Evet canım kızım kalp hastası olarak doğdu.ilk 3 ay açık kalp ameliyatı olmasını bekledik.ama kilo alamadığı için olamadı.şimdi ameliyat için 2 yaşını ve kilo almasını bekliyoruz.ne zormuş kilo aldırmaya çalışmak aklınıza gelen tüm şeyler denendi özel mamalar protein tozları ama kalp 4 insanın ki kadar çalıştığı için herşeyi yakıyor.o kadar şey veriyorum ama hepsi yanıp gidiyor kiloya dönüşmüyor .ilk zamanlar kalbi o kadar hızlı atıyordu ki kıyafeti sabit durmuyordu .bazen bakamıyordum görmeyeyim kalp atışını diye.şimdi elimi koyunca elim oynuyor .ağlatmayın yormayın diyorlar daha neler neler ...birde evde 8 yaşında bir kızım daha var o da bizle mahvoldu psikolojisi bozuldu.sürekli dua ediyor kardeşim iyileşsin diye.oysa öyle hevesle beklemişti kardeşini.suan sürekli elleme diyoruz elini yıkamadan dokunma diyoruz tabi annesi eskisi gibi olmayınca ona da çok yansıyor bu durum..çevreden neler neler duydum yaşamadım.bir akrabamızla aynı zaman Doğum yapmıştık kızım şuan yürümüyor durumu biliyor Bayram da onun ki yürüdü eşimle bana gösteriyorlar bakın bizimki nasıl yürüyor diye ahhh ahhh daha neler neler ... taş olsam çatlardım ama anneyim ayakta durmalıyım ...emirime kıyamam ne zor şeyler yaşamış gelmiş geçmiş olsun inş biran önce duadan başka elden gelen birşey Yok işte
biZ de emirin midesine peg actirmak istiyoruz,mideden beslemek icin,yutma fonksiyonu yok cunku. ama cerrahlar hem emire tanı konmadigi icin hem de 10 kilonun altinda oldugu icin anestezi almasini uygungormediler. biz de kilo alsin diye ugrasiyoruz. suan 7300 civarinda. gunde 800 cc mama aliyor ama kilo alimi yavas. biz de corba falan verelim dedik diyetisyenine. iyice sivi hale getirip ng hortumunu tikamayacak sekilde.o da vitamin acisindan diyorsaniz o sizin bile alamadiginiz tum vitaminleri aliyor fazla fazla,ama illa istiyorsaniz verin dedi. biz de yogurdu iyuce sulandirip veriyoruz 5-10 cc.
bir de keciboynuzu ozu aldik eczaneden,mamasina ekleyip veriyoruz. zaten bir suru vitamin aliyor,b12 d vitamini,kan ilaci vs vs.
dedigin gibi kilo aldirmak zor.
bizim de doktorumuz eve misafiri yasakladi. gelenler anane babaanne dayi hala. en yakinlar. onlar da ellerini yikamadan,dezenfektan sıkmadan girmiyorlar eve. emirin yaninda da oturmuyorlar. her zaman da gelmiyorlar. yoksa koruyamayiz. senin bi de kizin varmis. onun icin de zor tabi.herkea bir hayal kuruyor bebis haberini alinca. bazen boyle hayalkirikliklari yasaniyor.
o size cocugunun yurudugunu gosteren kisiye gelince ona soylenecek o kadar soz var ki ama ayni zamanda soylenecek hicbir sey yok. soylenecek seylerden ders cikaracak insan,zaten bir dakika durur dusunur ve ben napiyorum der ve o hareketi yapmaz.boyle insanlar ne yeyip iciyor ve neyin kafasimi yasiyor bilmiyorum,sormak lazim.
ben sana daha vahimini anlatayim. emirin yogunbakima ilk yattigi gunler ve durumunum agir oldugu gunler. biz tabi perisaniz. esimin teyzesi ve kizlari geldi. iclerinden bir tane dengesiz cikardi telefonunu ve basladi kizinin dogumgunu partisini. yok iste cok kalabalikmis da,evde yapmamis disarda yapmis da,cok guzel olmus da,basladi fotograflari gostermeye ordakilere.annemle ben kızdık,bekleme odasindan ciktik. esim de kizmis. o an olaylarin şokuyla bir sey dememisim. simdiki aklim olsa,daha kendimd olsam onlari ordan kovardim ve sonuna kadar da bunu hak ederdi.ben orda cocugumla imtihan veriyorum,ordan cikip cikamayacagi belli degil,solunum cihazina baglanmis,durumu agir,ben surekli agliyorum. kalkmis gelmis bana orda dogumgunu anlatiyor. insanlari hakikaten anlamiyorum. calismadigim evde oldugum icin cok fazla insan gormedigim icin sanirim,icimde insan sevgisi vardi. ama au 6 ayda oyle seyler gordum ki hastanede,insanlardan nefret eder hale geldim.o kadar duyarsiz,bencil,hosgorusuz,saygisiz ve sevgisiz bir toplum olmusuz ki evimde otururken bunu gorememisim.hele ki hastanelere düşmeye gör,öyle poliklinikten gidip muayane olarak anlayamazsin oralarin durumunu. aylarca orda kalinca anliyosun her seyin tv de gosterildigi gibi olmadigini.merhametlisine denk gelmezsen ölüyorum desen kimse dönüp bakmiyor.
uzun oldu..
amma velakin zor gunler geciriyoruz.en kotusu de gecip gidecek mi onu bilmiyosun.
elimden gelen kuzumun beni uzgun gormemesi icin ugrasmak,en iyi sekilde bakimlarini yapmak,ona tum sevgimizi vermek.. gerisi muamma..
ha bu arada ben o "akraba"yı hayatimdan cikardim. gereksiz insanlari hayatindan temizlemek iyi oluyor,tavsiye ederim.az ve öz olanlar bize yeter..