Üvey anne olmak

Aslına bakarsanız sorun biraz da burdan kaynaklanıyor; esimle de birbirimizi yeni yeni tanıyoruz. Tanıstıktan yaklasık 6 ay sonra evlendik, vizem cıkana kadar haftada bir ya da iki haftada bir gun gorustuk ve sadece 6 aydır beraber yasıyoruz. Kendimizin bircok iletisim problemi var. Hele bu konu gundeme geldiginde o iyice duygusallasıyor ve cozume katkıda bulunmak bir tarafa yeni sorunlar ortaya cıkıyor. Zaman herseyin ilacı evet, ama gecen zaman bende cok buyuk yaralar acmaya basladı. Bunları nasıl saracagız bilmiyorum.
 
Uvey kızıma siddet uygulamak, bagırmak cagırmak, ac bırakmak gibi seyleri aklımdan bile gecirmem Allah korusun. Ama esim surekli olarak kızını gormezden geldigimi, ona karsı sevecen olmadıgımı, onunla yeterince vakit gecirmedigimi vs. soyluyor. Baslarda onunla aramızın iyi olması icin herseyi yaptım, ama uvey kızım babasına onu sevmek istemiyorum, cunku seversem annem uzulur demis. Muhtemelen annesinin de bazı olumsuz telkinleriyle benden giderek uzaklastı. Basta gecici burada oldugumu sandı. Hatta bana ne zaman gidecegimi falan sordu. Ama hep kalacagımız anlayınca rakip ve tehdit olarak gormeye basladı. Bu da iliskimizi cok bozdu. O benim iletisim cabalarımı geri cevirdikce benim motivasyonum kırıldı. Babasından hic ayrılmadıgı icin zaten benim araya girmem mumkun olmadı. Sİmdi de benim icimden gelmiyor. Yapmacık bir ilgiyi zaten cocuk hemen geri cevirecektir.
 
Keşke daha uzun bir süre tanışma döneminiz olsaydı. Bunun da etkisi çok büyük bence. Ama keşkelerle hiçbir yere varamayız ne yazık ki. Peki siz böylesine üzülürken eşiniz size nasıl tepki veriyor? Anlamaya çalışıyor mu? Şiddete varan tepkileri olmuş. Bu konuda daha sonra konuştuğunuzda ne diyor size? Eşiniz daha öncesinden kızıyla sizin hakkınızda hiç konuşma yapmamış mı? Dediğim gibi her şey eşinizde başlıyor ve bitiyor. Ortayı bulacak ve sizi birbirinize yakınlaştıracak kişi eşiniz. Çocuğun yanında size karşı sergilediği tutum çok önemli. Çocuğuna karşı koruyucu, size karşı saldırgan bir tutum izlerse bu sorun çözülmez ne yazık ki.
 
Evet esim bircok babaya kıyasla mukemmel bir baba. Cok fedakar, sevgi dolu, ilgili. Beni de evlenmeden once en cok etkileyen yonu buydu. Ve ironiktir; simdi tam da bu sebeple sorun yasıyorum. Ama sorumusz ve ilgisiz bir insan olmasındansa boyle olması elbette cok iyi. Oglumuza da aynı yaklasımı gostereceginden suphem yok. Tek sorun bu kadar bagımlı ve kıskanc bir kız cocuguyla bir bebek arasındaki dengeyi nasıl saglayacagı.
 
Esimin siddete varan tutumlarının tamamı uvey kızımla ilgili sorunlardan kaynaklandıgı icin benim icimde kıza karsıbir ofke birikiyor olabilir. Esim tartısmalardan sonra telafi etmek icin elinden geleni yapıyor, ozur diliyor, hediyeler alıyor vs. Ayrıca kızının annede oldugu gunlerde esim dunyanın en iyi insanı adeta. Ama kzıı geleceginde hepimiz asırı gergin oluyoruz. Simdilerde bundan beni sorumlu tutuyor ve mutluluklarını bozdugumu falan soyledi birkac kez.
 

Ben de aynı yaklasımı benimseme taraftarıyım ama esim bunu kabul etmiyor. Ona adeta bir anne olmamı istiyor. Aslıan bakarsanız problemler biraz buradan kaynaklandı. O bir anda mukemmel bir aile olacagımızı, benim kızına anne olacagımı hayal etti. Halbuki ben daha evlilige, yabancı bir ulkeye, hamilelige yeni alısıyordum. Ustelik zaten annesi olan bir cocuga neden anne rolu oynayayım kı? Bu hem cocuga hem de oz annesine haksızlık olur diye dusunuyorum.
 
Cok tesekkurler guzel dilekleriniz icin. Uvey kızımla ilgili bazı beklentilerimin daha once hic cocukla aynı evde yasamamıs olmaktan kaynaklanabilecegini ben de biraz tahmin ediyorum.
 
Cocuklarla iyi gecinmek ve iyi uvey anne olmak arasında o kadar fark var ki. Evlenmeden once ben de aynı toz pembe bakısa sahiptim. Cocukları cok seven, saatlerce onlarla oynayabilen, yegenlerinin favorisi biriyim. Bunlar yetmiyor malesef. Birkac gun gordugunuz, oynadıgınız cocuklarla aynı evi paylastıgınız, sorumluluk aldıgınız bir cocuk bir olmuyor.
 
Cok tesekkurler guzel dilekleriniz ve onerileriniz icin. Aklı selim derken tam da sizin yazdıklarınızı kastediyordum.
 
Bir dahaki sefere kızınızın sizi istemediğini veya sevmediğini hiç düşünmeden yaklaşmaya çalışın. Oyunlar oynayın ya da en doğrusu onunla oturup konuşun. Öncelikle ona değer verdiğinizi, asla babasından ayırmak istemediğinizi belirtin. Babasını sizin de çok sevdiğinizi, kendisini de çok sevdiğinizi söyleyin. Bir kardeşi, minik bir arkadaşı olacağını, bebeğin çok şanslı olduğunu çünkü onun çok iyi bir abla olacağını söyleyin. Onun ilgi alanlarını babasından öğrenin. Mesela onun odasını, bebeğin odasını hazırlayın birlikte. Güzel şeyler söyleyerek yaklaşın tüm olumsuz yaşanmışlıkları zihninizden atarak. Önce kızınızın güvenini kazanmaya çalışın, daha sonra dediğiniz şekilde alışkanlıklarını düzeltmeye çalışırsınız ama bunu onun sevgisini ve güvenini kazandıktan sonra yapmalısınız. Çok kısa bir süre olmuş henüz eşiniz kızına kıyamıyor belli ki sadece anlayışı sizden bekliyor. Bunları denediniz mi?
 
İngilteredeyiz. Buradaki cocuklarla ebeveynleri arasında benzer bir iletisim tarzını ben de farkediyorum. Yani cocuga kesin talimat verme yerine ikna etme cabası var. Ama bu bence cocuga faydadan cok zarar veriyor, cunku muhakeme yetenegi henuz gelismemis (8-9 yas altı) cocuklar tartısmaya dahil oluyor ve surekli kendilerini haklı gordukları icin buyuduklerinde de aynı tutumu benimseyip gercek bir tartısmanın nasıl olması gerektigini ogrenemiyorlar.
 

Otoriter ebeveynlikte de yaşanabilecek sıkıntılar var. Mesela ebeveyn çocuk iletişimine zarar verebilir, çocuğun özgüvenini zedeleyebilir, Çocuk yalan söylemeyi, birşeyleri saklamayı daha çabuk öğrenir vs. En güzeli içgüdüsel ebeveynlik :) Her ailenin değişkenleri farklı olduğundan işe yarayacak tek bir formül bulmak zor.

Buarada MissCherryBlossom dönmüşsün Resmen sonsuza kadar banlandın diye korkmaya başlamıştım.
 
Cocuk yetistirme konusunda esimle tutumlarımız cok farklı. Tabi benimki sadece teoride kalıyor ama ben daha fazla disiplin ve hiyerarsi olması gerektigini dusunuyorum. Kendi kızım da olsa bu taavırlardan cok hoslanmazdım acıkcası. Uvey kızımla rekabet etmiyorum, hatta esime defalarca soyledim, onun oldugu gunlerde ikisi birlikte vakit gecirsinler ben de kendi islerime bakayım. Cunku ucumuz oldugumuzda sadece gerginlik ve tartısma cıkıyor. Ama esim bunu kabul etmiyor.
 
Icgudusel ebeveynlik guzel bir tabir olmus :) Genellikle tecrubelerle orta yol bulunuyor sanırım. Birinci cocuk cogunlukla deneme tahtası oluyor. Ben biraz uvey kızımda tecrube yasadıgım icin su an daha hazırlıklıyım Allah'tan.
 

Niye tagledin bu konuya kız beni ben üvey anne miyim:)
 
Tum mesajlari okudum. Yazacak cok sey var aslinda ama uzun uzuun yazmaya üsendim su an. Ozetle siz boşanin. Esinin tavirlarini hic begenmedim. Bu adamla olmaz. En iyisi uzatip da sakiza cevirmeden isii ayrilmaniz. Erkenden yolunuza bakarsiniz siz de. Dönün ülkenize ve bir an once isiinize gucunuze bakin. Gercekten evliliginiziin sonu görunmuyor.
 
Bunların hepsini denedim. Baslarda harikulade bir iletisimimiz oldu, benimle vakit gecirmeiy babasıyla vakit gecirmekten daha cok seviyordu. Ama bir noktadan sonra kırılmalar basladı; yani uvey kızım benim uzattıgım tum zeytin dallarını su an itiyor adeta. Ben de cok yıpranıyor ve pes ediyorum.
 
Siz bunları denemekte ısrar edin lütfen. Mutlaka bir yerden sonra artık sizinle çatışmayı bırakıp anlaşmak isteyecektir. Çok küçük henüz. Siz ne olursa olsun merhametinizi eksik etmeyin. İnanın, umut edin. Yorulmayın, olumsuz düşünmeyin. Sizi sevmediği düşüncesini atın kafanızdan. Tahminimce annesinden etkileniyor fakat ona anne olmayacağınızı abla, arkadaş olacağınızı, onun zaten bir annesi olduğunu belirtin. Sizin ona anne olmaya çalıştığınızı düşünüp de böyle davranıyor olabilir. Eşinizin gerçekten size yardımcı olması gerekir. Siz çocuğu tanımıyorsunuz, eşinizin bu davranışlarıyla da olumlu bir gelişme yaşanması zor gibi. Yine de umudunuzu yitirmeyin, o daha çok küçük. Yavaş yavaş olacak, zamana bırakın. Ama artık sizi yıpratma noktasına geldiyse bu yaşananlar biz burada ne dersek diyelim, en doğrusu uzman yardımı almanız olacaktır. Çünkü siz de şu an çok hassas bir dönemden geçiyorsunuz. O yüzden ne olursa olsun en iyi ve en doğru seçenek iyi bir uzman desteği olacaktır. İnşaallah çok güzel olur her şey.
 
Siddet eylemleri yuzunden boyle yazdıgınızı tahmin ediyorum. Bu konu beni de cok dusunduruyor ve her seferinde bitirmeyi dusunuyorum. Ama sonra bir sans daha vereyim diyerek devam ediyorum, bir de aramızın iyi oldugu zamanlarda gercekten de cok iyikalpli ve ozverili biri.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Şiddet
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
3K
balbazaar
B
  • Kilitli
Evliliğimle alakalı sıkıntım var
Yorumlar
11
Görüntüleme
3K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
B
Merhabalar evliligimle ilgili sıkıntılar yaşıyorum
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
9K
findik tanesi
F
S
Evliliğimin sağlığı için ne yapmalıyım?
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
3K
WOLFROG
Büyük çöküntüdeyim Lohusalığımın son haftası aldatıldım ( eşim ben yokken kendi evimize vıp escort çağırmış )
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
5K
Guls_tscl
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…