benim de üçüncü gebeliğim. önceden cevap yazan tüm arkadaşlara katılıyorum. siz rahat olun ki bebeğiniz de rahat olsun.
ilk gebeligimde olur olmaz herşeye canımı sıkıp, ağladım, stres yaptım. yetmedi doğduktan sonra da devam ettim sonuç olarak stresli huzursuz bir bebeğim oldu.
ikinci de daha gebe kalmadan kendime söz vermiştim rahat olacağım, hep mutlu olmaya çalışacağım diye küçük kızım daha sakin bir bebekti. ama özellikle lohusalikta dünya yansa umrum olmayacak moddaydim. eşimi ise büyük kızımi kreşe yolcu ettikten sonra küçük çocukların evcilik oynadığı gibi tüm vaktimi kızıma ayırdim. uykum varsa o uyuyunca uyudum. aman da mutfak dağınık ev supurulecek hiç takmadım.
şimdi üçüncü de ıkisinin arasında bir yerdeyim . bakalım bu nasıl olacak.
bu arada bazı sıkıntılar yüzünden zaten stresliyseniz de benim bebeğim de stresli olacak diye huzursuz olmayın. tam tersi örnekler de duydum.
hamilelik sürecinde özellikle ilk 12 haftada çok fazla doktora gidip kendinizi yıpratmayın. çünkü bu süreçte gerçekten doktorların yapabileceği şeyler çok sınırlı. dışardan progesteron vermek ve dinlenin demek. Allah'a emanetiz. aslında her zaman öyleyiz ama hamilelikte bu daha da farkediliyor. sürekli kaybedersem psikolojisiyle her hafta doktora gitsem diyordum. sonra birgün dedim ki hergün de doktora gitsem, kalp atışı dinlesem. doktordan çıkınca bir saat icin de durabilir mi kalp durabilir. öyleyse Allah'a güvenmem lazım. böyle kendime telkin etmiştim.
hergün büyük bir mucizenin icinde olduğumu bilip uyanmaya çalışıyorum. yeni bir bedene, yeni bir ruha ev sahipliği yapıyor bedenim. çok zorlukları olduğunu biliyorum, yaşıyorum. kolay değil ama buna şahit ettiği için Rabbime çok teşekkür ediyorum.
insallah hepimiz sağlıkla sihhatle bebeklerimizi kucağınıza alırız.