buraya kısaca geçicem şimdilik kızlar bekleyenler için gerisi sonra uzun uzadıya doğum bölümüne.
24 temmuz gecesi saat 2 itibari ile nişanımız geldi Allah gönlüme göre verdi çok şükür mecbur kaldım kesilmeye gitmeye. aramadım doktorumu ilk doğumdan tecrube en az 8 saatimiz var biliyorum.zaten 25 temmuz günü sabah 9 ameliyat saatimiz. sabah saat 4 civarı sancılar başladı doktorumun dediği gibi yemeyi kestim. az kalmıştı ama kendiliğinden gelecek neredeyse velet
saat 7 uyku yüzü yok sancılar şiddetlendi. eşimi kaldırdım yatak çarşaflarını değiştirdim evi topladım. makyajımı rötuşladım boynumdan aşağı duşumu aldım eşimide bayram çocuğu gibi giydirdim
saat 7:45 yola çıktık 8:15 te hastahanedeydik demezlermi yerimiz yok kantinde bekleyin diye. doğum başladığında bulantımlarımda başlıyor benim ve dakka başı lavobadayım kantinde lavobo yok
sabır dedim çıktık kantine sonunda artık lavoboya yetişemeyip kantinin ortasına çıkardım ( oh olsun hakkettiler
) saat 8:50 doktorumu aradım durumu bildirdim birde kanamam başladı o ara çabuk ben kapıdayım çabuk in aşaya ne işin var kantinde orda doğurcan dedi
resepsiyona indim doktorum söyleniyo daha doğrusu fırçalıyo kız beni aldı ameliyathaneye ama koşarak gidiyoruz
oda moda hak getire ameliyathanenin kapısında önlüğü giydirip sondayı ayakta takıp attılar beni içeri
anestezi uzmanı soruyo ne takçaz sana ( önceki doğumumdan tanışıyoruz muzip bi adam ) sancılarım tavan yapmış doğum başlamış kafa çıktı çıkacak hissediyorum dedim takta ne takarsan tak yoksa bu alttan çıkacak
doktorum bi taraftan giyiniyo yanda bi taraftan bağırıyo 2 saatlik spinalllll anestezi uamanı iki saatlikmi masada kalır olmaz diyo ya sen tak ben bitircem onun işini 1 saate. ben gülüyorum ameliyat ekibi kırılıyo kahkahadan. diğer odalardan bağrış geliyo bizim oda gülerken çatlıyo. neyse spinal yapıldı beni yatırdılar batikon sürülüyo kesi yerine başladım gıdıklanmaya spinalinde etkisiyle katılıcam ama gülerken doktorum sakinleştici vereyimmi gelcenmi kendine bak geliyo bu velet bekleyemiycez dedi.
yok iyiyim kes sen dedim. aradan bir iki dakka geçmediki benim velet perdenin arkasından uzandı. Allah'ım o nasıl bişey benimmi yok canım şaka. herşeyin bittiği andı işte. neyse o arada doktorum eşi geldi oda genel cerrah göbekteki fıtığı toplucak bi taraftan doktorum çalışıyo bi taraftan o bir saat sonra gülerek çıktık ameliyattan. nihayet oda bulunmuş kuzumu çıplak getirip bırakmışlar Allhtan eşim deneyimlide iki dakkada giydirmiş odaya çıktığımda kucağında oğlumuzla bekliyordu. ama hastahanenin beceriksizliği devam beni sedyeyle getirdiler bıraktılar giydircek yatağa alcak insan yok. eşim iki kez gitti sonunda da hadi giyinelim dedi. olur iyiyim ben yardım et dedim. yavaş yavaş giydirdi beni sağolsun sonrada kucağıyla yatağa alıverdi. tam yatağa geçtim hasta bakıcılar geldi aaa nasıl giyindin sen bebeği kim giydirdi demezlermi
eşim resmen kovdu odadan neredesiniz siz beceriksizler diye. neyse bir kaç dakka sonra hemşiremiz geldi biz söyleyene dek su bile yok dedi. yine başladım gülmeye o sırada da anestezi uzmanım geldi odaya ( bu arada tüm ameliyat ekibi dışarıdan geldi doktorumun kendi ekibi ) siz söylemeyin bakalım çabuk bi litre ılık su getir içirin serumları hızlandırın spinal takıldı ona hemen su içmesi lazım yoksa bel baş ağrısından çatlar siz bunları bilmiyomusunuz diye bi azar.
onu bana içirdi. üzerinede tembihledi sakın beklemeyin bir saat sonra etkisi geçicek iki şişe ağrı kesici ...... ( adını söyledi ) en hızlıda damardan verilicek dedi. hemşire saf saf bakıyo. ( bu arada anestezi uzmanı emekli albay askeri hastahaneden
) neyse o arada oğlum başladı ağlamaya ama bir türlü memeyi tutamıyo başla denedik yok unutmadan bebek hemşireside hak getire hiç görmedik hastahaneden çıkana dek. sounda sağıp verdim bir kaç damla ama olsun ağız sütünü erebildim çok şükür ki. neyse üç saatin sonunda uyuşukluğum tamamen geçti ağrılarım yoğun ağrı kesici serumlar bittikten yarım saat sonra ağrımda kalmadı. veeee büyük son 4. saat artık ayaktayımmmmm. hemşiler yine şokta nasıl başın döncek yat diyorlar ben koridordayım ama
eşime sen bak ben yürüyeyimki açılayım dedim. yatmam yoksa kalkamam dedim. laf geçiremeyince doktorumu aramışlar çıkarın sondayı yürüsün yatmaz o demiş
6. saat gaz çıktı tuvaletime çıktım ama hiç yatmıyorum yemeğimi ayakta yedim. bu arada süt gelmeye başladı sağıp sağıp çıkanı kakıyorum ağzına ufaklığım.8. saat doktorumu aradım dedim yeter ben iyiyim ne gidiyom.tamam geliyom çıkışını vermeye dedi. yarım saat sonra ben kucağımda ufaklık giyinmiş vaziyette odamın balkonundan el sallıyorum doktorum gülerek geldi. oooo hazırlanmışız yolculuk nereye dedi dedim gidiyom. olmaz dedi gözlerim fal taşı gibi açılmış.
bastı kahkahayı yarana bant takıcam ondan sonra dedi. hııı o kadar kalırım canım dedim. neyse bantı taktı kısaca yapmam gerekenleri hatırlattı ve beraber çıktık hastahaden personelin tokat yemiş gibi bakan gözleri karşısında
işte bizim kahkahalarla dolu sezeryanımız ve mutlu sonumuz. darısı tüm hamişlerin başına.
(( hep son anada bişey buluyolar sezeryan için
