2024 Mayıs Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti


  • Ankete Katılan
    248
Kızlar ben lohusa depresyonuna çok sağlam girmiştim biliyorsunuz kvdem vs yüzünden de oldu ve elektrikler yoktu litrelerce sütüm bozulmuştu her neyse ben dogum yaptığım günden beri eskisi gibi olamıyorum. Kafamı toparlayamiyorum hep bi psikolojim bozuk haldeyim, insanlara tahammülüm yok, insanları dinlemekte istemiyorum, böyle yalnız olmak istiyorum bazen esimede katlanamıyorum sinir oluyorum ki ben onunla huzur bulan insandım sadece..
Gerçekten bir destek mi almam lazım benim sizde böyle misiniz 😔
İki gün iyiysek üçüncü gün tartışır olduk. Herşey gözüme batıyor ya eşime ya kızıma ama çoğu zaman eşime patlıyorum. Kaç zamandır bebek görmeye gelmek isteyem arkadaşlarımı erteleyip duruyorum. Dahası eve misafir gelme fikrine bile nedense tahammülüm yok. Sürekli bebekle ilgilenmek aşırı yorucu ve bence arada bir çıkıp hava almamız şart . Evde aynı döngüyü yaşadıkça bunalıyoruz hiçbir şeyden keyif alamaz oluyoruz
 
gogus ucunuza olcusu uymadigi icin acitmis sonrasinda sisip buyuduyse ya kucuk geliyor ya buyuk geliyor pompanin gogus kismi. bende ayni problemi yasadim ilk 1 ay boyunca sagdiktan sonra baya 2-3 katina cikiyordu gogus ucum ve 10 dakika sagiyodum 30 dakika emziriyodum mesela emzirirken hic acimiyordu sagarken dayanilmaz aciyordu, 19 mm kullaniyordum 21 mm kullanmaya baslayinca gecti bir de hindistan cevizi yagi surunce sagmaya baslamadan o da iyi geliyormus diye okumustum
Siz hangi pompayı kullanıyosunuz acaba bir de ölçünüzü nasıl bulabildiniz
 
Kızlar ben lohusa depresyonuna çok sağlam girmiştim biliyorsunuz kvdem vs yüzünden de oldu ve elektrikler yoktu litrelerce sütüm bozulmuştu her neyse ben dogum yaptığım günden beri eskisi gibi olamıyorum. Kafamı toparlayamiyorum hep bi psikolojim bozuk haldeyim, insanlara tahammülüm yok, insanları dinlemekte istemiyorum, böyle yalnız olmak istiyorum bazen esimede katlanamıyorum sinir oluyorum ki ben onunla huzur bulan insandım sadece..
Gerçekten bir destek mi almam lazım benim sizde böyle misiniz 😔
Canım bu durum bende 2. Aydan sonra oldu cok şükür şimdi geçti biraz daha toparladım ne zaman bebişin varlığına sorumluluguna alıştım o zaman gectı zoruma gıdıyormus megerse bebekle ılgılenmek nasıl gectı bilmiyorum ama alışma surecı gıbı duşun
 
İki gün iyiysek üçüncü gün tartışır olduk. Herşey gözüme batıyor ya eşime ya kızıma ama çoğu zaman eşime patlıyorum. Kaç zamandır bebek görmeye gelmek isteyem arkadaşlarımı erteleyip duruyorum. Dahası eve misafir gelme fikrine bile nedense tahammülüm yok. Sürekli bebekle ilgilenmek aşırı yorucu ve bence arada bir çıkıp hava almamız şart . Evde aynı döngüyü yaşadıkça bunalıyoruz hiçbir şeyden keyif alamaz oluyoruz
Şu misafir olayı banada çok batıyor zor dinlenme zamanı bulurken birde ev temizleme bir şeyler hazirlamayla uğraşmak istemiyorum😔
 
Ben de kafamı dagitacak şeyler yaparken hep o günler aklıma geliyor çok çok buyuk şeyler yaşamadım belki de ama beni çok etkiledi o zamanki yapılanlar sözler falan etkisi sürüyor 😅 bebislerden ötürü tahammül seviyemiz düşüyor sanırım ben artık eşime bu akşam geldiğinde bana olumsuz herhangi bir şey söyleme patlarim yoksa falan diye söylüyorum. Aksama kadar zaten çok yoruluyoruz en ufak bir şey de sinirimizi bozuyor eşler de anlayamayabiliyor. Ben artık sözlü olarak da söylüyorum bugün sinirliyim diye, yalnız degilsin yani hayatimizin farklı bir evresindeyiz
Kesinlikle o gün yapılanlar edilen sözler unutulmuyor ben bi ara hatta balkondan aşağıya baktığımı bile hatirliyorum Allah affetsin çok zor bir dönemdi ama etkisi çok şükür giderek azalıyor ama gitmiyor😅bende söylüyorum canım çok sinirliyim diye çocuğa kızmıyorum ama o sinir bir yerden çıkacak kocamla tartışmamak için bende söylüyorum yoksa kavga etsek sabah kadar aglicsm birde bu yorgunlugun ustune
 
Kızlar ben lohusa depresyonuna çok sağlam girmiştim biliyorsunuz kvdem vs yüzünden de oldu ve elektrikler yoktu litrelerce sütüm bozulmuştu her neyse ben dogum yaptığım günden beri eskisi gibi olamıyorum. Kafamı toparlayamiyorum hep bi psikolojim bozuk haldeyim, insanlara tahammülüm yok, insanları dinlemekte istemiyorum, böyle yalnız olmak istiyorum bazen esimede katlanamıyorum sinir oluyorum ki ben onunla huzur bulan insandım sadece..
Gerçekten bir destek mi almam lazım benim sizde böyle misiniz 😔
Ben lohusalıgı çok yoğun yaşayan biriyim. Hep pozitif bir insandım hamileliğimde bir sürü hayal kurup çok güzel bir hamilelik geçirdim vs. Ama bebeğim olunca 2. Gün eve gelirken çok ağladım kimseye belli etmeden. Neler oluyor, bu bebeğe bakamam artık eskisi gibi olmayacak hayatım, kocamla istediğimiz gibi yaşamayacsgiz, hapsolacagim vs. Gibi düşünceler geçiyordu ve 1 ay boyunca ben hergun sayısız kez ağladım. Annem 2. Haftamda gitmek zorunda kaldı, eşim her gün benimle saattlerce konuşuyordu, bu lohusalık depresyonu araştırmış vs. Bu arada eşimde bende Psikolojik Danışmanız ama kelin ilacı olmuyor maalesef. Neyse ben yakın çevremle hep konuştum herkese anlattım ağladım herkeste durumun farkına vardı bana destek oldu yaklaşık 1. Aydan sonra duruma alıştıkça o düşüncelerim kayboldu. Şimdi bakıyorum da neler dusunuyormusum o zamanlar şaşırıyorum. Yalnız değilsin herkes farklı bir şekilde yaşıyor lohusalıgı ama bir süre sonra geçiyor. Yaşamını çok etkiliyorsa destek al lütfen ♥️
 
Yaa canım diyorlar ya lohusalıkta yaşanılanlar unutulmazmış diye. 40 gün değil aslında hala sürüyor lohusalığımız. Bende hala aynıyım. Çok sinirliyim böyle herşeye alınıyor güceniyorum. Farkındayım aslında ama galiba insanlardan daha yakın davranmalarını beklediğimiz için. Eşim desen 3 gündür küsüm konuşmuyorum bile. Afedersin hergün elimde sevdiğim şeyleri alıp geliyor ama yok yatakta böyle dönmesi bile batıyor çocuğu uyandıracak diye. Annemler desem 10 dakikalık yok bir çıkıp gelmiyorlar, hergün gel gel diye arıyorlar. Dün dedimki evet sizin küçük bebeğiniz var ondan gelemiyorsunuz heralde dedim. Artık kızdığımı anladı akşam gelelim diye aradı çocuğu zor uyuttum yeni yattı siz bilirsiniz dedim kısaca gelmeyin dedim.
Babamı daha geçen sene kaybettim o geliyor aklıma ahh diyorum babam olsaydı bi o bana kıyamazdı burdan çıkmaz hep bebeği görmek isterdi anneme kızardı git diye diyorum.
Falan filan..
Hepimizde var yani demek istediğim yeni hayata adapte olmak biraz zorluyor tüm gün bir bebekle uğraşmakta yoruyor.
Alışıcaz çok şükür kendim bakarım kimseye ihtiyacım yok diyorum artık.
Galiba yada insanlar beklentimizi isteklerimizi karşılamadigi için böyleyiz.. yada bir plan yapsam bir sebep çıkıyor bozuluyor canım sıkılıyor bu duruma.. annene bu konuda kızıyorum evler çok yakın ve kalkıp gelmesi zor değil gelmiyor yani düşünce yapısı ne acaba ne düşünüyor.. iyi yapmışsın bu arada
Mekani cennet olsun canım 😔
Tabi yok ben 14.gunden beri yalniz bakıyorum ama insan arada şöyle bi nefes almak istiyor
 
Kızlar emzik vermeyen var mı 🙄 ya bi çocuk sürekli ağlar mı kimsede durmuyor bazen bende de durmuyor ne kahvaltı yapabiliyorum ne yemek yiyorum hiçbir derdi yok sadece ağlıyor ya emzik vermiyordum almamıştı tekrar denemeyi düşünüyorum vermeyi alır mı bilmiyorum işe yarar mı onu da bilmiyorum
 
Ben lohusalıgı çok yoğun yaşayan biriyim. Hep pozitif bir insandım hamileliğimde bir sürü hayal kurup çok güzel bir hamilelik geçirdim vs. Ama bebeğim olunca 2. Gün eve gelirken çok ağladım kimseye belli etmeden. Neler oluyor, bu bebeğe bakamam artık eskisi gibi olmayacak hayatım, kocamla istediğimiz gibi yaşamayacsgiz, hapsolacagim vs. Gibi düşünceler geçiyordu ve 1 ay boyunca ben hergun sayısız kez ağladım. Annem 2. Haftamda gitmek zorunda kaldı, eşim her gün benimle saattlerce konuşuyordu, bu lohusalık depresyonu araştırmış vs. Bu arada eşimde bende Psikolojik Danışmanız ama kelin ilacı olmuyor maalesef. Neyse ben yakın çevremle hep konuştum herkese anlattım ağladım herkeste durumun farkına vardı bana destek oldu yaklaşık 1. Aydan sonra duruma alıştıkça o düşüncelerim kayboldu. Şimdi bakıyorum da neler dusunuyormusum o zamanlar şaşırıyorum. Yalnız değilsin herkes farklı bir şekilde yaşıyor lohusalıgı ama bir süre sonra geçiyor. Yaşamını çok etkiliyorsa destek al lütfen ♥️
Sağol canım çok teşekkür ederim🥰 zaten benim koptugum kısım sutlerimin bozulması ve kaynanamin davranislari ettiği laf oldu ondan sonrada toparlayamadim eşim de beni çok alttan aliyo ama benim içimden cadı çıktı yani ben bile bazen kendime inanamıyorum çok yorucu bir sürecmis daha da devam ederse destek kesinlikle alicam çünkü atlatamiyorum teşekkür ederim🥰
 
İki gün iyiysek üçüncü gün tartışır olduk. Herşey gözüme batıyor ya eşime ya kızıma ama çoğu zaman eşime patlıyorum. Kaç zamandır bebek görmeye gelmek isteyem arkadaşlarımı erteleyip duruyorum. Dahası eve misafir gelme fikrine bile nedense tahammülüm yok. Sürekli bebekle ilgilenmek aşırı yorucu ve bence arada bir çıkıp hava almamız şart . Evde aynı döngüyü yaşadıkça bunalıyoruz hiçbir şeyden keyif alamaz oluyoruz
Beni anlatmışsın
 
Kızlar ben lohusa depresyonuna çok sağlam girmiştim biliyorsunuz kvdem vs yüzünden de oldu ve elektrikler yoktu litrelerce sütüm bozulmuştu her neyse ben dogum yaptığım günden beri eskisi gibi olamıyorum. Kafamı toparlayamiyorum hep bi psikolojim bozuk haldeyim, insanlara tahammülüm yok, insanları dinlemekte istemiyorum, böyle yalnız olmak istiyorum bazen esimede katlanamıyorum sinir oluyorum ki ben onunla huzur bulan insandım sadece..
Gerçekten bir destek mi almam lazım benim sizde böyle misiniz 😔
Devam ederse destek de alabilirsin belki daha iyi gelir sürekli düşündükçe daha kötü oluyor insan bence ama hala hormonlarımız düzelmedi tam olarak biraz da ondan böyleyiz bir de artık bebeğimiz var daha çok yoruluyoruz dinlenemiyoruz vs o yüzden sanırım
 
Devam ederse destek de alabilirsin belki daha iyi gelir sürekli düşündükçe daha kötü oluyor insan bence ama hala hormonlarımız düzelmedi tam olarak biraz da ondan böyleyiz bir de artık bebeğimiz var daha çok yoruluyoruz dinlenemiyoruz vs o yüzden sanırım
Kesinlikle uykusuzlukta psikolojiyi çok etkiliyor😔 birde bana karşı gösterilen davranışları sözleri unutamıyorum.. kvdemin süpürgemi yere çarpa çarpa temizlediğini ettiği lafları unutamıyorum her supurgeme baktığımda aklıma geliyor, mutfağımdaki tabaklarimi çarptığını unutamıyorum mutfağa bile giresim gelmiyor gerçekten vahim mi durumdayım acaba ya
 
Kesinlikle uykusuzlukta psikolojiyi çok etkiliyor😔 birde bana karşı gösterilen davranışları sözleri unutamıyorum.. kvdemin süpürgemi yere çarpa çarpa temizlediğini ettiği lafları unutamıyorum her supurgeme baktığımda aklıma geliyor, mutfağımdaki tabaklarimi çarptığını unutamıyorum mutfağa bile giresim gelmiyor gerçekten vahim mi durumdayım acaba ya
Ayyy gerçekten nasıl bir insanmış ya çok şaşırdım bunları duydukça iyi ki kv yok diyorum 😥😥😥
 
X