Meslek sahibi olabişeceğin bir eğitim almaya bak, kimin senin için ne planladığına takılma kendin için çabala. Ünv hayalin herçekleşmiyorsa mutlaka bir işe gir çalış, o evden uzak geçirdiğin her saat sana iyi gelecektir. Aileni seçme şansın yok ama hayatını yönlendirme şansın var. Salma kendini, sen de herkes kadar değerlisin ve bunu anlayacak insanlar mutlaka çıkacaktır karşına.Artik içime atmamaliyim bence yakinlarima anlatamiyorum buraya yaziyim belki biraz rahatlarim düşüncesiyle yaziyorum uzun olabilir şimdi taa ilk baştan yanliş ewlilikmiş anne babamin ewliligi bir birini hiç sevmemişler görücü usulü bir ewlilik gayet normal gözükyo ama sonra başlamiş problemleri Babam işe gitmiş annem sürekli ewde yanliz kalmiş Annemide pek sevmemişler galiba kendini çok yanliz hissetmişdir Işte sonra hastaligi başlamiş akil hastasi kendi kendine konuşan bizlerede hakaret eden bir insan hasta oldugnu bilyorum ama cani yaniyor insanin kücükken döwüyodu da bizi 4 kardeşiz bu arada hep kawga gürültü ewde bi gün huzurlu geçer gibi olsa ertesi gün yine kawga babam ewden gider annemde bize kizardi küfür ederdi isteyerek dogurmadigni söylerdi boşanmayada çalişmişlar bi şekilde olmamiş Annemi tedawi için hastaneye yatirmişlar ama düzelmemiş yani birazda olsa nasil bir ewde dogdugmu anlamişsinizdir biraz bende çocuklukdan beri sewgi ilgi görmedm kendimi yalniz we degersiz hissediyorum hiç annemle konuşdugmu hatirlamiyorum bi şey sorsa cewapliyorum o kadar babamla da öyle mesafeli birde ben annemi sevemiyorum onca şeyden sonra istesemde olmuyo içimden sarilmak falan gelmiyo bunlar yetmezmiş gibi bir de 7 8 yaşlarinda cinsel istismara ugradim amcamin ogluydu o zaman hiç sesimi çikarmamişim çikarsamda anlamazdilardi ama onun kirikligi utancida war unutamiyorum o Insani görsem içimden sadece nefret geçiyo şerefsiz diyorum şimdi büyüdüm herşeyi unutdum hiç bişeyim yok her şey iyi olacak diye kendimi motiwe ediyorum ama günün sonunda yine mutsuz ve yorgunum 3 de 4 de uyuyorum zaten zar zor bi şeylerin iyi olmicagni düşünp duryorum hala o dogdugum ewde yaşiyorum we anilarda birakmiyo kendime gelecegime odaklanamiyorum hewes kalmadi Zaten babamda okumami istemiyor umurlarinda bile degilim ama çalişip para kazanma mi istiyorlardir peki ya benim istediklerim ne olucak Yurt dişinda herkesden herşeyden uzakda okumak istiyordum bana iyi gelicegni düşünüyordum ama izin wermediler Kaçsam da yine başima bir şeyler gelicegne nerdeyse eminim o yüzden bu mutsuzlukla ewde yaşayip gidiyorum... Nasil kafami toparlayabilirim õneriniz warmi bide yukarda anlatdiklarimi ben arkadaşlarimla bile konuşmadm zaten bir tane yakin arkadaşim war oda kendi okuluyla meşgül benim dertlerim ilgilendirmez diye konuşmuyorum
Sizin şahsınızla alakalı değil mevzu. Görmedim düzelteceğim yazdığınızı. Konu Türkçe forumda w harfi Türkçe değil denilince, özentilik atfında bulunulması. Hayır değil gidin İngilizce forumda yazin o zaman. O yerine ö kullanın. Kim cevap veriyor bakın? Konu daha uzar.Düzeltmeye çalişdim aslinda ama olmadi bende isterdim ki beni daha iyi anlayabilin yukarda da belirtdim düzeltemedim diye Ben artik özür bile dilemicem elmden bu kadar geldi zaten aglarken yazmak o kadar kolay bir şey degil
Bu yazdiklarindan da anladigim kadariyla çok iyi okumuşsun ve anlamaya çalişmişsin buna çok sevindim )dogru evet sürekli her şeyi içime atiyorum ve kendimi üzüyorum hiç tanimadigim insanlara içimi açmak iyi geldi w ye takilsalarda en azindan yaşadiklarimi yargilamiyorlar Bende kabullenmek istemiyorum içimden isyan ediyorum dişardan sakinim ama böyle elmden hiç bir şey gelmemesi yoruyor Umudumu hep korumaya çalişdim aslinda 14 15 yaşlarim çok zor geçmişdi ama o günleri bile atlatdim hayatima sarildim Istersersem her şeyi başarabilcegime inaniyorum ve bu konuda bana destek verdigin için teşekkürler bu mesacin bana çok iyi geldi Yine araşdirmaya başlamaliyim kafam boş durunca geçmişe sariyo ve karamsar oluyorum bi çikiş yolu illaki var ve ben bunu bulacagima InaniyorumYaşadığın her şey için çok üzgünüm. Olayın özüne odaklanmak yerine gereksiz şeylere takılanlar olmuş, ama yine de iyi ki anlattın. İçinde seni bi anlamda hasta eden bir irin var. Ve sen onu akıtmaya başladın, harikasın! Ben yaşadığın ülkenin kanunlarını bilmiyorum, ama yazışmalardan anladığım kadarıyla kadını/çocuğu koruyacak kapsamda değil.
Lütfen oku, lütfen son mesajında dediğin "beyaz atlı prens" hayaline kapılma. Seni senden başka kurtarabilecek kimse yok! Umudunu kaybetmemiş olman harika, kaybetme de zaten. Kabullenirsen kaybedersin. Biraz araştır; neler yapabilirsin, nereye gidebilirsin. 18 yaşında olduğunu söylemişsin, zorla bir şey yaptırılacak yaşı geçmişsin.
Lütfen cesaretinin kırılmasına izin verme, sen belli ki güçlü birisin. Kendi hayatının kahramanı olabileceğine yürekten inanıyorum. Yolun açık olsun.
Sen yargılanacağın bir şey yapmadın. Yaşananlar senin suçun değil! Bunu öncesini ve sonrasını bilmeden söylüyorum. Ama her ne anlatırsan anlat, emin ol sonuç değişmeyecek. Sen çocuktun, ne suçun olabilir? Bunu yapan, bunun olmasına zemin hazırlayan, kısacası seni koruyamayan herkes suçlu ama sen değilsin. Seni yargılamak kimsenin haddine değil, lütfen bunu unutma.Bu yazdiklarindan da anladigim kadariyla çok iyi okumuşsun ve anlamaya çalişmişsin buna çok sevindim )dogru evet sürekli her şeyi içime atiyorum ve kendimi üzüyorum hiç tanimadigim insanlara içimi açmak iyi geldi w ye takilsalarda en azindan yaşadiklarimi yargilamiyorlar Bende kabullenmek istemiyorum içimden isyan ediyorum dişardan sakinim ama böyle elmden hiç bir şey gelmemesi yoruyor Umudumu hep korumaya çalişdim aslinda 14 15 yaşlarim çok zor geçmişdi ama o günleri bile atlatdim hayatima sarildim Istersersem her şeyi başarabilcegime inaniyorum ve bu konuda bana destek verdigin için teşekkürler bu mesacin bana çok iyi geldi Yine araşdirmaya başlamaliyim kafam boş durunca geçmişe sariyo ve karamsar oluyorum bi çikiş yolu illaki var ve ben bunu bulacagima Inaniyorum
Ay gerçekten derdiniz var insanalar tutturmuş w harfine anlamıyorum insanları artık bir kere yazar birisi üst üste yazıp yazıp durmuşlarYaa çok pardon bende türkçem iyi diyp duryorum ama demek w de takildiniz keşke konuya odaklanabilseydiniz (
Ben sizi çok sevdim birinden bu sözleri duymak çok iyi geldi benim suçum yok dogru aslinda normalde neşeli oldugmu bile söylerler iyi biri oldugmu vs yani çevremde benim hakkimda kötü düşünmez ama ben kendimi seviyorum diyorum inanarak söyliyorum ama keşke çocuklugumla ilgili kötü anilarim hiç olmasaydi (Sen yargılanacağın bir şey yapmadın. Yaşananlar senin suçun değil! Bunu öncesini ve sonrasını bilmeden söylüyorum. Ama her ne anlatırsan anlat, emin ol sonuç değişmeyecek. Sen çocuktun, ne suçun olabilir? Bunu yapan, bunun olmasına zemin hazırlayan, kısacası seni koruyamayan herkes suçlu ama sen değilsin. Seni yargılamak kimsenin haddine değil, lütfen bunu unutma.
Demek ki benim derdimi bazi insanlari hiç ilgilendirmemiş ve umursamamişlar bile sadece yazim hatasina yorum yapmişlar üzüldüm dogrusuAy gerçekten derdiniz var insanalar tutturmuş w harfine anlamıyorum insanları artık bir kere yazar birisi üst üste yazıp yazıp durmuşlar
Nerde yasiyorsunuz?Demek ki benim derdimi bazi insanlari hiç ilgilendirmemiş ve umursamamişlar bile sadece yazim hatasina yorum yapmişlar üzüldüm dogrusu
Tkm daNerde yasiyorsunuz?
Çok güzel söylediniz ama burda varacagim yer belli asil sorunda bu zaten yani yurt dişina çikmam çok zor hele ki tek başina iyice düşünmeliyim artik yoruldum ama Kendime gelcem önemsedigniz ve yorum yazdigniz için teşekkürler)Çok çalış ve üniversiteye başla. Ailene olan kızgınlığın seni durdurmasın ekstra çabala hem kendini motive et.
Gitmek istediğin ülkede hangi meslekler değerli ve alımı fazla onu araştır. ona göre bölümünü ve mesleğini seç.
O dilde filmler ve diziler izle kitaplar oku.
Şuan herkes yurt dışına çıkmak istiyor kalifiye bir bölüm oku ki diğerlerinin önüne geç.
(insanlar kelime ve harflerin nasıl yazıldığına takılabilir bu normal. zar zor okuduk yazıyı. w harfine takılanlara muhalefet olunmasa bu kadar uzamazdı. buna tepki verdiğimizde niye sanki kızın yaşadıkları hiç umrumuzda değilmiş gibi bir algı yapılıyor ki?)
üniversitede belki erasmus gibi bir program varsa bölümün ve notun iyiyse burslu gidebilirsin dediğim gibi bölümün iyi olsunÇok güzel söylediniz ama burda varacagim yer belli asil sorunda bu zaten yani yurt dişina çikmam çok zor hele ki tek başina iyice düşünmeliyim artik yoruldum ama Kendime gelcem önemsedigniz ve yorum yazdigniz için teşekkürler)
Nerde yasiyorsunuz?
O yüzden sordum. Bence burdan fikir almak yerine kendi ülkesinden kurtulmuş kadınlardan fikir alsa çok daha iyi olur. Çünkü yanımda calisanim vardı. Kültür acaip farklı. İmkanlar da çok farklı.Yaşadığı yer çok sıkıntılı. Türkmenistan çok sıkıntılı bir ülke. Halk aşırı eziliyor. Şöyle bir yazı okudum
Esedullah Oğuz | Türkmenistan: Baskı, korku ve yokluk
Bu yıl, bağımsızlığının 30. yıldönümünü her zamanki gibi renkli gösterilerle kutlayan Türkmenistan Cumhuriyeti'nin 30 yılın sonunda geldiği noktayı üç kelime ile özetlemek mümkün: baskı, korku ve yokluk. Kötü yönetim 1991'de Sovyetler Birliği dağılıp Türk Cumhuriyetleri bağımsızlığa kavuşunca...www.indyturk.com
Dogru aslinda hep böyle degildim mutlu olmayi eglenmeyi bilen biriyim bu hayatin sadece bir kez verildigni ve tekrar hayata gelmicegimizin de farkindayim ama bu aralar fazla kafaya takar oldum liseyi yeni bitirdim ve gelecek kaygisi beni de yiyip bitirdi ve sadece kötü olaylara takilip duryorum kafam agriyo cidden artik( Ayşe Tükrükçünün de azmine başarisina hayran kaldim O cafeye bir gün gidp bakmak istiyorum eminim çok tatli bi ortamdirHayatındaki sadece olumsuzluklara odaklanmışsın. Depresyondasın sanırım. Bir kadın vardı. 9 yaşında amcası tarafından tecavüze uğramış. Evlenmiş geneleve satılmış. Ama “Hayata sıkı sıkı tutunmuş.” Restaurant açmış. Evsizlere yemek dağıtıyormuş. Kendisine hayran olmuştum.
Eğer ki acının içinden geçerseniz güçlenirsiniz.
Beyoğlu'nda ayakta durmanın öyküsü: Hayata Sarıl Lokantası
Ayşe Tükrükçü, 9 yaşında amcasının tecavüzüne uğradı ardından aile şiddeti nedeniyle mahkemece Berlin'deki bir yetiştirme yurduna gönderildi. Tükrükçü, 26 yaşında evlendi. Tam mutluluğu yakaladım derken bu kez eşi tarafından geneleve satıldı. Ancak Ayşe Tükrükçü vazgeçmedi ve hayata tutundu…...www.sozcu.com.tr
Bu yüzden yaşadigim yerle ilgili pek bilgi vermek istememişdim eger yanliş bir şey yazarsam aylemin başini yakarim konu kapanmaliYaşadığı yer çok sıkıntılı. Türkmenistan çok sıkıntılı bir ülke. Halk aşırı eziliyor. Şöyle bir yazı okudum
Esedullah Oğuz | Türkmenistan: Baskı, korku ve yokluk
Bu yıl, bağımsızlığının 30. yıldönümünü her zamanki gibi renkli gösterilerle kutlayan Türkmenistan Cumhuriyeti'nin 30 yılın sonunda geldiği noktayı üç kelime ile özetlemek mümkün: baskı, korku ve yokluk. Kötü yönetim 1991'de Sovyetler Birliği dağılıp Türk Cumhuriyetleri bağımsızlığa kavuşunca...www.indyturk.com
Ama ben çocugum dermişimO yüzden sordum. Bence burdan fikir almak yerine kendi ülkesinden kurtulmuş kadınlardan fikir alsa çok daha iyi olur. Çünkü yanımda calisanim vardı. Kültür acaip farklı. İmkanlar da çok farklı.
Bu yüzden yaşadigim yerle ilgili pek bilgi vermek istememişdim eger yanliş bir şey yazarsam aylemin başini yakarim konu kapanmali