Bizdeki durum önceden şöyleydi : Kızıma her gece kitap okurdum, sonra yanına yatardım , yatağı montessori tarzı 120*200 cm , tam prenses yatağı yani
O yüzden yanına sığabiliyorum, yanına yatardım işte kitaptan sonra gece lambasını yakıp, biraz sırtını kaşıyıp, uyuyakalmış taklidi yapardım
( diğer türlü çen çen susmuyor, yarın oynayacağımız oyundan tut, doğum günümde bana yok barbie evi yok encahtimals’tan zürafa kızı alır mısın gibi ) . Şimdi 4-5 gün önce artık ablasın büyüdün dedim, sana bir gün ben bir gün baban kitap okuyacak sonra da kendi başına yatacaksın, ben de sallanan sandalyede oturucam ama arada içeri gidip gelebilirim beni hemen çağırmayacaksın dedim
Kabul etti ama zorluyor yani, kızım wc’ye gidiyorum birazdan gelicem diyorum 2 dak sonra çağırıyor vs. Bazen geceleri çağırıyor yanıma gelir misin diye vs. Umarım alışırlar, artık olmuyor böyle….
bir yandan kıyamıyorum ama kardeşi doğmadan alışsın istiyorum, bu sefer doğunca bu işi yapsam yanlış anlar, 2.plana atıldığını düşünür diye üzülüyorum…kardeşim doğdu annemi benden çaldı gibi sanmasın…
ben de yumurtlama gününü kaçırdık diye üzülüyordum, sanıyordum ki gebe kalma sadece yumurtlama gününde olur 
ve canımıniçi kızım oldu 
, hem de korunmasız ilk deneme ilk ayımızda 
hamile kaldığıma çok şaşırmıştım…demekki x kromozom sabırla beklemiş ve yumurtlama günümde döllenmiş 
sonuç: erkek 
Allah o kuvveti veriyor diye düşünüyorum geriye iki embriyom var bakalım inşallah denicez onları da bekliyolar kuzu kuzu orda 
neyse balon patladirken bilmememzlikten gelin
Eşin de gurur ve kompleks yapmış gereksiz yere, boşan istersen falan diyerek abartmış…sizde sorun olsaydı hemen boşanacaktı demekki…
