dogum hikayemi yaziyim oglus uyuyorkrlen :) persembe sabahi hastaneye gittik nst ye girdim sancim yoktu ve uzerimi degistirdiler icimde bir korku ameliyat spinal oldugu icin hissedecegim korkusu. ama caymadim cesaretimi topladim genel olma dusuncesini attim kafamdan :)) ameliyathaneye dogru giderken esimin ve annemi uzmemek icin korkmuyo gibi yaptim ama icime sorun :) sirtimdan igne vuracaklari an cok kotuydu aciycak diye odum koptu ama sandigim gibi degilmis hemen bacaklarim uyustu ve dumduz yattim masaya. onumu kapattilar midem bulanmaya basladi tansiyonum dustugu icin ama bi igne vurdular gecti. daha sonra alt tarafim tamamen uyustu ve masa sallaniyordu ben kendi kendime daha niye baslamadilar diyordum o aciyi hissetmeyi bekliyordumki dr bi oglun oldu dedi saskinlikla ne zaman? diye sordum ve icim bi tuhaf oldu oglumu getirdiler hemen o guzel kokusunu icime cektim optum ve bi yandan beni dikiyorlar. sonra oglum aglayinca cok degisik duygular olustu bende bi an oncede bitsede ciksam dedim hemen bitti zaten. odaya gittim oglusum benden ayrilmis artik karnimda degildi hala inanamiyordum. ve 3 gun oldu dogali bugunde ilk banyosunu yaptirdik. ama sutum azama onu emzirirken dunyalar benim oluyor hep kucagima alip sevesim geliyor. benimde hikayem bu biraz uzun oldu ama...
Rabbim tum isteyenlerede tattirsin bu duyguyu.
Allah size acil şifalar, bebeklerinize sağlıklı, huzurlu, bol rızklı, sizlerle birlikte uzuuuuuuuun ömürler versin.
Darısı bizlere artık
