Ben eşim için tıkır tıkır işleyen ofisimi bıraktım geldim, benim düşüncem şu -ki erkeğin de böyle düşünmesi gerektiğini düşünüyorum- kadın çalışmak zorunda değil, çalışmak isterse çalışır keyfine kalmış yani, istemezse çalışmaz. Ama erkek doğası gereği kendini evine bakmakla gorevlendirmistir ve çalışmazsa bi dikiş tutturamazsa kadın 10.000tl maaş da alsa huzurlu bir ev ortami olmaz.
O yüzden o değil sen taviz vermelisin bu konuda. Tabiki onun da tonlarca taviz vereceği husus olacak. Hayat müşterek
Aynı durumdaydık. Defalarca bu sebepten ayrıldık, daynamadık barıştık, olaylar olaylar..
Bu arada o izmirde, ben istanbulda ama benim ailemden sebep değil, ben kendim istanbuldan ayrılmak istemiyordum.
Neyse eşim söz verdi en kısa sürede işlerimi ayarlıcam, taşınıcaz diye. Evlendik ve ben tahmin ettiğim gibi çok yıprandım bütün hayatımı bırakıp gittiğim için. Aile yok, arkadaş yok. Yani arkadaş edindim zamanla ama sadece bir insan uğruna bu kadar şeyi geride bırakmak gerçekten çok zor.
4 senenin sonunda tayin istedim ve istiyorsan sen de gel dedim. O da geldi çok şükür ama gelmese de umrumda olmayacak psikolojiye gelmiştim gerçekten.
Ve ikimiz de diyoruz ki böyle bir evlilik hata, farklı şehirlerde olan kimseye önermiyorum. Şahsi fikrim tabi, zorlanmayanlar da illaki vardır.
Ama bu kadar zorluğu yaşamaya gerek yok bir insan için.
Ben bunun sevgi eksikliğinizden olduğunu düşünüyorumKesinlikle katiliyorum bende ayni durumdayim. Calisiyorum burdada ama alisamadim, bin pismanim .. ailesinin yanina geldik ve gercekten cok zorluklar cektim cekiyorumda. Ustelik benim yasadigim yerdede hayat sartlari daha iyiydi, simdi yaptim bi hata diye dusunuyorum ve en mumkun zamanda gidicem burdan.. esimde gelmek isterse gelir arkamdan.
Sizin cocugunuz varmi ?
Aile mi bırakmam demiyorki düzenli bi işim var bilmediğim yerde iş bulamam diyorben de eşimin görevi gereği 3 sene başka şehirde yaşadım. benim işimde de tayin oluyordu birlikte gittik. mevzu bu değil. asker, polis, hakim, savcı, öğretmen vs tayinci olsalar tabi ki hayat müşterek birlik olunacak. tayinci hangisi ise kadın veya erkek fark etmez. ama konu sahibinin sevgilisi ailemi şehrimi bırakmam diyor ki bu alenen saygısızlık. konu sahibinin de ailesi şehri alışkanlıkları var. her koşulda kadın fedakarlık yapmak zorunda değil.
Bu benim düşüncem. Kimseye "sen çalışma otur kocan sana bakar" demem. Ama kadın isterse çalışır istemezse çalışmaz bana gore. Erkeğin de kadına "çalışacaksın" gibi bir baskısı olamaz. Bana göre böyle size göre öyle. Burada " bakın bu kesindir, kanıtlanmıştır, yalnızca benim düşüncem değildir, buna göre davranacaksiniz" demedim diyemem de. Konu sahibi de diğer insanlar da bunu idrak edecek zekaya sahiptir diye düşünüyorum.erkeğin doğası kadının doğası diye diye kalıplara sokuluyor insanlar. doğru bir tane değil. konu sahibi çalışmak istiyorsa toplumun veya dinin ona dayattığı erkek çalışır bakar nasılsa sen çalışma düşüncesine neden girmek zorunda olsun ki? siz yaptınız bununla mutlusunuz diye bunu genelleme haline getirmemelisiniz.
İstanbula taşındıktan sonra oldu bir çocuğumuz çok şükür.. taşınmadan önce gündemimizde yoktuKesinlikle katiliyorum bende ayni durumdayim. Calisiyorum burdada ama alisamadim, bin pismanim .. ailesinin yanina geldik ve gercekten cok zorluklar cektim cekiyorumda. Ustelik benim yasadigim yerdede hayat sartlari daha iyiydi, simdi yaptim bi hata diye dusunuyorum ve en mumkun zamanda gidicem burdan.. esimde gelmek isterse gelir arkamdan.
Sizin cocugunuz varmi ?
Aile mi bırakmam demiyorki düzenli bi işim var bilmediğim yerde iş bulamam diyor
Bence hiç bi fark yok bu da iş mevzusu
Bu benim düşüncem. Kimseye "sen çalışma otur kocan sana bakar" demem. Ama kadın isterse çalışır istemezse çalışmaz bana gore. Erkeğin de kadına "çalışacaksın" gibi bir baskısı olamaz. Bana göre böyle size göre öyle. Burada " bakın bu kesindir, kanıtlanmıştır, yalnızca benim düşüncem değildir, buna göre davranacaksiniz" demedim diyemem de. Konu sahibi de diğer insanlar da bunu idrak edecek zekaya sahiptir diye düşünüyorum.
Ablalarım kardeşlerim yardımınıza ihtiyacım var sevgilimle kavga ettik az önce... bu sorunu ta ilişkimizden beri yaşıyoruz hala daha çözemedik. Şimdi sevgilim ve ben farklı şehirlerdeyiz. Evlendikten sonra ben kendi bulunduğum yerde yaşamamızı istiyorum o ise kendi şehrinde oturmamızı istiyor. Konuştuk daha önce dedi ki benim işim gücüm düzenim burda elimden gelen bu kadar. Bende devamlı üsteliyorum işlerin burdada olabilir diye... ailem beni uzak bir yere göndermek istemiyor bide benim oturduğum yerle onunki arasında çok fark var. Burda yazamayacağım, güvenlik açısından. ailem bu konuda çok katı sevgilimde katı, bende. Az öncede konu açıldı biraz patladı bana illa orası diyorsan sil numaramı dedi. Sonra yatıyorum ben bişey diyomusun dedi yok dedim kapattık. Numarasını sildim muhtemelen yarın görecek... sırf bu kelimeyi edebildiği için gerçekten sildim. Yanlış mı yapmışım doğru mu sizce ne yapıyım. Tamam onu anlıyorum ama ondada hiç anlayış yok sanki. İki arada bi derede kaldığımı görmüyor. Bundan başka hiçbir sıkıntımız yok diyebilirim bu yüzden ilişkimiz bitsinde istemem ikimizde birbirimizden vazgeçemiyoruz bilmiyorum böyle ölene kadar heralde evlenmeden konuşucaz. Bir fikre ihtiyacım var nasıl ikna edebilirim veya nedir başka yolu ?
Buraya yazdiklarimiz tamamen kendi fikirlerimizdir. yani "bence taviz vermelisin" demektir. Kimse benim dediklerimi yapmak zorunda değil, fikrim sorulursa "-malisin,-melisin" eklerini kullanırım genelde, "-acaksın,-eceksin,zorundasin" değil. Konu zeka konusudur demedim soyleyeceklerimi anlayacak kadar zekaya sahip bu insanlar dedim.Yaptigim genelleme olmadığı gibi düşüncelerimden de hiç zarar görmedim şimdiye kadar, zarar göreceğini düşünen insanlar da okur geçerler uygulamazlar. Ben sizin aksinize düşüncelere-düşüncenize saygılıyım :) sevgiler.o zaman dönün yazdıklarınıza bir daha bakın derim.
çok bariz bir toplumsal baskıyı siz de yapıyorsunuz konu sahibine. sen taviz vermelisin bu konuda diye yazmışsın. bu alenen ne yapması gerektiğini söylemek değil de nedir?
konu zeka konusu değil sorgulama, düşünme, anlama konusu. kadın şöyledir erkek böyledir diye genellemeler size de yaramaz emin olun.
ben biraz da bunun yaşam biçimi ile ilgili olduğunu düşünmeye başladım
bir çok kadın ben gittim memleketi çok aradım vs vs demiş
evet ben de gittim başka şehire 12 yılı geçti
hiç ailemi yahut eş dost arkadaş akraba özlemedim
zira onlara endeskli bir hayatın yoktu
annemlerle aynı şehirde olsak da az görüşecektim şimdi eşimin ailesi ile aynı şehirdeyiz en son bayramda görüştük mesela
yaşamı çevre ile tanımlarsak onun dayısı bunun eltisi vs vs o zaman o ortamdan uzak olmak kişiye daha zor gelir
ama hayatı daha dışarı endeskli ya da ev içi yaşarsak o el alemin eksikliği olmaz sanki
büyük şehir küçük şehir imkanlar tabii çok farklı da
istanbulda oturup denizi uzaktan görmeyen binlerce insan var
yani imkanın olması değil de imkanın yaşam biçimine dahi olması önemli
Sizin durumunuzda olsam ben de eşimin şehrinde yaşamaya devam edebilirdim.
Ama sizin ailelerle bu kadar az görüşebilme durumunuz istisna bence. Yoksa ben de eşimin ailesini ayda yılda bir görecek olsam kendi ailemden de uzak olmayı kabul edebilirdim.
Ama özellikle erkek ailelerinin böyle bir tavrı yok toplumumuzda genel olarak biliyorsunuz ki
Benim neredeyse tek problemim bu olduğu için aynı şehirde yaşarken elimde olmadan orayı cımbızlamış olabilirim. Ancak dediğim gibi aileyle görüşme sıklığınız istisnai bir durum bence. Siz kendi ailenizle de bu sıklıkta görüşmeyi tercih edecek olsanız bile kendi ailesiyle görüşülmesi konusunda belli dayatmalara gidecek bir eş olması daha olası. Ki tabii ki sonuç olarak sorun aileden, şehirden şundan bundan değil eşten kaynaklanıyor.konu aileler değil ki
biziz ama
yani ben annemle aynı şehirde olsam da bu sıklıkla görüşürdüm diye örnek veriyorum
kv istediği kadar daha sık görüşmek isteyebilir belki de istiyordur
hatta her gittiğimizde gelmiyorsunuz gitmiyorsunuz da der
ama bu benim yaşam biçimim, ırgalamaz ki
benim anlatmaya çalıştığım mesela yeni evli kızlar var bu sitede
ay kuzenimle oturup kahve içseydik, şurada mağaza gezseydik diye düşünüp bulundukları şehirde üzülüyorlar
ben hiç öyle bir hayata sahip olmadım
hiç öyle şununla gezeyim bunu yapayım zamanım olmadı ki
yıllarca okuduk boş zaman azdı, sonra iş hayatı yine boş zaman az
öyle sabit bir memleket eş dost akraba da yok
ailem memur yıllarca tek akraba olmayan bir şehirde oturdular hala da orada oturuyorlar 35. yılları
kuzenim ile aynı şehirde de olsam ayda yılda bir görüşeceğim
bu nedenle şehrin önemi yok demek istiyorum ben
eşimin ailesine gitme sıklığımız bir örnek sadece
Benim neredeyse tek problemim bu olduğu için aynı şehirde yaşarken elimde olmadan orayı cımbızlamış olabilirim. Ancak dediğim gibi aileyle görüşme sıklığınız istisnai bir durum bence. Siz kendi ailenizle de bu sıklıkta görüşmeyi tercih edecek olsanız bile kendi ailesiyle görüşülmesi konusunda belli dayatmalara gidecek bir eş olması daha olası. Ki tabii ki sonuç olarak sorun aileden, şehirden şundan bundan değil eşten kaynaklanıyor.
Evet tarafların kendileri kararlar alabiliyorsa ve adillerse her şey hallolur. Teşekkür ederim. İyi forumlaraynen öyle
konu eş yani daha doğrusu yeni kurulan aile
o ailede 2 kişi ve sonra bu iki kişinin meyveleri olacaksa sıkıntı yok
ama ,iki taraf da konudaki gibi anam babam diyecekse huzur olmaz ki
kalıplarla yaşamazsak olur esasen
konu sahibinin ailesi olmaz diyor erkek tarafının ailesi de herkes gitti sen de mi gideceksin diyor
bu durumda en temiz çözüm ayrı bir şehir olabilir
konu sahibi okulum bitecek diyor memur olursa o nereye giderse oraya gidip iki aileden de uzak olunur
ama benim ana babamın olduğu şehir diyecekse iki taraf da uzatmadan ayrılmak lazım
şehir ailelere göre değil yaşam imkanlarına iş imkanlarına göre seçilmeli bence
+1000konu aileler değil ki
biziz ama
yani ben annemle aynı şehirde olsam da bu sıklıkla görüşürdüm diye örnek veriyorum
kv istediği kadar daha sık görüşmek isteyebilir belki de istiyordur
hatta her gittiğimizde gelmiyorsunuz gitmiyorsunuz da der
ama bu benim yaşam biçimim, ırgalamaz ki
benim anlatmaya çalıştığım mesela yeni evli kızlar var bu sitede
ay kuzenimle oturup kahve içseydik, şurada mağaza gezseydik diye düşünüp bulundukları şehirde üzülüyorlar
ben hiç öyle bir hayata sahip olmadım
hiç öyle şununla gezeyim bunu yapayım zamanım olmadı ki
yıllarca okuduk boş zaman azdı, sonra iş hayatı yine boş zaman az
öyle sabit bir memleket eş dost akraba da yok
ailem memur yıllarca tek akraba olmayan bir şehirde oturdular hala da orada oturuyorlar 35. yılları
kuzenim ile aynı şehirde de olsam ayda yılda bir görüşeceğim
bu nedenle şehrin önemi yok demek istiyorum ben
eşimin ailesine gitme sıklığımız bir örnek sadece
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?