öncelikle belirtmek istiyorum yazmamın sebebi kendimden bahsetmek değil, belki konu sahibine veya ihtiyacı olanlara fikir olur diyedir. boş motivasyon pompalama değil gerçeklerdir.
yoğun intihar düşüncelerine sahiptim ama o an ölümle burun buruna gelince o korku beni uyandırdı, ondan sonra yavaş yavaş ölmeden önce ölmek diyorlar ya o neymiş yaşadım. aldığım her nefese şükrediyorum, başka kadınların haberlerini okuyunca şükretmekten başka çare de kalmıyor. psikiyatristlerle kötü deneyimlerim oldu 2 defa farklı doktorlara gittim, terapiye hiç gitmedim ama çocukluğumdan beri hep psikoloji konusunda okurdum, sanırım hep çözüm arıyordum ama olaylar yaşanmadan uyanamadım, o gün son damla oldu. ilaç 2 gün kullandıktan sonra bıraktım, zihnime sis çöküyor düşünemiyordum, 1 gün daha kullanırsam kendimi öldüreceğim gibi hissettim. (lustral + zestat) -aynı dönem yine tek başıma 2 yıllık madde kullanımımı sonlandırıyordum- aşırı düşünen ve analiz eden biriyim, kendime kafayı taktım her şeyi derinlemesine düşündüm 3. bir şahıs gibi. bütün davranış örüntülerimi gözden geçirdim, hepsini yazdım. her yaşadığım olaydan sonra kendimi analiz ederek iç dünyamı gözlemlemeyi öğrendim. bu sırada hayatımdan gelmiş geçmiş tüm insanların da analizlerini yaptım elbette. inançsız bir insandım, bir dönem ruhsal arayışlarım oldu, o sırada öğrendiğim bilgiler özüme işledi. inanmak, dünya planında bir sistemin parçası olduğumu bilmek bana yaşama amacı verdi. şunu fark ettim, bu tarz başlıklarda da yazıyorum, kim olarak yaşamayı istiyorsan, içinde kimsenin görmediği sen kimsen, aslında KİM OLDUĞUNU biliyorsan, o "sen"in yaşamdaki prensipleri neler belirlemen gerekiyor, adımlarını prensiplerine göre atmak zorundasın. o zaman hastalıklı düşünceler ve duyguların seni yönetemez. onları gerçek sen yönetirsin. özetle baktığım pencereyi değiştirmek için bilinçli emek verdim. hayat sen nereden bakarsan öyle şekilleniyor. vay efendim zihnin gerçekliği yaratır, kaderini sen yaratırsın dedikleri meselenin özü bu. aşağıya bununla ilgili meşhur sözü ekleyeceğim. BAŞKA BİR İHTİMAL MÜMKÜN. yeter ki isteyin.
şimdi özür dileyerek cevabınıza geliyorum, işin çoğunu yaptım gibi hissetsem bile fırsatını bulduğumda terapiye gitmeyi de düşünüyorum ama açıkçası ben de hala terapiden korkuyorum. benim orada çok fazla anlatacak şeyim var. sizin çoğu konuda terapiden bahsettiğinizi fark ettim, deneyimleriniz neler acaba? belki konu sahibi arkadaşımıza da fikir verir. ilginiz ve güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.
Eki Görüntüle 3561902
bonus:
Eki Görüntüle 3561903
bonus:
Eki Görüntüle 3561904
güzel ve türkçe görsel bulamadım şipşak yapıştırdım artık.