Canım üzülme diyemem insan bebeğini öyle görünce kahroluyor gerçekten.
2 Mayıs Pazar günü doğum yaptım ve bebeğimle hala kavuşamadık.
Bize de solunumu çok hızlı diyip götürdüler, solunum desteği alıyordu, üçüncü günde desteksiz nefes almaya başladı.
Kusması olmuş, tahlilde enfeksiyon çıkmış, onun için de tedavi alıyor ve maalesef beslenmesi hala düzene girmediği için ağızdan beslenme yapamıyorlar düzenli olarak.
Her gün bir saat yol gidiyoruz bebeğimi görmek için, iki dk gösteriyorlar sadece, korondan dolayı temas yasak. Süt götürüyoruz her gün.
İlk günler ben de çok ağladım, yoğun bakımın önünde kıyafetlerini verdiklernde neler hissettiğimi anlatamam.
Ama onların bize her zamankinden daha çok ihtiyacı var güçlü olmak zorundayız.
Ağlama diyemem ama kendini harap etme lütfen, dilerim en kısa zamanda kavuşursunuz