Üvey anne olmak


söylediklerimle alakasız konuşmuşsunuz. Siz "adamın önceliği olan başka bir ailesi var" diyorsunuz,ben de hayır yok diyorum. ya o çocuk da o aileye dahil olacak ya da önceliği falan olmayacak adamın. Öyle şey olmaz. Çocuğun annesi de evlendiyse annesinin önceliği de diğer çocukları ve eşi olsun. E o çocuk ne olacak?

benim babamla ilgili mesajımı okuyup böyle bir çıkarımda bulunduysanız babamın beni el üstünde tutması hiçbir sorun çıkarmadı çünkü herkes bunu kaldıracak olgunluktaydı. Şimdi 10 yaşında kardeşim var,babam ve eşinin çocuğu,bana yapılan her şey ona da yapılıyor. babanın ve annenin imkanlarıyla alakalı bir şey. o çocuğu hiç kimse "kendi annesi ilgilenir" diyerek kocasının önceliği olduğunu düşünüp ikinci plana itemez,umarım anşatabilmişimdir.
 
Aynı fikirdeyim. Eğer kocam çocuğuma ilk çocuğuna yaptığı şeylerden eksik tek bir şey yapsa bile kapının önüne koyardım onu.
 
Bakın sizin kardeşinizle durumunuz eşitmiş. Böyle bir durumda sorun çıkmaz zaten. Dahil olmak kısmına gelince; aileye dahil olmak demek o kadını annesi olarak kabul etmesi demek bana göre; bunu o çocuğun kabul etmesi beklenemez. İster istemez hırçınlaşıyor çocuklar ama onu sakinleştirmesi gereken, eşini ve doğacak çocuğu mağdur etmeden, babadır. Kadının böyle bir görevi yok. O adam başka bir kadını seçip evlendiyse ve ortada küçücük bir bebek varsa öncelik onlarındır kusura bakmasın kimse. Çocuk aileye dahil olmak isterse tabii ki olur ama kimsenin kapris çekmek zorunda olduğunu düşünmüyorum. Yazdıklarım doğrudan konuda ki çocukla ilgili. Üstünüze alınmayın lütfen. Ayrıca; annesi babası boşanmış olmak çocuğu ayrıcalıklı pozisyona sokmamalı.
 
Seridina .!.:
Aynı fikirdeyim. Eğer kocam çocuğuma ilk çocuğuna yaptığı şeylerden eksik tek bir şey yapsa bile kapının önüne koyardım onu.
Genişletmek için tıkla...
olacak. çünkü diğer kızın annesiyle ayrı ama yeni doğacak çocuk öz ailesiyle gibi tesellilerle diğer kızını önde tutacak..
önde tutması değil problem tabiki tutacak ama her ebeveyn için geçerli bir kural var ki ; o da çocuklarına hayattaki zorlukları da aşılamak ..
 
O iş olmaz ama. Ne yani bebeğin suçu; annesi ve babasıyla birlikte olmak mı?
 

Benim için de aileye dahil olmak yapılan planlara,aktivitelere dahil olmak,eve gelince misafir gibi muamele görmek değil evin bir ferdi olduğunu hissetmektir. Bunu bir çocuğa sağlamak bu kadar zor değil. kimseden insanüstü bir çaba beklenmiyor. Biraz güleryüz,biraz anlayış. Hiçbir baba da çocuklarını ayırmaz zaten. Kadın o çocuğa soğuk davranırsa baba da o soğukluğu kapamak için onun üzerine düşer.
 

Arti çocuğun öz annesi de çocukla ilgilenmiyor olabilir,sorumsuz bencilin teki olabilir...Ne olacak " amaan benim çocuğum değil ya banane " mi ? İşte bu çok acımasızca geliyor bana.
Herkes kendi çocuğunu en çok sever elbette , ama eşin çocuğuna da biraz sevgi göstermek , önemsemek,ailenin bir parçası olduğunu hissettirmek,kimseye bir şey kaybettirmez aksine çok şey kazandırır diye düşünüyorum...Bu söylediklerim de kadının kendi çocuğunu ilk sırada tutmasına,ona gelecek hazırlamasina,yatırım yapmasına engel şeyler değil.
 
Mesele şu bu çocuk öz kızınız olsaydı , babasıyla olan ilişkisini yine böyle eleştirirmiydiniz yoksa kızım ve babası çok iyi anlaşıyor diye mutlu mu olurdunuz?
O sizi rakip görüyor evet ama üzgünüm sizde onu rakip görüyorsunuz.
Uzman desteği almanızı tavsiye ederim.
 
Sizin söylediğiniz gibi bir üvey anne olan kişi kadın gibi kadın insan gibi insan olan, olgun, en başta kocasını seven-sevilen mutlu ve bu yüzden mutlu eden bir kadındır. Aksini savunanların bu özelliklerin bazılarından mahrum olduğu kesin. Küçücük çocuklara karşı hırs ve hazımsızlık dolu kindar cümleler kurulmuş, hayret.
 
Yazdıklarınız tüylerimi ürpertti. Siz de belki ayrılırsınız ve çocuğunuzun babası başla biriyle evlenir. O kişi de sizin çocuğunuz için böyle düşünse böyle soğuk olsa me hissedersiniz. Kendi çocuğuma yapılmasını istemediğim bir şeyi bir başkasının çocuğuna isteyemem. Allah çocuklarımızı merhametli insanlarla karşılaştırsın
 
O tip aktivitelere katılır çocuk diye düşünüyorum. Konu sahibi de aksi bir şey yazmamış sanırım.
 
Evet aslinda dog
Bu iliskide beni en cok yıpratan sey aslında bu oluyor: bana yaptıkları aklıma geldikce kendimi daha da asagılanmıs hissediyorum. cunku dediginiz gibi; bir insan gercekten deger verdigi, el ustunde tuttugu birine ne olursa olsun bunu yapmaz. Ya da en azından dort kere yapmaz ki ben benzer durumu beraber yasadıgımız 6 ayda dort kez tecrube ettim malesef. Her seferinde bunun benim kırmızı cizgim oldugunu ve bir daha affetmeyecegimi soyluyorum, ama giderek durumu kabulleniyorum sanki. Bu da beni korkutuyor. Çünkü siddet goren bircok kadın bu sarmalın icine girerek kendilerini degersiz ve karsılarındaki kisiyi haklı gormeye baslıyorlar.
 
amazon woman .!.:
evlenirken çocuğu olduğunu biliyordun. bunları tahmin etmen gerekirdi. çift terapisi anca çözer sizin olayı
Genişletmek için tıkla...
En kısa zamanda cift terapisi almayı planlıyoruz. Ama esim zaten doktor ve psikiyatri servisinde calismis. Teorik olarak herseyi biliyor. Ben de psikoloji ve ilisikiler uzerine bazı okumalar yaptım gecmiste. Yine de profesyonel birinden yardım almak motive edici olabilir. Su an en iyi cıkıs yolu bu gibi.
 
Karasevdambitti .!.:
Insallah cocugunuz olunca hersey yoluna girer oglunuzu uvey kizinizdan uzak tutmaya onla yanliz birakmamaya dikkat edin öz kardesler arasinda bile kiskanclik yasaniyor
Genişletmek için tıkla...
Bu konuda benim de endiselerim vardı. Cunku uvey kızıma haberi ilk verdigimizde tepkisi onu oldurecegim seklinde oldu. Sonra da bu bebegi iptal edemez miyiz diye sormaya basladı. Ama esimle endiselerimi paylastıgımda mantıksız paranoya urettigimi soyluyor. İlk ay annem yanımda olacak. O tedbirli davranır. Sonrasında ben iki ay turkiyeye gitmeyi planlıyorum. Dondugumde de belki bazı seyler yoluna girmis olur.
 
Gerçekten çok zor bir durum. 8 yaşında ve bambaşka bir ortamda yetişmiş bir çocuk. Birbirinize alışıp birbirinizi kabullenmeniz biraz zaman alacaktır. Ergenliği atlatmış olgun bir çocuk olsaydı belki sizi anlayabilirdi fakat henüz küçük ve sizi de tanımıyor. İş eşinizde başlıyor ve bitiyor aslında. Çünkü ikinizi de tanıyan o. Bu nedenle öncelikle eşinizle konuşmanız gerekir. Sizi rahatsız eden, canınızı sıkan konularla ilgili oturup konuşmalısınız. "Ne yapabiliriz, öncelikle yapmamız gerekenler nelerdir?" bu soruya bir yanıt bulup ortak karar vermelisiniz Gerekirse profesyonel destek almalısınız. Daha çok küçük ve babasını paylaşma düşüncesi onu daha da hırçın bir çocuk haline getiriyor sanırım. Biraz zaman gerektiriyor canınızı sıkmayın, sabırlı olun. İnşaallah her şey güzel olur sizin için. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Esimle cocuk egitimi konusundaki goruslerimiz tam da bahsettiğiniz iki kategoriye giriyor. Ben cocukların ebeveyni bir otorite olarak gormesi gerektigini ve ebeveynlerin yeri geldiginde cocuga kesin bir dille hayır diyebilmeleri gerektigini dusunurken esim cocuklarla arkadas gib olma taraftarı. Aslına bakarsanız uvey kızımın egitimi konusunda benim fazla soz hakkım yok; benim sınırlarıma mudahale etmedigi surece. Ama simdilerde endisem oglumuz dogduktan sonra nasıl orta yolu bulacagımız. Bulabildigim tum kitapları alıp okuyorum ve esime de ya okutuyor ya d aozetliyorum. Belki kafamızda bir yontem netlesir zamanla.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Şiddet
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
3K
balbazaar
B
  • Kilitli
Evliliğimle alakalı sıkıntım var
Yorumlar
11
Görüntüleme
3K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
B
Merhabalar evliligimle ilgili sıkıntılar yaşıyorum
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
9K
findik tanesi
F
S
Evliliğimin sağlığı için ne yapmalıyım?
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
3K
WOLFROG
Büyük çöküntüdeyim Lohusalığımın son haftası aldatıldım ( eşim ben yokken kendi evimize vıp escort çağırmış )
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
5K
Guls_tscl
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…