Herkese merhaba,
Birkaç gündür yazamadım ama düzenli okuyorum herkesin yazdıklarını.
Betoka çok üzüldüm sana ve seni gayet iyi anlıyorum. Ben de her regl olduğum ay ağlama krizlerine giriyordum ilk zamanlar.
Ama artık alıştım mesela, hiç öyle kendimi paralamıyorum. Olacak olacak diye kendimizi motive edip, olmayacağına yönelik kötü düşünce ve korkuları kendimizden uzak tutup, dua etmek ve allahtan hayırlı zamanda hayırlı evlat dilemek gerek. Biliyorum moral bozmamak çok zor ama herşeyin ilk başlangıcı inanmak biliyorsunuz. İnanmak başarmanın yarısıdır.
Benim durumuma gelince. İlaçlarımı almış bekliyordum bu ay aşılama olacaktı. Dün akşam saatlerinde şiddetli ağrıyla regl oldum. Öyle ki gece uykumdan uyandım ağrıdan.
Doktor reglnin 2. günü gelin demişti. Ama aşılama yapılacak hastanede tüp bebek merkezi birkaç haftalık tadilata girmiş
bir sonraki ay yapalım dedi doktorum. Önce eşimle birbirimize baktık, ben dedim ki vardır her işte bir hayır ! belki böylesi daha iyi..
Bu tadilat işi yoktu piyasada, geçen hafta doktor bahsetmemişti. Aniden olmuş. İsyan etmek veya zorlama yersiz diye düşündüm.
Sonuçta ilaçlarım var ve gidip başka bir yerde yaptırabilirim ama yaptırmak istemedim. Dediğim gibi, biz orada yaptırıcaz ve vardır bir hayor değil mi...Anlayacağınız Mart ayına kaldık hayırlısıyla...
Bir de aslında bu ay çok içimden gelmiyordu yani hevesim yoktu aslında aşılama yapılacakmış gibi heyecanım da yoktu, tutacağına dair çok fazla ümidimde..
Allahın takdiri !
