Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.
Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.
Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.
Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.
Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
. Bu kadar yadırgayana kadar eşinizin eksiklerini siz örtün.
