Canım yaptırım olarak değil, onlar geldiğinden beri zaten kardeş kardeş yatıyoruz. Ben Doruk'un yanında olmasını istemiyorum, diğer odalar müsait değil, kayınvalidemler de dışarı adımlarını atmadıkları için, gayet kendi halimizdeyiz. Anasından kaynaklı olduğu için durum, ondan bile şikayet etmiyor adam.
Benim de gelmeleri değil tabi problemim. Bu kadar uzun kalmaları ve bize nefes alacak ne yer ne de zaman bırakmamaları. Bir de kayınvalidemin ben size yardım etmek için burdayım deyip, hiç bir iş yapmaması. Sofra bile hazırlamıyor kadın. İnat değil mi, ben de hazırlamıyorum, acıkan gidip mutfaktan yemeğini alıp yiyor. Benki her geldiklerinde ziyafet sofraları hazırlardım, bu hale getirdiler ya, bravo valla...
Olcay, bazen sabır vermesin Allah diyorum valla... Delireyim, ne olacaksa olsun, inceldiği yerden kopsun, kurtulayım. Sonra bakıyorum ki, evliliğim bozulacak, ona da lanet olsun diyorum. Sonra oğlumun babasına bakışını görünce, o zaman kendimi frenlemek zorunda kalıyorum, böyle şeyler yüzünden onu babasından ayırmamalıyım diye. Geçen gün dedim zaten eşime, Doruk olmasa hiç birinizi bir gün bile çekmem diye. Kocamı seviyorum, onlar yokken hiç sorunumuz da yok ama bunların dangalaklığı yedi bitirdi beni.
Canım babanla ilişkileriniz hiç bir zaman eskisi olmaz muhtemelen. Ama kopamazsınız da... Baba işte, aysan atılmıyor, satsan satılmıyor...
klava:
