Öyle hassas bir zmandayiz ki herkes bizi kucaklasin istiyoruz. Şahsen ben öyleyim sanırım. Benimde anneciğim doğum yapmama çok az bir süre kalınca geleceğini söyledi. Çünkü kendi kendine uğraştığı küçük bir bahçesi var. O fasulyeleri domatesleri kıskandım inanın. İçimden haykirarak bağırdım. Anneee bakman sulaman gereken burda gel diye... Ama sonra ne oldu .. kimseye sesimi duyuramadigimi hissettim. Bide benim eşim yurtdışında. İki kızımla evde yalnızım. .. Allah'a tevekkül ettim.. içim bu konuda cokdolu.. Aslında ince ve hassas düşüncelerimiz çok doğru ama sanırım bosvermek gerek.. herisimi kendim halletmeye çalışıyorum. İlceden ile belediye otobüslerinde karnım burnumda gidip geliyorum. Ağlıyorum sizliyorum yapacağımıda yapıyorum. Böyle böyle güçlü olacağız.
Yerinde olsam gitmesini engellemezdim. Hep yüzüme vurardi benimde kardeşlerim. Ama tatile gitse ve sende tatildeyken dogursan sana kimse laf söyleyemez sen gerekeni söylerdin.. ayy çok kötü biri oldum ben. Hele şu kötü dusuncelerime bak ya Rabbi.