Ben de diyorum bunlari kendime ama iki kez bebeklerimi kaybettim, son iki gündür nedense asiri bir tetiklenme ve panik durumu yasiyorum. Daha öncesinde cok huzurlu ve dingindim, kalp atisini gördükten sonra bu korku geldi. Sanirim daha öncesinde de kalp atisi gördügüm ve daha sonrasinda kaybettigim icin... Dün progesteron almam gerekiyordu eczaneden, aldim bindim arabaya, önce bir on dakika agladim, sebep sadece kaybetme korkusu ve mantikli bir aciklamasi yok. Doktor kalp atisini gördü, her sey yolunda dedi, hatta bir ay sonrasina randevu verdi, diyorum ama kendimi ikna edemiyorum. Ben 11. haftaya varmak istiyorum, cünkü travmam orada, ondan sonra rahatlayacagim sanirim. O beklenmedik anda, agrisiz sizisiz kanin gelmesi, doktorun uzun sessizlikten sonra "kalbi durmus" demesi cok derinlere giden ve yer eden bir sok. Allahim kimsenin basina vermesin.
Ama bu hamileliğimde inanıyorum ki her şey güzel gidecek. Onun zamanı değilmiş. Ki biz genetiğe gönderdik ve bebekte Turner sendromu çıktı. Yani cinsiyetsizmiş. X0 çıktı. XX veya XY olması gerekirken. Doktor dedi ki Allah korumuş eğer o şekilde doğsaydı çok daha mutsuz olurdunuz. O yüzden herşeyin bir zamanı var herhalde ya bilmiyorum..
maşallah. sağlıkla büyüsünler ve kucağına al birtanem.
