- 9 Ağustos 2021
- 15.024
- 51.123
Şu düşünceleri görünce mutlu oluyorum,önce şunu kabul etmek gerekiyor çünkü.Sevgilikte de sadakat olmalı,Bu bir dalı tutmadan diğerini bırakmamak gibi bi durum olmuş.Halbuki dal kötüyse bırakıp bi yas süreci geçtikten sonra yeniye şans verilir.( Kusura bakmayın sizden yorumlayarak yazdım )Berbat bir ilişkiniz var. Eşinle sevgiliyken üç ay boyunca başkasıyla da sevgiliymişsin, diğeriyle tatile gitmişsin vs. Böyle bir yalanı az değil, üç ay boyunca devam ettirebilen birine güvenemiyor olması eşinin suçu değil. Adamı aldatmanı geçtim. Gerçekten üç ay sürekli yalan söylemek için az bir süre değil.
Bunu geçtim eşine yaranmak için eski sevgilisiyle görüşmen, evinde ağırlaman falan mide bulandırıcı. Yapmışsın bir hata, bu kadar düşürme kendini.
Tek başına yazlığa kafa dinlemeye gidiyor. Aldatıyor sizi benceÖğreneli iki yılı geçti. Sürekli bir kriz halinde değiliz. Dediğim gibi bi kaç ayda bir karşıma çıkıyor ya da çıkacak gibi oluyor. Onları da Çözmek için yardım aldım. şu an da öyle anlardan biri, kavga çıkmasına izin vermedim, çantasını ellerimle hazırlayıp yazlığa gönderdim iki gün, kafa dinle, sakinleş, istersen arkadaşlarına da haber ver, ben burada seni bekliyorum dedim. Biliyorum En geç pazara döner. bir sonrakine kadar iyiyiz. ben de kendimi iyi hissediyorum.
Farkındatysanız sevgilinken aldatma var. Yani önce olmuş birşey değil.Geçmiş senin geçmişin beğenmiyorsa bitirsin gitsin.
Sen de bu kadar karakterin yokmuş gibi davranma. Ne bu ailemizin kızı tavırları hiç bi şey yapmamak put gibi durmak vs ay ne zor bi hayat sırf paşan mutlu olsun diye mal gibi takılmak olmadığın gibi biri gözükmek
Beğemiyorsa köyden okumamış bir kızla evlenseydi.
Hem okumuş olsun hem atanmış olsun hem parlak olsun ama köylü kızı gibi saf olsun olmuyor (ki köylü kızları da Esra Erol’da neler neler yapıyor :) ) , bazı şeyleri istiyorsa bazı şeylerden feragat etmek zorundaydı.
Oda sağlıklı değil ki bazen zor olsada bitirmek en doğru tercih gibi geliyor.komu sahibi yasadigi pişmanlıktan şu an kendi bilincinden ve benliğinden vazgeçmiş gibi sadece eşi için yaşıyor ama nereye kadarBende oyle hissediyorum
Ama konu sahibi bunu umursamaz
Oh sart lar esinlendi der
Razı olur ona.
Esının eskı sevgilisiyle bıle kanka olmus genıslıge bak
Adamı oyala oyala yanında tutacaksınız yami.Öğreneli iki yılı geçti. Sürekli bir kriz halinde değiliz. Dediğim gibi bi kaç ayda bir karşıma çıkıyor ya da çıkacak gibi oluyor. Onları da Çözmek için yardım aldım. şu an da öyle anlardan biri, kavga çıkmasına izin vermedim, çantasını ellerimle hazırlayıp yazlığa gönderdim iki gün, kafa dinle, sakinleş, istersen arkadaşlarına da haber ver, ben burada seni bekliyorum dedim. Biliyorum En geç pazara döner. bir sonrakine kadar iyiyiz. ben de kendimi iyi hissediyorum.
Biraz elinizi eteğinizi çekin, siz böyle yaptıkça affetmeyecek, kendinizi daha da değersizleştiriyorsunuz. Lüzumsuz poposu kalkıyor. Evliliğin kurtulacağı varsa da bozulur böyle. Bunu kullanmayı öğrenir kendi daha ileri gider. O yazlığa gidip ne yaptın diye bile soramıyorsunuz. Alacağınız cevaptan korkuyorsunuz. Böyle saçmalık olmaz.Öğreneli iki yılı geçti. Sürekli bir kriz halinde değiliz. Dediğim gibi bi kaç ayda bir karşıma çıkıyor ya da çıkacak gibi oluyor. Onları da Çözmek için yardım aldım. şu an da öyle anlardan biri, kavga çıkmasına izin vermedim, çantasını ellerimle hazırlayıp yazlığa gönderdim iki gün, kafa dinle, sakinleş, istersen arkadaşlarına da haber ver, ben burada seni bekliyorum dedim. Biliyorum En geç pazara döner. bir sonrakine kadar iyiyiz. ben de kendimi iyi hissediyorum.
Buna bılmem ne tesellisi dıyorlardıÖğreneli iki yılı geçti. Sürekli bir kriz halinde değiliz. Dediğim gibi bi kaç ayda bir karşıma çıkıyor ya da çıkacak gibi oluyor. Onları da Çözmek için yardım aldım. şu an da öyle anlardan biri, kavga çıkmasına izin vermedim, çantasını ellerimle hazırlayıp yazlığa gönderdim iki gün, kafa dinle, sakinleş, istersen arkadaşlarına da haber ver, ben burada seni bekliyorum dedim. Biliyorum En geç pazara döner. bir sonrakine kadar iyiyiz. ben de kendimi iyi hissediyorum.
Olayın üstünü örtüyorsunuz tamamen çözmüyorsunuz bu şekilde. Adama unutturacak mısınız yani böyle 2 3 gün gönderip? Daha fena tek başına iyice kafada kura kura bir hal olacak. Çözümleriniz hiç mantıklı değilÖğreneli iki yılı geçti. Sürekli bir kriz halinde değiliz. Dediğim gibi bi kaç ayda bir karşıma çıkıyor ya da çıkacak gibi oluyor. Onları da Çözmek için yardım aldım. şu an da öyle anlardan biri, kavga çıkmasına izin vermedim, çantasını ellerimle hazırlayıp yazlığa gönderdim iki gün, kafa dinle, sakinleş, istersen arkadaşlarına da haber ver, ben burada seni bekliyorum dedim. Biliyorum En geç pazara döner. bir sonrakine kadar iyiyiz. ben de kendimi iyi hissediyorum.
avukata gitmesi benim hatamdı, tartışmaya kalktım, bir daha yapmam. Boşanacağımı hiç zannetmiyorum, iki yılı çoktan geçti, üstelik oğlum, Ailesinin tek torunu ve çok düşkünler. zaten onlar bakmaya başladı ücretsiz iznimden sonra, Ben işe giderken kapıdan sokuveririm, o da gider aralarına girip yatar, kayınbabam istiyor diye üç tane akülü araba almıştır, beni de severler sağolsunlar, kv'm anlattı komşularının resmen gelinleriyle arasını bozmuşum. Kocam konunun ayrıntılarını ailesine anlatmaz, ailesi de oğlumla beni bırakmaz.Avukattan dönmüş, bebek ufakmış. Annesi de bebek ufak diye döndürdü belli ki.
Ama hala gidip yazlıkta tek başına günlerce kalmasından belli. Adam ufak ufak hazırlanıyor aslında.
Boşanmazsa bile sonunda kendine ayrı bir hayat kuracak. Aldatacak belli ki.
Bu evlilikten şu saatten sonra hayır gelmez.
Ama burada ne kadar sağlıksız bir ilişkinin ortaya çıktığının farkında mısınız? Siz hata yaptığınız için , ki bence eşiniz haklı baya, hayat boyu alttan alan hatta tartışmanız gereken şeyleri bile tartışmayan birine dönüşeceksiniz eşiniz gitmesin diye. Bu da kendinize saygınızın azalmasına ve belki de sizin de eşinizden soğumanıza neden olacak. Hamleleriniz doğru değil cidden tekrar gözden geçirinavukata gitmesi benim hatamdı, tartışmaya kalktım, bir daha yapmam. Boşanacağımı hiç zannetmiyorum, iki yılı çoktan geçti, üstelik oğlum, Ailesinin tek torunu ve çok düşkünler. zaten onlar bakmaya başladı ücretsiz iznimden sonra, Ben işe giderken kapıdan sokuveririm, o da gider aralarına girip yatar, kayınbabam istiyor diye üç tane akülü araba almıştır, beni de severler sağolsunlar, kv'm anlattı komşularının resmen gelinleriyle arasını bozmuşum. Kocam konunun ayrıntılarını ailesine anlatmaz, ailesi de oğlumla beni bırakmaz.
Bence baya iyi davranmışsınız anlar o da bence. Sonuçta gençmişsiniz bir hata olmuş zaten şuan farkındasınız. İlk bı şok olur insan kolay değil ama zamanla geçer o samimiyeti gördükçeİyi günler ablalarım, kardeşlerim. Buraya aslında bunalıp iç dökmek için geldim. İlk yılları mükemmel olan 5 yıllık bir evliliğim ve rabbim bağışlasın bir oğlum var. Tanışma ve sevgililik döneminde yaptığım bazı hatalar sonradan gelip buldu beni ve bütün hayatımı zehirliyor.
Evliliğimden iki yıl kadar önce okulumu bitirip kamuya atandım. Eğlenceli bekar bir arkadaş grubum oldu, eşimle de orda tanıştım, farklı ilde okuyan bi sevgilim olmasına rağmen daha ilk günden kalabalıkta ona çekildim, garip ama bi tanıdık, yakın geliyordu, fakat farklı düşündüğümüz için onun bırakıp gitmesiyle olmadı(o ciddiyken ben biraz takılmak istiyordum). Yeni atanan memur kızlara yoğun bi talipli ilgisi oluyor, yaşayanlar bilir. Komşudan arkadaşa kadar herkes birini tanıştırıyor, emrivaki yapıyor. Bazen Grup ya da çift olarak onlarla gezmeye gidiyoruz, eşim henüz aramızdakinin daha adını bile koymasak bile kıskanıyor, karışıyordu. üzerine ona biraz şımarıkça hoyrat davranınca da “ya onlar ya ben” tartışması sonucu bitirdi. İlk dönem böyle geçti. Yaz tatili için memlekete gittiğimde uzak mesafe ilişkimden bi yol olmayacağını anladım, mezun olamamış, sahilde bira içip gezmekten başka hevesi yok, batmaya başladı her şeyi, üstelik annesi kendi hallerine bakmadan benim ailemi, muhitimi filan aşağılıyor… o ara eşime mesaj atıp tekrar görüşmeye başladık. Kahve içmekten ileri gitmeyen başkaları da vardı. Sevgilim de çabalamaya başladı, hep görmek istediğim yere bi kaç günlük gezi/tatil filan ayarlamış… kaybolduğum, hala anlam veremediğim, karmaşık bi üç ay geçirip sonunda eşim olacak adam hariç hepsini, kavga gürültüleri ona hissettirmemeye çalışarak yavaşça hayatımdan çıkardım. Sonrası klasik Sevgililik, nişan, evlilik… Hiç özür dilemedim, çevremdeki çoğu kızın yaşadıklarıydı bunlar, sonradan davranışlarımla dilemeye çalıştım o özürü gerçi. Can sıkıcı şeyler Olmamış gibi davranmak ikimize de kolay geldi.
Hamileliğimin son haftalarında eskisini kırdığımdan bana yeni bir telefon almış. Onu kurunca nasıl oluyorsa eski fotoğraflar, mesajlar, sohbet geçmişleri filan telefona yüklenmiş, çoğu tamamen unuttuğum olay, sanki başka birinin hayatı kadar yabancı geldi. Böyle kişi - yer - zaman şeklinde birbiriyle ilişkilenip rezalet bir şeye dönüşüp önüme geldi. onunlayken İlk üç ay bir sevgilim olduğunu ve tatile gitmem gibi Bilmediği şeyleri, bildiğini zannettiği ve ona dediğim şeylerin doğrusunu öğrendi, Zaten doğum geliyordu, yeni ev almıştık taşınma telaşı, aileler ordaydı… aylarca bir şey olmadı, çoğu zaman normale yakın davransa da bi kaç ayda bir günlerce bunalımda oluyordu, ben de alttan alıp oğluyla yumşatıyordum. Sonunda feci kavga ettik. Çok ağır konuştu, bardak vitrin indi, Beni aldattın diyip Boşanmak istedi. Avukatla felan konuştu. Bu kısmı uzun uzun anlatmak istemiyorum. Tam sebebini bilmeseler de Aileler araya girdi, sonradan öğrendiğime göre sağolsun kayınvalidem çok bastırmış. Ben de Yuvam dağılmasın diye Çok çabaladım, çok fedakarlıklar yaptım, allaha şükür halimiz kötü değil, iki evimiz iki arabamız varken dargın olduğum kocama haber bile vermeden kayınbabama gidip onların üst katının içini düzmesini, oğlum için yabancı bakıcı istemediğimi gerekçe gösterip orda oturmak istediğimi söyledim. Bi kaç sebebi daha var ama Aslında eşim ailesinin arkadaşlarının yanında mutlu olsun diyeydi. Doğum kilolarımı verdim, eşim huzursuz olmasın diye, tayin olduğum yeni kurumumda adım gudubete çıkacak kadar karşı cins iş arkadaşlarımla arama mesafe koydum, hamilelik ve ertesi yıl onu ihmal ettiğimden bir koca çekmece dolusu özel kıyafet aldım, Ailesine görümcemden daha iyi bir kız olmaya çalıştım, biri eski sevgilisi olan komşu kızları gocunmadan evime çağırıp ağırladım, düğününe gidip oynadım, hala arkadaşlık yapıyorum, kendi ailemin yanındayken istemediği halde onu düzenli güncelliyorum, “onca okudu etti, kaynanasının üzerinde oturuyor, okumasa da o kadar olurdu zaten” diye defalarca kulağıma geldi, hiç umursamadım… daha bir sürü şey. İki yılı geçti, evliliğim devam ediyor, ama hala bi kaç ayda bir bu konu yüzünden triplere giriyor. Bir iki gündür gene öyle, Hiç konuşmadık ama bakışlarından anlayabiliyorum artık. bizi bırakıp yazlığa gitti. Hafta sonu gelir geri. neredeyse altı aydır böyle olmuyordu. Arkadaşlarının samimi olduğum eşleriyle, pek benimkini anlatmadan, bu konuları konuşuyorum, çoğunun benzer hikayeleri var ama ben çok elime yüzüme bulaştırmışım. Kendimi suçluyorum, çok gençtim ve şımarıklık yapmışım. Havalı olduğunu zannediyordum, geçmişi değiştirebilsem keşke. Bilmiyorum sonu nereye varır. Genel olarak dediğim gibi mutluyum, eşimi çok seviyorum, sarılırken içime sokasım geliyor, normalde oldukça iyiyiz, bi daha boşanma lafını anmadı ağzına, yaptığım fedakarlıkları gördüğünü, çok daha iyisini hak ettiğimi söyledi defalarca, benim isteğimle kendi evimizi de kapatmadık, duruyo eşyaların çoğuyla, hatta o kriz dönemleriyle de başa çıkabiliyorum. kavga çıkarmayıp(yoksa bi kaç dakikada kontrolden çıkıyor), terapistin önerisiyle önce onu anladığımı söyleyip sakinleşmesi için biraz kendi haline bırakma ve sonunda şevkatle. Ama bazı şeyler var ki, böyle saçma ama üzüldüğü şeyleri hatırlatan, günlük hayatta onlar ortamı bozan mayınlar gibi; mesela balık yerken kılçıklarını ben temizlerdim, yıllardır dokunamıyorum, eşimle gidip gezmeyi hayal ettiğim ama muhtemelen ömrümün sonuna kadar gidemeyeceğim şehirler var. İki senedir şehir ötesi gidip görmek istediğim yerlere gezilerimiz şöyle oluyor; ben arkadaşlarının eşlerini ayartıyorum, onlar kocalarını, kocaları da “kızlar konuşmuş” diye anonim şeklinde bizimkine geliyor. özel anlar dışında eskisi gibi sevgi sözcüklerini azalttı, çiçek ve hediye konusu hiç geçmedi bi daha, şu philipsin yeni buzlu kahve yapan makinasına heves etmiştim. lazım mı? Alayım mı? Kargo iki güne gelir Şeklinde oluyor hep. Önceden olsa haberim olmaz, sürprizle olurdu… buna benzer şeyler evliliğimi zehirliyor. Sanırım ölene kadar tamamen ne affedecek ne de unutacak.
Çok çok zor, inat ve öfkeli ama daha bu yaşta espri yapabilen, babası gibi hiçbir şeyi unutmayan dünya tatlısı bir de oğlum var, bazen aşırı bunalıyorum, ağlıyorum, Çabalıyorum, yoruluyorum, gene de değdiğine düşünüyorum. Bu da benim sınavım.
Bu arada evliyken baskası ile konuşan kadın tanıyorum ben. İlgi göstermedin ondan konuştum deyip üste çıktı..çocuk var diye evlilik bitmedi ama evlilikleri hoş değil belli oluyor. Ama siz çok samimi özür dilemissiniz. Bence fedakarlığı çok abartmayın bu kez karakteriniz kalmayacak. Zamanla düzelir bence gecmiş gitmiş. Terapi de alıyormuşsunuz zatenİyi günler ablalarım, kardeşlerim. Buraya aslında bunalıp iç dökmek için geldim. İlk yılları mükemmel olan 5 yıllık bir evliliğim ve rabbim bağışlasın bir oğlum var. Tanışma ve sevgililik döneminde yaptığım bazı hatalar sonradan gelip buldu beni ve bütün hayatımı zehirliyor.
Evliliğimden iki yıl kadar önce okulumu bitirip kamuya atandım. Eğlenceli bekar bir arkadaş grubum oldu, eşimle de orda tanıştım, farklı ilde okuyan bi sevgilim olmasına rağmen daha ilk günden kalabalıkta ona çekildim, garip ama bi tanıdık, yakın geliyordu, fakat farklı düşündüğümüz için onun bırakıp gitmesiyle olmadı(o ciddiyken ben biraz takılmak istiyordum). Yeni atanan memur kızlara yoğun bi talipli ilgisi oluyor, yaşayanlar bilir. Komşudan arkadaşa kadar herkes birini tanıştırıyor, emrivaki yapıyor. Bazen Grup ya da çift olarak onlarla gezmeye gidiyoruz, eşim henüz aramızdakinin daha adını bile koymasak bile kıskanıyor, karışıyordu. üzerine ona biraz şımarıkça hoyrat davranınca da “ya onlar ya ben” tartışması sonucu bitirdi. İlk dönem böyle geçti. Yaz tatili için memlekete gittiğimde uzak mesafe ilişkimden bi yol olmayacağını anladım, mezun olamamış, sahilde bira içip gezmekten başka hevesi yok, batmaya başladı her şeyi, üstelik annesi kendi hallerine bakmadan benim ailemi, muhitimi filan aşağılıyor… o ara eşime mesaj atıp tekrar görüşmeye başladık. Kahve içmekten ileri gitmeyen başkaları da vardı. Sevgilim de çabalamaya başladı, hep görmek istediğim yere bi kaç günlük gezi/tatil filan ayarlamış… kaybolduğum, hala anlam veremediğim, karmaşık bi üç ay geçirip sonunda eşim olacak adam hariç hepsini, kavga gürültüleri ona hissettirmemeye çalışarak yavaşça hayatımdan çıkardım. Sonrası klasik Sevgililik, nişan, evlilik… Hiç özür dilemedim, çevremdeki çoğu kızın yaşadıklarıydı bunlar, sonradan davranışlarımla dilemeye çalıştım o özürü gerçi. Can sıkıcı şeyler Olmamış gibi davranmak ikimize de kolay geldi.
Hamileliğimin son haftalarında eskisini kırdığımdan bana yeni bir telefon almış. Onu kurunca nasıl oluyorsa eski fotoğraflar, mesajlar, sohbet geçmişleri filan telefona yüklenmiş, çoğu tamamen unuttuğum olay, sanki başka birinin hayatı kadar yabancı geldi. Böyle kişi - yer - zaman şeklinde birbiriyle ilişkilenip rezalet bir şeye dönüşüp önüme geldi. onunlayken İlk üç ay bir sevgilim olduğunu ve tatile gitmem gibi Bilmediği şeyleri, bildiğini zannettiği ve ona dediğim şeylerin doğrusunu öğrendi, Zaten doğum geliyordu, yeni ev almıştık taşınma telaşı, aileler ordaydı… aylarca bir şey olmadı, çoğu zaman normale yakın davransa da bi kaç ayda bir günlerce bunalımda oluyordu, ben de alttan alıp oğluyla yumşatıyordum. Sonunda feci kavga ettik. Çok ağır konuştu, bardak vitrin indi, Beni aldattın diyip Boşanmak istedi. Avukatla felan konuştu. Bu kısmı uzun uzun anlatmak istemiyorum. Tam sebebini bilmeseler de Aileler araya girdi, sonradan öğrendiğime göre sağolsun kayınvalidem çok bastırmış. Ben de Yuvam dağılmasın diye Çok çabaladım, çok fedakarlıklar yaptım, allaha şükür halimiz kötü değil, iki evimiz iki arabamız varken dargın olduğum kocama haber bile vermeden kayınbabama gidip onların üst katının içini düzmesini, oğlum için yabancı bakıcı istemediğimi gerekçe gösterip orda oturmak istediğimi söyledim. Bi kaç sebebi daha var ama Aslında eşim ailesinin arkadaşlarının yanında mutlu olsun diyeydi. Doğum kilolarımı verdim, eşim huzursuz olmasın diye, tayin olduğum yeni kurumumda adım gudubete çıkacak kadar karşı cins iş arkadaşlarımla arama mesafe koydum, hamilelik ve ertesi yıl onu ihmal ettiğimden bir koca çekmece dolusu özel kıyafet aldım, Ailesine görümcemden daha iyi bir kız olmaya çalıştım, biri eski sevgilisi olan komşu kızları gocunmadan evime çağırıp ağırladım, düğününe gidip oynadım, hala arkadaşlık yapıyorum, kendi ailemin yanındayken istemediği halde onu düzenli güncelliyorum, “onca okudu etti, kaynanasının üzerinde oturuyor, okumasa da o kadar olurdu zaten” diye defalarca kulağıma geldi, hiç umursamadım… daha bir sürü şey. İki yılı geçti, evliliğim devam ediyor, ama hala bi kaç ayda bir bu konu yüzünden triplere giriyor. Bir iki gündür gene öyle, Hiç konuşmadık ama bakışlarından anlayabiliyorum artık. bizi bırakıp yazlığa gitti. Hafta sonu gelir geri. neredeyse altı aydır böyle olmuyordu. Arkadaşlarının samimi olduğum eşleriyle, pek benimkini anlatmadan, bu konuları konuşuyorum, çoğunun benzer hikayeleri var ama ben çok elime yüzüme bulaştırmışım. Kendimi suçluyorum, çok gençtim ve şımarıklık yapmışım. Havalı olduğunu zannediyordum, geçmişi değiştirebilsem keşke. Bilmiyorum sonu nereye varır. Genel olarak dediğim gibi mutluyum, eşimi çok seviyorum, sarılırken içime sokasım geliyor, normalde oldukça iyiyiz, bi daha boşanma lafını anmadı ağzına, yaptığım fedakarlıkları gördüğünü, çok daha iyisini hak ettiğimi söyledi defalarca, benim isteğimle kendi evimizi de kapatmadık, duruyo eşyaların çoğuyla, hatta o kriz dönemleriyle de başa çıkabiliyorum. kavga çıkarmayıp(yoksa bi kaç dakikada kontrolden çıkıyor), terapistin önerisiyle önce onu anladığımı söyleyip sakinleşmesi için biraz kendi haline bırakma ve sonunda şevkatle. Ama bazı şeyler var ki, böyle saçma ama üzüldüğü şeyleri hatırlatan, günlük hayatta onlar ortamı bozan mayınlar gibi; mesela balık yerken kılçıklarını ben temizlerdim, yıllardır dokunamıyorum, eşimle gidip gezmeyi hayal ettiğim ama muhtemelen ömrümün sonuna kadar gidemeyeceğim şehirler var. İki senedir şehir ötesi gidip görmek istediğim yerlere gezilerimiz şöyle oluyor; ben arkadaşlarının eşlerini ayartıyorum, onlar kocalarını, kocaları da “kızlar konuşmuş” diye anonim şeklinde bizimkine geliyor. özel anlar dışında eskisi gibi sevgi sözcüklerini azalttı, çiçek ve hediye konusu hiç geçmedi bi daha, şu philipsin yeni buzlu kahve yapan makinasına heves etmiştim. lazım mı? Alayım mı? Kargo iki güne gelir Şeklinde oluyor hep. Önceden olsa haberim olmaz, sürprizle olurdu… buna benzer şeyler evliliğimi zehirliyor. Sanırım ölene kadar tamamen ne affedecek ne de unutacak.
Çok çok zor, inat ve öfkeli ama daha bu yaşta espri yapabilen, babası gibi hiçbir şeyi unutmayan dünya tatlısı bir de oğlum var, bazen aşırı bunalıyorum, ağlıyorum, Çabalıyorum, yoruluyorum, gene de değdiğine düşünüyorum. Bu da benim sınavım.
Hiç sormayacaklar mı oğlum nedir bu halin diye? İkide bir tek başına yazlığa gidiyorsun, yüzünden düşen bin parça mutsuzsun neyin var diye demeyecekler mi? Adamın yaşam enerjisini söndürmüşsünüz. Ailesi sizi öyle bir bırakır ki, herkesin evladı kıymetli. Evlenip çocuk sahibi oldu diye evladın değeri sıfırlanmıyor. Sizin yaptığınızı kimse kabul etmez, oğlumuzla sevgiliyken başka adamla tatile gitmiş ne medeni ne hoş mu diyecekler? Bu kadar eminseniz anlatın aranızda olan biteni, yardım edin boşanmayalım deyin. Çoluk çocuğu kullanmadan etmeden dürüstçe anlatın yaptığınızı. Kadın bilse engel olmazdı oğlunun boşanmak istemesine. Karı koca arasında olan biten kimseyi ilgilendirmez ama siz onları kullanıp ayakta uyutuyorsunuz. Bilsinler neye alet edildiklerini.Kocam konunun ayrıntılarını ailesine anlatmaz, ailesi de oğlumla beni bırakmaz.
Belkide siz, onun ailesi sizden taraf diye, olabildiğince toleranslı davranıp, tek dayananak olan eş ailesinin, eşinizin safına geçmesini istemediğinizden, siyah renge, beyaz deseler evet diyorsunuzdur. Belki karakteriniz bile bu değildir, kötü bir insansınız demiyorum ama, bu mevzu altında ezilip, kendinizi kabullendirmek için böyle davranıyor olabilirsiniz.avukata gitmesi benim hatamdı, tartışmaya kalktım, bir daha yapmam. Boşanacağımı hiç zannetmiyorum, iki yılı çoktan geçti, üstelik oğlum, Ailesinin tek torunu ve çok düşkünler. zaten onlar bakmaya başladı ücretsiz iznimden sonra, Ben işe giderken kapıdan sokuveririm, o da gider aralarına girip yatar, kayınbabam istiyor diye üç tane akülü araba almıştır, beni de severler sağolsunlar, kv'm anlattı komşularının resmen gelinleriyle arasını bozmuşum. Kocam konunun ayrıntılarını ailesine anlatmaz, ailesi de oğlumla beni bırakmaz.
Boynu bükük Kınalı yapıncak gibi bi izlenim verdiysem kusura bakmayın. sürekli o kısmı tekrar ettirdikleri için oldu sanırım. Kabul eşimle bir ömür asla değinmeyeceğim ve tartışmayacağım şeyler var. Ya da bi kaç ayda bir kocam için mantıksız derecede anlayışlı olmam gerektiği de doğru. ama onun dışında gayet normal bir hayatım var. en azında yıllardır böyle.Ama burada ne kadar sağlıksız bir ilişkinin ortaya çıktığının farkında mısınız? Siz hata yaptığınız için , ki bence eşiniz haklı baya, hayat boyu alttan alan hatta tartışmanız gereken şeyleri bile tartışmayan birine dönüşeceksiniz eşiniz gitmesin diye. Bu da kendinize saygınızın azalmasına ve belki de sizin de eşinizden soğumanıza neden olacak. Hamleleriniz doğru değil cidden tekrar gözden geçirin
Çocukça bir flörtte değil, birlikte tatile gitmişler. Şimdi aldatmanın boyutlarını mı masaya yatıralım, iki kişiyi idare etmiş işte kadın.Yanlıs anlamissiniz. Esiyle sevgiliyken aldatmis. Yoksa adam niye bu duruma gelsin