Nişanlımla Yaşadığım Saçma Sorun

Güncelleme: Yorum yapan herkese teşekkür ederim hanımlar. Gereksiz kapris yaptığımı fark ettim gerçekten. Bu geleneği sorunsuz atlattık Onların belirlediği günde gittik ve güzel geçti, aileler mutlu oldu. Bizim için de kötü geçmedi açıkçası. İyi ki konu açmışım burada yorumlar çok faydalı oldu teşekkür ediyorum hepinize

Hepinize merhaba hanımlar.

İnsan kendi kendine düşünürken bazen saçma detaylara takılıp kalıyor. Belki bana farklı bakış açıları sağlarsınız diye konu açmak istedim. Ama sanırım biraz uzun oldu.

Oldukça uzun süren sevgililik dönemi sonucunda 2 ay önce nişanlandık. Nişan hazırlıkları döneminde ikimizin ailesi de saçma sorunlar çıkararak bizi biraz zor durumda bıraktı. Bir şekilde o günü mutlu olarak atlattık (yani bence öyleydi) Ben bohça, takı vs. olayları olmasın istedim ama ailelerin ısrarıyla her şey usulüne göre yapılmış oldu. Bana göre oldukça gereksiz masraflara girdi her iki taraf da. Ancak kimseye laf dinletemedim ve pes ettim. Özellikle kendi annemin baskıcı olması ve her şey en iyisinden olsun baskıları beni yıldırdı.

Nişan sonrasında damat tarafını ziyaret etmemizi gerektiren bir adet varmış. Nişanlıma ilginç eşyalardan oluşan bohçalar hazırladı annem. Deri ev terliği falan aldık adam evde çorap bile giymiyor ayağına. Neyse, gelenekmiş... Şimdi bu saçma sapan eşyaları alıp damat evine götüreceğiz ama başaramıyoruz resmen. Oldukça yaşlı bir akrabalarının vefatı sebebiyle kırkının çıkmasını beklememizi söylediler. Şimdi de annesi işe girmiş ve hafta içi günlerde gitmemizi istemiyormuş. Ben de pazar günleri şehir dışına çıkıyorum sebebi de nişanlımın ailesiyle değil şehir dışında yaşaması. Sadece cumartesi akşamı ve pazar günü tatil yapabiliyorum, onu da nişanlımla birlikte geçirmek istiyorum. Nişanlıma cuma günü yapabilirsek daha iyi olacağını birlikte geçirdiğimiz kısıtlı vakti bu saçma adete harcamak istemediğimi söyledim. Kendisi bana hak verse de annesinin istediğinin olması konusunda diretti ve pazar günü olsun dedi.

Bu saçma olay yüzünden tartıştık. İkimize de zorla yaptırdıkları adetlere katlandığımızı ama en azından bunlar üzerinde söz hakkımız olması gerektiğini, gününe ikimizin karar verebileceğini söyledim. O da annesinin çok anlayışlı ve tatlı bir insan olduğunu kendisini zor durumda bırakmamak için onun dediğini yapmamız gerektiğini söyledi. Sonrasında sinirlenip olayı uzattım sanırım. Bir saat sonra yaptığımın gereksiz olduğuna karar verdim. Zaten kimse benim ne istediğimle ilgilenmiyor diye düşündüm niye boşuna sorun çıkarıyorum. Pazar günü gidelim bari bu adet yapılmış olsun kurtulayım.

Nişanlımdan özür diledim ve pazar günü yapabiliriz dedim. O da özür diledi, annesiyle tekrar konuşup cuma gününe ikna etmeye çalışacağını ama olmazsa pazar olacağını söyledi. Tamam dedim. Sonrasında oldukça güzel bir haftasonu geçirdik. Arkadaşlarımızla buluştuk, baş başa yemeğe çıktık, gezdik vs.

Bugün annesiyle konuşmuş ve annesi asla cuma olmaz demiş. Sanırım annesinin fikir değiştireceğini düşünüyordu. Onu ikna edemeyince bana patladı. Annesinin de benim de mutluluğu hak etmediğimizi, onu arada bıraktığımızı, bundan sonra her şeyin onun istediği gibi olacağını söyledi. Her iki tarafı da cezalandırmak için bizi zor durumda bırakacak bir gün seçti. Sonrasında nişan günü olan olaylara kadar konu açtı. Neden o gün annen böyle yaptı, sen neden şunu dedin vs.

Ben zaten pazar gününe tamam demiştim ve özür dilemiştim. Sonra güzel bir haftasonu geçirmiştik. İş yerinde normal normal çalışırken telefonuma mesaj yağmaya başladı, bi anda bana patladı adam. Ben ne yaptım anlayamıyorum. Belirlediği yeni güne benim ailem de onun ailesi de tamam dedi üstelik. Yine de suçlamaları bitmiyor.

Bunca yıldır sevgiliyiz daha önce aramızda hiç ayrılık muhabbeti geçmemişti. Geçen ay tartışırken bi anda nişanı atacağını söyledi. Çok şaşırdım. Biz ayrılığı seçenek olarak görmemiştik bunca sene ve hiç konusunu açmamıştık. Üstüne bugün çıkardığı sorunlar da eklenince nişan, evlilik olaylarından korktuğunu artık evlenmekten vazgeçtiğini düşünmeye başladım. Sanırım ayrılmak istiyor. Kaç kere elim gitti "ayrılmak istiyorsan açık açık söyle sorun çıkarmana gerek yok böyle" yazayım diye ama alacağım cevaptan korktum.

Sizce ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım? Çok mutsuzum böyle ufak şeyler için böyle büyük tartışmalar yaşıyoruz. Bi taraftan da şöyle düşünüyorum: yıllardır evlenemedik belki de hayırlısı bu ne bileyim. İnsanları görüyorum ne güzel hızlıca ilerliyor tüm işleri. Biz böyle kaldık sanki olmaması gerekiyor gibi. Çok üzgünüm.

Bi sure bayagi sessiz kalin msjlara sakinken konusalim diyin kendinizi tutun cevap vermeyin hala sonrasinda ayrilik diyorsa yol verin acaba
Acaba biride çıkıp benim kinam sözüm nisanim düğünüm harika gecti yazacak mi

Adam zaten biriktiriyormuş,hep icine atiyormus..
Nisandir,adettir derken iyice stres olmuş.
Artık dolunca da yılların birikimi saçılmış ortalığa.

SayYouLoveMe .!.:

Adam zaten biriktiriyormuş,hep icine atiyormus..
Nisandir,adettir derken iyice stres olmuş.
Artık dolunca da yılların birikimi saçılmış ortalığa.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız gerçekten. Sanırım o sessiz kaldıkça üstüne gittik farkında olmadan, tepki vermediği için de anlayamadık. Keşke içine atmak yerine oturup konuşsaydı benimle.

Bana pazar olmasın olayı kapris geldi.
Bir tek cumartesi akşam ve pazarım var, nişanlım için şehirdışına gidiyorum demişisniz.
1 haftacık gitmeseniz bir şey olmazdı bence.
Evet sizin gününüz ama annesi haftaiçi çalışıyorsa ne yapsın?Cuma nasıl izin alsın?
Böyle şeylere takıla takıla insanlar mutsuz ediyor kendini.
Benim aklıma direkt pazar günü yapmak gelirdi.

Bana Diyor Nau Nau .!.:

Bana pazar olmasın olayı kapris geldi.
Bir tek cumartesi akşam ve pazarım var, nişanlım için şehirdışına gidiyorum demişisniz.
1 haftacık gitmeseniz bir şey olmazdı bence.
Evet sizin gününüz ama annesi haftaiçi çalışıyorsa ne yapsın?Cuma nasıl izin alsın?
Böyle şeylere takıla takıla insanlar mutsuz ediyor kendini.
Benim aklıma direkt pazar günü yapmak gelirdi.

Genişletmek için tıkla...

Keşke dediğiniz gibi yapsaydım. Ben de bugün olan tartışmadan sonra düşününce iyice pişman oldum. Sanki pazar günü olsa ölecek miyim niye o kadar direttim hüff. Kendi kendimi mutsuz ettim resmen.

Annwyl .!.:

Annesinin de benim de mutluluğu hak etmediğimizi, onu arada bıraktığımızı, bundan sonra her şeyin onun istediği gibi olacağını söyledi. Her iki tarafı da cezalandırmak için bizi zor durumda bırakacak bir gün seçti. Sonrasında nişan günü olan olaylara kadar konu açtı. Neden o gün annen böyle yaptı, sen neden şunu dedin vs.

Genişletmek için tıkla...

Fragman bu, sahsen filme hic bakmayin. Iki taraf da ailelere karsi daha söz hakkina sahip degil. Bunun stresini her zaman yasarsiniz böyle ve onun da tepkisi ortada

Yıllardır peşimizi bırakmayan ve büyüklerimizin takmış olduğu gelenek görenekler yüzünden tartışmalar da büyüyor insan stres oluyor, resti çekip sadece düğün yapmak istediğinizi, diğer geleneklerle ilgilenmediğinizi söyleseniz olmaz mı?

Bir haftacık nişanlınızla az vakit geçirseni, ne olurdu da başta Pazar olmasın diye sorun çıkarıyorsunuz?
Annesi Cuma çalışıyorsa nasıl gidecektiniz?
Özür dileyip tatlıya bağladıktan sonra annesine cuma gününden bahsetmesine gerek kalmadığını söyleseydiniz nişanlınızına. Bir umut yine Cuma olsun diye beklediniz mi yani?

Ailenizin baskıcı olduğundan bahsetmişsiniz, sizde biraz herşey sadece benim istediğim gibi olsun kafasındasınız gibi geldi bana. Eğer öyleyse patlar zaten öyle şeyler bir yerde.

Annwyl .!.:

Keşke dediğiniz gibi yapsaydım. Ben de bugün olan tartışmadan sonra düşününce iyice pişman oldum. Sanki pazar günü olsa ölecek miyim niye o kadar direttim hüff. Kendi kendimi mutsuz ettim resmen.

Genişletmek için tıkla...

Biraz sessiz kalın. Ya da ben dili ile iletişim en iyisidir. Gurur yapmayın bence. Belli ki birbirinizi seviyorsunuz.
Bu davranışının sizde oluşturduğu duyguları anlatan bir mesaj atın.
Onu da önemsediğinizi ve üzmek istemediğinizi belirten.

Annwyl .!.:

Hepinize merhaba hanımlar.

İnsan kendi kendine düşünürken bazen saçma detaylara takılıp kalıyor. Belki bana farklı bakış açıları sağlarsınız diye konu açmak istedim. Ama sanırım biraz uzun oldu.

Oldukça uzun süren sevgililik dönemi sonucunda 2 ay önce nişanlandık. Nişan hazırlıkları döneminde ikimizin ailesi de saçma sorunlar çıkararak bizi biraz zor durumda bıraktı. Bir şekilde o günü mutlu olarak atlattık (yani bence öyleydi) Ben bohça, takı vs. olayları olmasın istedim ama ailelerin ısrarıyla her şey usulüne göre yapılmış oldu. Bana göre oldukça gereksiz masraflara girdi her iki taraf da. Ancak kimseye laf dinletemedim ve pes ettim. Özellikle kendi annemin baskıcı olması ve her şey en iyisinden olsun baskıları beni yıldırdı.

Nişan sonrasında damat tarafını ziyaret etmemizi gerektiren bir adet varmış. Nişanlıma ilginç eşyalardan oluşan bohçalar hazırladı annem. Deri ev terliği falan aldık adam evde çorap bile giymiyor ayağına. Neyse, gelenekmiş... Şimdi bu saçma sapan eşyaları alıp damat evine götüreceğiz ama başaramıyoruz resmen. Oldukça yaşlı bir akrabalarının vefatı sebebiyle kırkının çıkmasını beklememizi söylediler. Şimdi de annesi işe girmiş ve hafta içi günlerde gitmemizi istemiyormuş. Ben de pazar günleri şehir dışına çıkıyorum sebebi de nişanlımın ailesiyle değil şehir dışında yaşaması. Sadece cumartesi akşamı ve pazar günü tatil yapabiliyorum, onu da nişanlımla birlikte geçirmek istiyorum. Nişanlıma cuma günü yapabilirsek daha iyi olacağını birlikte geçirdiğimiz kısıtlı vakti bu saçma adete harcamak istemediğimi söyledim. Kendisi bana hak verse de annesinin istediğinin olması konusunda diretti ve pazar günü olsun dedi.

Bu saçma olay yüzünden tartıştık. İkimize de zorla yaptırdıkları adetlere katlandığımızı ama en azından bunlar üzerinde söz hakkımız olması gerektiğini, gününe ikimizin karar verebileceğini söyledim. O da annesinin çok anlayışlı ve tatlı bir insan olduğunu kendisini zor durumda bırakmamak için onun dediğini yapmamız gerektiğini söyledi. Sonrasında sinirlenip olayı uzattım sanırım. Bir saat sonra yaptığımın gereksiz olduğuna karar verdim. Zaten kimse benim ne istediğimle ilgilenmiyor diye düşündüm niye boşuna sorun çıkarıyorum. Pazar günü gidelim bari bu adet yapılmış olsun kurtulayım.

Nişanlımdan özür diledim ve pazar günü yapabiliriz dedim. O da özür diledi, annesiyle tekrar konuşup cuma gününe ikna etmeye çalışacağını ama olmazsa pazar olacağını söyledi. Tamam dedim. Sonrasında oldukça güzel bir haftasonu geçirdik. Arkadaşlarımızla buluştuk, baş başa yemeğe çıktık, gezdik vs.

Bugün annesiyle konuşmuş ve annesi asla cuma olmaz demiş. Sanırım annesinin fikir değiştireceğini düşünüyordu. Onu ikna edemeyince bana patladı. Annesinin de benim de mutluluğu hak etmediğimizi, onu arada bıraktığımızı, bundan sonra her şeyin onun istediği gibi olacağını söyledi. Her iki tarafı da cezalandırmak için bizi zor durumda bırakacak bir gün seçti. Sonrasında nişan günü olan olaylara kadar konu açtı. Neden o gün annen böyle yaptı, sen neden şunu dedin vs.

Ben zaten pazar gününe tamam demiştim ve özür dilemiştim. Sonra güzel bir haftasonu geçirmiştik. İş yerinde normal normal çalışırken telefonuma mesaj yağmaya başladı, bi anda bana patladı adam. Ben ne yaptım anlayamıyorum. Belirlediği yeni güne benim ailem de onun ailesi de tamam dedi üstelik. Yine de suçlamaları bitmiyor.

Bunca yıldır sevgiliyiz daha önce aramızda hiç ayrılık muhabbeti geçmemişti. Geçen ay tartışırken bi anda nişanı atacağını söyledi. Çok şaşırdım. Biz ayrılığı seçenek olarak görmemiştik bunca sene ve hiç konusunu açmamıştık. Üstüne bugün çıkardığı sorunlar da eklenince nişan, evlilik olaylarından korktuğunu artık evlenmekten vazgeçtiğini düşünmeye başladım. Sanırım ayrılmak istiyor. Kaç kere elim gitti "ayrılmak istiyorsan açık açık söyle sorun çıkarmana gerek yok böyle" yazayım diye ama alacağım cevaptan korktum.

Sizce ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım? Çok mutsuzum böyle ufak şeyler için böyle büyük tartışmalar yaşıyoruz. Bi taraftan da şöyle düşünüyorum: yıllardır evlenemedik belki de hayırlısı bu ne bileyim. İnsanları görüyorum ne güzel hızlıca ilerliyor tüm işleri. Biz böyle kaldık sanki olmaması gerekiyor gibi. Çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Haftaiçi iş çıkışı olacak iş değil zaten, bir haftasonunu da buna ayırın ne olacak ki anlamadım kaprisinizin sebebini. Biraz üstüne gitmeyin biraz sakinleşsin her iki taraf düzelir. Olur böyle gerginlikler bu süreçte

Tahin Helva .!.:

Bir haftacık nişanlınızla az vakit geçirseni, ne olurdu da başta Pazar olmasın diye sorun çıkarıyorsunuz?
Annesi Cuma çalışıyorsa nasıl gidecektiniz?
Özür dileyip tatlıya bağladıktan sonra annesine Cuma ile ilgili birşey söylemesine gerek kalmadığını söyleseydiniz nişanlınızına. Bir umut yine Cuma olsun diye beklediniz mi yani?

Ailenizin baskıcı olduğundan bahsetmişsiniz, sizde biraz herşey sadece benim istediğim gibi olsun kafasındasınız gibi geldi bana. Eğer öyleyse patlar zaten öyle şeyler bir yerde.

Genişletmek için tıkla...

Haklınız, o kısmı eksik yazmışım. Dediğiniz gibi cuma gününü iptal edelim sormana bile gerek yok diye söyledim. Kendisi ısrar etti bizim için böylesi daha iyi olur şansımı tekrar bi deneyeyim diye. Yoksa ben annesiyle konuşsun diye göndermemiştim konu kapansın istedim sadece.

Yani çalışan bir insanın cuma günü koştur koştur işten gelip misafir ağırlaması çok zor.

Pazar istemiş kadın haklı

Sizde bir hafta sonu görüşmeyeydiniz

Bu patlamalar birikimdir. Sizin diretmeniz ve annesinin üstelemesi tuz biber olmuş gibi .

bazen hayat istediğiniz gibi gitmez.

Empati yapsaydınız keşke .

açık açık konuşun eş adayıyla

Annwyl .!.:

Hepinize merhaba hanımlar.

İnsan kendi kendine düşünürken bazen saçma detaylara takılıp kalıyor. Belki bana farklı bakış açıları sağlarsınız diye konu açmak istedim. Ama sanırım biraz uzun oldu.

Oldukça uzun süren sevgililik dönemi sonucunda 2 ay önce nişanlandık. Nişan hazırlıkları döneminde ikimizin ailesi de saçma sorunlar çıkararak bizi biraz zor durumda bıraktı. Bir şekilde o günü mutlu olarak atlattık (yani bence öyleydi) Ben bohça, takı vs. olayları olmasın istedim ama ailelerin ısrarıyla her şey usulüne göre yapılmış oldu. Bana göre oldukça gereksiz masraflara girdi her iki taraf da. Ancak kimseye laf dinletemedim ve pes ettim. Özellikle kendi annemin baskıcı olması ve her şey en iyisinden olsun baskıları beni yıldırdı.

Nişan sonrasında damat tarafını ziyaret etmemizi gerektiren bir adet varmış. Nişanlıma ilginç eşyalardan oluşan bohçalar hazırladı annem. Deri ev terliği falan aldık adam evde çorap bile giymiyor ayağına. Neyse, gelenekmiş... Şimdi bu saçma sapan eşyaları alıp damat evine götüreceğiz ama başaramıyoruz resmen. Oldukça yaşlı bir akrabalarının vefatı sebebiyle kırkının çıkmasını beklememizi söylediler. Şimdi de annesi işe girmiş ve hafta içi günlerde gitmemizi istemiyormuş. Ben de pazar günleri şehir dışına çıkıyorum sebebi de nişanlımın ailesiyle değil şehir dışında yaşaması. Sadece cumartesi akşamı ve pazar günü tatil yapabiliyorum, onu da nişanlımla birlikte geçirmek istiyorum. Nişanlıma cuma günü yapabilirsek daha iyi olacağını birlikte geçirdiğimiz kısıtlı vakti bu saçma adete harcamak istemediğimi söyledim. Kendisi bana hak verse de annesinin istediğinin olması konusunda diretti ve pazar günü olsun dedi.

Bu saçma olay yüzünden tartıştık. İkimize de zorla yaptırdıkları adetlere katlandığımızı ama en azından bunlar üzerinde söz hakkımız olması gerektiğini, gününe ikimizin karar verebileceğini söyledim. O da annesinin çok anlayışlı ve tatlı bir insan olduğunu kendisini zor durumda bırakmamak için onun dediğini yapmamız gerektiğini söyledi. Sonrasında sinirlenip olayı uzattım sanırım. Bir saat sonra yaptığımın gereksiz olduğuna karar verdim. Zaten kimse benim ne istediğimle ilgilenmiyor diye düşündüm niye boşuna sorun çıkarıyorum. Pazar günü gidelim bari bu adet yapılmış olsun kurtulayım.

Nişanlımdan özür diledim ve pazar günü yapabiliriz dedim. O da özür diledi, annesiyle tekrar konuşup cuma gününe ikna etmeye çalışacağını ama olmazsa pazar olacağını söyledi. Tamam dedim. Sonrasında oldukça güzel bir haftasonu geçirdik. Arkadaşlarımızla buluştuk, baş başa yemeğe çıktık, gezdik vs.

Bugün annesiyle konuşmuş ve annesi asla cuma olmaz demiş. Sanırım annesinin fikir değiştireceğini düşünüyordu. Onu ikna edemeyince bana patladı. Annesinin de benim de mutluluğu hak etmediğimizi, onu arada bıraktığımızı, bundan sonra her şeyin onun istediği gibi olacağını söyledi. Her iki tarafı da cezalandırmak için bizi zor durumda bırakacak bir gün seçti. Sonrasında nişan günü olan olaylara kadar konu açtı. Neden o gün annen böyle yaptı, sen neden şunu dedin vs.

Ben zaten pazar gününe tamam demiştim ve özür dilemiştim. Sonra güzel bir haftasonu geçirmiştik. İş yerinde normal normal çalışırken telefonuma mesaj yağmaya başladı, bi anda bana patladı adam. Ben ne yaptım anlayamıyorum. Belirlediği yeni güne benim ailem de onun ailesi de tamam dedi üstelik. Yine de suçlamaları bitmiyor.

Bunca yıldır sevgiliyiz daha önce aramızda hiç ayrılık muhabbeti geçmemişti. Geçen ay tartışırken bi anda nişanı atacağını söyledi. Çok şaşırdım. Biz ayrılığı seçenek olarak görmemiştik bunca sene ve hiç konusunu açmamıştık. Üstüne bugün çıkardığı sorunlar da eklenince nişan, evlilik olaylarından korktuğunu artık evlenmekten vazgeçtiğini düşünmeye başladım. Sanırım ayrılmak istiyor. Kaç kere elim gitti "ayrılmak istiyorsan açık açık söyle sorun çıkarmana gerek yok böyle" yazayım diye ama alacağım cevaptan korktum.

Sizce ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım? Çok mutsuzum böyle ufak şeyler için böyle büyük tartışmalar yaşıyoruz. Bi taraftan da şöyle düşünüyorum: yıllardır evlenemedik belki de hayırlısı bu ne bileyim. İnsanları görüyorum ne güzel hızlıca ilerliyor tüm işleri. Biz böyle kaldık sanki olmaması gerekiyor gibi. Çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Evlilik öncesi stres bu tamamen. Gelenek görenek olayları arada kalmalar vs erkekleri en zora sokan durumlar maalesef. aynılarını bende yaşadım çünkü arada kalmışlık böyle sinire neden oluyo erkek gözünden bakınca anlıyorumda onları biraz abartmş ama aslında ortada ikiniz açısından da önemli bi mesela yok.

Bayanforbes .!.:

Yıllardır peşimizi bırakmayan ve büyüklerimizin takmış olduğu gelenek görenekler yüzünden tartışmalar da büyüyor insan stres oluyor, resti çekip sadece düğün yapmak istediğinizi, diğer geleneklerle ilgilenmediğinizi söyleseniz olmaz mı?

Genişletmek için tıkla...

Baştan beri bu konuda diretiyorum ama iki tarafın da ailesi bizim mutluluğumuzdan çok gelenek göreneklere takmış durumda maalesef.

gizemliasli .!.:

Haftaiçi iş çıkışı olacak iş değil zaten, bir haftasonunu da buna ayırın ne olacak ki anlamadım kaprisinizin sebebini. Biraz üstüne gitmeyin biraz sakinleşsin her iki taraf düzelir. Olur böyle gerginlikler bu süreçte

Genişletmek için tıkla...

Gereksiz kapris yapıp pişman oldum gerçekten. Şimdi hafta ortası bir gün annesinin de benim de iş çıkışı günümüzde olacak. Sakinleşmesini bekleyeyim dediğiniz gibi.

Annwyl .!.:

Baştan beri bu konuda diretiyorum ama iki tarafın da ailesi bizim mutluluğumuzdan çok gelenek göreneklere takmış durumda maalesef.



Gereksiz kapris yapıp pişman oldum gerçekten. Şimdi hafta ortası bir gün annesinin de benim de iş çıkışı günümüzde olacak. Sakinleşmesini bekleyeyim dediğiniz gibi.

Genişletmek için tıkla...

Neyse geçer bir şey olmaz. İzin alırsınız bir gün olmadı. Böyle sorunlar hep olur, sakin kalmak önemli.

gizemliasli .!.:

Neyse geçer bir şey olmaz. İzin alırsınız bir gün olmadı. Böyle sorunlar hep olur, sakin kalmak önemli.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim tatlı yorumunuz için

Kapsilerce…
Evine gittiğiniz insanın uygunluğundan daha önemli ne olabilir acaba?
Ona gidecekseniz bir zahmet ev sahibinin müsaitliğini kabulleneceksiniz.
Adamı saçma sapan germişsiniz, altı üstü bir haftasonu keyfinizden ödün verecektiniz kaldı ki bu sadece ondan değil sizin de ailenizin gayet gelenekleri uygulama peşinde olmasından kaynaklı.
Çok manasız şekilde anne ve nişanlı arasında kalmış adam ve sonunda da patlamış.

Annwyl .!.:

Hepinize merhaba hanımlar.

İnsan kendi kendine düşünürken bazen saçma detaylara takılıp kalıyor. Belki bana farklı bakış açıları sağlarsınız diye konu açmak istedim. Ama sanırım biraz uzun oldu.

Oldukça uzun süren sevgililik dönemi sonucunda 2 ay önce nişanlandık. Nişan hazırlıkları döneminde ikimizin ailesi de saçma sorunlar çıkararak bizi biraz zor durumda bıraktı. Bir şekilde o günü mutlu olarak atlattık (yani bence öyleydi) Ben bohça, takı vs. olayları olmasın istedim ama ailelerin ısrarıyla her şey usulüne göre yapılmış oldu. Bana göre oldukça gereksiz masraflara girdi her iki taraf da. Ancak kimseye laf dinletemedim ve pes ettim. Özellikle kendi annemin baskıcı olması ve her şey en iyisinden olsun baskıları beni yıldırdı.

Nişan sonrasında damat tarafını ziyaret etmemizi gerektiren bir adet varmış. Nişanlıma ilginç eşyalardan oluşan bohçalar hazırladı annem. Deri ev terliği falan aldık adam evde çorap bile giymiyor ayağına. Neyse, gelenekmiş... Şimdi bu saçma sapan eşyaları alıp damat evine götüreceğiz ama başaramıyoruz resmen. Oldukça yaşlı bir akrabalarının vefatı sebebiyle kırkının çıkmasını beklememizi söylediler. Şimdi de annesi işe girmiş ve hafta içi günlerde gitmemizi istemiyormuş. Ben de pazar günleri şehir dışına çıkıyorum sebebi de nişanlımın ailesiyle değil şehir dışında yaşaması. Sadece cumartesi akşamı ve pazar günü tatil yapabiliyorum, onu da nişanlımla birlikte geçirmek istiyorum. Nişanlıma cuma günü yapabilirsek daha iyi olacağını birlikte geçirdiğimiz kısıtlı vakti bu saçma adete harcamak istemediğimi söyledim. Kendisi bana hak verse de annesinin istediğinin olması konusunda diretti ve pazar günü olsun dedi.

Bu saçma olay yüzünden tartıştık. İkimize de zorla yaptırdıkları adetlere katlandığımızı ama en azından bunlar üzerinde söz hakkımız olması gerektiğini, gününe ikimizin karar verebileceğini söyledim. O da annesinin çok anlayışlı ve tatlı bir insan olduğunu kendisini zor durumda bırakmamak için onun dediğini yapmamız gerektiğini söyledi. Sonrasında sinirlenip olayı uzattım sanırım. Bir saat sonra yaptığımın gereksiz olduğuna karar verdim. Zaten kimse benim ne istediğimle ilgilenmiyor diye düşündüm niye boşuna sorun çıkarıyorum. Pazar günü gidelim bari bu adet yapılmış olsun kurtulayım.

Nişanlımdan özür diledim ve pazar günü yapabiliriz dedim. O da özür diledi, annesiyle tekrar konuşup cuma gününe ikna etmeye çalışacağını ama olmazsa pazar olacağını söyledi. Tamam dedim. Sonrasında oldukça güzel bir haftasonu geçirdik. Arkadaşlarımızla buluştuk, baş başa yemeğe çıktık, gezdik vs.

Bugün annesiyle konuşmuş ve annesi asla cuma olmaz demiş. Sanırım annesinin fikir değiştireceğini düşünüyordu. Onu ikna edemeyince bana patladı. Annesinin de benim de mutluluğu hak etmediğimizi, onu arada bıraktığımızı, bundan sonra her şeyin onun istediği gibi olacağını söyledi. Her iki tarafı da cezalandırmak için bizi zor durumda bırakacak bir gün seçti. Sonrasında nişan günü olan olaylara kadar konu açtı. Neden o gün annen böyle yaptı, sen neden şunu dedin vs.

Ben zaten pazar gününe tamam demiştim ve özür dilemiştim. Sonra güzel bir haftasonu geçirmiştik. İş yerinde normal normal çalışırken telefonuma mesaj yağmaya başladı, bi anda bana patladı adam. Ben ne yaptım anlayamıyorum. Belirlediği yeni güne benim ailem de onun ailesi de tamam dedi üstelik. Yine de suçlamaları bitmiyor.

Bunca yıldır sevgiliyiz daha önce aramızda hiç ayrılık muhabbeti geçmemişti. Geçen ay tartışırken bi anda nişanı atacağını söyledi. Çok şaşırdım. Biz ayrılığı seçenek olarak görmemiştik bunca sene ve hiç konusunu açmamıştık. Üstüne bugün çıkardığı sorunlar da eklenince nişan, evlilik olaylarından korktuğunu artık evlenmekten vazgeçtiğini düşünmeye başladım. Sanırım ayrılmak istiyor. Kaç kere elim gitti "ayrılmak istiyorsan açık açık söyle sorun çıkarmana gerek yok böyle" yazayım diye ama alacağım cevaptan korktum.

Sizce ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım? Çok mutsuzum böyle ufak şeyler için böyle büyük tartışmalar yaşıyoruz. Bi taraftan da şöyle düşünüyorum: yıllardır evlenemedik belki de hayırlısı bu ne bileyim. İnsanları görüyorum ne güzel hızlıca ilerliyor tüm işleri. Biz böyle kaldık sanki olmaması gerekiyor gibi. Çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Ailelerin çok fazla karışmasından ve kendi isteklerini diretmelerinden ikinizde bunalıp bir birinize patlıyorsunuz. Ailelere bu kadar taviz vermek doğru değil, ilişkiler araya aileler girince bozuluyor hep çünkü dengeli dinamiğini kaybediyor. Kendi kararlarınızı kendiniz verin bence.

Annwyl .!.:

Hepinize merhaba hanımlar.

İnsan kendi kendine düşünürken bazen saçma detaylara takılıp kalıyor. Belki bana farklı bakış açıları sağlarsınız diye konu açmak istedim. Ama sanırım biraz uzun oldu.

Oldukça uzun süren sevgililik dönemi sonucunda 2 ay önce nişanlandık. Nişan hazırlıkları döneminde ikimizin ailesi de saçma sorunlar çıkararak bizi biraz zor durumda bıraktı. Bir şekilde o günü mutlu olarak atlattık (yani bence öyleydi) Ben bohça, takı vs. olayları olmasın istedim ama ailelerin ısrarıyla her şey usulüne göre yapılmış oldu. Bana göre oldukça gereksiz masraflara girdi her iki taraf da. Ancak kimseye laf dinletemedim ve pes ettim. Özellikle kendi annemin baskıcı olması ve her şey en iyisinden olsun baskıları beni yıldırdı.

Nişan sonrasında damat tarafını ziyaret etmemizi gerektiren bir adet varmış. Nişanlıma ilginç eşyalardan oluşan bohçalar hazırladı annem. Deri ev terliği falan aldık adam evde çorap bile giymiyor ayağına. Neyse, gelenekmiş... Şimdi bu saçma sapan eşyaları alıp damat evine götüreceğiz ama başaramıyoruz resmen. Oldukça yaşlı bir akrabalarının vefatı sebebiyle kırkının çıkmasını beklememizi söylediler. Şimdi de annesi işe girmiş ve hafta içi günlerde gitmemizi istemiyormuş. Ben de pazar günleri şehir dışına çıkıyorum sebebi de nişanlımın ailesiyle değil şehir dışında yaşaması. Sadece cumartesi akşamı ve pazar günü tatil yapabiliyorum, onu da nişanlımla birlikte geçirmek istiyorum. Nişanlıma cuma günü yapabilirsek daha iyi olacağını birlikte geçirdiğimiz kısıtlı vakti bu saçma adete harcamak istemediğimi söyledim. Kendisi bana hak verse de annesinin istediğinin olması konusunda diretti ve pazar günü olsun dedi.

Bu saçma olay yüzünden tartıştık. İkimize de zorla yaptırdıkları adetlere katlandığımızı ama en azından bunlar üzerinde söz hakkımız olması gerektiğini, gününe ikimizin karar verebileceğini söyledim. O da annesinin çok anlayışlı ve tatlı bir insan olduğunu kendisini zor durumda bırakmamak için onun dediğini yapmamız gerektiğini söyledi. Sonrasında sinirlenip olayı uzattım sanırım. Bir saat sonra yaptığımın gereksiz olduğuna karar verdim. Zaten kimse benim ne istediğimle ilgilenmiyor diye düşündüm niye boşuna sorun çıkarıyorum. Pazar günü gidelim bari bu adet yapılmış olsun kurtulayım.

Nişanlımdan özür diledim ve pazar günü yapabiliriz dedim. O da özür diledi, annesiyle tekrar konuşup cuma gününe ikna etmeye çalışacağını ama olmazsa pazar olacağını söyledi. Tamam dedim. Sonrasında oldukça güzel bir haftasonu geçirdik. Arkadaşlarımızla buluştuk, baş başa yemeğe çıktık, gezdik vs.

Bugün annesiyle konuşmuş ve annesi asla cuma olmaz demiş. Sanırım annesinin fikir değiştireceğini düşünüyordu. Onu ikna edemeyince bana patladı. Annesinin de benim de mutluluğu hak etmediğimizi, onu arada bıraktığımızı, bundan sonra her şeyin onun istediği gibi olacağını söyledi. Her iki tarafı da cezalandırmak için bizi zor durumda bırakacak bir gün seçti. Sonrasında nişan günü olan olaylara kadar konu açtı. Neden o gün annen böyle yaptı, sen neden şunu dedin vs.

Ben zaten pazar gününe tamam demiştim ve özür dilemiştim. Sonra güzel bir haftasonu geçirmiştik. İş yerinde normal normal çalışırken telefonuma mesaj yağmaya başladı, bi anda bana patladı adam. Ben ne yaptım anlayamıyorum. Belirlediği yeni güne benim ailem de onun ailesi de tamam dedi üstelik. Yine de suçlamaları bitmiyor.

Bunca yıldır sevgiliyiz daha önce aramızda hiç ayrılık muhabbeti geçmemişti. Geçen ay tartışırken bi anda nişanı atacağını söyledi. Çok şaşırdım. Biz ayrılığı seçenek olarak görmemiştik bunca sene ve hiç konusunu açmamıştık. Üstüne bugün çıkardığı sorunlar da eklenince nişan, evlilik olaylarından korktuğunu artık evlenmekten vazgeçtiğini düşünmeye başladım. Sanırım ayrılmak istiyor. Kaç kere elim gitti "ayrılmak istiyorsan açık açık söyle sorun çıkarmana gerek yok böyle" yazayım diye ama alacağım cevaptan korktum.

Sizce ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım? Çok mutsuzum böyle ufak şeyler için böyle büyük tartışmalar yaşıyoruz. Bi taraftan da şöyle düşünüyorum: yıllardır evlenemedik belki de hayırlısı bu ne bileyim. İnsanları görüyorum ne güzel hızlıca ilerliyor tüm işleri. Biz böyle kaldık sanki olmaması gerekiyor gibi. Çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Kaybetmekten korkarsanız kaybedersiniz. Ne demek size patladı ? Evlenince kat katı yaşanıyor böyle şeylerin taviz vermeyin. Ben özür dilemenizi bile doğru bulmadım.