Selamlar herkese.
Uzun oldu ama ancak alışma ve toparlanma sürecini atlattık, yanımızda aile vs. hiç kimse olmadığından biraz zor oldu ama olsun, oğlum yatağında uyuyor şuan
Doğum hikayemi kısa ve öz bir şekilde aktarmam gerekirse olaylar şöyle oldu.. 16 Mart gece yarısı saat 2 gibiydi, eşimle birlikte olmuştuk
, sonrasında bitmeyen sancılarım vardı ama düzensiz ve hafif. Gece 3.30 civarında yattık, film izlemiştik..
Yatar yatmaz da uyuduk ve ben sonrasında sabah 6.00 da ıslaklığıma ve halen gelmekte olan suyuma uyandım, yatak hafif pembe ve kaygan-ıslaktı. Eşimde ıslanmıştı bana sarıldığı için
O da şakasına ay suyum gelmiş dedi gülünce yerlerde ıslandı
Çok mutlu olduk ve hemen kalktık, ben çamaşırları makinaya attım, astım, son alınacaklar falan derken 1 saat oyalandık, tabi ben ped taktım çünkü suyun gelmesi durmadı hiç. Araba ıslandı havlu koymama ragmen falan o derece
Hemen gittik, dedim doğuruyorum suyum geldi, dediler emin olalım su mu
Alttan bakmak için eğildiklerinde bi o kadar daha su geldi ve tatmin oldular sonunda doğurduğuma
Yatışım yapıldı, NST bağlandı, sancılarım vardı ama ufak ufak ve kimi zaman düzensiz, ama zaman geçtikte düzenlenmeye başladı. 7 de hastaneye varmıştık, saat 8 gibi sancılar düzene girdi. Epidural veya başka ağrı kesici istemedim, duruma göre karar vermek istediğimi söyledim. Açıklığım 3 cmdi ve ağır ağır açılıordu ama sancıalr kuvvetleniyordu. Saat19.30 kadar yani neredeyse 12 saat sancı çektikten sonra, bağırmaktan boğazlarımı parçaladıktan sonra bana epidural yapın dedim, açıklığım 5cmdi. Ve bana hastanede sezaryen ihtimaline karşı aç kalmam gerektiği su bile içmemem gerektiği söylendi, artık gücüm kalmamıştı, sancıların arası 5 dk bir oldu ben artık sancılar arası uyuyordum sancı gelince irkilip bağırmaya başlıyordum ve tüm bunlara rağmen son hadde de artık epidural aldım, takılırken neredeyse hiç acımadı çünkü sırt derisi sert, ama yine de korkuyordum çünkü sancı gelince yerimde duramıyordum, epidural takılırken ya duramazsam diye korkuyordum ama Allah gücünü verdi, bekledim doktorunda eli çabuktu hemencik takıverdi ve 10 sn sonra hiç ağrım kalmadı, bel altım uyuştu, hemen arkasından açılma çabuk ilerlesin diye suni sancı verildi, tabi onu da hissetmiyorum, şarteli indirdi çünkü doktor belden
sonda takıldı uyuşma tamamlanınca da, biraz uyurum dinlenirim diyordum ki,,,,, hemşire geldi, tansiyon için, bebeğin nabzını alamıyoruz dediler, bana oksijen bağlanıyordu, diğer yandan hemşire açıklığa bakıyordu dedi ki bebek gelmek üzere, hemen doktoru çağırın
Nabzı ondan alamamış nst cihazı oğlumun kafası neredeyse gözüküyordu bana da aynayla göstermişlerdi, eşimde kantine gitmişti ki aradılar hemen koş geri dön eşin doğuruyor, ama ben var ya hiç bişey hissetmiyrum, sancılar 20 sn bire inmiş tavan yapmış nst ama bende tık yoktu. Sonrasında dedim hemşireye dedim ıkınma istediğm var sanırım geliyor, yani altımda basınç hissediyorum, bebeğin başı bayağı gözüküyordu vajen girişi de kocaman şişmişti, 10 dakikalık çok yorucu olan ıkınmadan sonra oğlumu çıplak tenimde nemli nemli gördüm, eşim ağlıyordu ben kitlenmiştim, ağlayamıyorum da gülemiyorum da, ama çok mutluydum, oğlum kalbimin üstünde bana bakıyordu, aç kalmıştım dedim ya sabahın 6 dan gece 11.47 ye kadar hiç bişey yememiştim Atlas da karnımda çok acıkmış hemen mememi emmeye başladı, kimse onu memeye tutmadan içgüdüsel olarak, o an çok ağladım ama hıçkırıklar içimde patlıyordu, acım da vardı ve çok yorgundum hemde aç..
Hiç dikişim yok, epidurali aldıktan çok kısa bir süre sonra suni sancı desteğiyle hemencik doğurdum oğlumu. Allahım nerede ne kadar isteyen varsa herkese yaşatsın dilerim, çok güzel ve eşsiz bir duygu, tarifi yok hele o kokunun!!!
Kızlar hakkınızı helal edin uzun oldu, bekleyenleri Rabbim bir avazda kavuştursun inşallah. doğan yavrularımızı da bizlere bağışlasın sağlıkla, şimdilik benden bu kadar canlar, hepinize ayrıca teşekkür ederim, ne zaman yalnızım desem hep sizlerle konuşuyorduk, Allah ayrı ayrı razı olsun her birinizden,