doğum hikayemi merak eden arkadaşlar: )
bir gün önce doktorumla görüşmüştüm, herşey yolundaydı ve doktorum bugün yarın gelicekler..suyun çok azalmış dedi.
ve dedi ki istersen yatışını yapalım, hastanede bekleyelim.
dedim yok..gelmelerine yakın ben gelirim ama nasıl anlıcam dedim : )
doktorum güldü ve dedi ki, kapıyı biri çalıyor gibi olucak, o kadar net anlayacaksın birilerinin geldiğini: )
salı öğleden sonra eve geldik.
gece çok huzursuzdum, çok endişeliydim ve korkuyordum.
eşimin arkadaşını çağardık merveyi, kadın doktoru olmasada oda bir doktordu ve doğum yapmış bir kadındı.
o gece yanımda kaldı.
gecenin sabahında bi gariplik vardı vücudumda.
belimden altında bi baskı, ciddi değişiklikler olduğunu farkettim.gelmek üzere olduklarını anladım.
hastaneye gidelim dediler, dedim yok.ağrıyı evde çekicem.hastane olmaz.
önceleri yarım saatte bir ve hafif gelen sancılar...bi zaman sonra daha sık ve daha şiddetli gelmeye başladı.
ağrı sıklığı 20 dakikaya indiğinde hastaneye gitmek üzere yola çıktık.
o yol hem bitmek bilmedi, hemde hiç gitmeyelim.hemen olsun bitsin kurtulayım istedim.
hastaneye vardığımızda doktorumuz karşıladı bizi.
saat 20:30 civarıydı sanırım.
odaya aldılar direkt.
ağrılar daha şidetlendi, daha sıklaştı.
bu zamanlarda eşim hep yanımdaydı.
elimi tuttu, alnımdan akan terleri sildi.
bana kuvvet verdi hep.
oda benimle nefes alıp verdi: )
çok fenaydı kızlar, bir ara beni sezeryane alın demek istedim ama inadımdan onuda diyemedim.
bütün kemiklerimin tek tek kırıldığını hissettim.
ağrılar 3-5 dakikaya indiğinde aniden tuvalete gitme ihtiyacı hissettim.
dedim ben lavaboya götürün, şimdi buraya yapıcam.
merve hemen doktoru çağardı.ve doktorum dedi ki.
"hadi bakalım, ikizler geliyor hepimiz hazırız sorun yok.": )
doğum odasına aldılar.
eşimde girmek istedi ama ben istemedim.
beni öyle görmesini istemedim.annem girdi yanımda sadece, o tuttu elimi.
ben sürekli ne zaman biticek, ne zaman kurtulucam.ne zaman gelicek bu çocuklar dayanamıyorum diye bağırıyordum.aradan 5 dakika geçti geçmedi, tabi bu bana 5 saat gibi geldi.birden ağrı azaldı.oğlumun sesini duyucak durumda bile değildim.dedim noldu, bi terslik mi var.o sırada hala kızımın doğum sancısını çekerken oğlumu bastırdılar kucağıma.
2 dakika kadar sonra kızımda geldi dünyaya.oğlumdan tecrübe kazandığım için kızımın doğuşunu an be an izledim.
ne bir ağrı ne bir sızı, hiçbirşeyim kalmadı.
sanki saatlerdir o ağrıları ben çekmedim gibi herşeyi unuttum.
kızımı da aldım göğsüme.toparladım hemen eşimi çağardılar.
gözlerindeki o mutluluğu görmek herşeye değerdi.
inanılmaz bir aşk bu, müthiş bir mutluluk.
bir daha yaşayanamayacak kadar mucizevi.
allah hepinize nasip etsin inşallah.