Evlenip pişman olmak geçici mi :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Biz de ev alıp kendi evimize çıkmıştık evlenirken. Evimiz kasımda teslim edildiği için aralıkta evlenmiştik. Zordu öğretmenim çünkü ve okulla çok zor oldu ama kendi evime çıkmak önceliğim olduğu için düğün tarihini Aralık’a çekmeyi sorun etmedim
Eylüle biter diye düşündük.
E boşan seni tutan ne deseydiniz
İnsanların tek derdi günlük streslerini başkalarına yıkıp rahatlamak. O açıdan kimsenin olumsuz tecrübelerini benimseyip içselleştirmeyin . Bu sizin süreciniz olacak.
Yaşınız bence de evlilik için çok genç ama muhtemelen aileniz istemeyince kıymete bindi sevgiliniz.
Tabii eğer istemiyorsanız vazgeçebilirsiniz ya da erteleyebilirsiniz evliliği. Fakat sevgiliniz de başkasına gidebilir. Bu seçeneği de unutmayın
Ailem istemedi diyemem ailem zaten tanıyordu kuzenimin arkadaşı kaynanam yengemin arkadaşı üstüne aynı yerde yaşıyorlar. Annem yaşını çok sorun etti. Kocaman adam sen çocuksun dedi. Babama zaten başta söylemedim bile ama öğrendi. Bir şey demedi ama biliyorum üzüldü. Öğrendiklerinde ben başka şehirdeydim ve o hafta sonu geliyordu. Çok güzeldi her şey. O gittiğinde hep ağlardım biraz drama Queen olabilirim bilmiyorum. Sonra ailemin yanına dönünce işte öyle saçma sapan davrandılar ki. Evlilik teklifi aldım ama sosyal medyada paylaşmadım. Sadece bir fotoğraf paylaştım onda da belli değildi yüzük. Bir akraba gidip ailesine aaaa nişanlanmış demiş. Babam da sen benim fikrimi almadan nasıl kabul edersin diye triplere girdi. Bana da çok düşkün. Anlattım bunun teklif olduğunu anlattım yokkkk Allah yok. Bu arada benim annem kocaya kaçmış yani. Sanki kendi gidip dedemin fikrini aldı. En son araya amcam girdi bizi barıştırdı. Zaten sevgilimi de sevgili olarak tanıştırmaya getirmiştim. Okulum bitmişti. Sevgilimi istemiyor değilim onu kocam olarak istiyorum. Ama ben evli kadın olmak istemiyorum
 
Bu duyguların çoğu geçici ve yanıltıcı emin olun. Benimde nikahim erken yapıldı bizde aynu eve düğünle geçtik. Ben hep boşanirim niye evlendim diye düşünürdüm. Galiba manevi olarak evlilik ilk başta ağır geliyor. Bizimde aramizda 7 yaş var ama bu sorun olacak bir yaş değil. Ceyiz esya vs bunlari hic takmayın 3 yillik evliyim hâlâ evime eşya alirim bir anda olsun diye almaj yerine şuan içime sinerek evime uygun sadece gerekli şeyleri alıyorum. Evlilik bana göre cok güzel bişey her gün sevdiğin adamla berabersin eve gelmesini heyecanla bekliyorsun günün gecenin her saati eşinle özgürce dışarı çıkabiliyorsun tatiller yapıyorsun. Akraba mevzusu da günümüzde kimse akrabayla sıkı fiki değil. Sizde değilsinizdir evlenince bu durum değişmiyor. Kayin ailede bir şekilde idare ediliyor😊
Ben yaş farkını da takmıyorum ama ailem halaaaaa kabul edemiyorlar. Sen daha küçüksün o kocaman adam diyorlar. Çeyiz eşya dert etmiyorum da şimdi işte bunlar geleneksel insanlar. Bakıp bakıp laf mı ederler diyorum. Sonra aman etsinler diyorum. Hiç umursamayacağım şeyleri umursar oldum.
 
Daha rayına oturmamış kendi düzeninize geçmemişsiniz,her kafadan bir ses çıkar.
Zaten toplumda kim evlense "Cicim ayları bitince görürsün gününü" tarzında söylemler var.Şikayet eden hiç kimse boşanmayı akıl etmiyor ya da cesaret etmiyor niyeyse.
Herkesin hayatı kendine hiç umursama,bu kadar mutsuzsan niye boşanmıyorsun demiştim bir ablamıza,kadın fatura ve evin giderlerini düşünmek zorunda değilim en azından diyordu.Ama kötü enerjisini,derdini tasasını atıyordu bize,içimizi şişiriyordu.
Ailen dahil kulaklarını tıkayacaksın benim annem 10 yıldır hala çekiştirecek,söyleyecek birşeyler buluyor:olamaz:
Ya bizde de onu söyleyen doktora o kadar saygı duyardım ki. Çok severdim. Kadın iyi kazanıyor güçlü parası var. Ama mutsuzmuş. Mutsuz olunca boşanma yok herhalde dünyanın sonu.
 
İnsanlar da evlilikler de farklı farklı.Genelde ilk başta çok heyecanlı ve güzel başlar.Klasik cicim ayları.Ama bence evliliği en çok öldüren şey rutinler.Tabi bir de akrabalar ,sorumluluklar var.Ama herkes aynı tür bir evlilik yaşayacak diye birşey yok.Ben çok negatif gördüm sizi.Eve mi ısınamadıniz yoksa korku mu sardı sizi bilemem.Belki gerçekten de evliliğe hazır değilsiniz.Ne istediğinizi düşünün.Ciddi ciddi düşünün.Sonra karar verin.Hayat zor.

Çocuk konusunda uyksuz geceleri ,sürekli biriyle ilgilenmeyi,yorgunluğu göze alıyorsaniz yapın.Cunku dışardan göründüğü gibi değil.Bwn kızımi çok seviyorum,canımı veririm ama böyle olduğunu bilsem dogurmazdim mesela.Eski benden eser kalmadı
 
Biz nişanlıyken birbirimizi yedik. Nasıl o yüzük atılmadı ben şahsen hayret ediyorum. Yetmedi evlenince de birkaç ay didişmelerimiz devam etti, ilk zamanlar ben de neye uğradığımı şaşırdım demeyeyim ama aa artık evlendim kocam da bu adam artık hayatım böyle olacak burası benim evim tarzı değişik duygular yaşadım, eşimin beni şaşırtan "böyle bir huyu da varmış" dediğim hiçbir şeyi çıkmadı önceden neyse oydu ama ona rağmem bir adaptasyon süreci yaşadım. Şimdi iki yıl olacak evleneli. İyi ki evlenmişim diyorum (iki gündür birbirimize tripli olsak da 🤣) ki sen henüz aynı eve girmemişsin ve süreç çok uzamış bunların da düşüncelerinde etkisi olabilir. Evlenip hâlâ sevgili gibi de olabilirsin ayrıca, bence. Mutsuz evliliklere baksak ben de evlenmezdim ama insanın dengini bulması önemli. Sevdiğin sevildiğin bir yerdeysen orayı benimsiyorsun da seviyorsun da. Konunda yazdıkların dışında bir şeyler yoksa eğer zamanla geçecek şeyler, alışırsın diye düşünüyorum. Herkes mutsuz değil emin ol
Biz hiç öyle büyük kavga etmedik benimki sinir bozucu şekilde sakindir ya. Bazen beni delirtir yani. Aynı eve girmedik evet ama 1 sene her hafta 2 gün aynı evde kaldık. Ne bileyim. Bana da böyle diyorlar uzun zamandır görüşmediğim biriyle görüşsem enerjin çok değişmiş çok mutlu görünüyorsun diyorlar. Duruldun diyorlar. Eskiden yaşadığım bir takım sıkıntılar yüzünden.
 
Yok düşünüyorum da yok aslında var onun ailesi çok sinirimi bozuyor tam anlamıyla 3 tane kaynanam var görümce 40 yaşında annemden 8 yaş küçük kaynanam ki aralarında en normali bir de babaannesi. Benim yaşam enerjim bitti. Örneğin dün akşam arkadaşlarımla dışarı çıktım bu beni aradı saçma sapan bir sebep yüzünden. Konuştuk ne yapıyorsun dedi eve dönüyorum dedim. Hmmmm bu saatte mi. Afedersiniz ne varmış saatte diye küfür etmemek için zor tuttum kendimi. Ki 1-2 gün önce bir konuda görümcemi severim demiştim. Ama yok. Böyle birden patlama oluyor. E sürekli de anan böyle ablan böyle diye şikayet mi edeceğim anlamadım. Ben özgürlüğüme çok düşkünüm. Sınırlarım aşılınca bitiyor her şey.
Yalnız bu önemli bir konu.Sınırlarını en başından iyi çizmelisin.Mesela sana görümce bu saatte mi dediğinde,saatte ne varmış,benim için geç bir saat değil deyip kestirip atmalısın.İstemediğinde telefonu açmak zorunda değilsin,illa kötü ol ve görüşme demiyorum ama mesafeli olmalısın,kırmayayım ayıp olmasın dersen sonunda kırılan sen olursun.Bir erkeğin gerçek yüzü de anne,abla ve eş denklemini kurarken ortaya çıkıyor.
Ben yüz yüze gelince herkesle iyi anlaşıp,sohbet ediyorum.Ama bayramdan bayrama görürüm,sosyal medyada asla takip etmem,kafama yatmayan birşey olduğunda direkt söylerim.Yapmazsan herşeye burnunu sokarlar,akıl verme adı altında ota b.ka karışırlar.
 
Ben çocuğum olmadan önce hiç pişman olmamıştım evli olmaktan. Hatta böyle bir muhabbette, arkadaşlar, sen sus, senin çocuğun yok, sevgili sayılırsın demişlerdi.

Biraz genç evlenmişsiniz ama sevdiğiniz kişiyle. Ev, eşya falan bunlar gelip geçici şeyler, çok da şaapmamak lazım. Önemli olan huzurlu olmanız. Çocuk için acele etmeyin. Eşler arasındaki sorunlar asıl o zaman başlıyor. Sağlığınız açısından da yatılı bakıcı falan alırsınız olmazsa. Çünkü uykusuzluk en sağlıklı insanı bile mahveden bir şey.
Zaten çocuk şuan yapacak durumda değiliz borcumuz çok. Ama kullandığım ilaçlar erken menopoz tetikliyormuş. Şuan hormonlarda sıkıntım yok ama ilerde olabilir. Zaten istiyor muyum istemiyor muyum bilmiyorum. Ona söyledim belki yapmam diye. Kimse durumu bilemez bu işler kader ama senden önemli değil çocuk dedi. Bazen annem durup dururken sakın bana güvenip çocuk yapma bakamam diyor. Abininkilere bakmadım sana da bakamam diyor. Sanki yengem benim gibi hasta ya. Aileme de çok düşkündüm ama bu süreçte onlara da gıcık oluyorum.
 
Sevgilimi istemiyor değilim onu kocam olarak istiyorum. Ama ben evli kadın olmak istemiyorum
Siz sorumluluk istemiyorsunuz. Kız kardeşim de sizinle aynı cümleleri kuruyor tabii o hiç ciddi bir adım atmadı ben evlilik insanı değilim diyerek. Elindekini kaptırma da diyorum ona da😁 gerçi onun yaşı sizden büyük. Sizle yaşıt diğer kız kardeşimle ilgili evlilik esprisi bile yapmıyoruz bize göre o daha çocuk😬 tabii karakterler farklıdır. Siz daha olgunsunuzdue bilemem. Bir psikolojik destek almak sizin duygularınızla yüzleşmenize yardımcı olabilir
 
İlk evlenince ne oluyoruz ya dedim bir şaşkınlık ve sanki hazırlıksız yakalanmıssın gibi bir his olusuyor tabii ki. Hayatın çok çok değişiyor bir de benim atama surecimde evlendikten 2 ay sonra oldu tam evliliğe alışırken bir daha ayrı düştük bir araya gelip evliliği toparlayana kadar afalladım ama sonra çok daha büyük bir değişiklik oldu kızım oldu arkasından oğlum derken şuan evliliğimin tam olarak oturduğunu ve aile olduğumu hissediyorum. Bekarlığa duyulan özlem hic bitmez emin olun ama evliliginizi güzelleştirecek nedenleriniz olduğu muddetce evliliğiniz de ayakta kalacaktır
 
İnsanlar da evlilikler de farklı farklı.Genelde ilk başta çok heyecanlı ve güzel başlar.Klasik cicim ayları.Ama bence evliliği en çok öldüren şey rutinler.Tabi bir de akrabalar ,sorumluluklar var.Ama herkes aynı tür bir evlilik yaşayacak diye birşey yok.Ben çok negatif gördüm sizi.Eve mi ısınamadıniz yoksa korku mu sardı sizi bilemem.Belki gerçekten de evliliğe hazır değilsiniz.Ne istediğinizi düşünün.Ciddi ciddi düşünün.Sonra karar verin.Hayat zor.

Çocuk konusunda uyksuz geceleri ,sürekli biriyle ilgilenmeyi,yorgunluğu göze alıyorsaniz yapın.Cunku dışardan göründüğü gibi değil.Bwn kızımi çok seviyorum,canımı veririm ama böyle olduğunu bilsem dogurmazdim mesela.Eski benden eser kalmadı
İşte benim uykusuz ve yorgun olamam lazım stressli olmamam lazım. En son 2 sene önce okulum uzayacak diye dertlendim ve nöbet geçirdim. Sevgilim yanımda uyuyordu o uyanmış uykumdayken bir de. Bu şekilde annemin halası ölmüş küçük çocukken. Dili arkasına kaçmış. Bunlardan da çok korkuyorum. Zaten evliyiz artık düşünecek ne var ki. Her türlü boşanma. En azından denemiş olurum
 
Bir de nikahtan sonra kız arkadaşlarımla bayramda tatile gittik ama 3 gün sadece. Kurban Bayramında. Annem dedi kaynanan üzülür deliye her gün bayram boşver dedim. Bazen konuşuyoruz birisi işte evli birisi neden kız arkadaşıyla tatile gider diyor. Ya da bir şey giyiyorum evli biri bunu giymemeli. Yemek yapıyorum olmuyor sen bir de evlenip yemek mi yapacaksın. Çığlık ata ata ağlamak istiyorum
Evliligi böyle yaşamak zorunda değilsiniz.Ben de istediğim gibi giyinirim.Cocuk olmadığı zamnalrda istesem kız arkadaşlarımla tatile giderdim.Gorustugum yakın erkek arkadaşım var.Esimin de var.Esim beş gündür memleketinde.Cocuk küçük ben gelemem dedim tamam dedi.Annesini en az haftada bir arama gibi şeylere hiç girmem.Teklif dahi edilemez.Canim isterse ararım.Kimseye saygısızlik etmem lakin kimsenin de etrafında dönmem.Sizin de kendi evliliginiz kendi kurallarıniz olur.Onemli olan eşinin kadın haklarına nasıl baktığı bence
 
Yalnız bu önemli bir konu.Sınırlarını en başından iyi çizmelisin.Mesela sana görümce bu saatte mi dediğinde,saatte ne varmış,benim için geç bir saat değil deyip kestirip atmalısın.İstemediğinde telefonu açmak zorunda değilsin,illa kötü ol ve görüşme demiyorum ama mesafeli olmalısın,kırmayayım ayıp olmasın dersen sonunda kırılan sen olursun.Bir erkeğin gerçek yüzü de anne,abla ve eş denklemini kurarken ortaya çıkıyor.
Ben yüz yüze gelince herkesle iyi anlaşıp,sohbet ediyorum.Ama bayramdan bayrama görürüm,sosyal medyada asla takip etmem,kafama yatmayan birşey olduğunda direkt söylerim.Yapmazsan herşeye burnunu sokarlar,akıl verme adı altında ota b.ka karışırlar.
Bazen söylüyorum bazen susuyorum iyice kötü olmamak için. O ben 25 o 40 ya kendini kaynana yerine koydu bence. Ki hakkını yiyemem çok uğraştılar. Gerçekten düğünüm vs hiçbir şey aklımda kalmadı. Görüyorum çevremdeki arkadaşlarımı hep bu yüzden araları kötü üstüne benden daha kötü karışıyorlar. Bilmiyorum gerçekten. Sınırı koydum diyordum ama gördüm dün yani. Sevgilim yanında bir şey dediklerinde bana laf ettirmiyor. Ama biri bana gelip ailemi kötülese hoşuma gitmez yani. O da onun ailesi sonuçta.
 
Siz sorumluluk istemiyorsunuz. Kız kardeşim de sizinle aynı cümleleri kuruyor tabii o hiç ciddi bir adım atmadı ben evlilik insanı değilim diyerek. Elindekini kaptırma da diyorum ona da😁 gerçi onun yaşı sizden büyük. Sizle yaşıt diğer kız kardeşimle ilgili evlilik esprisi bile yapmıyoruz bize göre o daha çocuk😬 tabii karakterler farklıdır. Siz daha olgunsunuzdue bilemem. Bir psikolojik destek almak sizin duygularınızla yüzleşmenize yardımcı olabilir
Keşke ailem hem karşı olup hem de böyle üstüme üstüme gelmeseydi de 1-2 sene daha rahat olsaydık. En azından ben büyümüş olurdum. 25 yaşındayım ama hiç 25 gibi hissetmiyorum ya. Psikolojik destek bu zamana kadar çok aldım hiç yarar görmedim.
 
İşte benim uykusuz ve yorgun olamam lazım stressli olmamam lazım. En son 2 sene önce okulum uzayacak diye dertlendim ve nöbet geçirdim. Sevgilim yanımda uyuyordu o uyanmış uykumdayken bir de. Bu şekilde annemin halası ölmüş küçük çocukken. Dili arkasına kaçmış. Bunlardan da çok korkuyorum. Zaten evliyiz artık düşünecek ne var ki. Her türlü boşanma. En azından denemiş olurum
Çok zor bir hastalikmis.Siz zaten konusmussunuz çocuk işini.O zamam hiç çocuk yapmayın.aman aman derim.
 
Evliligi böyle yaşamak zorunda değilsiniz.Ben de istediğim gibi giyinirim.Cocuk olmadığı zamnalrda istesem kız arkadaşlarımla tatile giderdim.Gorustugum yakın erkek arkadaşım var.Esimin de var.Esim beş gündür memleketinde.Cocuk küçük ben gelemem dedim tamam dedi.Annesini en az haftada bir arama gibi şeylere hiç girmem.Teklif dahi edilemez.Canim isterse ararım.Kimseye saygısızlik etmem lakin kimsenin de etrafında dönmem.Sizin de kendi evliliginiz kendi kurallarıniz olur.Onemli olan eşinin kadın haklarına nasıl baktığı bence
Ben bunları baştan konuştum benden bir ev hanımı bekleme dedim benden onu bekleme dedim o da bana söyledi mesela egosu var yani her şeyi ona söyleyemem. İnsanlar içinde tartışma yaşamak istemem dedi. Kavga anında üstüme gelme hakaret etme dedi. Öyle onu giyme bunu giyme birisi asla değil. Zaten kendisi çok dikkat çeken birisi yani mesleği iyi görünüşü güzel. Böyle olunca ben içten içe kıskanıyorum da. Ona asla saygısızlık yapmam erkeklik egosunu çiğnemem yani.
 
Çok zor bir hastalikmis.Siz zaten konusmussunuz çocuk işini.O zamam hiç çocuk yapmayın.aman aman derim.
Ya çok zor değil çok yaygın bu şekilde hamile kalan çocuk yapan çok insan var. Ama ben korkuyorum herhalde. Ve yeğenlerim çok seviyor benimkini. Geçen otururken abimlere gitmiştik. Orda yeğenim 1 yaşında. Geliyor sevgilimin bacağına yapışıyor. Sonra gel gel dedi elinden tuttu odasına götürdü. Oyuncak var onun tuşuna bastırıyor. Onları öyle görünce ben de üzüldüm yani bu adam baba olmak istiyor hakkı. Sanki ona haksızlık. Ama o da sorun etmiyor. İlerde eder mi bilmiyorum
 
bunu diyen insan fesattir, oylesine selam bile deme.
hislerin cok normal. yerinde oldugumu düşündüm, ben hislerimi hayatimdaki insanla paylasirdim kesinlikle. neden belli etmemeye calisasin ki? seni anlamasi lazim. evlilikle ilgili kafana oturmayan seyler varsa seni yureklendirmesi,rahatlatmasi gerek o..konuştukça konuştukça zaten gider aklinda bu dusunceler. neden onsuz cozmeye calisiyorsun ki?
bugune kadar iletisim kurmadan bir sorunumu bile cozemedim - su grubu mensubu olarak. iletisim kurmak ve karsi taraf tarafindan anlasilmak bizim problemleri küçülten şeyler
Çünkü o da akrep burcu ve ve ve maalesef ki hassas bir bebek ayrıca kinci. Böyle bir şey dersem belli etmese de çok üzülür biliyorum. 32 yaşında koca adam ama böyle yani. Genelde sakin bir yapısı var ama ama ama işte. Gidip ona söylüyorum zaten açık açık. O da sorun yok benim için daha önemli şeyler var diyor. Ve 32 yaş erkeğin zirvesi gibi bir şey. Hem parası var hem de yakışıklı. Benden ayrılırsa beni terk ederse diye de korkuyorum içten içten...
 
Ya çok zor değil çok yaygın bu şekilde hamile kalan çocuk yapan çok insan var. Ama ben korkuyorum herhalde. Ve yeğenlerim çok seviyor benimkini. Geçen otururken abimlere gitmiştik. Orda yeğenim 1 yaşında. Geliyor sevgilimin bacağına yapışıyor. Sonra gel gel dedi elinden tuttu odasına götürdü. Oyuncak var onun tuşuna bastırıyor. Onları öyle görünce ben de üzüldüm yani bu adam baba olmak istiyor hakkı. Sanki ona haksızlık. Ama o da sorun etmiyor. İlerde eder mi bilmiyorum
O zaman bunu bugünden dert etmeyin.zaten bu konuyu açıkça konusmussunuz.gerisi onun kararı.Belki zamanı gelince yeniden konuşur,duruma bakarsınız.
 
Annem babam da 31 senedir evli ve çok mutlular. Ama ben annem gibi her şeye sabreder miyim o babam gibi benim nazımı çeker mi bilmiyorum. Bugün net öğle arasında çok sevdiğim bir doktor hanım beni görünce yanındaki arkadaşına bak bak nasıl yüzü gülüyor gözlerinin içi ışıl ışıl bizim de bi zamanlar böyleydi ama bizi bitirdiler. Bunun da yakındır kalmıyor o neşe dedi. Neden dedim sen şimdi evlen bak bir x ablam vardı bunu demişti dersin dedi. Kendi de evli. Sanki birden büyümüş gibi oldum ya oysa çok hazır hissediyordum.
Sinir oluyorum böyle tiplere hayır konu sahibi herkeste denildiği gibi olmuyor bizde eşimle 18 yaşında tanıştık birlikte üniversite okuduk atandıktan sonra iki yıl uzak mesafede kaldık 24 de evlendik ve iyi ki evlenmisiz diyorum.aradan 15 yıl geçti . Uzun süre birlikteyseniz zaten sen ona o sana alışmış demektir. Hayat zaten zor birbirinize daha da zorlaştırmak aksine paylaşırsanız herşey şimdikinden çok çok daha güzel olacaktır
 
Bu kadar kaygı varsa bi sıkıntı vardır, bu da ev mev değildir, daha derinlerde bişey vardır, onu bulup halletmek lazım. 6 sene beraber yaşadım sevgilimle. Evlendik direkt boşanma lafı geçmeye başladı aramızda. Zaten iki sene geçti boşandık. Bazen nikahta keramet olmuyor.
Şöyle ki;

O toplumun dayattığı "evli kadın" etiketi benim de kaldırabileceğim bi şey değil. Evlisin o saatte dışarda ne işin var diyen görümce, evlisin arkadaşlarınla tatilde ne işin var diyen kayınvalide, bunlar aşırı boğucu. Daraldım okurken. Burdan hissettim o iç sıkıntınızı.

Şimdi mesele şurda, bu dayatmalara hayat arkadaşınız ne derece dahil ? Kendisi de mi bu kafada ? Değilse iş sizde bitiyor. Herkese gereken cevabı vereceksiniz. Asla gocunmayın. Gerekirse "Size ne?" diyin. Bendeki sorun eşimin bu kafalara girmesiydi. Ne yapsam "evli barklı kadınsın" diyordu. Sevgiliyken berduş gibiydim, serseri gibiydim. Bile bile benle yıllarca yaşadı da evlendi. Bildiğin ev kadını oldum, avrat oldum avratların şahı oldum, ulan kışlık domates biber kurutup halı yıkıyordum, temizlikle yemekle kafayı bozdum, sülalesini ağırlamaktan ebem şey edildi gene yaranamadım. Ben de boşayıp eski serseri hayatıma döndüm. Siz de rahat olmaya çalışın. Eşiniz sizi olduğunuz gibi kabul ediyorsa tadını çıkarın ve ailesine şimdiden gereken ayarı mutlaka verin. He, baktınız olmuyor, boşarsınız, hiç kaygılarla şu anınızı zehir etmeyin, tadını çıkarın önce bi.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X