- Konu Sahibi NurseCelline
- #14.781
Gerçekten öyle o kadar yoruldum ki artık bunlardan benim bu güne kadar tek duam Allah beni kimseye muhtaç etmesindi yani zoruma giden şey ben annemlere destek oluyorum maddi manevi eşim de bunu görünce sinirleniyor sen onlar için herşeyi yapıyorsun onlar senin için bişey yapmıyor en zor zamanında yalnız bırakıyorlar diyorBende sırt üstü yada sağa dönük uyuyabiliyorum bir süre rahatlamak için mecbur sırt üstü yada sağa yatıyorum kramp giriyo bacağıma belime yatmadan yapamıyorum bende
Benim öz annem yok konuşmuyorum yıllardır üvey annem zaten Allah'lık hamileliğimin başında kavga çıkarıp küstü birtek kaynanam var oda temizliğe gelmedi kendi evimi zor temizliyorum yavaş yavaş yaparsın dedi daha ben davet etmeden üstelik bişey demedim şu yaşıma kadar öğrendiğim tek şey elin varsa başını kaşıcan kimseden medet ummucan 2 küçük kızım var o yüzden erkenden başladım temizliğe hazırlıkların hepsine kadın vs falanda tutamadım hiç alışık olmadığım bir durum kendim yaptım Allah'a şükür yetiştirdim bitirdim ne ağladım ne başım ağrıdı birinden isteyipte mırın kırın cevap alsaydım bende çok ağlardım kaldıramazdım eşinize söyleseniz aynı dediğiniz tepkiyi verir dahada kötü olur bu sefer eşinizde haklı olarak tavır alır insan böyle günlerde ailesinden destek bekliyo ama anlayış olmayınca olmuyo işte kızlarıma doğuma giderken babası ve babası bakıcak kaynanam benimle hastaneye gelicek hastaneden çıkınca kaynanam eve kızlara bakar okula yollar bende kendime bebeğe bakarım hiç moralini bozma üzme kendini bi şekilde halledilir 1 hafta kalsın varsın bol bol yürüyüş hareket edersen kendini çabuk toplarsın Allah'ın izniyle benim arkadaşımın ne annesi ne kaynanası doğumuna gelmemişti hastanede yalnızdı çocuğuna kocası baktı kendisi de hastanede kendine baktı eve gelmiş o haliyle kalkıp çorba pişirmiş çok üzülüp ağlamıştı ama elden gelen bişey yok oğlu bir bucuk yaşındaydı doğum yaptığında hiç yatamadan iyileşip ayaklanmıştı moralini bozma üzme kendini ağlama Allah büyük o gücü verir sana bebeğini strese sokma ben alıştım artık zoruma gitmiyo insan üzüle üzüle katılaşıyo bi süre sonra kimseye bişey demeden aman demeden kendi yapıveriyo zor olsada