Babanız nasıl biri bilmiyorum. İyi bir insan olabilir. Ama bunca senedir sizin kardeşinizle yaşamanıza göz yummuş ve bir nevi sizi yalnız bırakan bir insan artık hayatınız hakkında karar veremez gibi geliyor. Nişanlınız bir noktaya kadar haklı. Sorumsuz babalar tepki görür. Yine diyorum bu süre zarfında babanız ne kadar yanınızdaydı. Yardım etti mi. Varlığını, babalığını hissettirdi mi bilmiyoruz. Günahını almak istemem. Ama sizi yalnız bıraktıysa bu zamana kadar, artık ona ihtiyacınız kalmadı. O şöyle istiyor, bu şöyle istiyorları kafadan atın. İçinize dönün, "siz" ne istiyorsunuz ona karar verin ve kararınızı bildirin bence.maddi olarak bunu karşılayabilirim elbette ama bu kez de babam yanaşmıyor bu çözüme. hasta biri bakıcıya emanet edilmez diye. ama eşinin yapacakları daha kötü olacak eminim bundan
Bilemedim canım iyi düşün sonra başın ağrımasın,elbette baba sağlıklı bi ortam kurmalı ama bunu zaten yapamamış siz bakmışsınız çok yersiz bi inat yani.onu yapacağını sanmıyorum. onun şuan tek inadı babanın bakması. bizimle yaşasa sırtımda mı taşıyacağım sanki bana ne zararı olur diyor ama baban da sağlıklı bakılmasını sağlamalı diyor
arkadaşlar merhaba,32 yaşındayım. iyi bir işim var. yaklaşık 1 aydır içinden çıkamadığım bir durumu paylaşmak isterim. belki farklı bir bakış açısı edinirim sayenizde. 6 aydır tanıştığım sevgilimle evlenmeye karar verdik. aileme açtım konuyu sevindiler. nişandan önce aileler tanışsın diye bize geldiler. sonra (1 ay kadar sonra biz gittik ) olanlar burdan sonra başladı zaten. babam nişandan 2-3 gün önce isteme için davet etti örneğin çarşamba gelin dedi. ctesi de nişan olsun evde. biz de öncesinde sevgilimle ctesi nişan isteme bir arada olsun die konuşmuştuk. babam gayet mantıklı bir talepte bulundu ailesi de olur dedi. bu arada ben zihinsel engelli kardeşimle 15 yıldır yalnız yaşıyorum. annemi kaybettim çok küçükken. babam tekrar evlendi. eşi ile anlaşamadığımız için de kardeşimi yanıma alıp ayrı yaşamaya başladım. bu hikayeyi nişanlıma anlatmıştım. meğer kendisi içten içe babama kızıp kin tutmuş. bana yapılan haksızlık ( babam tarafından ) zoruna gitmiş. ve istemeye gelecekleri günden 2 gün önce sorun çıkarmaya başladı. bu zamana kadar seni yalnız bırakan destek olmayan baban bizim adımıza tarihe karar veremez , onun dediği şekilde olmayacak dedi. ortalık karıştı ve ben bu durumu babama anlatmak zorunda kaldım nişan iptal oldu. bunu yaptıktan sonra çok çok pişman oldu ailesi geldi vs. birkaç gün görüşmedik ancak sonrasında ben pişmanlığını anlayıp tekrar görüşmeye başladım. çok kötü günler geçirdim. babam gözünde bu ilişki güvenilirliğini yitirdi sürekli emin misin soruları gelmeye başladı ve ben kararsız kalınca da psikiyatra götürmeye karar verdiler beni. babamın son söylediği ise iyi düşün bu adamla ömür geçirebilecekmisin ? benim için senin verdiğin karar esastır ama benim inancım kalmadı bu evliliğe dedi
diğer yandan asıl sorun engelli olan kızkardeşim. benim evlenmem demek onun babamla ve dolayısı ile üvey anne ile kalması demek. ben bunu kesinlikle istemiyorum.zamanında o kadının bize yaptıklarını tekrar yapma ihtimali yüksek. sevgilim de haklı olarak bizimle yaşamasını istemiyor. babam ve sevgilim bu konuda beni anlamaktan çok uzaklar. ancak ben kızkardeşimi o kadının evine gönderdiğimde zaten mutlu olamayacağım. burada tıkandık...
şuanda karar vermem gereken konular için sizden fikir rica ediyorum. psikolog psikiyatriste de gidiyorum ancak çaresiz kaldım.
1- bu adamla evlenmeli miyim ? gelecekte mutsuz olma ihtimalim var mı ( babama olan tavrı yüzünden )
2- kızkardeşimin durumu ile ilgili olarak tavrım ne olmalı ? babam da sevgilim de babamla kalması gerektiğinde hemfikir ancak ben istemiyorum
3- kesinlikle hiçkimse ile evlenmemek bir çözüm mü ? hayatımı kardeşime adamak ? çünkü kolay kolay hiçbir erkek böyle bir sorumluluğu kabul etmeyecektir.
bu arada sevgilim ne olursa olsun benden vazgeçmeyeceğini beni çok sevdiğini vs söylüyor her fırsatta
fikirleriniz benim için çok çok önemli. desteklernizi rica ediyorum
evet maalesef ben anlattım yaşadıklarımızı. o da içten içe kin tutmuş. yaklaşık 1 ay oldu bu olaylar olalı her gün her gece düşünüyorum ama çözüm bulamıyorum. kardeşime bir oda ve bir televizyon yeterli olacak aslında ama erkek arkadaşım tercih etmiyor bunu . zaten babam da kardeşimin benim eşimle aynı evde kalmasını sağlıklı bulmuyor. kimseyi hiçbirşeye ikna edemiyorum. sanki tek çözüm kesinlikle hiçkimse ile evlenmemem gibi duruyor.
onu yapacağını sanmıyorum. onun şuan tek inadı babanın bakması. bizimle yaşasa sırtımda mı taşıyacağım sanki bana ne zararı olur diyor ama baban da sağlıklı bakılmasını sağlamalı diyor
arkadaşlar merhaba,32 yaşındayım. iyi bir işim var. yaklaşık 1 aydır içinden çıkamadığım bir durumu paylaşmak isterim. belki farklı bir bakış açısı edinirim sayenizde. 6 aydır tanıştığım sevgilimle evlenmeye karar verdik. aileme açtım konuyu sevindiler. nişandan önce aileler tanışsın diye bize geldiler. sonra (1 ay kadar sonra biz gittik ) olanlar burdan sonra başladı zaten. babam nişandan 2-3 gün önce isteme için davet etti örneğin çarşamba gelin dedi. ctesi de nişan olsun evde. biz de öncesinde sevgilimle ctesi nişan isteme bir arada olsun die konuşmuştuk. babam gayet mantıklı bir talepte bulundu ailesi de olur dedi. bu arada ben zihinsel engelli kardeşimle 15 yıldır yalnız yaşıyorum. annemi kaybettim çok küçükken. babam tekrar evlendi. eşi ile anlaşamadığımız için de kardeşimi yanıma alıp ayrı yaşamaya başladım. bu hikayeyi nişanlıma anlatmıştım. meğer kendisi içten içe babama kızıp kin tutmuş. bana yapılan haksızlık ( babam tarafından ) zoruna gitmiş. ve istemeye gelecekleri günden 2 gün önce sorun çıkarmaya başladı. bu zamana kadar seni yalnız bırakan destek olmayan baban bizim adımıza tarihe karar veremez , onun dediği şekilde olmayacak dedi. ortalık karıştı ve ben bu durumu babama anlatmak zorunda kaldım nişan iptal oldu. bunu yaptıktan sonra çok çok pişman oldu ailesi geldi vs. birkaç gün görüşmedik ancak sonrasında ben pişmanlığını anlayıp tekrar görüşmeye başladım. çok kötü günler geçirdim. babam gözünde bu ilişki güvenilirliğini yitirdi sürekli emin misin soruları gelmeye başladı ve ben kararsız kalınca da psikiyatra götürmeye karar verdiler beni. babamın son söylediği ise iyi düşün bu adamla ömür geçirebilecekmisin ? benim için senin verdiğin karar esastır ama benim inancım kalmadı bu evliliğe dedi
diğer yandan asıl sorun engelli olan kızkardeşim. benim evlenmem demek onun babamla ve dolayısı ile üvey anne ile kalması demek. ben bunu kesinlikle istemiyorum.zamanında o kadının bize yaptıklarını tekrar yapma ihtimali yüksek. sevgilim de haklı olarak bizimle yaşamasını istemiyor. babam ve sevgilim bu konuda beni anlamaktan çok uzaklar. ancak ben kızkardeşimi o kadının evine gönderdiğimde zaten mutlu olamayacağım. burada tıkandık...
şuanda karar vermem gereken konular için sizden fikir rica ediyorum. psikolog psikiyatriste de gidiyorum ancak çaresiz kaldım.
1- bu adamla evlenmeli miyim ? gelecekte mutsuz olma ihtimalim var mı ( babama olan tavrı yüzünden )
2- kızkardeşimin durumu ile ilgili olarak tavrım ne olmalı ? babam da sevgilim de babamla kalması gerektiğinde hemfikir ancak ben istemiyorum
3- kesinlikle hiçkimse ile evlenmemek bir çözüm mü ? hayatımı kardeşime adamak ? çünkü kolay kolay hiçbir erkek böyle bir sorumluluğu kabul etmeyecektir.
bu arada sevgilim ne olursa olsun benden vazgeçmeyeceğini beni çok sevdiğini vs söylüyor her fırsatta
fikirleriniz benim için çok çok önemli. desteklernizi rica ediyorum
mesajınız gerçekten çok duygulandırdı beni. gerçekten durumumu hissettiğiniz çok belli. kardeşim elbette ki beni bırakma sakın diyor ama bir yandan da mutlu olmamı istiyor. bu zamana kadar beni bu şekilde isteyen yüreğini açan kimse çıkmadı karşıma. açıkçası bundan sonra da çıkmaz diye düşünüyorum.Kardeşini asla bırakma! Ne olursa olsun bırakma.. Engelli diye değil, KARDEŞİN diye bırakma.. Sözüm ona bir el oğlu için asla yapma.. Al karşına konuş gerekirse.. Anlat içinden geçenleri.. Baban sana ne kadar haksızlık etmiş olursa olsun, hatta babandan nefret bile ediyor olsan dahi babanın gölgesini arkandan ayırma.. Sevgilin belki iyi biridir. Onun hakkında yorum yapamam.. Ama şimdiden babanın sözlerine zıt fikirler ortaya koyması hiç doğru değil.. Zira bu adam iki gün sonra babanın yaptıklarını senin başına kakıp, seni babandan da fazla incitebilir..
Seni gerçekten seven insan her yönünle bütünleyip sevebilendir. Eğer onda bu kocaman yüreği göremiyorsan evlenme.. Evlilik güzel olduğu kadar zor bunu sakın aklından çıkarma.. Bir de kardeşin.. Kelimeler boğazımda düğümleniyor.. Kim bilir o nasıl üzülüyordur onu bırakacağın için.. İçten içe belki sana belli etmeden.. Kim ne derse desin, eğer senin yerinde olsaydım beni kardeşim ile bir bütün olarak kabul edemeyecek bir adamla asla hayatımı birleştirmezdim.. Empati yapmaya çalışıyorum olmuyor.. Eşimin bir kardeşi olsaydı bakmak zorunda olduğu, emin ol ben ondan önce koşardım.. Ve rabbime binlerce şükür, eşimin de aynısını yapacağından eminim..
Kısaca demek istediğim, bekle.. Rabbim seni bütünüyle seven koca yürekli adamı karşına çıkarıncaya kadar bekle.. Ve kardeşine daha önce hiç sarılmadığın kadar sıkıca bir sarıl.. Huzuru yüreğinde hissedeceksin..