-
- Konu Sahibi umutsuzinsan
- #81
Peki kardeşin kalamaz diyormu bizde.
Peki kardeşin kalamaz diyormu bizde.mesajınız gerçekten çok duygulandırdı beni. gerçekten durumumu hissettiğiniz çok belli. kardeşim elbette ki beni bırakma sakın diyor ama bir yandan da mutlu olmamı istiyor. bu zamana kadar beni bu şekilde isteyen yüreğini açan kimse çıkmadı karşıma. açıkçası bundan sonra da çıkmaz diye düşünüyorum.
istemediğini söylüyor ama eğer bu işin sonunda ben senden ayrılmak zorunda kalacaksam tamam kalsın diyor . içine sinmeyecek bir durum olacakmış . bu noktada da babana normal davranmamı bekleme benden diyor. eğer eşine söz geçirip kızına güvenle bakamıyorsa babalık yapmasın falanPeki kardeşin kalamaz diyormu bizde.
bırakamayacağım zaten. bunca zaman bunca zorluk çekerek bırakmadım , bundan sonra da bırakmayacağımNolur bırakmayın kardeşinizi.Siz olmazsanız o napar
seçim yapmak zorunda kalmak çok acı. kardeşimden nasıl vazgeçerim. evet babam emekli ama kardeşimin önünde de siper olamaz eşine karşı. daha önce yaptığı şeyler var kadının. şiddet vs. güvenemiyorumBurada erkek arkadasin kardesini istemiyor hakli .kardesini istemedigi icin sitem etmis caktirmadan ama hersey ortada.baska biri olsa o da istemeyecek canim cunki biyerlere gitmek isteyeceksiniz tatil balayi vs.yaninizdami gotureceksiniz? Evlilik eve tikinma degil illaki gezip tozacaksiniz o zamn kardesine kim bakicak.baban emeklimi yada hala calisiomu eger calismiosa kardesini vericen en azindan babanin yaninda biseyyapamaz.evlenemem falan deme evlenmen coluk cocuk sahibi olman lazim sonucta saglikli bir bireysin seninde hakkin.eger uvey annene hicbirsekilde guvenemiosan yakin biyerde ev tutun hicolmazsa aksamlari gormeye gidersin.canim allah yardimcin olsun burdan konusmak kolay ama seninde hayatini duzene sokup yuva kurman lazim.erkek arkadasina kizma sen olaya duygusal taraftan bakiosun biraz onun tarafindan bakarsan hak verirsin.bence o seni gercekten sevdigi icin sitem edior.yarin bigun bebegin olunca ikisinede bakmak agir olur senin icin .o yuzden kendinide dusun. hic evlenmeyipte yalnizmi yasayacan hayatin boyunca biseylerden feragat etmen lazim
Benzer duruma annemle karşı karşıya kaldım.Parkinson hastasıydı,bakıma muhtaçdı.Direk yan çizmek yerine evlenmek için muhatap olan çoğunlukla olmuyordu.Kendini bilen bir kaç kişi var tabii.3 kardeşler nöbetleşe bakarız diyende oldu.Sonrası nasip tabiibırakamayacağım zaten. bunca zaman bunca zorluk çekerek bırakmadım , bundan sonra da bırakmayacağım
allah herkese kolaylık versin. çok zor gerçekten. siz nasıl çözdünüz sorunu ? evlendiniz mi ?Benzer duruma annemle karşı karşıya kaldım.Parkinson hastasıydı,bakıma muhtaçdı.Direk yan çizmek yerine evlenmek için muhatap olan çoğunlukla olmuyordu.Kendini bilen bir kaç kişi var tabii.3 kardeşler nöbetleşe bakarız diyende oldu.Sonrası nasip tabii
mesajınız gerçekten çok duygulandırdı beni. gerçekten durumumu hissettiğiniz çok belli. kardeşim elbette ki beni bırakma sakın diyor ama bir yandan da mutlu olmamı istiyor. bu zamana kadar beni bu şekilde isteyen yüreğini açan kimse çıkmadı karşıma. açıkçası bundan sonra da çıkmaz diye düşünüyorum.
kardeşiniz bu olayları algılayabildiğine göre bakım derecesi nedir acaba,çok özel değilse?17 yaşınızdan beri siz bakıyorsunuz kardeşinize..bu saatten sonra 6 aydır gelen adam için vazgeçemezdim ben olsam.üstelik de gideceği yer yüksek ihtimal huzursuz olacağı bir ev..hatta eziyet göreceği belki de..var tabi ki. geldi geçti o günler. artık kötü davranamaz kardeşine diyor ama kadını biliyorum ben kimse duramaz onun nefretinin önünde. babam da bir laf etse 5 kez susar . zaten kardeşim de bırakma beni onlara diyor.
eğer çok özel değilse kardeşinizin engeli nedir ve kaç yaşında?istemediğini söylüyor ama eğer bu işin sonunda ben senden ayrılmak zorunda kalacaksam tamam kalsın diyor . içine sinmeyecek bir durum olacakmış . bu noktada da babana normal davranmamı bekleme benden diyor. eğer eşine söz geçirip kızına güvenle bakamıyorsa babalık yapmasın falan
tabi ki benzer durumla ben karşılaşsaydım bu konu bile olmazdı. seve seve bakardım. bugüne kadar kimse ile evlilik bile konuşamadık bu sebeple. kardeşimi duyan direk uzaklaştı benden. ilk kez bu konuda ısrarcı biri var. ama bu durum da beni zor durumda bırakıyor.sevgilimle net bir şekilde konuştum. ama o benim fikrimin değişmesi gerektiğini, kardeşime artık biraz da babamın bakması gerektiğini savunuyor. orta yol bulamadık. biliyorum ki bizimle kalsın dese de sonradan hep sorun olacak. şuan beni kaybetmemek için evet der en fazlaSen içinden tüm bu düşünceleri çıkarıp, bir umut yola çıkarsan, Rabbim senin de karşına seni her yönden tamamlayacak olanı çıkaracaktır.. Hayatın bir imtihan olduğunu sakın unutma.. Yine söylüyorum engelli diye değil, kardeşin diye bırakma.. Yazdıklarından da anlaşılıyor sevgilin aynı durumda olsaydı sen seve seve onun kardeşine de bakardın, anne ve babasına da.. Sorun burada işte.. Bu bir yürek meselesi.. Ve senin tek yapman gereken beklemek.. Sen bu kararında net ve emin olursan, karşına çıkan insanlarda seni böyle kabul edecektir. Kardeşini kendinde bir kusur olarak görme sakın.. Kimbilir, belkide o senin cennete açılan kapının anahtarıdır.. Öyle olmasa bile ne çıkar... Bir seçeneğin daha var, kafanda tüm hayatını gözden geçirip, sevgilinin karşısına net bir şekilde çıkıp tatlı bir dille duygularını anlatmak.. Kardeşim olmadan asla demek.. Tabi böyle düşünebiliyorsan..
ben çalıştığım için kardeşim bütün gün evde yalnız. tv izliyor, akşamdan hazırladığım yemeği kendisi yiyor. sadece akşamları yanındayım ben. derecesi bu. aslında 6 aydır gelen adam için vazgeçmek değil konu. sanki hayatta onunla birlikte beni kabul edecek kimse olmayacak ve bekar devam edeceğim hayatıma gibi geliyor. acaba bunu yapabilecek miyim kısmı takıldığım yerkardeşiniz bu olayları algılayabildiğine göre bakım derecesi nedir acaba,çok özel değilse?17 yaşınızdan beri siz bakıyorsunuz kardeşinize..bu saatten sonra 6 aydır gelen adam için vazgeçemezdim ben olsam.üstelik de gideceği yer yüksek ihtimal huzursuz olacağı bir ev..hatta eziyet göreceği belki de..
ayrıca kardeşinizle beraber yaşamayı kabul edecek adma gibi adam da vardır şu hayatta ,ömrünüzü neden akrdeşinize feda etmiş olasınız ki? ayrıca da ömrümü illa biri için feda edeceksem elina dmaı için değil kerdeşim için olmasını tercih ederim.
bir de işin şu kısmı var,evlenmemiş olmak hayatın harcandığı heba olduğu demek de değildir:)
35 yaşında. zihinsel engelli ama herşieyi konuşup anlayabilen hislerini söyleyebilen biri.eğer çok özel değilse kardeşinizin engeli nedir ve kaç yaşında?
arkadaşlar merhaba,32 yaşındayım. iyi bir işim var. yaklaşık 1 aydır içinden çıkamadığım bir durumu paylaşmak isterim. belki farklı bir bakış açısı edinirim sayenizde. 6 aydır tanıştığım sevgilimle evlenmeye karar verdik. aileme açtım konuyu sevindiler. nişandan önce aileler tanışsın diye bize geldiler. sonra (1 ay kadar sonra biz gittik ) olanlar burdan sonra başladı zaten. babam nişandan 2-3 gün önce isteme için davet etti örneğin çarşamba gelin dedi. ctesi de nişan olsun evde. biz de öncesinde sevgilimle ctesi nişan isteme bir arada olsun die konuşmuştuk. babam gayet mantıklı bir talepte bulundu ailesi de olur dedi. bu arada ben zihinsel engelli kardeşimle 15 yıldır yalnız yaşıyorum. annemi kaybettim çok küçükken. babam tekrar evlendi. eşi ile anlaşamadığımız için de kardeşimi yanıma alıp ayrı yaşamaya başladım. bu hikayeyi nişanlıma anlatmıştım. meğer kendisi içten içe babama kızıp kin tutmuş. bana yapılan haksızlık ( babam tarafından ) zoruna gitmiş. ve istemeye gelecekleri günden 2 gün önce sorun çıkarmaya başladı. bu zamana kadar seni yalnız bırakan destek olmayan baban bizim adımıza tarihe karar veremez , onun dediği şekilde olmayacak dedi. ortalık karıştı ve ben bu durumu babama anlatmak zorunda kaldım nişan iptal oldu. bunu yaptıktan sonra çok çok pişman oldu ailesi geldi vs. birkaç gün görüşmedik ancak sonrasında ben pişmanlığını anlayıp tekrar görüşmeye başladım. çok kötü günler geçirdim. babam gözünde bu ilişki güvenilirliğini yitirdi sürekli emin misin soruları gelmeye başladı ve ben kararsız kalınca da psikiyatra götürmeye karar verdiler beni. babamın son söylediği ise iyi düşün bu adamla ömür geçirebilecekmisin ? benim için senin verdiğin karar esastır ama benim inancım kalmadı bu evliliğe dedi
diğer yandan asıl sorun engelli olan kızkardeşim. benim evlenmem demek onun babamla ve dolayısı ile üvey anne ile kalması demek. ben bunu kesinlikle istemiyorum.zamanında o kadının bize yaptıklarını tekrar yapma ihtimali yüksek. sevgilim de haklı olarak bizimle yaşamasını istemiyor. babam ve sevgilim bu konuda beni anlamaktan çok uzaklar. ancak ben kızkardeşimi o kadının evine gönderdiğimde zaten mutlu olamayacağım. burada tıkandık...
şuanda karar vermem gereken konular için sizden fikir rica ediyorum. psikolog psikiyatriste de gidiyorum ancak çaresiz kaldım.
1- bu adamla evlenmeli miyim ? gelecekte mutsuz olma ihtimalim var mı ( babama olan tavrı yüzünden )
2- kızkardeşimin durumu ile ilgili olarak tavrım ne olmalı ? babam da sevgilim de babamla kalması gerektiğinde hemfikir ancak ben istemiyorum
3- kesinlikle hiçkimse ile evlenmemek bir çözüm mü ? hayatımı kardeşime adamak ? çünkü kolay kolay hiçbir erkek böyle bir sorumluluğu kabul etmeyecektir.
bu arada sevgilim ne olursa olsun benden vazgeçmeyeceğini beni çok sevdiğini vs söylüyor her fırsatta
fikirleriniz benim için çok çok önemli. desteklernizi rica ediyorum
Anladim canim cok zor bir durum gercekten.babanizda keske sizin gibi dusunseymis zamaninda evlenmeden önce evlenecegim insan cocuguma bakarmi vicdanlimi diye.evlilik olsun diye evlilik yapmis sanirim.kardesin sonradan engelli olmadi heralde o da senin gibi dusunseydi zamsninda simdi sen cikmazda olmaz mutlu birsekilde evlilik hazirligi yapardin.allah kolaylik versin canim.vicdanin nasil rahat edecekse öyle davran kardesinin yükü hürmetine bütun sıkintilarin gider ins hersey kolayca hallolurseçimak zorunda kalmak çok acı. kardeşimden nasıl vazgeçerim. evet babam emekli ama kardeşimin önünde de siper olamaz eşine karşı. daha önce yaptığı şeyler var kadının. şiddet vs. güvenemiyorum
35 yaşında. zihinsel engelli ama herşieyi konuşup anlayabilen hislerini söyleyebilen biri.
o zaman yatalaka değil,fiziksel bakıma muhtaç değil..üstelik konuları algılayıp paylaşabilyorsunuz..bu durum kabul edilmeyecek bir durum değil.evlendikten sonra bu sefer vicdanınız susmaycak,kardeşinizin o evde yaşayacaklarınız /yaşadıkalrını sineye çekemeyeceksiniz..17 yaşındayken çekmemişsiniz şimdi mi çekeceksiniz?ben çalıştığım için kardeşim bütün gün evde yalnız. tv izliyor, akşamdan hazırladığım yemeği kendisi yiyor. sadece akşamları yanındayım ben. derecesi bu. aslında 6 aydır gelen adam için vazgeçmek değil konu. sanki hayatta onunla birlikte beni kabul edecek kimse olmayacak ve bekar devam edeceğim hayatıma gibi geliyor. acaba bunu yapabilecek miyim kısmı takıldığım yer