Hayır düğünle birlikte gideceğim kocamın evine. Ordan kendi evimize geçeriz. O kadar uzun boylu değil artık. Sırf gelinnnn çık kafası işte of. Sanki daha önce çıkıp kendi evime geçmedim
Çevren salakolarla dolu anlaşılan. Öyle diyene " senin evliliğin öyle galiba, iyi biliyorsun. Mutsuz evliliğinin hıncını benden çıkarma." de.
Bu durumu yaşadım yani kararsızlık sürecini o ilk pişmanlığı 2 senedir çekiyorum baştan iç sesimi dinleyip ilerletemeyeceğimi kabul etseydim şu an daha farklı bi hayatım olurdu. Bizim de hiçbir şey hazır değildi evin tadilatı bile bitmemişti düğün zamanı yetişmedi de bu da bi stres olarak döndü bize . Uzun lafın kısası kendinizi izole edip iyice düşünün taşının. Ama sizi rahatsız eden başka şeyler de olmalı sanki bu huzursuzluğa sebep ?
E boşan seni tutan ne deseydiniz
Biz de ev alıp kendi evimize çıkmıştık evlenirken. Evimiz kasımda teslim edildiği için aralıkta evlenmiştik. Zordu öğretmenim çünkü ve okulla çok zor oldu ama kendi evime çıkmak önceliğim olduğu için düğün tarihini Aralık’a çekmeyi sorun etmedim
Bu duyguların çoğu geçici ve yanıltıcı emin olun. Benimde nikahim erken yapıldı bizde aynu eve düğünle geçtik. Ben hep boşanirim niye evlendim diye düşünürdüm. Galiba manevi olarak evlilik ilk başta ağır geliyor. Bizimde aramizda 7 yaş var ama bu sorun olacak bir yaş değil. Ceyiz esya vs bunlari hic takmayın 3 yillik evliyim hâlâ evime eşya alirim bir anda olsun diye almaj yerine şuan içime sinerek evime uygun sadece gerekli şeyleri alıyorum. Evlilik bana göre cok güzel bişey her gün sevdiğin adamla berabersin eve gelmesini heyecanla bekliyorsun günün gecenin her saati eşinle özgürce dışarı çıkabiliyorsun tatiller yapıyorsun. Akraba mevzusu da günümüzde kimse akrabayla sıkı fiki değil. Sizde değilsinizdir evlenince bu durum değişmiyor. Kayin ailede bir şekilde idare ediliyor
) ki sen henüz aynı eve girmemişsin ve süreç çok uzamış bunların da düşüncelerinde etkisi olabilir. Evlenip hâlâ sevgili gibi de olabilirsin ayrıca, bence. Mutsuz evliliklere baksak ben de evlenmezdim ama insanın dengini bulması önemli. Sevdiğin sevildiğin bir yerdeysen orayı benimsiyorsun da seviyorsun da. Konunda yazdıkların dışında bir şeyler yoksa eğer zamanla geçecek şeyler, alışırsın diye düşünüyorum. Herkes mutsuz değil emin ol
Çok teşekkür ederim güzel niyetleriniz için
Öncelikle maşallah size hep böyle mutlu olun. Evet ben de aslında küçük hissetmiyordum kendimi ama birden bire çocuk gibi hissetmeye başladım. Benim şehrim de değişmiyor doğduğum şehir ailem burada. Herhalde insnalar iyi şeyleri nazar gelmesin diye anlatmıyor.
O konuda hiç şüphem yok her konuda uymuyoruz bazen fikirlerimiz farklı ama günün sonunda yanında kendimi güvende hissettiğim birisi var. Zaten böyle olmasa ilişki devam etmez çünkü çok gaddarım daha önce ilişkilerimde saçma sapan şeylere takılıp bitirdiğim çok oldu. Hatta sevgilimle tanışmadan önce (ki hep tanıdığım biriydi) 2 ay önce bir ilişkim bitmişti. Onunla flörtleşmeye başlayınca sanki her şey yerine oturdu. Pandemi çiftiyiz ailem pandemide onların komşusu oldu oraya taşındık. Sevgiliyken ne zaman ayrılsak ağlardımİnsanların ne söylediğine değil sen eşine bakacaksın.Onunla kafalarınız uyuşuyor mu? Hayata bakışınız aynı mı? O seni kısıtlamaya çalışır mı ? Aklındaki her sorunun cevabını onda arayacaksın.
Evlilik tabi sorumluluk istiyor,inişli çıkışlı zamanları var her gün güllük gülistanlık değil önemli olan ortak paydada buluşup birbirini kırmadan anlaşabilmek.
Sadece seviyor beni diye düşünürek, gözün körolup hiç sorgulamadan evlenirsen mutsuz tabi ki olunur.Din,siyaset,ortak hobiler,hayata bakış açısı o kadar önemli ki.
Herkesin evliliği farklı,ben mutluyum yıllardır hiç keşke demedim.
Eminim çok daha güzel evliliği olan bir sürü insan vardır.
Çoğu kadın, ilk etapta ben ne yaptım deyip,arada kavga edince kafasında boşayıp hayallere dalıyordur ama bütün olarak bakarsak doğru insanla evlilik güzel
doğru düzgün kavgamız bile yok. Anlaşmazlık oluyor ama açık açık konuşabiliriz. Bazen de ediyoruz ama sonu tatlı bitiyor. Bir de 2 haftadır eğitim için başka yerde belki bu yüzden böyle oldu. Ailemde çok üstüme geliyor ya özellikle nikah olduktan beri. Yok düşünüyorum da yok aslında var onun ailesi çok sinirimi bozuyor tam anlamıyla 3 tane kaynanam var görümce 40 yaşında annemden 8 yaş küçük kaynanam ki aralarında en normali bir de babaannesi. Benim yaşam enerjim bitti. Örneğin dün akşam arkadaşlarımla dışarı çıktım bu beni aradı saçma sapan bir sebep yüzünden. Konuştuk ne yapıyorsun dedi eve dönüyorum dedim. Hmmmm bu saatte mi. Afedersiniz ne varmış saatte diye küfür etmemek için zor tuttum kendimi. Ki 1-2 gün önce bir konuda görümcemi severim demiştim. Ama yok. Böyle birden patlama oluyor. E sürekli de anan böyle ablan böyle diye şikayet mi edeceğim anlamadım. Ben özgürlüğüme çok düşkünüm. Sınırlarım aşılınca bitiyor her şey.
Daha çok başında havlu atmışsınız. Hazır değilsiniz anladığım kadarıyla. Bu şekilde ne kadar sağlıklı yürür ilişkiniz bilemiyorum
bunu diyen insan fesattir, oylesine selam bile deme.
Daha rayına oturmamış kendi düzeninize geçmemişsiniz,her kafadan bir ses çıkar.O konuda hiç şüphem yok her konuda uymuyoruz bazen fikirlerimiz farklı ama günün sonunda yanında kendimi güvende hissettiğim birisi var. Zaten böyle olmasa ilişki devam etmez çünkü çok gaddarım daha önce ilişkilerimde saçma sapan şeylere takılıp bitirdiğim çok oldu. Hatta sevgilimle tanışmadan önce (ki hep tanıdığım biriydi) 2 ay önce bir ilişkim bitmişti. Onunla flörtleşmeye başlayınca sanki her şey yerine oturdu. Pandemi çiftiyiz ailem pandemide onların komşusu oldu oraya taşındık. Sevgiliyken ne zaman ayrılsak ağlardım
