Aynen...ben mecbur hissettim Alerjik durum da olunca evde kaldım.zormuş cidden...eşimin zaten pek bi desteği yok...bir de hep kendi parasını kazanan birine başkasından kocan da olsa para almak garip geldi bana :) evde mutluyum aslında ama mükemmeliyetçiliğim beni yıpratıyor.şurası şöyle olsun burası da düzgün olsun derken bazen asıl amacımın bebeğim olduğunu unutup ev işine dalıyorum.o kadar yıprandım ki ellerim için ilk kez cildiyeye gideceğim...derim Açılıyor.beyaz ten hassas zaten...ona rağmen eşime yaranamıyırum.ne yemeğimi beğenir ne yaptığım işi güzel bulur ne çocuğuma bakımda ...yani sürekli bi eleştiri Yağmuru altındayım evde...en son bulaşık makinasına su içtiği bardağı koymuşum hemen,niye koyuyormuşum,sırf onun için 5 dk söylendi...gece yatmadan çalıştırıyorum da ben.nerden bileyim bardak ortada koyuyorum işte...herşeyime takık.çocuk niye sık mama yemiş,akşam 8 de yatıyor sabah 7 de Kalkıyor.şimdi buna taktı.niye erken yatıyor muş niye erkek kalkıyormuş...10-11 yatmalı 10-11 de uyanmalıymış.o kadar bunaldım ki