- 31 Mart 2015
- 159
- 82
-
- Konu Sahibi umutsuzinsan
- #1
Bence erkek arkadaşın babanı bahane etmiş kötü bir şey dememiş ki baban, biraz huysuz bir tip gibi geldi bana erkek arkadaşın, kardeşinle evlendikten sonra yine aynı evde kalmayı sen mi istemiyorsun eğer erkek arkadaşın senden asla vazgeçmeyecekse engelli birini de kabul edebilirarkadaşlar merhaba,32 yaşındayım. iyi bir işim var. yaklaşık 1 aydır içinden çıkamadığım bir durumu paylaşmak isterim. belki farklı bir bakış açısı edinirim sayenizde. 6 aydır tanıştığım sevgilimle evlenmeye karar verdik. aileme açtım konuyu sevindiler. nişandan önce aileler tanışsın diye bize geldiler. sonra (1 ay kadar sonra biz gittik ) olanlar burdan sonra başladı zaten. babam nişandan 2-3 gün önce isteme için davet etti örneğin çarşamba gelin dedi. ctesi de nişan olsun evde. biz de öncesinde sevgilimle ctesi nişan isteme bir arada olsun die konuşmuştuk. babam gayet mantıklı bir talepte bulundu ailesi de olur dedi. bu arada ben zihinsel engelli kardeşimle 15 yıldır yalnız yaşıyorum. annemi kaybettim çok küçükken. babam tekrar evlendi. eşi ile anlaşamadığımız için de kardeşimi yanıma alıp ayrı yaşamaya başladım. bu hikayeyi nişanlıma anlatmıştım. meğer kendisi içten içe babama kızıp kin tutmuş. bana yapılan haksızlık ( babam tarafından ) zoruna gitmiş. ve istemeye gelecekleri günden 2 gün önce sorun çıkarmaya başladı. bu zamana kadar seni yalnız bırakan destek olmayan baban bizim adımıza tarihe karar veremez , onun dediği şekilde olmayacak dedi. ortalık karıştı ve ben bu durumu babama anlatmak zorunda kaldım nişan iptal oldu. bunu yaptıktan sonra çok çok pişman oldu ailesi geldi vs. birkaç gün görüşmedik ancak sonrasında ben pişmanlığını anlayıp tekrar görüşmeye başladım. çok kötü günler geçirdim. babam gözünde bu ilişki güvenilirliğini yitirdi sürekli emin misin soruları gelmeye başladı ve ben kararsız kalınca da psikiyatra götürmeye karar verdiler beni. babamın son söylediği ise iyi düşün bu adamla ömür geçirebilecekmisin ? benim için senin verdiğin karar esastır ama benim inancım kalmadı bu evliliğe dedi
diğer yandan asıl sorun engelli olan kızkardeşim. benim evlenmem demek onun babamla ve dolayısı ile üvey anne ile kalması demek. ben bunu kesinlikle istemiyorum.zamanında o kadının bize yaptıklarını tekrar yapma ihtimali yüksek. sevgilim de haklı olarak bizimle yaşamasını istemiyor. babam ve sevgilim bu konuda beni anlamaktan çok uzaklar. ancak ben kızkardeşimi o kadının evine gönderdiğimde zaten mutlu olamayacağım. burada tıkandık...
şuanda karar vermem gereken konular için sizden fikir rica ediyorum. psikolog psikiyatriste de gidiyorum ancak çaresiz kaldım.
1- bu adamla evlenmeli miyim ? gelecekte mutsuz olma ihtimalim var mı ( babama olan tavrı yüzünden )
2- kızkardeşimin durumu ile ilgili olarak tavrım ne olmalı ? babam da sevgilim de babamla kalması gerektiğinde hemfikir ancak ben istemiyorum
3- kesinlikle hiçkimse ile evlenmemek bir çözüm mü ? hayatımı kardeşime adamak ? çünkü kolay kolay hiçbir erkek böyle bir sorumluluğu kabul etmeyecektir.
bu arada sevgilim ne olursa olsun benden vazgeçmeyeceğini beni çok sevdiğini vs söylüyor her fırsatta
fikirleriniz benim için çok çok önemli. desteklernizi rica ediyorum
İyi de üvey anne iyi biri değilmiş onların eline bırakmak daha kötü ben olsam kardeşimi bırakamazdımevet aslında biraz bahane oldu. nişan öncesi kardeşim ile ilgili konu netleşmediğinden sanırım korktu. kardeşim evlendikten sonra bizimle kalsa tabi ki benim için iyi bir çözüm ancak babam da sevgilim de yanaşmıyor bu çözüme. çok çaresiz kaldım gerçekten. artık ne sevgilime güvenebiliyorum tam anlamı ile ne de babama. ne yapacağımı şaşırdım
1- bu adamla evlenmeli miyim ? gelecekte mutsuz olma ihtimalim var mı ( babama olan tavrı yüzünden )
2- kızkardeşimin durumu ile ilgili olarak tavrım ne olmalı ? babam da sevgilim de babamla kalması gerektiğinde hemfikir ancak ben istemiyorum
3- kesinlikle hiçkimse ile evlenmemek bir çözüm mü ? hayatımı kardeşime adamak ? çünkü kolay kolay hiçbir erkek böyle bir sorumluluğu kabul etmeyecektir.
bu arada sevgilim ne olursa olsun benden vazgeçmeyeceğini beni çok sevdiğini vs söylüyor her fırsatta
Valla ben erkek arkadaşınızın tepkisini haklı buldum
Bu zamana kadar size baba olmayan adamın kız istenmesi aşamasında mı aklı başına gelmiş
Siz karar vermişsiniz birlikte ve babanızın tek sözü ike karar değişmiş erkek arkadaşınız da hayatınıza bu kadar müdahil olmaması gerektiğini söylemeye çalışmış dolduğuçin de biraz sert çıkmış
Kardeşini ise bilemedim
Engel derecesi ne konuşuyor yiyor tuvalete gidiyor mu
Sizleri tanıyor mu
Bu kadar yıldan sonra yeni düzen zor erkek arkadaşınız niye kabul etmiyor bu ilişkiye başlarken kardeşimizi bilmiyor muydu
Ben onun konumunda olsam önce düşünür yapamayacaksam da sizin de düzenimizi bozmazdım
Acaba ona da birileri bir şey mi dedi
ben büyük ihtimalle kardeşimi seçerdim.dönüşümlü olarak almak da çözüm gibi gelmiyor bana aslında. 15 yıldır ben binbir emek verdim kardeşime ben baktım. şimdiden sonra o eski kötü günlere dönsün istemiyorum kardeşimin de psikolojisi iyice bozulacak. ama nasıl bir çözüm olur onu da bilmiyorum. erkek arkadaşım bunca yıldır babamın kardeşimle nasıl ilgilenmediğini anlayamıyor o yüzden tepkili
erkek arkadaşım için babamda kalması kesin çözüm. ama benim rahat ve mutlu olmayacağımı anlayamıyor sanırım. neden kendini feda edesin ki diyor. son çare sen ne istersen kabulüm dedi ama bu kadar olaydan sonra ailem de emn değilken ben de endişeliyim açıkcasıErkek arkadaşımda haklı olarak bizimle yaşamasını istemiyor demişsin. Ama ben haklı bir erkek arkadaşım göremedim. Sonuçta senle yaşadığını bile bile evlenmek istemiş seninle. Ve kardeşinden bahsediyoruz başka bir seçenek yoksa yanında durması gereken tabiki sensin. He sen evlenince babamda kalır bizde kalmaz dediysen taa en başından durum ozaman farklı elbette.
Ben olsam kardeşimi bırakmazdım..
Bir arkadaşım var 1bucuk yıl oldu evlendiği 11 yaşındada kardeşi var. Sağlıklı bir çocuk ama kimsesi olmadığı için arkadaşım ve eşiyle yaşıyor. Ve herkes halinden öyle memnun ki..
Yani kardeşinizi bırakmanız gerekmediği gibi hiç evlenmeden kardeşinize hayatınızı adamanızda gerekmiyor.
Dilerim sizin içinde , kardeşiniz içinde doğru kararı verirsiniz hakkınızda hayırlısı..
Kardeşindir canındır ciğerindir ama evladın sorumluluğu anne babadadır.32 yaşındasın 15 yıldır yalnız yaşıyorum diyorsun.32-15= 17 yaşında annesi olmayan küçük bir kızı,zihinsel engelli kardeşiyle yalnız bırakan babaya nişanlının tepkisini çok fazla görmüyorum.Herkes babana,senin baktığın pencereden bakmaz.Baban kendini size adamış mı.arkadaşlar merhaba,32 yaşındayım. iyi bir işim var. yaklaşık 1 aydır içinden çıkamadığım bir durumu paylaşmak isterim. belki farklı bir bakış açısı edinirim sayenizde. 6 aydır tanıştığım sevgilimle evlenmeye karar verdik. aileme açtım konuyu sevindiler. nişandan önce aileler tanışsın diye bize geldiler. sonra (1 ay kadar sonra biz gittik ) olanlar burdan sonra başladı zaten. babam nişandan 2-3 gün önce isteme için davet etti örneğin çarşamba gelin dedi. ctesi de nişan olsun evde. biz de öncesinde sevgilimle ctesi nişan isteme bir arada olsun die konuşmuştuk. babam gayet mantıklı bir talepte bulundu ailesi de olur dedi. bu arada ben zihinsel engelli kardeşimle 15 yıldır yalnız yaşıyorum. annemi kaybettim çok küçükken. babam tekrar evlendi. eşi ile anlaşamadığımız için de kardeşimi yanıma alıp ayrı yaşamaya başladım. bu hikayeyi nişanlıma anlatmıştım. meğer kendisi içten içe babama kızıp kin tutmuş. bana yapılan haksızlık ( babam tarafından ) zoruna gitmiş. ve istemeye gelecekleri günden 2 gün önce sorun çıkarmaya başladı. bu zamana kadar seni yalnız bırakan destek olmayan baban bizim adımıza tarihe karar veremez , onun dediği şekilde olmayacak dedi. ortalık karıştı ve ben bu durumu babama anlatmak zorunda kaldım nişan iptal oldu. bunu yaptıktan sonra çok çok pişman oldu ailesi geldi vs. birkaç gün görüşmedik ancak sonrasında ben pişmanlığını anlayıp tekrar görüşmeye başladım. çok kötü günler geçirdim. babam gözünde bu ilişki güvenilirliğini yitirdi sürekli emin misin soruları gelmeye başladı ve ben kararsız kalınca da psikiyatra götürmeye karar verdiler beni. babamın son söylediği ise iyi düşün bu adamla ömür geçirebilecekmisin ? benim için senin verdiğin karar esastır ama benim inancım kalmadı bu evliliğe dedi
diğer yandan asıl sorun engelli olan kızkardeşim. benim evlenmem demek onun babamla ve dolayısı ile üvey anne ile kalması demek. ben bunu kesinlikle istemiyorum.zamanında o kadının bize yaptıklarını tekrar yapma ihtimali yüksek. sevgilim de haklı olarak bizimle yaşamasını istemiyor. babam ve sevgilim bu konuda beni anlamaktan çok uzaklar. ancak ben kızkardeşimi o kadının evine gönderdiğimde zaten mutlu olamayacağım. burada tıkandık...
şuanda karar vermem gereken konular için sizden fikir rica ediyorum. psikolog psikiyatriste de gidiyorum ancak çaresiz kaldım.
1- bu adamla evlenmeli miyim ? gelecekte mutsuz olma ihtimalim var mı ( babama olan tavrı yüzünden )
2- kızkardeşimin durumu ile ilgili olarak tavrım ne olmalı ? babam da sevgilim de babamla kalması gerektiğinde hemfikir ancak ben istemiyorum
3- kesinlikle hiçkimse ile evlenmemek bir çözüm mü ? hayatımı kardeşime adamak ? çünkü kolay kolay hiçbir erkek böyle bir sorumluluğu kabul etmeyecektir.
bu arada sevgilim ne olursa olsun benden vazgeçmeyeceğini beni çok sevdiğini vs söylüyor her fırsatta
fikirleriniz benim için çok çok önemli. desteklernizi rica ediyorum