Sorun bende mi, yoksa eşimde mi?

askore .!.:

Evet bende bu şekilde düşünüyorum eşim herşeyi çok biliyor. Fakat geçmiş 7 yıla baktığımızda benim şu anda öğrendiğim birçok şeyi alakalı alakasız bana eşim öğretmiştir. Bunda çekinecek bir durum yok ben gerçekten saftım hala da biraz safım. Eşim benim ilk günlerde halimi görüyor ve bana zamanla herşeyi öğreneceksin 30 lu yaşlara geldiğinde ideal bir eş olacaksın derdi. Üzerimde çok hakkı var. Gerçekten bunu belirtmem lazım hakkına girmem istemem Mazallah. Çocuklarıma karşı da öyle, oğlum mesela birşey sorsun, lazım olsun olmasın sonuna kadar anlatır o an ben birşey söylesem bile bi saniye der sorduğu soruyu tam anlamıyla açıklar. Meyvelerini de görmüyor değiliz. Çevremizdeki insanlar oğlumun çok akıllı olduğunu imrendiklerinden bahsederler.

Çocuklara bağırma meselesi ise, eşim daha önce çok açıklama ypmıştı bu konuda, bir anda sinirleniverdiğini elinde olmadığından bahsetmişti. Babasına çektiğini ama kötü bişey olduğunu söylüyordu. Çok bağrış çağrış değil aslında, çocuklar fazla etkilenmiyor hemen yanlarına gidip (özellikle oğlum, babacım seni çok seviyorum diyor)

Dünden beri burada okuduklarım bana epey kılavuz oldu. Psikolog araştırmalarına girdim bile arkadaşlar. Bu hafta içinde eşimle mutlaka gideceğim. Akşam kendisine de açtım meseleyi. Çok mutlu oldu. Benimde hatalarım vardır, beraber gidip önümüzdeki yılları neden daha güzel unutulmaz bir yılara çevirmeyelim gibi bir cümle telaffuz etti.

Genişletmek için tıkla...

kizimicin .!.:

Okurken boğuldum yemin ederim.yanlış anlama ama bu şekilde davranırsan yanında kimse kalmaz bence. çok fazla ilgi bekleyen bir insansın. Egon biraz fazla gibi . Övünmeyi seven birisisin gibi geldi bana.Kusuruma bakma senin yazdıklarından çıkardığım bunlar.
Bir kere yazıya başlarken yakışıklı mı yakışıklı , güzel mi güzel çocuklar( Allah bağışlasında ) ne gerek var bunu belirtmeye .herkese yavrusu mükemmel gelir biraz abartı buldum sizi 😳

Genişletmek için tıkla...

nazlideniz .!.:

Bulunduğun durumun farkındamısın bilmiyorum ama konunun başından beri kocanı balon gibi şişirmişsin,kendini yerden yere vurmuşsun ve psikolojik vaka olduğunu düşünüyorsun.Kocan o kadar mükemmel ki,nerdeyse sen bu dünyada bir hiçtin,hiçbirşey öğrenememişsin de herşeyi ona borçlusun.Evladının akıllı olmasını bile onun öğrettiklerine bağlıyorsun.Bak kırmızıyla boyadığım cümle var ya,ne aşağılayıcı bir cümledir o.Ne demek ideal eş.Kime göre neye göre.Sen ona 7 yıl boyunca kadınlık yap,iki evlat ver,hala ideal bir eş olmadığını düşünüyorsa,hala 30 lu yaşlara gelince ideal eş olacağın kanısındaysa,onun idealindeki insan değilsen ne diye çekiyor ki seni?

Bak tatlım,senin kocan bu kadar mükemmel,bu kadar herşeyin en iyisini biliyorsa,senin şu an sıkıntılı evhamlı olmaman lazım.Seni de nasıl yönlendireceğini mutlu edeceğini bilmesi lazım.

Benim senin yazdıklarından,düşünce yapından gördüğüm ne biliyor musun? Sen harika bir annesin.Çocuklarına sevgi ve şefkatle bağlısın.İnce fikirlisin,naifsin,bir insanı kırsan,kırılandan daha çok dert edecek kadar insana değer veriyorsun.O kadar iyi niyetlisin ki,karşındakinin hatasını bile kendin yükleniyorsun ben suçluyum diyorsun.

Hepimiz insanız.Hepimiz dört dörtlükmüyüz.İnsani zaaflarımız,zayıf noktalarımız ve bazı kalıplaşmış huylarımız var.Seninkiler de bunlar işte.Sen bu evlilikte eksik,yetersiz,bilgiye aç bir insan değilsin.Sadece senin fikirlerine düşüncelerine saygı gösterilmesi gerekiyor.Yani evde eşlerin görev dağılımı yapması gerekir.Çocuklar ikinizin olsa da,eğitiminden anne sorumludur.Mutfak alışverişinde neyin iyi neyin kötü olduğunu tecrübeyle sabit kadın bilir.Kocandan bazı konuları daha az biliyor olabilirsin.Ama senin de bir fikrin vardır ve değerlidir.

Genişletmek için tıkla...

askore .!.:

Kocamı şişirip kendimi yerlere vurmak yok aslında. Bu yazıları yazarken epey düşünüyorum ve 7 yıllık evliliğimi gözden geçiriyorum. Kocamla yaşadığım problemlerde bana söylediği kelimeler aklıma geldikçe ona ne kadar hak verdğimi yeni yeni anlıyorum. Sanırım oldunlaşmak bu olsa gerek. Abartmıyorum, gerçekten ilk zamanlarımda çok cahilmişim, bir çok noktada bilgiliyim. bakıyorum da hemen hemen hepsi eşimin sayesinde olmuş. Nasıl ona hak vermiyim ki. Allah sormaz mı. Ben kız iken okul hayatıda yada arkadaş çevremde epey sessiz sakin içime kapalıydım. Eşim benim tam tersim olduğu için bu geçen 7 yılımızda beni zor da olsa olmadığı bir karaktere az çok sokmayı başardı. yani 7 yıl öncesi ile şimdisi arasında dağlar kadar fark var Mesela şu an yaptığım hataları düşünüp buraya dertlerimi yazıp çare aramak bile çok büyük bir iş benim için. Bu yüzden eşime biraz fazla hak veriyorum. Onun hiçmi hatası yok. Herkesin var. Ama irdeleğimde görüyorum ki hiçbiri beni aşırı bunaltan kimsede olmayan aksine hemen hemen tüm insanlarda olan hatalar. AMa benim yaptıklarım. Öyle değil.

Genişletmek için tıkla...

Valla güzelim,değil 7 yıl,7 ay önceki kendimi tanıyamıyorum.Aaa geçen yıl böyle mi düşünüyordum diye hayıflandığımda oluyor.7 yıl öncesiyle şimdiki sen arasında tabiki dağlar kadar fark olmalı.Bu hepimiz için geçerli.7 yıl önceki annenle şimdiki annenin düşüncelerinde bile değişiklik olur.Dünya değişiyor.Geçen yılın modası bu yıl rüküş oluyor.Kendinde dahil,hayatında hiç kimseyi gözünde çok büyütüp hayatının merkezine oturtup kendini sıuçlayıp durma.Kocanı kötü demiyorum ama böylede kayıtsız şartsız herşeyi ondan öğrendim modunda minnet duygusuyla ezilme.Yarın sana karşı bir güvensizliği hatası olur,olması gerekenden fazla yıkılırsın.Ben de eşimden çok şey öğrenmişimdir,çok fikrine başvurmuşumdur,ona da birşeylerde fikir vermişimdir.Ama ben varlığımı,öğrendiklerimi ona borçlu değilim.Ben bir bireyim.Kendimi bir erkeğin iki dudağının arasındaki kelimelerden,onun fikirlerinden yola çıkarak eğitemem.Görsel basın var,kitaplar var,hayat tecrübeleri var.İçgüdüler var.Ne kadar aile de olsak benim yapım ayrı onun yapısı ayrı.Benim bakış açım ayrı onunki ayrı.Ben duygusalım,hassasım,daha detay düşünürüm,o daha soğukkanlı yaklaşır.Ama o soğukkanlı diye ben de öyle olamam.Ben duygu reaksiyonum bu.O yüzden güzelim,sen kendini biliyor musun,kimseye bir kötülük düşünmüyor musun,evine bağlı,eşine bağlı çocuklarına bağlı mısın,sağlığın yerinde mi.Gerisi boş.Sen sensin.Sen karşındakileri nasıl olduğu gibi kabul ettiysen,karşındaki de seni öyle kabul etmeli.İnsanlar burda senin yazılarına daraldım bayıldım çekilemzsin benzeri şeyler yazıyorlar.Aslında kendine öz eleştiride bulunman erdemli bir hareket.İnan burda senden daha da psikolojik hasta huylu insanlar vardır yüzden hayata karşı bu kadar kasma.