bu yazı bir hamilenin günlüğünden alıntıdır.... okuyunca çok güldüm ....:))) sizleri de gülümsetmesi umuduyla alıntılıyorum.... kendi grubumuzu da ayrıca tenzih ederim...:)))
bir anda kendimi "kadınlar klübü" diye bir sitede, "2011 mayısında anne olacaklar" diye bir başlık altında, bir sürü tanımadığım ve çoğu cümle kurma yetisinden dahi yoksun kadınla;
-canım bilmem kimcim kahvaltını iyi et tamam mı
-kızlaaar soğuklar geldi kalın çoraplarınızı, patiklerinizi giyin emiiiiii
-ay bugün limonla salatalık yedim kusmaktan perişan oldum beeennn...
şeklinde konuşurken buldum bu hamilelik sayesinde(yüzünden). işin garibi normalde yanına yöresine dahi uğramayacağım şu sohbet(imsi şeyi)öyle çok seviyorum ki, o imlasız, ne dediği anlaşılmayan bir sürü cümleye sarılıp ağlayasım geliyor. normalde "hanııım hanım; o kelime öyle yazılmaz, koca kadın olmuşsun, konuşmayı, yazmayı öğrenememişsin cık cık cık" diye çemkireceğim yerde "canım burnun tıkalı ise tuzlu su çek açılır, yoksa boğazın tahriş olur hiiii, bebişine zararlı"diye konuşurken buluyorum
artık hiç bir şey yeterince canımı sıkamıyor, olan şeyler ne kadar can sıkıcı olursa olsun içimden birşey "ihihi-ehuehuehu" diyor hep.
inşallah fasülyecim, sana kavuşacağım 7 ay sonra da, seninle hayata ve hayatın tüm salaklığına karşı böyle kikirderiz, kıçımızla güleriz hep. seni çok seviyor annen...şimdiden...herkesten daha çok...
( 07.10.2010 14:52 ~ 14:58)
ağda da yaptıramadığım için tek çarem jilet kaldı
:2:
)
