Sevgili kasım anneleri,
Ben de ekim annesi oldum ve doğum hikayemizi buradan da paylaşayım dedim.
Bebeğim 3,5 kilonun üstünde gözüktüğünden ve belimde disk kayması olmasından dolayı doktorumla epidural sezeryana karar verdik. Pazartesi sabah erkenden, saat 7.30da hastaneye gittik. Önce odaya aldılar giyindim, sonra fotoğrafçımız geldi. Biraz foto çekildik =) Sonra ölçümler için kan alındı ve serum takıldı. Bir süre sonra epidural takılması için içeri aldılar. Anestezi uzmanımız muhteşm bir adammış, hep adını duyardım, büyük bir ustalıkla epidurali taktı. Sonra benden bir önceki bebeğin sesini duydum =) Heyecanlandım =))) 5 dakika felan bekledik. Beni içeri aldılar, bu arada bacaklarım yavaş yavaş sıcaklaşıp uyuşmaya ve hissizleşmeye başladı. Ameliyathaneye girdiğimizde çok üşüdüğümü hatırlıyorum ve o yüzden omuzlarımı kastım, hatta o kadar kasmışım ki sonrasında ağrı çektim. Sonra eşim geldi içeri, 5 dakika sonra felan da bebeğimiz dünyaya geldi. Tam çıkarmadan önce ciğerlerime doğru bir baskı hissettim o kadar. doktor hemen gösterdi. Sonra ağladım prensesim, inanılmaz bir duyguydu, tutuldum kaldım, kızım diyebildim sadece...Sonra yanağıma değdirdiler o sıra sustu bakıştık ve o anı yaşadığım için şükürler ediyorum =))) Sonra bebişi götürdüler. Hemşire bir iğne yapıcam rahatla hatta uyu dedi... Ben de uyumuşum. Uyandığımda odaya götürüyorlardı. Odaya ilk gittiğimde sadece çok üşüyordum. Epiduralim takılıydı, ağrı ve baskı vardı karnımda, sonda takılıydı, hemşire gelip giyindirdi, kanama kontrolü yaptı. Sonraaaaa bebişim geldi odayaaa... O anlarda sadece ona bakmak istiyordummm. Sürekli bakmak, gözlerimi alamıyordum. Sonrasında emzirdim, kızım ilk sütünü güzel emdi, sonra ara ara problem yaşadık tabi.. 2 gün sonra hastaneden çıktık, şimdilerde ona bakıp ağlayasım geliyor, ne biliyim lohusalık bu herhalde. Biraz sarılığımız var, yarın tekrar kontrole gideceğiz. Ben de daha rahat yürüyorum, sadece eğilip doğrulmuyorum. Bebeği beşiğe alıp koyarken dikkat etmeye çalışıyorum ya da eşimden yardım alıyorum.
Ameliyat anını ayrıntılı yazdım ki korkanlar ve hiç bilmeyenler için bir şey olsun, çünkü ne kadar doktor anlatsa da ben de bilmeden gittim ve adım adım bilmek daha iyi olabilirdi dedim.
Tüm herkese tekrardan mutlu doğumlar diliyorum, tüm heyecan, ağrı, sızıya rağmen, onun minik elini göğsünüzde hissettiğinizde herşey yok olmuş gibi geliyor... Herkese yerinde ve zamanında bu güzel duyguları hissetmeyi diliyorum.