Sanki kayboldum

medine20 .!.:

Öncelikle şunu söyleyeyim aldatmayan erkek yoktur eğer bu kadar şans verdiyseniz de mecbur katlanacaksınız ve sizi siz olun kızınızı bir meslek sahibi olmadan evlendirmeyin çünkü bir kadın çalışmasa da elinde mesleği olması lazım böyle durumlarda kendi ayakları üstünde dura bilmesi için size gelince de evliliğnizi toparlamaya çalışın bu dünyada aşk sevgi diye birşey yok saygı vardır o saygıyı kaybetmiş ola bilirsiniz ama geri kazanmak da mümkün 2 çocuk var ortada eşinizle güzelce konuşun ben 21 yaşındayım eşimle bizde çok sorunlar yaşadık sizin yaşadığınız yarısı kadar değil ama oturduk konuştuk ben biraz rahat bıraktım kaybedilen saygıyı sevgiyi geri kazandık evlilik bu hep mutlu hep sevgi dolu olucak değil kavgalar da olur bizde sizin gibi her gün kavga ediyorduk ama şimdi çok şükür öyle gereksiz şeyler için kavgamız yok bak çok şükür 2 tane sağlıklı çocuğunuz var kendi sağlığınız da yerinde iyi kötü karnınız tok şükür etmek yerine insan daha da fazlasını istiyor

Genişletmek için tıkla...

Senben1994 .!.:

21 yaşında nasıl aklınız evliliğe çalışıyor bu devirde . Şahsen ben üniyi yeni bitirmiş ve daha hayatın çok başında görüyordum kendimi . Olan ne yazık ki çocuklara oluyor

Genişletmek için tıkla...

ikibebisannesi .!.:

Merhaba arkadaşlar siteyi ilk kez kullanıyorum ve bende bir şeyler yazmak istedim baştan başlasam çok uzun olacak direkt sorunuma girsem anlamasılmadan yargılanmaktan korkuyorum
Bismillah deyip kısım kısım anlatacağım
4 yıl önce uzun bir ilişkiden çıkıp bir ay sonra suan ki eşimle tanıştım henüz flört aşamasındayken tesadüfen eşimin annesi beni gördü ve daha ilk gördüğü andan itibaren güzel gelinim vs diye sevmeye başladı bende şaşkındım ama yine de hoşuma gitmişti çünkü bi önce ki ilişkimdeyken o kişinin ailesinden ne saygı ne de sevgi görmedim.
Daha sonra ( bu arada eşimle aynı iş yerinde çalışıyorduk ben sonradan girdim işe ) biz işteyken annesinin eşime attığı sesli mesajı dinletti eşim bana oğlum işte o kız ne kadar güzel çıtı pıtı işte bilmem burnu şöyle burası böyle vs iltifatlar ardından da kaçırma bu kızı konus ciddiyseniz gidelim isteyelim vs ben ilk duydum komiğime gitti eşim dedirtiyor bilerek sandım çünkü biz konuşmaya başlayalı bi hafta olmuş ?? Sonra numaramı almış eşimden iki hafta boyunca her gün ama hergün arandım kızım oğlum seni çok seviyor annenlerle konuş görüşelim vs bende diyorum ki işte ben daha tanımıyorum ailemi nasıl tanıştırayım twyzeycm filan olsun işte yüzük takılsın tanışırsınız vs bende ilk anneme açtım konuyu ((bu arada 25 yaşındaydım)) annem sen bilirsin ne dersen saygımız var dedi sonra da babama söylemis babamda gelsin tanışalım demiş tabi sadece eşimle tanışacaklar ilk etapta. Neyse tanıştılar sevdiler birbirlerini üzerine konuşuldu tam bir ayın sonunda isteme oldu.
İstemede ben yüzük vs istemedim zaten tam isteme gibi de olsun istemedim tanışma olsundı amacım ama kp sağolsun isteyiverdi beni orda
(( bu ara da bir konunun daha altını çizeceğim babam herhangi bir dine mensup değil ateist yani ve bu tür şeyleri de saçma bulup geriliyor)) üstüne bir de kuran okudu benim açımdan bir sakınca bende müslümanım olabilir saygı da duydum hatta ama orda bir gerginlik sezdim neyse ilk görüşme vs bir şey olmadı tabi. İki hafta sonra nişan alışverişine çıktık kp durumu da çok yoktu işiyle alakalı sıkıntı yaşıyordu o dönem bende yine salon vs tutulmasın bizim evde isteme nişan yapalım küçük düğünümüzü daha güzel yaparız hem durumlar toparlanır belki bizde birikim yaparz vs diyorum kendi kendi düşünüyorum ve kararımı söyledim nişan bizim evde olacak. Neyse alışverişteyiz tek bi mağazaya girdim sadece ve ilk denediğimi de çok beğendim Allah var kv sinirden köpürüyor açık bu çok açık her yeri görünüyor ( omzu açık omuzdan asagısı kollarım bileğime kadar ve diz hizamdan ayak bileğime kadar hayal tül )) çok gerildim fiyatına da bakmıştım o zaman 400 cv birşeydi eski sezonmus zaten hem ben sevdim hem de uygun diye seviniyordum. E öylemi peki sen ne istiyorsun dedim kapalı tuvalet dediğimiz renkli gelinlikler getiriyor bana bu arada okumadı yazması yok fiyat bilmiyor ( asagılmaam için söylemedim durum anlaşılsın diye belirttim bu arada ) bende kendinin seçtiklerinden bir tanesini seçtim bu olsun dedim almayacagını tahmin ettim çünkü 4k civarıydı. Çok beğendi bayıldı ay kuzum çok güzel filan esim sessizce fiyatını söyledi kulağına benim arkam dönük aynaya bakıyorum ama çaktırmadan da baktım yalan yok tepkisine gözlerini ayırdı hiiiii filan dedi başka bulalım filan yok ikna olmuyor en uygun benim beğendiğim. En son kp cıldırdı gelin ne istiyorsa o uzatmayın diye
Tabi benim istediğim alndı ama kolları hayal tülle terziye kapatıldı terzi erkek olduğu için ayrı sıkıntı tabi koluma değdi diye mağaza terketme filan neyse sonuç olarak beğendiğim şeyi aldığım için mutluyum. Onun dışında saç makyaj tanıdık ucuz kuaför rezalet tabi bir de akşamına kapıdan girer girmez insanların içinde yok diyemeyeceğim şekilde up uzun şalı taktı omzuma bütün gece suratım asık babam gözümün içine bakıyor ben en ufak bir şey belli etsem sıkıntı çıkacak belli ( bu arada bir dip not daha babamla çocukluğumdan beri anlaşamadım narsist bir ebeveyn ve hep kurban rolündeydi herkese açık görüşlü eşine ve çocuklarına aşırı baskıcı biriydi sorunlarımı hiç bir zaman anlatamadım baş edemeyip anlattığımda ve ya yardım istediğimde beceriksiz olmakla suçlandım ) bende yine beceriksiz yine yanlış seçimler yapan aptal çocuk olmaktan korkup sanırım babama sorun var diyemedim hatta boynuma sahte altın taktılar aileme göstermelik haberim takılırken kv kulağıma söylemesiyle oldu onda bile babam bana senin bulduğundan ne olacak der diye yine ses etmedim eşimin desen gözü bir beni görmüyor aklı havada gibi hep başka bir şeyle ilgileniyor başkasıyla sohbet foto çekinme vs. Sonunda ağlamadan günü kapattığım için kendimi tebrik edip yattım.
Sonrasında olaylar nasıl travmatik geliştiyse hatırlamıyorum inanın ara ara annemin nişan yaptık kaç hafta oldu daha gelmediler bir ay oldu daha gelmediler dediğini vs hatırlıyorum bende eşime söylüyorum tabi annem bana dedikçe niye gelmiyorlar konuş gelsinler gerginlik olmasın annem bozuluyor derken derken nişandan bir ay sonra geldi yine amacım küçük düşürmek değil ileride anlayacaksınız beni ama başıma en eski oyadan yemeni mi eşarp mı ondan 1600 lü yıllardan ama kesinlikle antika olmayan fincan takımı banyo lifi ve karışık kurabiyelerle geldi iki saat oturdu tek başına geldi bu arada sonra gitti ve yine haber yok bir daha kadından. Çok ta önemli değil zaten artık bende sevmeye başladım eşimi bu aralar da yaklaşık dört ay bitmek üzereydi işte ben bir tarih belirledim bak bu tarih çok güzel bu tarihte nikah yapalım belki bir daha denk gelmez bu tarih. Bana tamam dedi ama tarih yaklaşıyor ses yok eşim hadi gidip gün alalım ve ya evraklar neymiş bakalım nikah elbisesi bakalım yok ben söylüyorum canım maddi sıkıntılarım var onu bir çözeyim gidicez diye diye o güne bir hafta kala ben artık sormayı bırakmışken eşim aradı bir kaç önemsiz ve saçma bahaneler söylüyor ben diyorum ki bitmesini mi istiyorsun hayırda bilmiyorum nikahı ertelesek mi filan ben anlamaya çalışıyorum tartışırken telefonda annem odaya girdi ve annesi arayıp nişanı bozdu sen daha ne anlatıyorsun ona diye çıkışınca bana şok geçirdim yüzüne kapadım ve nişan bozuldu. Bende artık geri dönerse beni barışmaktan alıkoysunlar diye rahatsız olduğum nişan alışverişi işte sahte takı vs ne varsa aileme anlattım. Sonra bana bir şey geldi artık salaklıkmı dersiniz hırs mı bilmiyorum ama benim hissettiğim haksızlığa uğramıştım ve bu konuyla baş edemiyordum eşimi aradım buluştuk ve konuştuk aslında çözülmeyecek bir şey olmadığını anladım ve barışmak istediğimi söyledim o da hemen kabul etti zaten o da pişmalık yaşamış. Ben aileme söyleyemedim utancımdan , en azından eşim ailesiyle görüşsün bu sefer erkek tarafı ara yolu bulsun onlar adım atsın çünkü bizim tarafta nişan bozmalık bir durum yok ? Annesi asla yanaşmıyor. Bir gün elele gittik eşim dedi ki anne biz evleneceğiz sen istesen de istemesen de evleneceğiz ama biz senin de rızan olsun istiyoruz dedi kadın yok dedi. Öyle mi öyle ben anneme söyledim ben evleneceğim onunla diye o da onun ailesi bir şey yapmıyorsa bende yapmam dedi ve yapmadılar da ne onun ailesi ne benim ailem nikahıma gelmeden evlendik biz.
Daha sonra bir kez regl olup hamile kaldım isteyerek hamiel kaldığımı öğrenince de küçük bir alanda düğün gibi parti yaptık istemaksat içimizde kalmasın ben gelinlik o damatlık giydi pasta kesme vs bu sefer benim ailem geldi onun ailesi yine gelmedi düğün çıkışı ellerini öpmeye gittik çeyrek taktılar benim ailemde çeyrek taktı gülüyorum ama komik bence beklentim yoktu da çeyrek o zaman 700 tl filandı komiğime gitti işte hatta sevindim bile düşündükleri için ok yine sorun yok. Eşyalı eve çıkmıştık zaten hamileliğim ilerleyince ordan cıkıp yavaş yavaş eşya alalım dedik öyle de oldu yarısı yardımdan yarısı ikinci el sadece yatak odam yeniydi. Tv bile yoktu daha yeni alındı kaç sene oldu h sıkıntı etmedim hiç bir zaman eşyaya değer vermedim mutluluk kaynağım para olmadı kimseyi maddiyatla ölçmedim bu yüzden de bana hep kv en az bir kere de olsa kendi kullandığı halı perde vs verdi ben de aldım kullandım onlara para dökecek durumda değildim bebeğimin geleceği daha önemliydi bana göre hala da öyle tabi. Daha sonra erken doğum yaptım eşimin bir yalanını yakaladım ameliyatım bitip eve geçtiğim gün ağrılarım var yürüyemiyorum bebeğim küvezde eşim dört aydır kira ödemiyormuş ve doğum yaptıktan üç gün sonra işten kovuldu. Bana eşim bakıyor kaynanam gündüz bir kere geldi çorba yaptı gitti annemde misafir gibi iki kere gündüz geldi gitti kalmadılar yanımda en çok anneme kargınım kv ile karşılaşmak istememiş sebebe bak çocuk doğurdum ama bende onun çocuğuydum ve çocuğum küvezdw bir kez kokusunu bile çekmeden aldılar onu benden şefkate ihtiyacım vardı 15 gün kaldı küvezde ilk 10 gün hiç temas kuramadım süt sağ dediler beceremedim on gün sonra hastane de emzir dediler beceremedim eve geldim gösteren olmadı telefondan baka baka öğrenmeye çalıştım yapamadım ve arkadaş önerisiyle mamaya başladım daha bebeğim bir aylıkken çünkü hep açtı memeyi tutamıyordu ben beceremiyorum annem görüp gülüyor öyle mi tutulur diye ama yardım yok. Ama eşim resmen ikinci annesiydi benle birlikte dönüşümlü uyuyup uyanırdı bir o bir ben alt değişme ondaydı vs derken işte buldu zaten düzen kurduk derken beneğim iki buçuk aylıkken bizim de birinci yıl dönümüz gece bana sürpriz yaptı kutladık ertesi sabah uyandım kızımla babası uyuyor eşime mesaj geldi “” bu basımdan asagı kaynar sulr döküldü ama fevri davranmadım ve aynı eşinmiş gibi cevap vermeye kalktım ne oldu vs derken karşı taraf çok güzelsinizzzz bizim de bebeğimiz olsun vs görünce bende kayışlar koptu hayatım boyunca o kadar güç hissetmemiştim uyuyan eşime öyle bir tokat attım ki asla onaylamıyorum bunu yapmamam gerekiyordu ama cinnet halindeydim sonradan düşününce hiç biri bilinçli değildi annemi aradım hemen gelmesini söyledim o da hemen geldi zaten o sırada eşimle konuşuyorum işte kim bu bu ne demek oluyor falan bilmiyorum tanımıyorum sonra işte iş yerinden biri bana kafayı taktı vs bunları anlatıyor inanmıyorum tabi ki anneme kızımı alıp gitmesini söyledim gitti kaldık eşim ben benim kız kardeşim soruyorum cevaplıyor en son işte boşluktaydım dedi maddi manevi zorluklar yaşadıklarımız bir anda oldu hiç bir fiziksel bir şey olmadı açıklamalarını duyunca daha delirdim üzerine yürüdüm telefonu duvara fırlattım kırıldı zaten direkt sonra da evden kovdum. Tabi ki de basımı alıp anneme gitmeyeceğim diyorum kendi kendime o gidecek burası benimde evim diyorum telkinliuoruö kendimi aptal değilim ben bu iş bitti diyorum filan o gün akşama kadar ağladım uyudum derken kuzumu özledim ve anneme gittim ama eşim asla eve giremez tüm anahtarlar bende zaten cesaret edemezdi benim o durumumdan sonra. Annemlere gidince annemden de şefkat görünce dayanamadım o gün orda kaldım sonra eve gittim bir hafta başka arkadaşımla kaldım çocuklu tabi ki sonra tekrar annemlerle bir hafta daha kaldım bu süreçte çok düşündüm eşimde her gün kapımda yattı her gün çiçekler özürler filan normalde asla kanmam bu tarz duygusal şeylere aldatma en kırmızı çizgimdi hep. Ama ben bebekle ne yapacağım çalışsam ne kira ne fatura ne bakıcı parası verebileceğim çocuğuma bakacak kimse yok annem babam bir yere kadar bakar anladım onların evi de hep gürültü kavga tabi bende çocuğum öyle bir ortamda yetişip benim gibi bastırılmış olmasın istedim çok düşündüm ağladım çıkar yol bulamadım ve kolay olanı seçip eşimle barıştım. Bir hafta konuşmadık ama aynı evin içindeyiz bir süre sonra aramızda sıcaklık oldu ben de artık affettin dedim kendi kendime surat yapsan uzak olsan ne olacak sen o çizgiyi bozdun bir kere dedim zaten de kendime itiraf edemesem de özlemiştim onu. Beraber olduk korunuyordum ama ondan da hamile kaldım bu sefer çöktüm resmen psikolojim bozuldu kürtaj olsam vicdanım el vermiyor doğursam yine hem doğan çocuğa hem doğacak çocuğa hem de bana yazık derken annelik ve dini değerlerim daha baskın geldi ve doğurmaya karar verdim. Bu süreçte bir sıkıntı yaşamadım eşimle hep yanımda ve ilgiliydi aynı ilk zamanlar gibi asla yoruldum demiyordu işe gidip eve gelince çocukla o ilgileniyor yatana kadar bende kendime vakit ayırıyordum hep zaten çocuk uyuyunca da dörtlü ve ya kalabalık arkadaş akraba çağırıp oturuyorduk doğum yaklaşınca (1+1 dairede oturuyorduk ) daha büyük bir eve geçtik eşimin işi güzel kızım büyüyor bir de oğlum Olacak yakında yeni evimdeyim derken bu bebeğimde erken doğdu bu bebeğim de küvezde kaldı travmalarım tetiklenmiş olacak ki eşimle sebepsiz kötüyüz benden kaynaklı bu sefer annem ilk çocuğum da yaptığını yapmadı ve bir hafta yanımda kaldı bebeğim eve gelince de destek oldu sağolsun gitti kendi içimde eşimle hala kötüyüm ama yansıtmak istemiyorum çünkü sorunun benden kaynaklandığını düşünüyorum geçmişte yaşadıklarımı unutup yeni sayfa açtım ya ondan unutmadım da işte aptallık. Bebeğim 15 günlükken eşimle tartıştık ben boşanmak istediğimi ama başka çarem olmadığı için burada olduğumu artık ona eşlik yapmayacağımı kendisi de çocuklarına babalık yapacaksa benden bir şey beklemeden o zaman bu evliliği çocuklar büyüyene kadar kâğıt üstünde yürütebileceğimi söyledim cevap vermedi tamam demedi hayır da demedi öyle kaldı o gece oğlumla çocuk odasındayım eşim kızımızla yatak odasında o gece deprem oldu çok büyük korkunctu sadece bebeğime sarılıp dua etmiştim eşim kuzumu alıp yanımıza geldi sadece dördümüz varız ışık yok bağırmalar çığlıklar şimşekler çatırdama sesi değişik bir patlama sesleri var küçük bebeğim hala uyuyor kızım da sakince durmuş öyle bakıyordu bebekler kucağımızda sarılıp helalleşiyoruz farkında değiliz depremin şoktayız. Çok çok şükür evlatlarımı bana bağışladığı için Allah’ıma. Evimiz yıkılmadı bir akraba bizi ordan aldı arabanın içinde üç bebek bir lohusa bir yeni anne onun bebeği de beş aylık herkes tuhaf ağlıyor ben duruyorum öyle korku yok endişe yok değişik neyse çok dağıldı konu. O gece öyle kurtulduk sonra ki süreçti dört gün deprem bölgesinde bir sığınma alanında sonra yardım tırından birine binerek başka bir şehire gittik oralarda da süründük bir ay kadar ev tuttuk düzen derken sanki geçmişte bir şey olmamış gibiydi. Sonra ordan da başka bir şehire daha uzak ailelerimizden eşimin akrabası olan bir ile gittik her yer her yere o kadar uzak ki eşim işe gittiğinde sadece geceleri görüyorum iki bebekle izin gününde gezmesi filan aşırı sıkıntı tek otobüs yok çünkü biz de de o sabır. Esmin akrabasının eşi gelip gidiyordu onun çevresi benimde çevrem oldu ama o varsa varlar yoksa yine yalnızım bunaldım konuşacak kimsem yok son olaydan dolayı ailem bana gitme kal demedikleri için kırgınım onlara da anlatamıyorum depremden sonra da bazı korgınlıklarım oldu tabi ama dile getirmedim yapayalnızım sadece eşim var o da işten gelip tv karşısında ya da telefonla uğraşıyor hadi film izleyelim diyorum filmin jeneriği bitmeden uyuyakalıyor. Kapatıp yatıyorum. Sonra tartışma çıktı bu sebepten dedim ki sen az da olsa evden uzaksın başka insanlarla görüşüyorsun kafan dağılıyor dedim ben keyfimden mi işe gidiyorum sizin için gidiyorum ben ne yapabilirim arkadaşın yoksa vs dedi çok üzüldüm sonra sonra evde olduğu günler pazara gitmeye başladım başladım derken ilk gidişim de o çocuklarla evde sabah 8 ben çıktım erken gidip geleyim kahvaltı yapalım diye daha pazara varmadan aradı nerdesin nerde kaldın vs daha yirmi dk olmuş ve yürüyerek gidip geliyorum alacaklarımı yarım yamalak alıp geliyorum kollarımda derman kalmadı arıyor açamıyorum üst üste arıyor ama durdum poşetleri yere bıraktım açtım noldu dedim kızın (19 aylık) bir türlü uyumama izin vermiyor kanepe de uzanıyorum suratıma vuruyor dedi şok oldum ne ???? Geliyorum dedim olabildiğince hızlı gittim hala işte güzel bir gün geçirelim derdindeyim kahvaltı hazırlıyorum ama içim huzursuz ya yine bir şeyden gerginlik çıkarsa diye. Neyse hazırladım oturduk küçük olan ek gıda sürecinde ben onu besliyorum eşimde büyük olanı kzıım hızlıca ağzına alıp çiğnemeden yuttuğu için ve kahvaltı biraz geciktiği için acıkmış olacak ki art arda babasından yumurta istiyor o da demez mi kızım ben sana sürekli veremem ki ben de açım diye bir şok daha ben yerde yiyorduk tepsiyi aldım mutfağa götürüp attım kıxıma da ayrı yapıp yedirdim o arada hiç konuşmuyorum ama ben ne dedim ki uykusuzum açım gerildim dedi çocukları başka odaya bırakıp gittim eşyalarımı topluyorum biz gidiyoruz dedim gidemezsin dedi gidicem dedim şimdi bırakmazsan işe gittiğinde gizli gizli giderim dedim öldürürüm sizi dedi ben bir daha sok korktum cinnet anını az çok biliyorum korktum peki dedim beni yanında ancak bu şekilde tutabilirdin onu da söyledin aferin dedim

Genişletmek için tıkla...

ikibebisannesi .!.:

Sonra aramız düzelmiş gibi yaptım ve çok bunaldıgıöı ailemin yanına gitmek istediğimi söyleyerek ikna ettim gittim oradayken aradım sürekli buraya taşınalım burda kendimi daha iyi hissederim dedim sana da sarmam beraber mutlu oluruz diye kabul etmedi tekrar gittim yanına boşanmak istediğimi söyledim oda düşüneceğini söyleyip yanımdan gitti ve yarım saat sonra arayıp kabul ettiğini hazırlan adliyeye gidiyoruz dedi hazırlandım gittik anlaşmalı dilekçe verdik eve geldik konuşuyoruz sorunlarımızı vs geçmişte nişanlıyken nişanı neden attıklarını yeni öğrendim mesela borcum varmış o yüzdenmiş yersen sonra ailesi bziizmle oturun kirayı siz ödeyin demiş o şartla evlenmene izin veririm demiş falan neyse çokta önemli değil. Geceye kadar konuştuk onun üzerine gitme saati yaklaşınca bir şey oldu ve yine bir aptallık edip onunla beraber oldum sonra da otobüse bindirirlen seni çok seviyorum git kafanı dinle iyi düşün falan dedi gönderdi beni. Daha ilk haftadan aramamaya çocukları görmemeye başladı bana düşün demiştin dedim ben artık yoruldum falan dedi sadece çocuklar için konuşalım dedi tamam dedim ama hiç aramıyor yani bir ihtiyaç var mı sormuyor o kadar çirkefleşti ki anlatamam dört ayda bir 132 lira ilaç parası 1000 tllik bez aldı iki bebemde bez kullanıyor ailemin ve çevrenin yardımı bi de deprem bölgesi olduğu için belediye vs idare ettim beş ay geçti böyle bu aralarda çocukları bir kaç kez görüntülü aradığında benimle cinsel içerikli konuşmak istemişti ama konuşmamıştık bir kez çocukları görmeye geldiğinde beni barışmaya ikna etti tamam dedim eşyalarını toplayıp gelecekti güya bir hafta haber alamadım sonunda da ben vazgeçtim cevabını aldım yine hayal kırıklığına uğradım. Ailem maddi manevi destek oldular evet hatta babamla 28 yılın acısını cıkarırcasına yakınlaştık hep özendiğim o baba kız ilişkisine döndü ilişkimiz ama ben onların çocuğuyum benim çocuklarımın babası var hayattalar benim de artık onlardan bir şey istemek ağırıma gitti bir kere de ben yokken kardeşimin kozuna bağırdığını görünce eşimi aradım oda heyecanlı heyecanlıydı telefonda terfi aldığını çok mutlu vs anlatıyordu bana ben ağlıyordum ama bilmiyordu çünkü hiç dinlemedi anlattı bende cpl sevindim dedim aricam seni dedi kapattı aramadı bende artık herşey netleşsin umutlanmayayım artık diyerek kızımı alıp gittim amacım tüm eşyalarımı toplayıp kişisel iletişimi kesmekti olmadı barışmak istedik karşılıklı ve bol tartışmalı üç gün geçirdik sadece koyafetini aldı tüm eşyalarımızı orda bıraktık istifasını verdi geldi benimle büyük fedakarlık yaptı bana göre ama Suan memnun daha fazla kazanıyor konteyner da kalıyor kirası yok suanlık maddi olarak iyiyiz ama aşk yok sevgi yok saygı zaten bitik babalarını günde bir saat zor gören çocuklar her gün en az bir kez ağlayan anne görmek hafta da bir büyük kavga o evlendiğimizde beri kendini 10000 ileri taşıdı ben başlangıçtan da kötü durumdayım. Yine bitse ailemden destek alamam çalışmıyorum param yok birikimim yok ortak birikim var ama her kavga da onlar benim ben aldım sana eğer bitecekse aldığım telefona kadar geri alırım diyor bir kez herseyi göze alarak bitsin dediğim de o zaman velayetlerini de bana vereceksin demişti bende kabul etmiştim sonra da bana zorla kâğıt imzalatmaya kalktı işte çocuklarımı sadece onun izin verdiğinde görebileyim diye yapmadım tabi ki intihar etmeye kalktım olmadı sadece çocuklarımı düşünüyorum şuan kendimi de değil biz ne beraberken ne bende kalsalar ne de eşimde kalsalar psikolojik olarak çok yıpranacaklar ben suan alttan alma evresine geçtim bir aydır çalışmak istedim kendim birikim yapim biterse yine kimseye olmayayım diye kimse çocuklarıma bakmak istemedi yorgunum dedim eşim annem babam arkadaşım kardeşim destek olmadı bana boğuluyorum dedim duymadılar şimdi boşverdim kendimi hayatımı onlara adamaya karar verdim şu akar yolunu bulur elbet ama ben mecbur hissediyorum kendimi dün çocuk gelişimiyle alakalı bir şey ararken denk geldi burası gece on bir den burdayım insanların sorunlarını okudum cevapları okudum belki benimde göremediğim yerler vardır belki benim aklıma gelmeyen gelir size bilmiyorum neden bu kadar uzun anlatıp detaya girdim kimseye anlatamadığım için belki okuduysan hakkını helal et teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

562450 .!.:

Başaramadım.
O kadar gereksiz detay vardı ki konu sahibini bilemem ama ben kesin kayboldum

Genişletmek için tıkla...