Arkadaşlar ben pozitif anne olamıyorum. Size 1 günümü anlatacağım. Belki bir yerde bir şeyleri yanlış yapıyorum.
8.30 uyanıyoruz, emzirme alt değiştirme oyun benim kahvaltım derken 10.30 gibi ilk uykua yatıyor.
40 dk sonra uyanıyor. Tekrar başa sarıp uyutuyorum. 40 dakikada öyle uyuyod 12.00 oluyor saat.
Uyanınca emzirme falan aynı döngü. 14.00-14.30 gibi ikinci uyku. 16'ya kadar 40 dkda bir uyanıyor geri yatırıyorum. Bu arada ayağımda sallıyorum. kucak veya başka bir şey istemiyor. Ayakta sallamaya da yatırdığım anda çığlıklar eşlik ediyor ama sonra sakinleşiyor ve dalıyor.
Sonra yine uyanma emzirme vs. Bu arada emzirme bazen uyku öncesi de oluyor çok sakinleşmezse mecburen. Ama memede uyumuyor.
18.30-19.30 arası 40 dakikalık bir şekerlemesi var. Sonra uyanıyor. Çoğu zaman gece uykusundan önce banyo yaptırıyorum. 9.30 gibi uykuya geçiyor. Asıl film burdan sonra başlıyor zaten.
Dün gece uyanma saatlerim 22.30,23.30,00.30. En son kucağımda uyuttum 2 saat öyle uyudu. Yerine koyarken uyandı ve 3'e kadar uyumadı. Sonra uyuttum 4.30'da uyandı. 5'te uyuttum 6'da uyandı. 6.30'da uyuttum 7'de uyandı. Derken saat 8 oldu ve yeni güne başladık.
Bazen diyorum ki tamam uyumasın. İçeri gidelim oyun oynayalım. Salona gittik eşim de geldi. Koltukta oturuyoruz gözleri kapanıyor kafası sağa sola düşüyor bebeğimin. Kucağımda uyuyakaldı. Uykusu var ama direniyor ve uyuyunca hemen uyanıyor. Bol bol emziriyorum da. Odamız karanlık. Ninni, emzik, sallama her şey var. Gece uykusu darmadağın. Yoruluyoruz her ikimizde. Benim tahammülüm azalıyor. Bu sefer eşimle takışıyoruz saçma sebeplerle moralim bozuluyor suratım asılıyor kısır döngüye giriyorum.
Ha bir de gece uyanmalarında bir ağlaması var. İçli içli. Korkuyor mu canı mı yanıyor gerçekten anlamıyorum ben de oturup ağlıyorum artık. Tükendim çünkü çaresiz kalıyorum. Böyle felaket senaryosu gibi oldu ama gerçekten bebek bakımı, evin işleri, kişisel zaman, sosyalleşme, eşle iletişim... çok zor. Yetmiyor yetemiyor.
teşekkür ederim canım
