Merhaba herkese. Yakın zamanda evlendim ama henüz düğünüm olmadı. Eylülde düğünümüz var. Düğünüm olmadığı için aynı eve geçemedik. Ortada geçecek bir ev var mı derseniz o da yok. Mobilyaları vs bazılarını aldık beyaz eşya aldık ama her şey eksik. Evimizin daha elektriği yok. Doğalgazı yok. Ne zaman gelecek bilmiyorum iskanı vs var bu konuda bir sıkıntı yok. Tamamen bitmemiş bir inşaat işte. Daha asansör yok mesela. Çeyiz bile yapmadım hiçbir şey almak istemiyorum. Düğünü erteledik ama bir yere kadar.
Her şey üst üste geldi sürekli aksilik oldu. Sevgilimi çok seviyorum. evlenmek çok istedim. Sevgiliyken ne zaman beraber uyusak keşke bunu her akşam yapabilsek dedim bazen ağladığım bile olurdu çünkü buzak mesafe yaşadık kısa bir dönem. Zaten balık burcuyum tipik bir aşık işte. Balık burcu ne deseniz ben çıkarım. Evlenmeyi de istedim yalan yok. kendi ailem olsun diye. Başka başka insanlara vereceğim enerjiyi bir insana vereyim dedim. Ama şimdi çocuk bile bakamam gibi geliyor. Sevgilimi yeğenimle görünce içime oturuyor. Bebek çocuk zaten kafam almıyor bile. Ayrıca epilepsi hastasıyım ve sürekli ilaç kullanıyorum. Bu şekilde doğum yapan çok ama doğum sonrası sağlığını kaybedenler de çok. Gece uykusuz kalmamam yorgun olmamam gerek. söyledim belki hiç çocuk yapamayız dedim. Ona göre düşün bitirmek istiyorsan bitir dedim.
İlk başta her şey güzeldi ailemi de evlilik için ikna etmek zor oldu. Aramızda 7 yaş olduğu için istemediler. Nikah olduktan sonra o imzayı attıktan sonra aklım başıma geldi ne yaptım şimdi dedim kafamdan aşağı soğuk sular döküldü. Uzun süre kabul edemedim. Bir de bunu karşı tarafa söylememeye belli etmemeye çalıştım. Evlenen arkadaşlarımla konuşunca onlar da böyle söylüyorlar hep. Keşke sevgili kalsaydık diyorlar. Evlenince gelen akrabalar sorumluluk. Kısmen rahat bir hayatım oldu ve daha 25 yaşındayım. Neden bunu yaptım diyorum ve üzülüyorum. Onunla sonsuza kadar sevgili olmak istiyorum. Ne değişecek aynı eve girince bilmiyorum. İnanın düşününce kalbime ağrılar giriyor gün içinde sürekli karnım ağrıyor. Bugün bi danışan geldi konuştuk. Evliliğinden bahsetti. Ya benim başıma gelirse dedim. İnsanlarla konuşuyoruz şimdi gözlerinin içi gülüyor ışıl ışıl ama bak bakalım 5 sene sonra ne olacak diyorlar. Çok mu etkileniyorum bilmiyorum. Bunu yaşayan oldu mu? Geçiyor mu?
Hiç bir şey hazır değilken imza atmak neyin kafası?
