çıktım yani sabahtan akşama kadar 4 kelime konuşabilmişim ne acı
 
Aynen tabi ki kimse bebeğine vurmasın,sinirlenmesin,kızmasın ama anne bunu yaşayıp aşırı pişman olmuşken motive edebilmek için konuştuk sadece çünkü maalesef sadece biz birbirimize destek olabiliyoruz
Kesinlikle öyle, dışardan yargılamak kolay maalesef tek başına çocuk bakmak çok zor ben tek başına değilim annem vs destek oluyor ama bazen onunda gelmediği tek kaldığım günler oluyor sabrım çok zorlanıyor insanın desteği olduğu zaman daha çok tolere edebiliyor bişeyleri
 
Feryasu Feryasu bıgün sen deyince fark ettim eşimle biraz kavgalıydık sabah sadece iki kelime konuştuk akşamda aynı iki kelime konuştuk . Bende evdeydim sadece yürüyüşe çıktım yani sabahtan akşama kadar 4 kelime konuşabilmişim ne acı
Tüm sosyal hayatımız eşimiz çocuğumuz olmuşken eşimizle de sohbetimiz kalmayınca durum buna dönüyor 😔 çocuk varken çalışmak kadın için evet çok zor işteki sorumluluk eve gel eş anne olma sorumlulukları vs ama bi nefes alma yeri rahatla bir bardak çay kahve içmek bi tuvalete gidebilmek belkide bazen diyorum başlayım geri işe sonra içim elvermiyor. Haftada bir yalnız bir aktivitemiz olsa bile çok şey değişir. Ama az daha sabır büyüdükçe farklı zorlukları gelsede benim için şuan eskisine göre daha iyi
 
Tüm sosyal hayatımız eşimiz çocuğumuz olmuşken eşimizle de sohbetimiz kalmayınca durum buna dönüyor 😔 çocuk varken çalışmak kadın için evet çok zor işteki sorumluluk eve gel eş anne olma sorumlulukları vs ama bi nefes alma yeri rahatla bir bardak çay kahve içmek bi tuvalete gidebilmek belkide bazen diyorum başlayım geri işe sonra içim elvermiyor. Haftada bir yalnız bir aktivitemiz olsa bile çok şey değişir. Ama az daha sabır büyüdükçe farklı zorlukları gelsede benim için şuan eskisine göre daha iyi
Evet o ilk 6 ayı atlattık ya en önemlisi bu bence gerçekten
 
Tüm sosyal hayatımız eşimiz çocuğumuz olmuşken eşimizle de sohbetimiz kalmayınca durum buna dönüyor 😔 çocuk varken çalışmak kadın için evet çok zor işteki sorumluluk eve gel eş anne olma sorumlulukları vs ama bi nefes alma yeri rahatla bir bardak çay kahve içmek bi tuvalete gidebilmek belkide bazen diyorum başlayım geri işe sonra içim elvermiyor. Haftada bir yalnız bir aktivitemiz olsa bile çok şey değişir. Ama az daha sabır büyüdükçe farklı zorlukları gelsede benim için şuan eskisine göre daha iyi
Ben senin yaşadığın zorlukları ve ruh halini kendime çok yakın buluyorum çocuklarımız zor bunun farkındayım ama bunun dışında bizim de psikolojimiz iyi değil en azından kendi adıma konuşayım benim iyi değil tabiki eskiye göre daha iyiyim ama o karamsarlık gitmiyor dediğin gibi haftada bir bile bir kaç saat bişey yapsak ne madar iyi gelecek ama bizde bu ağır tempoya çok alıştık şimdi bu kadar zaman çocuğma ben bakmkşken birisi gelip ben bakarım sen git gez dese gidemem çünkü benim çocuğum kaçta uyur kaçta uyanır ne yer ne içer benden başka bilen yok arada bir görümceme bırakırım oda acil bir durum olup bırakavak kimsem olmadığı için oda aynı binadayız ona rağmen onu bile bazen günlerce haftalarca görmem asıl yalnızlık bu galiba kalabalık içinde tek başına olmak. İnşallah vakit bulursam oğlumu görümceme bırakıp evin yakınlarında bir güzellik salonu var oraya gidip kafa masajı yaptırmak istiyorum işte benim sosyalleşme adımlarım 🤣🤣
 
Ben senin yaşadığın zorlukları ve ruh halini kendime çok yakın buluyorum çocuklarımız zor bunun farkındayım ama bunun dışında bizim de psikolojimiz iyi değil en azından kendi adıma konuşayım benim iyi değil tabiki eskiye göre daha iyiyim ama o karamsarlık gitmiyor dediğin gibi haftada bir bile bir kaç saat bişey yapsak ne madar iyi gelecek ama bizde bu ağır tempoya çok alıştık şimdi bu kadar zaman çocuğma ben bakmkşken birisi gelip ben bakarım sen git gez dese gidemem çünkü benim çocuğum kaçta uyur kaçta uyanır ne yer ne içer benden başka bilen yok arada bir görümceme bırakırım oda acil bir durum olup bırakavak kimsem olmadığı için oda aynı binadayız ona rağmen onu bile bazen günlerce haftalarca görmem asıl yalnızlık bu galiba kalabalık içinde tek başına olmak. İnşallah vakit bulursam oğlumu görümceme bırakıp evin yakınlarında bir güzellik salonu var oraya gidip kafa masajı yaptırmak istiyorum işte benim sosyalleşme adımlarım 🤣🤣
Benimde tek bakabilecek kişi babası oda benden yorgun uykusuz halsiz. Başka kimseye gitmiyor ya annemlere geldim bayrama evde bir sürü insan var asla oyalanmıyor benim üstümde yine. Mutfakta yemek hazırlıyorum yesin diye sırtımda durmak istiyor kardeşim sırtımda tutuyor ben yemeğini yapmaya çalışıyorum tabloyu düşün 🤣
 
Kişilerden bağımsız kendi yaşadığım bir durumu paylaşmak istiyorum. 4.ay uyku gerilemesini çok erken yaşamaya başlamıştık biz ve ben acayip yıpranmıştım. Çünkü tek başıma bakıyorum ve gerçekten hiç tahammülüm kalmamıştı. Küçücük bebeğime ilk bağırışımda hüngür hüngür ağladım. Bildiğiniz krize girdim. Sonrasında -burada da paylaştım zaten- terapiye başladım. Ve bana inanılmaz iyi geldi. Her gün yürüyüşe dışarı çıkmama, eşimin bana tek başıma zaman yaratmasına rağmen terapi kadar bana iyi gelen bir şey olmadı.
1 ay önce de ben işe başladım ve kızım da kreşe gidiyor şu an. Bunun vicdan yükünü size anlatamam. Ama yine de çalışmak bana çok çok çok iyi geldi. Annelik böyle bi şey. Bunu kabul etmek de çok zor. Ama bu bebekleri dünyaya getirmeyi biz tercih ettik. Kimimiz kolay, kimimiz zor yollardan geçtik. Bazı bebekler çok kolay, bazıları görece zor. Kendinize ve bebeğinize bir iyilik yapmak istiyorsanız terapi alın. Kocalarınız da -artık bir zahmet- bu fırsatı yaratsın size.
Herkese kocaman sarılıyorum.
 
Ben senin yaşadığın zorlukları ve ruh halini kendime çok yakın buluyorum çocuklarımız zor bunun farkındayım ama bunun dışında bizim de psikolojimiz iyi değil en azından kendi adıma konuşayım benim iyi değil tabiki eskiye göre daha iyiyim ama o karamsarlık gitmiyor dediğin gibi haftada bir bile bir kaç saat bişey yapsak ne madar iyi gelecek ama bizde bu ağır tempoya çok alıştık şimdi bu kadar zaman çocuğma ben bakmkşken birisi gelip ben bakarım sen git gez dese gidemem çünkü benim çocuğum kaçta uyur kaçta uyanır ne yer ne içer benden başka bilen yok arada bir görümceme bırakırım oda acil bir durum olup bırakavak kimsem olmadığı için oda aynı binadayız ona rağmen onu bile bazen günlerce haftalarca görmem asıl yalnızlık bu galiba kalabalık içinde tek başına olmak. İnşallah vakit bulursam oğlumu görümceme bırakıp evin yakınlarında bir güzellik salonu var oraya gidip kafa masajı yaptırmak istiyorum işte benim sosyalleşme adımlarım 🤣🤣
Bu yediği uyuduğunu benden başka bilen yok deyince düşündüm de gerçekten babası bile bilmiyor bu çocuk ne kahvaltı eder ne zaman ne yer
 
Ben senin yaşadığın zorlukları ve ruh halini kendime çok yakın buluyorum çocuklarımız zor bunun farkındayım ama bunun dışında bizim de psikolojimiz iyi değil en azından kendi adıma konuşayım benim iyi değil tabiki eskiye göre daha iyiyim ama o karamsarlık gitmiyor dediğin gibi haftada bir bile bir kaç saat bişey yapsak ne madar iyi gelecek ama bizde bu ağır tempoya çok alıştık şimdi bu kadar zaman çocuğma ben bakmkşken birisi gelip ben bakarım sen git gez dese gidemem çünkü benim çocuğum kaçta uyur kaçta uyanır ne yer ne içer benden başka bilen yok arada bir görümceme bırakırım oda acil bir durum olup bırakavak kimsem olmadığı için oda aynı binadayız ona rağmen onu bile bazen günlerce haftalarca görmem asıl yalnızlık bu galiba kalabalık içinde tek başına olmak. İnşallah vakit bulursam oğlumu görümceme bırakıp evin yakınlarında bir güzellik salonu var oraya gidip kafa masajı yaptırmak istiyorum işte benim sosyalleşme adımlarım 🤣🤣
Ayyy görümcemle aynı apartmanda otursaydım haftada 2-3 kez en azından 1-2 saatliğine bırakırdım diye düşünüyorum
 
Bu yediği uyuduğunu benden başka bilen yok deyince düşündüm de gerçekten babası bile bilmiyor bu çocuk ne kahvaltı eder ne zaman ne yer
Aynen öyle benim eşim kendi işini yapıyor sabahları geç gidiyor o yüzden ayda 1 kez falan bebişle birlikte o uyanıyor sabahları ben yatıyorum . Ama o sırada ne altını değiştiriyor ne kahvaltı yaptırıyor tek bildiği mama içirmek 🤦🏼‍♀️ benimde öyle eşimden başka bırakacak kimsem yok
 
Kişilerden bağımsız kendi yaşadığım bir durumu paylaşmak istiyorum. 4.ay uyku gerilemesini çok erken yaşamaya başlamıştık biz ve ben acayip yıpranmıştım. Çünkü tek başıma bakıyorum ve gerçekten hiç tahammülüm kalmamıştı. Küçücük bebeğime ilk bağırışımda hüngür hüngür ağladım. Bildiğiniz krize girdim. Sonrasında -burada da paylaştım zaten- terapiye başladım. Ve bana inanılmaz iyi geldi. Her gün yürüyüşe dışarı çıkmama, eşimin bana tek başıma zaman yaratmasına rağmen terapi kadar bana iyi gelen bir şey olmadı.
1 ay önce de ben işe başladım ve kızım da kreşe gidiyor şu an. Bunun vicdan yükünü size anlatamam. Ama yine de çalışmak bana çok çok çok iyi geldi. Annelik böyle bi şey. Bunu kabul etmek de çok zor. Ama bu bebekleri dünyaya getirmeyi biz tercih ettik. Kimimiz kolay, kimimiz zor yollardan geçtik. Bazı bebekler çok kolay, bazıları görece zor. Kendinize ve bebeğinize bir iyilik yapmak istiyorsanız terapi alın. Kocalarınız da -artık bir zahmet- bu fırsatı yaratsın size.
Herkese kocaman sarılıyorum.
Online terapi mi aldınız acaba
 
Aynen öyle benim eşim kendi işini yapıyor sabahları geç gidiyor o yüzden ayda 1 kez falan bebişle birlikte o uyanıyor sabahları ben yatıyorum . Ama o sırada ne altını değiştiriyor ne kahvaltı yaptırıyor tek bildiği mama içirmek 🤦🏼‍♀️ benimde öyle eşimden başka bırakacak kimsem yok
İşte bu insanda ciddi anlamda sıkışmışlık hissi oluşturuyor nefes alacak bir boşluk yok gibi
Eşim bebiş her ağladığında çok uykusu geldi diye uyutmaya çalışıyor 😂😂😂😂😂😂 oysa ki 1 saat önce uyanmış çocuk daha
Hep mi aynı olur benimki de meme istiyor uykusu gelmiş olabilir al bi dene. Bu arada bebemizin gün içinde uyumuyor olması detayı var 🤣
 
Bu yediği uyuduğunu benden başka bilen yok deyince düşündüm de gerçekten babası bile bilmiyor bu çocuk ne kahvaltı eder ne zaman ne yer
Benimki de kimse de asla uyumuyor ve eşim gerçekten çocuğumu tanımıyor, babası olduğu halde asla tek başına çocuğuma bakamaz ne alt değiştirmeyi bilir ne yemek hazırlamayı
 
Back
X