- 3 Mayıs 2021
- 1.330
- 1.382
- 38
Eşimin yeğeni bu aşıdan dolayı değişik bir kan hastalığına yakalandı ben bu yüzden düşünmüyorum
Eşimin yeğeni bu aşıdan dolayı değişik bir kan hastalığına yakalandı ben bu yüzden düşünmüyorumrosaline16 neden rotayı yaptırmayacaksın ben hiç araştırmadım bu aşıları ya dr söyledi banada bir sonraki ay rota yaptır mutlaka diye ama gereksiz bir şey de yaptırmak istemiyorum bu korona aşıları gibi
Bizim karma aşıda da kötü oldu çok ağlamıştı ağrı yapıyor bide aşı ondan huzursuz oluyorlar bacağına dokununca Ağlıyordu kızım benim gibi nazlı olacakSağlıkla, kolaylıkla geçsin inş.
Bizim bebiş çok kötüydü, ağlıyordu, emmiyordu, napsak yok huzursuzdu calpol işe yaradı biraz şimdi uyuyo.
Aynen öyle canım hemşireymiş danışmanmış bunların ağzına göre iş yapınca sorun yaşıyorum en doğrusunu bebek yönlendiriyor zaten ne zaman doyarsa memeyi kendi bırakıyor. Dediğim gibi en azından ilk 6 ay bebişlerin yönlendirmesiyle onların kurallarıyla yaşamak zorundayız biz onları değil onlar bizi yönetecek bir süreValla 3-5 çocuk büyütmüş köydeki akrabalarım hiç öyle saat filan tutmak bilmeyiz ne zaman ağlarsa dediler ben de ne diye kasıyoruz biz bu kadar diye sorgulamaya başladım…ben de sadece ilk hafta saat tuttum sonra saldım ne zaman uyanırsa o zaman beslerim diye…bana hemşireler 30 dk’dan fazla memede tutma dediler çocuğum 500kg kaybetti ilk hafta. Şükür sarılık olmadı.
Ay evettt şimdi uyuyamadigim her güne isyanım var keşke daha çok yatıp gezseydim diyeHamilelikte ama geçmiyordu zaman
Banyo yaptırmayı denesenÇok uzun bir süre ama uyuması lazım gözleri şişiyor yine de uyumuyor
Aynı vakitlerde doğum yaptık atak ile ilgili büyük ihtimal 1 haftadır mahvetti beni uyumuyordu asla ne gündüz ne gece sabaha karşı 4 de bayılıyordu artık uykusuzluktan duş bile rahatlatmadi birde kolik bir bebek üstüne ağlama eklendi o ağladı ben agladimÇok uzun bir süre ama uyuması lazım gözleri şişiyor yine de uyumuyor
Kızlar kusura bakmayın oldukça yoğun ve çok zor süreçten geçtim ve geçiyorum. Eşimin ameliyatı, oğlumun kolik olması vs telefonu elime alacak vakit bulamıyorum. 7/24 kucakta ve sadece meme de uyuyor çok yorgun ve çok bitkinim. Ne girebildim ne okuyabildim umarım herkes sağlıkla kavuşmuştur bebeğine. Hepinize bolll sütler bol uykular diliyorum. Yaşam belirtisi vermek için girdim, yaşıyorum çok şükür, yıkılmadım ayaktayım. Fakat üfleseniz düşerimSelam canım. İyi olmanıza sevindim. Sakral gamzeyi ben yazmıştım. Dün usg çektirdik sorun çıkmadı çok şükür.beslenme setinin fotosunu atar mısın ben de işe başlarsam memeyi de alması için biberonu deneyeyim. Emily girmedi sanırım ya daha sonra. Unuttu bizi.emilyinpariss
Geçmişolsun canım ve Allah kolaylık versin benimki de memede uyuyor malesefKızlar kusura bakmayın oldukça yoğun ve çok zor süreçten geçtim ve geçiyorum. Eşimin ameliyatı, oğlumun kolik olması vs telefonu elime alacak vakit bulamıyorum. 7/24 kucakta ve sadece meme de uyuyor çok yorgun ve çok bitkinim. Ne girebildim ne okuyabildim umarım herkes sağlıkla kavuşmuştur bebeğine. Hepinize bolll sütler bol uykular diliyorum. Yaşam belirtisi vermek için girdim, yaşıyorum çok şükür, yıkılmadım ayaktayım. Fakat üfleseniz düşerim
Canım çok geçmiş olsun, kolaylıklar dilerim, merak etmiştim ben de seni. Geçecek bu günler, çok az kaldı, herşey giderek daha güzel olacak hepimiz ve bebişlerimiz için.Kızlar kusura bakmayın oldukça yoğun ve çok zor süreçten geçtim ve geçiyorum. Eşimin ameliyatı, oğlumun kolik olması vs telefonu elime alacak vakit bulamıyorum. 7/24 kucakta ve sadece meme de uyuyor çok yorgun ve çok bitkinim. Ne girebildim ne okuyabildim umarım herkes sağlıkla kavuşmuştur bebeğine. Hepinize bolll sütler bol uykular diliyorum. Yaşam belirtisi vermek için girdim, yaşıyorum çok şükür, yıkılmadım ayaktayım. Fakat üfleseniz düşerim
Yaa çok tatlı bir tecrübeymiş ben gerçekten korkunç bir hikaye beklemiştim ağrılı, yırtıklı, belki yanlış kesili iyileşmeyen dikişli falan..Doğum hikayemi merak etmiştiniz. Uykumdan feragat ederek anlatayım.
29 Aralık günü sabah kalktım, kahvaltımı ettim belime ağrı vurduğunu anladım. Hayır ya yılbaşına 2 gün var daha değil dedim. Hazırlandım ve kendime bir demet kokina almaya dışarı çıktım. Baktım bel ağrılarım geçmiyor ama canım da doğurmak istemiyor yinede bir planımız olsun diye ablamı da alıp anneme geçtim. Yemek yedik çay içtik derken dedim ki, bir plan yapalım diyelim ki gece çocuklar uyurken suyum geldi ne yapacağız? Her kafadan başka ses çıksada ortak payda da buluştuk ve çocukları uyandırmadan bizim doğuma gitmemizin daha doğru olacağı bu yüzden annemin çocukların yanına gelip doğuma ablamın benle gelmesi gerektiğine ikna olduk. Öyle böyle derken gece saat 11 gibi ablamı evine bırakıp eve geçtim. Çocukları uyuttum eşim yattı tam ben de yatmıştım ki birşey zınk diye belime girdi. Aha dedim kalk. Eşim “nereye?” Dedi.
Yat sen bişey yok dedim. Sanki neyime güveniyorsam iki çocuğunu da ışık hızında doğurmuş ve nasibini alamamış anne işte. Neyse Ve evde volta atmaya başladım. Saat 01 den 03.30 a kadar düzenli 5 dk da bir sancım olmasına rağmen hala acaba mı diye sorguladığımdan emin olamadım. En son hastaneye 1 saat uzaklıkta olduğumuzu hatırlayınca tabi birde 3. Çocuk olduğunu idrak edince hızlıca üstümü giyinip biraz da makyaj yaptımannemleri aradım onlar eve gelirken eşime kalk dedim. Yola çıktığımızda içinin hala uyuduğuna yemin edebilirim ablamın evinin önüne geldiğimizde birşey tık dedi ve foşşşşş. Geçmişler olsun artık suyumda boşalmıştı ve ben daha 1 saat yol gidecektim. Yol boyunca sakin kaldım, 4 dk da bire düştü sancılar ve her sancıda derin nefes alıp sancı geçince sohbet ediyordum. Hastaneye vardık nihayet. Acil kapısında bir foşurtu daha. Hemen doğumhanede götürüldüm. Çatala yatarken haydi bir foşş daha. Genç yeni ebe bir kız ve temizlikçi dışında kimse olmadığını görünce hüsrana uğradım. 9 cm açıklık var dedi ebe ve panikle doktoru aradı. Şimdi sıçtın kızım doktor gelmeden buracıkta doğuracaksın dedim kendime ve doğurmamak için dua etmeye başladım. Birkaç dk sonra doktor nihayet geldi, 9 cm açıklık var ama başı hala çok yukarda daha doğurmazsın dedi.
Sen öyle san dedim içimden çünkü ayağa kalksam doğuracağımı biliyordum ama asla kalkmak istemiyorum çünkü ebeden hiç hoşlanmadım çok panik. Neyse biraz daha yattım sonra doktora beni sezaryana alın dedim. Oda sezeryan hazırlığı 45 dk sürer istiyor musun? Dedi. O kadar vaktim olmadığını biliyordum. Saçma sapan sorular sormaya başladım. Sizce yapabilir miyim, doğurabilir miyim dedim. Doktorum da 3. Çocuğum olduğu gerçeğini sitem eder tarzda yüzüme vurunca artık susmam gerektiğini anladım. Ben o zaman ayağa kalkıyorum dedim. Ablamı çağırttım yanıma 2-3 adım attım ama ben vajenimi sıktırıyorum çünkü doğurmak istemiyorum o acıyla tekrar yüzleşmek istemiyorum. Sıktıra sıktıra birkaç adım attım iyiydi dedim tamam bu iş doğumumu kontrol ediyorum hazır olunca bırakırım gelsin. Tam o esnada ablam zavallım daha önce hiç normal doğum yapan birini görmediği için beni öyle sancılar içinde görünce tansiyonu düştü, ebelerde ona koştu ve bir yere oturttu. Benimde dikkatim dağılmış oldu gevşetmişim kendimi. Allah bir titreme geldi bana o an deli gibi ıkınma isteği anlatamam. Nerde ya bu doktor! Diye bir haykırdım doğumhane inledi. Doktor odaya doğru koşarken bir çaaaaat sesi ardından o iğrenç koku! Allahım hayır yaaa gerçekten kakamı yapmış olamazdım. Hemde gencecik erkek doktorumun gözü önünde. Gözlerimi kapattım ve asla açmadım ki kimsenin yüz ifadesini görmeyeyim. Nolur yer yarılsın içine gireyim diye dualar etsemde kendimi çatala zor attım. Hiç doktor ve ebe müdahelesi olmadan bağıra bağıra ıkınmaya başladım. Hani yaptık bir rezillik bağıra çağıra unutturayım bari gibisinden. Gözler yumruk asla açmıyorum sadece doktorun sesini duyuyorum. Dur ıkınma bi nefes al önce dur diye. Başta dinlemedim ama en son çok yorgun düşünce durdum nefes aldım ve tekrar ıkındım doktor da uzaktan sadece komut verip izliyor el kol müdahelesi yapmıyorlar asla. Neyse öyle böyle en son haykırışımda neden doğmuyor bu yaaaa diye söylenirken doğurdum. Utancımdan hala gözlerimi açmıyordum bebeğime bile bakamadım 3 doğum yapmış kadının başına ilk kez gelmiş bu napsın? Doktor elime makası tutuşturdu göbek bağını kesmem için gözlerimi açmıyorum ki makası göreyim? Sonra bir abla sıcak su tuttu popoma anladım ki beni temizliyor deve kuşu olup kafamı toprağa gömmek istedim. Birde ebe eğildi kulağıma “hayatımda gördüğüm en güzel normal doğumdu”dedi. Hahahay dalga mı geçti hala anlamış değilim .. böyleli bi doğum hikayem oldu kızlar kolay ama zor, bol utanmalı bol ıkınmalı benim içinde farklı bi deneyimdi. Neden doktorumu erkek seçtim hala sorguluyorum muayeneye gittiğimde de yüzüne bakamadım çünkü. Onun için normal belki ama benim için kötü bir tecrübeydi.
Banyo yaptırdım o işe yaradı dün beyaz gürültü çok denedim işe yaramıyorBanyo yaptırmayı denesenbeyaz gürültü falan denedin mi
Atak ile ilgilidir inşallah bizim de çok gazımız var ondan dolayı da rahat değil. Uyumuyor dediğin gibi en son baygın gibi yatıyor yarın aşı da var bakalım perişan olacağızAynı vakitlerde doğum yaptık atak ile ilgili büyük ihtimal 1 haftadır mahvetti beni uyumuyordu asla ne gündüz ne gece sabaha karşı 4 de bayılıyordu artık uykusuzluktan duş bile rahatlatmadi birde kolik bir bebek üstüne ağlama eklendi o ağladı ben agladimsonunda sızıp kaliyorduk geçici bir süreçtir umarım. Etrafımda gören herkes kendi bebeğiyle kiyasliyordu hepsinin ağzına kürekle vurasım geliyordu
Sana da eşine de çook geçmiş olsun canım.Doğum hikayemi merak etmiştiniz. Uykumdan feragat ederek anlatayım.
29 Aralık günü sabah kalktım, kahvaltımı ettim belime ağrı vurduğunu anladım. Hayır ya yılbaşına 2 gün var daha değil dedim. Hazırlandım ve kendime bir demet kokina almaya dışarı çıktım. Baktım bel ağrılarım geçmiyor ama canım da doğurmak istemiyor yinede bir planımız olsun diye ablamı da alıp anneme geçtim. Yemek yedik çay içtik derken dedim ki, bir plan yapalım diyelim ki gece çocuklar uyurken suyum geldi ne yapacağız? Her kafadan başka ses çıksada ortak payda da buluştuk ve çocukları uyandırmadan bizim doğuma gitmemizin daha doğru olacağı bu yüzden annemin çocukların yanına gelip doğuma ablamın benle gelmesi gerektiğine ikna olduk. Öyle böyle derken gece saat 11 gibi ablamı evine bırakıp eve geçtim. Çocukları uyuttum eşim yattı tam ben de yatmıştım ki birşey zınk diye belime girdi. Aha dedim kalk. Eşim “nereye?” Dedi.
Yat sen bişey yok dedim. Sanki neyime güveniyorsam iki çocuğunu da ışık hızında doğurmuş ve nasibini alamamış anne işte. Neyse Ve evde volta atmaya başladım. Saat 01 den 03.30 a kadar düzenli 5 dk da bir sancım olmasına rağmen hala acaba mı diye sorguladığımdan emin olamadım. En son hastaneye 1 saat uzaklıkta olduğumuzu hatırlayınca tabi birde 3. Çocuk olduğunu idrak edince hızlıca üstümü giyinip biraz da makyaj yaptımannemleri aradım onlar eve gelirken eşime kalk dedim. Yola çıktığımızda içinin hala uyuduğuna yemin edebilirim ablamın evinin önüne geldiğimizde birşey tık dedi ve foşşşşş. Geçmişler olsun artık suyumda boşalmıştı ve ben daha 1 saat yol gidecektim. Yol boyunca sakin kaldım, 4 dk da bire düştü sancılar ve her sancıda derin nefes alıp sancı geçince sohbet ediyordum. Hastaneye vardık nihayet. Acil kapısında bir foşurtu daha. Hemen doğumhanede götürüldüm. Çatala yatarken haydi bir foşş daha. Genç yeni ebe bir kız ve temizlikçi dışında kimse olmadığını görünce hüsrana uğradım. 9 cm açıklık var dedi ebe ve panikle doktoru aradı. Şimdi sıçtın kızım doktor gelmeden buracıkta doğuracaksın dedim kendime ve doğurmamak için dua etmeye başladım. Birkaç dk sonra doktor nihayet geldi, 9 cm açıklık var ama başı hala çok yukarda daha doğurmazsın dedi.
Sen öyle san dedim içimden çünkü ayağa kalksam doğuracağımı biliyordum ama asla kalkmak istemiyorum çünkü ebeden hiç hoşlanmadım çok panik. Neyse biraz daha yattım sonra doktora beni sezaryana alın dedim. Oda sezeryan hazırlığı 45 dk sürer istiyor musun? Dedi. O kadar vaktim olmadığını biliyordum. Saçma sapan sorular sormaya başladım. Sizce yapabilir miyim, doğurabilir miyim dedim. Doktorum da 3. Çocuğum olduğu gerçeğini sitem eder tarzda yüzüme vurunca artık susmam gerektiğini anladım. Ben o zaman ayağa kalkıyorum dedim. Ablamı çağırttım yanıma 2-3 adım attım ama ben vajenimi sıktırıyorum çünkü doğurmak istemiyorum o acıyla tekrar yüzleşmek istemiyorum. Sıktıra sıktıra birkaç adım attım iyiydi dedim tamam bu iş doğumumu kontrol ediyorum hazır olunca bırakırım gelsin. Tam o esnada ablam zavallım daha önce hiç normal doğum yapan birini görmediği için beni öyle sancılar içinde görünce tansiyonu düştü, ebelerde ona koştu ve bir yere oturttu. Benimde dikkatim dağılmış oldu gevşetmişim kendimi. Allah bir titreme geldi bana o an deli gibi ıkınma isteği anlatamam. Nerde ya bu doktor! Diye bir haykırdım doğumhane inledi. Doktor odaya doğru koşarken bir çaaaaat sesi ardından o iğrenç koku! Allahım hayır yaaa gerçekten kakamı yapmış olamazdım. Hemde gencecik erkek doktorumun gözü önünde. Gözlerimi kapattım ve asla açmadım ki kimsenin yüz ifadesini görmeyeyim. Nolur yer yarılsın içine gireyim diye dualar etsemde kendimi çatala zor attım. Hiç doktor ve ebe müdahelesi olmadan bağıra bağıra ıkınmaya başladım. Hani yaptık bir rezillik bağıra çağıra unutturayım bari gibisinden. Gözler yumruk asla açmıyorum sadece doktorun sesini duyuyorum. Dur ıkınma bi nefes al önce dur diye. Başta dinlemedim ama en son çok yorgun düşünce durdum nefes aldım ve tekrar ıkındım doktor da uzaktan sadece komut verip izliyor el kol müdahelesi yapmıyorlar asla. Neyse öyle böyle en son haykırışımda neden doğmuyor bu yaaaa diye söylenirken doğurdum. Utancımdan hala gözlerimi açmıyordum bebeğime bile bakamadım 3 doğum yapmış kadının başına ilk kez gelmiş bu napsın? Doktor elime makası tutuşturdu göbek bağını kesmem için gözlerimi açmıyorum ki makası göreyim? Sonra bir abla sıcak su tuttu popoma anladım ki beni temizliyor deve kuşu olup kafamı toprağa gömmek istedim. Birde ebe eğildi kulağıma “hayatımda gördüğüm en güzel normal doğumdu”dedi. Hahahay dalga mı geçti hala anlamış değilim .. böyleli bi doğum hikayem oldu kızlar kolay ama zor, bol utanmalı bol ıkınmalı benim içinde farklı bi deneyimdi. Neden doktorumu erkek seçtim hala sorguluyorum muayeneye gittiğimde de yüzüne bakamadım çünkü. Onun için normal belki ama benim için kötü bir tecrübeydi.
Ya bende de aynısı oldu hem de 10-15 doktorun ortasında. Ama doğum olduktan sonra hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam ettimSana da eşine de çook geçmiş olsun canım.
Ahhh ben de çok utanırdım, bayılma numarası yapardım heralde
Seni çok merak ediyordum.Doğum hikayemi merak etmiştiniz. Uykumdan feragat ederek anlatayım.
29 Aralık günü sabah kalktım, kahvaltımı ettim belime ağrı vurduğunu anladım. Hayır ya yılbaşına 2 gün var daha değil dedim. Hazırlandım ve kendime bir demet kokina almaya dışarı çıktım. Baktım bel ağrılarım geçmiyor ama canım da doğurmak istemiyor yinede bir planımız olsun diye ablamı da alıp anneme geçtim. Yemek yedik çay içtik derken dedim ki, bir plan yapalım diyelim ki gece çocuklar uyurken suyum geldi ne yapacağız? Her kafadan başka ses çıksada ortak payda da buluştuk ve çocukları uyandırmadan bizim doğuma gitmemizin daha doğru olacağı bu yüzden annemin çocukların yanına gelip doğuma ablamın benle gelmesi gerektiğine ikna olduk. Öyle böyle derken gece saat 11 gibi ablamı evine bırakıp eve geçtim. Çocukları uyuttum eşim yattı tam ben de yatmıştım ki birşey zınk diye belime girdi. Aha dedim kalk. Eşim “nereye?” Dedi.
Yat sen bişey yok dedim. Sanki neyime güveniyorsam iki çocuğunu da ışık hızında doğurmuş ve nasibini alamamış anne işte. Neyse Ve evde volta atmaya başladım. Saat 01 den 03.30 a kadar düzenli 5 dk da bir sancım olmasına rağmen hala acaba mı diye sorguladığımdan emin olamadım. En son hastaneye 1 saat uzaklıkta olduğumuzu hatırlayınca tabi birde 3. Çocuk olduğunu idrak edince hızlıca üstümü giyinip biraz da makyaj yaptımannemleri aradım onlar eve gelirken eşime kalk dedim. Yola çıktığımızda içinin hala uyuduğuna yemin edebilirim ablamın evinin önüne geldiğimizde birşey tık dedi ve foşşşşş. Geçmişler olsun artık suyumda boşalmıştı ve ben daha 1 saat yol gidecektim. Yol boyunca sakin kaldım, 4 dk da bire düştü sancılar ve her sancıda derin nefes alıp sancı geçince sohbet ediyordum. Hastaneye vardık nihayet. Acil kapısında bir foşurtu daha. Hemen doğumhanede götürüldüm. Çatala yatarken haydi bir foşş daha. Genç yeni ebe bir kız ve temizlikçi dışında kimse olmadığını görünce hüsrana uğradım. 9 cm açıklık var dedi ebe ve panikle doktoru aradı. Şimdi sıçtın kızım doktor gelmeden buracıkta doğuracaksın dedim kendime ve doğurmamak için dua etmeye başladım. Birkaç dk sonra doktor nihayet geldi, 9 cm açıklık var ama başı hala çok yukarda daha doğurmazsın dedi.
Sen öyle san dedim içimden çünkü ayağa kalksam doğuracağımı biliyordum ama asla kalkmak istemiyorum çünkü ebeden hiç hoşlanmadım çok panik. Neyse biraz daha yattım sonra doktora beni sezaryana alın dedim. Oda sezeryan hazırlığı 45 dk sürer istiyor musun? Dedi. O kadar vaktim olmadığını biliyordum. Saçma sapan sorular sormaya başladım. Sizce yapabilir miyim, doğurabilir miyim dedim. Doktorum da 3. Çocuğum olduğu gerçeğini sitem eder tarzda yüzüme vurunca artık susmam gerektiğini anladım. Ben o zaman ayağa kalkıyorum dedim. Ablamı çağırttım yanıma 2-3 adım attım ama ben vajenimi sıktırıyorum çünkü doğurmak istemiyorum o acıyla tekrar yüzleşmek istemiyorum. Sıktıra sıktıra birkaç adım attım iyiydi dedim tamam bu iş doğumumu kontrol ediyorum hazır olunca bırakırım gelsin. Tam o esnada ablam zavallım daha önce hiç normal doğum yapan birini görmediği için beni öyle sancılar içinde görünce tansiyonu düştü, ebelerde ona koştu ve bir yere oturttu. Benimde dikkatim dağılmış oldu gevşetmişim kendimi. Allah bir titreme geldi bana o an deli gibi ıkınma isteği anlatamam. Nerde ya bu doktor! Diye bir haykırdım doğumhane inledi. Doktor odaya doğru koşarken bir çaaaaat sesi ardından o iğrenç koku! Allahım hayır yaaa gerçekten kakamı yapmış olamazdım. Hemde gencecik erkek doktorumun gözü önünde. Gözlerimi kapattım ve asla açmadım ki kimsenin yüz ifadesini görmeyeyim. Nolur yer yarılsın içine gireyim diye dualar etsemde kendimi çatala zor attım. Hiç doktor ve ebe müdahelesi olmadan bağıra bağıra ıkınmaya başladım. Hani yaptık bir rezillik bağıra çağıra unutturayım bari gibisinden. Gözler yumruk asla açmıyorum sadece doktorun sesini duyuyorum. Dur ıkınma bi nefes al önce dur diye. Başta dinlemedim ama en son çok yorgun düşünce durdum nefes aldım ve tekrar ıkındım doktor da uzaktan sadece komut verip izliyor el kol müdahelesi yapmıyorlar asla. Neyse öyle böyle en son haykırışımda neden doğmuyor bu yaaaa diye söylenirken doğurdum. Utancımdan hala gözlerimi açmıyordum bebeğime bile bakamadım 3 doğum yapmış kadının başına ilk kez gelmiş bu napsın? Doktor elime makası tutuşturdu göbek bağını kesmem için gözlerimi açmıyorum ki makası göreyim? Sonra bir abla sıcak su tuttu popoma anladım ki beni temizliyor deve kuşu olup kafamı toprağa gömmek istedim. Birde ebe eğildi kulağıma “hayatımda gördüğüm en güzel normal doğumdu”dedi. Hahahay dalga mı geçti hala anlamış değilim .. böyleli bi doğum hikayem oldu kızlar kolay ama zor, bol utanmalı bol ıkınmalı benim içinde farklı bi deneyimdi. Neden doktorumu erkek seçtim hala sorguluyorum muayeneye gittiğimde de yüzüne bakamadım çünkü. Onun için normal belki ama benim için kötü bir tecrübeydi.
Birsey olmaz insallah bende aşı var telaşı 1 hafta önce başladı ne halt yiyecem diye amaa sakindi çok şükür ağrı kesici rahatlatiyordu uyuyordu en azından 1 2 saatte olsaAtak ile ilgilidir inşallah bizim de çok gazımız var ondan dolayı da rahat değil. Uyumuyor dediğin gibi en son baygın gibi yatıyor yarın aşı da var bakalım perişan olacağız
Gaz olayı bizde de sıkıntı. Emiyor. Gazi oluyor . 2 saat kıvranıyor. Uyumak istiyor. Ben de arada kalıyorum. Yine acıktı diyorum. Beslesem yine gaz olacak başa saracak. Bı yandan da uykusu var deli gibi.Ya evet kendisinin karar vermesinden çok muzdaribim ben açıkçası . Geceleri uyandiriyorum 2.5 saat olacak şekilde .Hatta yarım saat erkenden zorla uyandiriyorum . Bu sefer memeyi almıyor . Bazen 1 bazen 1.30 saat uğraştırıyor beniBeslenmesi aksıyor sürekli . Ama bir türlü basaramadim şu saatli beslenme işini Bir de akşamları gaz sancısı başlıyor gecenin yarısına da sirayet ediyor . Daha fazla uyumak istiyor rahatlamak için . Emzirme danışmanı uyandır besle diyor ama kızımin cadiligini gormedigi için ne mümkün
Evet 1 aya yakın kullanmış olduk. Abiler alışti da dün bir vukuat yaşadık. Bebeği anakucağina bıraktım dişlerimi fırcalıyordum akşam. Ağlamaya başlayınca birine dedim yavaş yavaş salla ben geliyorum. Sesini duyuyorum tabi ağlarken susmuyor. Sonra ses değişik gelmeye başladı. Bı giderim ki anakucağından düşmüş yerde kırlent varmış onun ustûnde yüz üstü ağlıyor. Obyizden boğuk geliyormuş sesi. Abisine sordum sen sallamıyor muydun dedim hayır dedi o da baska odadaydi. Şaşırdım kaldım. Kendi kendine düsmesininkansız. Daha o kadar hareket edemiyor. Kesin abisi sussun diye hızlı salladı düşünce de korktu kaçtı diye yorumladık biz eşimle. Ama doğrusunu nasıl öğreneceğizYani bir ay falan kullandınız 1 numara. Bize de 2 gün sonra 1 ay oluyor Nasıl bebiş diğer kardeşler alıştılar mı artık kardeşlerine?